Dagur - 15.12.1986, Blaðsíða 11

15. desember 1986 - DAGUR - 11
Andrés Kristinsson Kvíabekk:
Nýtt hitaveitumál
ekki í uppsiglingu
um 50 árum og var þegar vel tek-
ið og seldist upp á einu ári. Með
þessari bók hefur Guðmundur
Daníelsson feril sinn sem
frásagnameistari og einn fyrir-
ferðarmesti rithöfundur íslend-
inga á þessari öld.
„Umfram allt tekst honum að
gæða frásögn sína lífi. Bókin
virðist skrifuð svo að segja í einu
andartaki og þeirri fagnaðar-
vímu, er sumir nefna innblástur.
Höfundurinn er sjálfur með af lífi
og sál, frásagnargleðin geislar út
frá hverri blaðsíðu... Þó er það
enn sem fyrr stílgáfa höfundar og
frásagnargleði, sem lyftir bókinni
og gerir hana að nær því furðu-
legu fyrirbæri í bókmenntaheimi
okkar. Guðmundur Daníelsson
er gæddur alveg óvenjulegri frá-
sagnar- og stílgáfu... Frásögn
hans glitrar af kviku lífi,
skemmtiiegum hugdettum og lík-
ingum sem oft eru bráðsnjallar.
Manni gæti dottið í hug að hér
væri íslenzkur Hamsun að vaxa
upp á meðal okkar.“
Ólafur Halldórsson:
Horfnir
heimar
- Nýju Ijósi varpað á
leyndardóma sögunnar
Út er komin hjá Erni og Örlygi
bók um forvitnilegt efni. Nefnist
hún Horfnir heimar og er eftir
Ólaf Halldórsson kennara. f bók
þessari leitast Ólafur við að varpa
nýju ljósi á ýmsa leyndardóma
sögunnar. Framan á bókinni er
mynd af líkneski sem indíánar í
Mið-Ameríku gerðu af guði sín-
um Quetzalcoatl, sem var hvít-
skeggjaður. Undir myndinni er
varpað fram þeirri spurningu
hvort hér hafi verið um að ræða
Björn Breiðvíkingakappa.
Það má með sanni segja að í
þessari nýstárlegu bók kannar
höfundurinn ýmsa þætti heims-
sögunnar sem og sögu íslands, -
þætti sem höfundar hefðbund-
inna vísindarita og þá sérstaklega
sagnfræðirita hafa veigrað sér við
að fjalla um eða taka afstöðu til.
Víða er leitað fanga og áleitn-
um spurningum svarað:
Á fjölbreytileg siðmenning
jarðarbúa rætur að rekja til einn-
ar móðurmenningar?
Er kominn tími til að hrista
rækilega upp í viðteknum hug-
myndum um uppruna íslend-
inga?
Við lestur þessarar bókar fer
lesandinn um ýmsa baksali sög-
unnar, allt frá spurningunni um
það hverjir námu ísland fyrstir, til
bollalegginga um það hvaðan
frumstæðum ættflokki í Vestur-
Afríku barst víðtæk þekking í
stjörnufræði, svo sem um fylgi-
stjörnu Síríusar og umferðartíma
hennar. Lesandinn fær svör við
ýmsum áleitnum spurningum við
lesturinn en verður jafnframt að
taka afstöðu til margra þeirra
hluta, er hann rekst á sem þátt-
takandi í þessari spennandi
könnunarferð.
Bókin Horfnir heimar er sett
og prentuð hjá Steinholti hf. en
bundin í Arnarfelli. Kápugerð
annaðist Hrafnhildur Sigurðar-
dóttir.
Blekkinga-
vefur
- eftir Phyllis A. Whitney
Komin er út ný bók í íslenskri
þýðingu eftir ástar- og spennu-
sagnahöfundinn Phyllis A.
Whitney.
Nefnist hún Blekkingavefur og
er þrettánda bók höfundar sem
kemur út á íslensku.
