Dagur - 23.12.1985, Blaðsíða 2

2 - DAGUR - 23. desember 1985
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
S(MI: 24222
ÁSKRIFT KR. 420 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 40 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
GÍSLI SIGURGEIRSSON
FRÉTTASTJÓRI:
GYLFI KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, BRAGI V. BERGMANN,
GESTUR E. JÓNASSON, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík),
YNGVI KJARTANSSON, KRISTJÁN G. ARNGRÍMSSON,
KRISTJÁN KRISTJÁNSSON, MARGRÉT Þ. ÞÓRSDÓTTIR,
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRfMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDfS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
___leiðari.____________________________
Prinsinn og betlarinn
Nú styttist í áramótin og þá verða kjara-
samningar flestra stéttarfélaga lausir.
Janúarmánuður verður tímabil sáttaum-
leitana og fundahalda. Krafan um að kaup-
máttur launa rýrni ekki verður örugglega
sett á oddinn hjá launþegasamtökunum.
Sú krafa er sjálfsögð.
En nauðsynlegt er að fara að öllu með
gát. Reynsla síðustu kjarasamninga hefur
vonandi kennt okkur þá lexíu að ekki er allt
fengið með því að fá fleiri krónur í kaup,
ellegar hækkun í prósentum. Við vitum það
öll að slíkir samningar fara beint út í verð-
lagið og virka sem olía á það bál sem eng-
um hefur tekist að slökkva, verðbólgubálið.
Okkur hefur auðnast að halda því í skefjum
með ýmsum eldvarnaæfingum, en það log-
ar enn.
Vonandi berum við gæfu til að fara
skattalækkunarleiðina í kjarasamningun-
um í janúar og auka kaupmátt launa á
þann hátt, þótt vissulega þurfi jafnframt að
leiðrétta laun þeirra sem minnst bera úr
býtum. Prósentuhækkun launa eykur bilið
á milli lág- og hálaunafólks, það vitum við
að fenginni reynslu. Sú leið kemur því ekki
til greina.
Sú staðreynd sem skaut upp kollinum í
Hafskipsmálinu, varðandi laun framá-
manna þess fyrirtækis, er hrikaleg. Hver
hefði trúað því fyrir fáum árum síðan að á
Islandi gæti munur á launum þeirra hæst-
og lægstlaunuðu náð upphæð sem sam-
svarar 10-20 földum launum verkamanns?
Þegar grannt er skoðað kemur í ljós að
ótrúlegur launamunur er fyrir hendi.
Söguna um prinsinn og betlarann þekkj-
um við flest. Þegar prinsinn og betlarinn
höfðu hlutverkaskipti sáu báðir lífið í
breyttu ljósi. Prinsar og betlarar íslands
þyrftu að hafa hlutverkaskipti í vikutíma
og þá mundu ný viðhorf í kjarabaráttunni
örugglega ná fram að ganga. Þeir eru
margir „prinsarnir“ sem hafa efni á og að-
stöðu til að herða sultarólina örlítið og
leyfa láglaunamanninum að feta sig örlítið
upp launastigann, án þess að kyrja ég-vil-
líka sönginn.
Gerum nú einu sinni raunhæfa og rétt-
láta kjarasamninga. Byrjum nýja árið með
því að minnka launabilið. Og umfram allt :
Reynum skattalækkunarleiðina. BB.
__viðtal dagsins_________________
„Stórkostlega gaman“
- að alast upp á Siglufirði segir Sverrir Sveinsson veitustjóri
Að þessu sinni er Sverrir
Sveinsson, veitustjóri á Siglu-
firði, í viðtali dagsins. Sverrir
er fæddur í Skagafirði, nánar
tiltekið í Gröf á Höfðaströnd,
árið 1933. Þaðan fluttist hann
ungur til Siglufjarðar og hefur
lengst af búið þar síðan. En
hvernig var að alast upp á
Siglufirði?
„Stórkostlega gaman. Félags-
lífið var gott, við vorum mikið í
íþróttum og skólarnir voru ágæt-
ir. Ég fluttist með foreldrum
mínum til Sauðárkróks árið 1945.
