Dagur - 18.12.1985, Side 21

18. desember 1985 - DAGUR - 21
M og ktférauð
íLondon
Spjall við séra Jón Baldvinsson:
Pegar jólin nálgasífer sérstök til-
finning um marga. Það er þetta
alkunna jólaskap sem oft er
nefnt. Hinir harðsvíruðustu
menn verða eins og lömb á vor-
degi og leika við hvern sinn
fingur. Það eiga ekki allir jafn-
auðvelt með að nálgast jólin.
Mörgum verður hugsað til fólks
sem á þess ekki kost að njóta jól-
anna eins og flestir aðrir. Ein-
staklingar sem hvergi eiga höfði
sínu að að halla hafa oft orðið
umræðuefni manna á meðal.
Einnig sjúklingar sem ekki geta
dvalið meðal vina og ættingja
um jól. Farmenn, hjúkrunarfólk
og margir þurfa að sinna skyldu-
störfum á jólum sem aðra daga.
Svo er einn hópur mann sem
þarfað aðlaga sig háttum og sið-
um annarra þjóða, vegna dvalar
sinnar meðal þeirra. Það búa
margir íslendingar í öðrum
löndum. Margir námsmenn eru
víða um heim. Stór hluti þeirra
kemur heim til íslands yfir jól.
Þó er alltaf hluti sem ekki getur
komist. Þá taka menn sig saman
og halda íslensk jól úti.
Jón Baldvinsson prestur og
fjölskylda hans hafa verið búsett
í London um nokkurt skeið. Jón
starfar sem prestur og tengiliður
þeirra sem veikinda vegna þurfa
að leita sér lækninga þar. Mjög
hefur færst í vöxt að fólk fari til
London vegna hjartasjú.kdóma
og hafa margir fengið góðan
bata. Það getur verið erfitt fyrir
menn sem ekki kunna tungumál-
ið ensku, að fara einir til svo
stórrar borgar sem London er.
Þess vegna var fengið leyfi til að
ráða mann sem starfar meðal
annars við það að aðstoða sjúkl-
inga sem þangað þurfa að leita.
Til margra ára sinnti kona að
nafni Anna Cronin þessu en nú
er Jón Baldvinsson tekinn við.
Það þarf að velja 12 tölustafi til
að hringja til London. Það tókst í
fystu tilraun og sambandið var
mjög gott við Jón þegar hann
svaraði skörulega á hreinni ís-
lensku, „Jón Baldvinsson".
- Komdu sæll Jón. Hvernig
stendur á því að þú ert heima á
þessum tíma? (Vitað er að Jón
hefur mikið að gera í sínu starfi
og er þar af leiðandi lítið heima
hjá sér.)
„Það stendur þannig á því að
ég var að koma inn úr dyrunum.
Ég var á flugvellinum að taka á
móti sjúklingum."
- Er mikið að gera í því að
leiðbeina fólki sem kemur til
lækninga?
„Það er alltaf jafnt og þétt.“
- Verða margir á sjúkrahúsum
í London um jólin sem þú hefur
afskipti af?
„Það er ekki vitað ennþá. Ég
veit um einn sem verður örugg-
lega hér. Við fáum ekki að vita
um komu sjúklinga nema með
viku fyrirvara, þannig að ein-
hverjir gætu bæst við.“
- Kemur starfið til með að
breytast með tilkomu hjarta-
skurðdeildar í Reykjavík?
„Það er öruggt, það breytist.
Ég veit ekki hver framvindan
verður. Veit ekki hvort verður
þörf fyrir mig eftir það. Þó þykist
ég vita að dálítið verði um
sjúkraflutninga hingað. Það fer
að sjálfsögðu eftir því hversu
geyst verður farið í skurðaðgerð-
ir heima. Ég á von á því að byrj-
að verði á auðveldustu aðgerðun-
um. Þá má reikna með að fækki
um helming þeim sjúklingum
sem þurfa að fara hingað. Úr því
má líta á þetta sem mjög
skikkanlegt starf. Þetta er ansi
mikið eins og það er.“
- Ertu þá í tveggja manna
starfi eins og er?
„Ef ég segi það mundi það
flokkast undir barlóm, eða
kannski drýgindi. Fækkun sjúkl-
inga um helming mundi þýða
nokkuð eðlilegan vinnutíma.“
- Áttu þá sjaldan frítíma?
„Það er oft erfitt að finna frí-
tíma. Ég er ekki að kvarta, það
er langur vegur frá því.“
- Þau jól sem nú nálgast eru 3.
jólin sem Jón, Margrét Sigtryggs-
dóttir og dætur þeirra tvær halda
í London.
- Er mikill munur á jólahaldi
Breta og okkar íslendinga?
„Munurinn er gríðarlega
mikill. Okkur finnst að skorti á
jólastemmningu hér í London,
miðað við það sem við þekkjum
heima á íslandi. Sérstaklega
verður maður var við það á að-
fangadagskvöld vegna þess að jól
Jón Baldvinsson.
eru ekki almennt haldin það
kvöld. Einungis Norðurlandabú-
ar, Þjóðverjar og slíkir sem eru
í miklum minnihluta gera það.
