Dagur - 23.12.1985, Blaðsíða 9

-bækuc
23. desember 1985 - DAGUR - 9
„Ég var i sveit í Möörudal á
Fjöllum."
- En hvað með næsta sumar?
„Þá ætla ég að reyna að fá
vinnu í fiski á Eyrarbakka."
- Nóg um vinnu. ( hvaða
skóla ertu?
„Ég er á fyrsta ári í MH.“
- Hvernig leggjast jólin í þig?
„Ja, ég hitti jólasvein um dag-
inn - og heilsaði honurn."
- Hvað gerirðu í frístundum?
„Ég hef ekki miklar frístundir
vegna þess að ég les svo mikið,
bæði fyrir skólann og sjálfan
mig.“
- Er mikið um drykkju hér eða
dóp?
„Já, hér er þó nokkuð drukkið
og alkóhól er auðvitað dóp.“
- Finnst þér vanta unglinga-
skemmtistað hér?
„Ég veit það ekki. Ég færi ekki
á slíkan stað.“
- En hvað um partí?
„Þar hugsa menn og pæla
mikið. Ég held að unglingar hugsi
mikið lesi og mennti sig og ég
held að reykvískir unglingar séu
sæmilega greindir að upplagi en
ég hef ekki kynnt mér málið á Ak-
ureyri. En varðandi lesturinn þá
held ég að það séu aðeins móð-
ursjúkar frænkur sem kaupa
þessar svokölluðu unglingabæk-
ur og þær les enginn unglingur
ótilneyddur og hefurenginn gam-
an af þeim. Eg held að það ætti
að refsa höfundum þessara
bóka og þá er ég að meina bæk-
ur eins og „Bara stælar" og „16
ára í sambúð“.“
- Hvað finnst þér um ár æsk-
unnar?
„Ár æskunnar er hneyksli og
það sýnir og undirstrikar að þeir
sem þessu ráða setja undirmáls-
málefni eins og þessi, á einhver
ár og friða sig þannig í stað þess
að gera nokkuð. Það má kenna
gamla fólkinu í æskulýðsráði um
þetta hneyksli."
- Hvernig er að búa í Reykja-
vík?
„Það er himnaríki, paradís."
- Hvar vildirðu annars staðar
búa?
„Ja, kannski í Trékyllisvík.“
- Hefurðu komið til Akureyr-
ar?
„Já, þvf miður hef ég komið
þangað og þá tilneyddur og hef
ævinlega séð eftir því. Ég ætla
að vitna hér í vísu eftir Flosa
Ólafsson þar sem honum tekst á
svo hnyttilegan hátt að lýsa
ástandinu í höfuðstað Norður-
lands:
Á Akureyri er um það bil
ekki neins að sakna
og þó þar er fallegt þangað til
þorpsbúarnir vakna.“
Friðleifur Friðleifsson.
Jackie Collins:
Eiginkonur
í Hollywood
Þýðandi: Gissur Ó. Erlingsson.
Útgefandi: Skjaldborg hf.
Höfundur er í hópi þeirra kvenna
bandarískra, sem um skeið hafa
skrifað hverja metsölubókina af
annarri og selja verk sín á tugi
milljóna, hvort sem talið er í
krónum eða dollurum, og ekki
minnkar það tekjur þeirra, þegar
keppst er um að kaupa réttinn til
að gera sjónvarpsþætti og kvik-
myndir eftir bókunum.
Þessi saga, sem nú er komin út
á íslensku, gerist að mestu í há-
borg kvikmyndaiðnaðarins,
sjálfri Hollywood, eða nánar til-
tekið á Beverly Hills, þar sem
stjörnurnar búa. Ljóst er, að höf-
undur er þar á kunnugum slóðum
og hefur sett sig vel inn í það sér-
stæða mannlíf, sem þarna
hrærist. Og þó að víða sé slegist
um völd og frægð, þá er sú bar-
átta sennilega óvíða hatrammari
og miskunnarlausari en í hinni
glæstu kvikmyndaborg.