Þar kláraði ég barnaskólann og
gagnfræðaskólann en fór síðan
aftur til Siglufjarðar og lærði þar
rafvirkjun.“
- Það hefur verið mikil upp-
gangur á Siglufirði á þessum
árum.
„Já, það var mikið að gera fyrir
rafvirkja í bátum, verksmiðjum,
síldarplönum og víðar.“
- Það þarf ekki að spyrja að
því, auðvitað hefur allt snúist um
síldina á Siglufirði á þessum
árum. En þú lærðir eitthvað
meira en rafvirkjunina?
„Jú, svo fór ég í Vélskólann í
Reykjavík, í rafmagnsdeildina,
og vann svo hjá Rafveitu Reykja-
víkur um tíma. Þá kom ég aftur
til Siglufjarðar og setti þar upp
fyrirtæki sem ég rak í nokkur ár,
verslun og alhliða rafmagnsþjón-
ustu. Var með viðgerðir á radar- •
og fiskileitartækjum þegar síld-
arflotinn var og hét. Ég tók svo
við Rafveitu Siglufjarðar árið
1966 og seinna Hitaveitu Siglu-
fjarðar árið 1982, stuttu eftir að
veiturnar voru settar undir eina
stjórn.“
- Telurðu það skynsamlegt að
hafa þessar orkuveitur undir
einni stjórn?
„Já, það fer nokkuð vel saman
og hefur komið vel út. Við vorum
að hugsa um að taka vatnsveit-
una með líka en frá því var
horfið. Hún tilheyrir frekar
áhaldahúsi bæjarins.“
- Þú nefndir áðan að á æsku-
árum þínum hefði verið mikið líf
í íþróttum á Siglufirði. Hvaða
íþróttir stundaðir þú?
„Skíðin, ég var töluvert á
skíðum. Var aldrei neinn afreks-
maður en gutlaði með. Keppti
nokkrum sinnum, m.a. hér á Ak-
ureyri á landsmótum."
- Það liggur það orð á Siglu-
firði að þangað sé gott að koma
til að keppa á skíðum, sérstak-
lega í norrænum greinum.
Sverrir Sveinsson.
„Siglfirðingar hafa verið ákaf-
lega áhugasamir um norrænu
greinarnar, stökk og göngu, en
minna um Alpagreinarnar sem
eru þó vinsælli hjá krökkunum
núorðið. Það eimir enn eftir af
þessum „sjarma" sem var yfir
norrænu greinunum. Þó að það
séu nú engir snillingar sem við
höfum í stökkinu, því miður. Það
er ekki til hæla sér af að strákur
komi af togara og hafi ekki æft
sig neitt allan veturinn en vinni
samt landsmót. Þetta hefur því
miður komið fyrir hjá okkur.“
- Frá íþróttum yfir í atvinnu-
mál. Það er naumast ofsagt að
gerbylting hafi orðið í atvinnu-
málum á Siglufirði á fáum árum.
Atvinnuleysi mátti heita þar
landlægt fyrir fáum árum en nú er
þar rífandi atvinna. Hvað
veldur?
„Ein skýringin er sú að fyrir
tveimur árum var byggt nýtt
frystihús hjá Þormóði ramma og
við stjórnun veiða hjá togurunum
hefur þess verið gætt að það væri
nóg vinna í frystihúsinu allt árið.
Það hefur verið unninn töluvert
meiri fiskur hjá húsinu í ár en í
fyrra þannig að ég er alveg sáttur
við þá stjórnun fiskveiða sem
kvótafrumvarpið gerir ráð fyrir.
Einnig bind ég miklar vonir við að
okkur takist að stjórna loðnu-
veiðum þannig að loðnuveiðar
geti orðið stöðugar og vinnsla á
loðnu á Siglufirði um leið. Að við
fáum ekki yfir okkur hrun loðnu-
stofnsins eins og árið 1982. Við
erum búnir að taka á móti rúm-
um 100 þúsund tonnum af loðnu
á Siglufirði sem er mesta magn
sem við höfum tekið á móti á
einni vertíð.“ -yk.
M
M
O
■
M
A
N
%J
O
A
G
U
R