Oft er því nokkuð nöturlegt og
við hálf kvíðum því að fara út á
aðfangadagskvöld eftir að orðið
er heilagt. Við förum þá í heim-
sóknir til þeirra sem eru hér á
sjúkrahúsum. Við færum þeim
hangikjöt, laufabrauð og pakka
og reynum að gera þetta svolítið
jólalegt. Því oft er erfitt að vera
sjúklingur langt frá sínu fólki á
jólum.
En á leið okkar gegnum borg-
ina er fólk alls ekki í neinu jóla-
skapi eins og við þekkjum. Það
er ekki nóg að fólk gerir sér ekki
dagamun í klæðaburði, heldur er
þetta kvöld helst notað til að fara
á fyllerí hér í landi. Það þykja
ekki mannasiðir að drekka sig
ölvaðan hér og litið er niður á
fólk sem drekkur meira en svo að
það þoli það. Því er með ólíkind-
um, að þetta kvöld er undanskil-
ið og allir drekka sig fulla.
Ég man fyrstu jólin okkar hér,
því þá vildu nágrannar okkar og
góðir vinir fá okkur í partí til sín.
Þetta kvöld er nefnilega mikið
partíkvöld hjá Bretum. Við harð-
neituðum að fara í partí og sögð-
um að þetta kvöld væri helgast
fyrir okkur og töluðum um heil-
agleika og hvað annað. Það var
ekki laust við að þau móðguðust
þegar við neituðum partíinu og
skemmtuninni á þessu kvöldi."
- Er þetta kvöld hjá þeim eitt-
hvað svipað því sem er hjá okkur
á Þorláksmessu?
„Það er rétt. Þetta er ekki
ósvipað, því jólin byrja daginn
eftir hjá þeim. Það er svolítíð
misjafnt hvernig menn verja deg-
inunt á jóladag. Sumir taka upp
bögglana strax um morguninn.
Aðrir bíða eftir hádegismatnum,
sem er þeirra aðalmáltíð. Þá eru
stórir og miklir kalkúnar á
borðum. Eftir það taka þeir upp
sína böggla. Það er aðal hátíð-
leikinn hjá þeim. Að vísu er
þetta svolítið misjafnt eftir fólki
og hverju rnenn hafa vanist, eins
og gengur. Jóladagur er þeirra
dagur, eins og aðfangadagur hjá
okkur."
- Heldur þú og þín fjölskylda
jólin í London eins og þið gerðuð
á íslandi?
„Já, að sjálfsögðu gerum við
það. Við fáum sveitareykt hangi-
kjöt norðan úr Þingeyjarsýslu,
vel skotnar rjúpur úr Kinnarfjöll-
um. Svo búum við auðvitað til
laufabrauð. Við höfum haft sam-
vinnu um það við aðra íslendinga
hér í borginni. Það þykir mikil
skemmtun þegar fólk hittist og
gerir laufabrauð, svipað og þegar
fjölskyldan safnast saman og ger-
ir laufabrauðið heima. Það er svo
skemmtilegt, að maður verður
miklu þjóðlegri og tekur alla
hluti svo alvarlega þegar maður
er erlendis."
- Er gróska í íslendingafélag-
inu í London?
„Það er nokkur gróska í félag-
inu. Hún hefur aukist í sambandi
við þetta starf mitt hér, sem hefur
sett fjör í íslendingana. Það var
hörkusamkoma hjá okkur 1. des-
ember. Þá var haldin samkoma í
Royal Festival Hall, mikil hátíð-
arsamkoma. Borgarstjórinn í
Reykjavík Davíð Oddsson kom á
samkomuna. Hann hélt góða
ræðu og sýndi myndir úr Reykja-
vík. Hann tengdi saman nútíð og
fortíð á mjög skemmtilegan háit,
sem snerti strengi hjá mörgum ís-
lendingum sem hingað fluttu eftir
stríðið. Hann var með myndir
frá þeim tíma sem vöktu
minningar hjá mörgum.
Sigríður Élla söng íslensk lög
við undirleik Philip Jenkins.
Sönghópurinn Hálft í hvoru var
með prógramm fyrir okkur.
Einnig var fegurðardrottningin
okkar hún Hólmfríður Karlsdótt-
ir þarna. Kom í fylgd tveggja líf-
varða. Þetta var mikil og
skemmtileg samkoma. Svo eigum
við von á presti og kirkjukór
Keflavíkur milli jóla og nýárs.
Þessi hópur verður í ísrael um
jólin og kemur við hér í bakaleið-
inni. Það verður haldin messa,
þar sem kórinn syngur og prest-
urinn þjónar með mér við guðs-
þjónustuna.4'
- Það er því alltaf nóg að gera
í heimsborginni.
„Já, það er engin vöntun á því.
Enda eins gott að hafa nóg að
gera.“
- Nú þykir víst komið nóg af
samtali við útlönd svo best er að
hætta og þakka Jóni fyrir spjallið.
Við sendum honum, fjölskyldu
og öðrum íslendingum góðar
kveðjur og óskum þeim gleði-
legra jóla. gej-