Margir þættir þeirrar baráttu
verða ljóslifandi og greinilegir í
þessari skemmtilega gerðu og
spennandi sögu Jackie Collins.
Hún er ekkert feimin við að lýsa
þeim aðferðum, sem beitt er í
þrotlausri baráttu við að komast
upp á tindinn, í þeirri baráttu er
allt lagt undir, en aðeins fáir
hljóta stóra vinninginn. Vopnin,
sem beitt er, eru kyntöfrar og
peningar. Vopnaburðinum og ár-
angrinum kynnist fólk við lestur
bókarinnar. Flestum mun þó
fyrirfram ljóst, á hvern hátt pen-
ingar eru notaðir til að koma sér
áfram í því grimmdarlega stríði,
sem þarna er háð, þar sem flestir
gera sér í upphafi einhverja von,
en aðeins örfáum tekst að fagna
sigri. Færri eru þeir trúlega, sem
gert hafa sér ljóst, hversu mörg
orrustan tapast og vinnst í ból-
inu. Á þeim orrustuvelli er ekki
síður en annars staðar þörf á
kunnáttu og bardagagleði, og þar
láta eiginkonurnar í Hollywood
ekki sinn hlut eftir liggja, enda
alkunna, að fæstar binda þær
trúss sitt við sama karlinn til
lengdar.
Collins dregur ekkert undan,
og gefur það bók hennar vissu-
lega aukið gildi, þó að ýmsar lýs-
ingar hennar séu þannig, að fyrir
fáum árum hefði það ekki þótt
við hæfi, að birta þær á prenti hér
á okkar landi. Óg vissulega er
þetta engin barnabók, en góð
bók fyrir þá, sem vilja og þora að
horfast í augu við veruleikann án
undandráttar.
Bók þessi lýsir ótrúlegri spill-
ingu og virðingarleysi fyrir mann-
legum verðmætum, margar pers-
ónurnar meta ekkert neins nema
fjárfúlgur og eigin ágæti, öllu
öðru og öllum öðrum skal fórnað
fyrir eigin dýrð. Þó finnast
undantekningar, eins og til að
sanna regluna, gimsteinar, sem
glóa í mannsorpinu.
Bókin er nokkuð óvenjulega
uppbyggð, segja má, að þetta séu
margar sögur, sagðar til skiptis,
Þorsleinn
Jónatansson
skrifar
en sameinast að lokum í einum
punkti. í hverri sögu fyrir sig eða
söguþræði er mikil spenna, þann-
ig að þegar hlé kemur á einum
söguþætti, bíður lesandinn þess
með eftirvæntingu að áframhald
hans komi. Margar lýsingar eru
á óhófi og glæsilifnaði, hrífandi
lýsingar, en grátlegt, að ekkert
skuli að baki búa nema sýndar-
mennskan.
Þýðing þessarar bókar er út af
fyrir sig þrekvirki, sem Gissur
Ó. Erlingsson hefur komist vel
frá. Þó ber þýðingin þess nokkur
merki að hún er unnin á mettíma
og hefði ýmislegt mátt bæta,
hefði höfundur gefið sér tíma til
að lesa þýðinguna vandlega yfir
að verki loknu. Gallarnir eru þó
hverfandi miðað við kostina og
ljóst, að þýðingu sem þessa hefði
enginn getað unnið nema sá, sem
hefur feiknagott vald bæði á ís-
lenskri tungu og enskri.
Það verður mörgum góð af-
þreying að lesa þetta mikla verk
um eiginkonurnar í Hollywood
og karlana þeirra, en verra að
þurfa að kyngja því, að undir
glæsilegu yfirbragði og lúxuslífi
stjarnanna í vestri býr oftar en
hitt mannfyrirlitning, hroki og
siðspilling á hærra stigi en algengt
er að finnist.
Góða skemmtun með Eigin-
konum í Hollywood.