Efni bókarinnar er á þá ieið að
ung stúlka fær boð frá föður
sínum, sem er frægur rithöfund-
ur, um að hann þarfnist hjálpar
hennar. Hún hefur ekki séð föð-
ur sinn síðan hún var barn að
aldri og er á báðum áttum, en
afræður þó að fara til hans. Þar
kynnist hún hálfsystrum sínum
sem höfðu ekki hugmynd um að
hún væri til. Dularfullir atburðir
gerast, leyndardómar fortíðar-
innar magnast . . .
Blekkingavefur er í senn róm-
antísk og afar spennandi bók.
Bókaútgáfan Iðunn gefur út.
Magnea Matthíasdóttir þýddi.
SHEIIA KITZINGER
Konan
rKynrcynsla
kvcnna7
Konan
- kynreynsla kvenna
Komin er út ný bók hjá Iðunni
sem nefnist Konan, kynreynsla
kvenna. Höfundur hennar er
Sheila Kitzinger.
Flestar bækur sem skrifaðar
hafa verið um kynlíf kvenna
fjalla um konur, en byggja ekki á
reynslu kvennanna sjálfra.
Höfundur þessarar bókar hefur
hins vegar vísvitandi upprætt all-
ar þær hugmyndir urn kynlíf
kvenna og tilfinningar sem ekki
koma heim við beina reynslu
þeirra. - Út frá þeirri skoðun að
kynlíf sé í ríkum mæli háð flestu
því sem fyrir kemur f lífinu er hér
fjallað um ýmsa tilfinningalega
og líkamlega þætti þess frá unga
aldri til efri ára.
Bókaútgáfan Iðunn gefur út.
Fá en hlý þakkarorð til Hauks
í Sveinbjarnargerði fyrir svar
hans í Degi 4.12. sl.
Bráðsnjalli Haukur.
Mikið þakka ég þér vel fyrir
svör þín. Sennilega hefur hvarfl-
að að mörgum sem lásu grein
þína, að nú væri í uppsiglingu
nýtt hitaveitumál. En svo er nú
aldeilis ekki. Ég hef gaman af
góðlátlegu hnútukasti og ekki
mun ég rengja einu einustu tölu í
talnaflóði þfnia né hallmæla
greininni á nokkurn hátt. Mér
finnst hún bara helvíti góð hjá
þér. Þú gerir raunar allt sem ég
ætlaðist til að þú gerðir og í sum-
um tilfellum gerðir þú betur en
ég þorði að vona.
Á ég þar sérstaklega við eftir-
farandi málsgrein, þar sem segir:
„Sækir þú um aukinn fullvirðis-
rétt vonast ég til þess að þú notir
tilsent eyðublað þar um og slepp-
ir sem mest óþarfa dylgjum um
menn og málefni því minnstu
þess að fáir þú aukningu á full-
virðisrétti þýðir það samsvarandi
minnkun hjá öðrum.“ Með þess-
um orðum þínum segirðu raunar
allt sem ég vildi fá fram í dags-
ljósið með opna bréfkorninu
þínu. Ég þakka þér hreinskiln-
ina. En mikið vorkenni ég þeim
mönnum sem neyðast til að
knékrjúpa við fótskör ykkar með
krossmerkt það ölmusubeiðni-
blað í höndum sem þú segist hafa
sent okkur.
Ég byrjaði minn búskap á við-
reisnarárunum og er því misjöfnu
vanur. Ætla ég nú að reyna að
skrimta af þeim 170 ærgildum
sem mér hefur verið úthlutað. Þú
nefndir það Haukur að búmark
Ólafsfirðinga samanlagt hafi ver-
ið 3.746 ærgildi. Það er rétt, en
þér láðist að geta þess að það var
áður en eyfirskir stórbændur með
hjálp sterkra aðila ýmist tældu
eða neyddu Ólafsfirðinga til að
hætta mjólkurframleiðslu. Þið
tölduð flutninga á mjólk frá
Ólafsfirði of dýra fyrir ykkur. En
þið sjáið ekkert athugavert við
það þótt Ólafsfirðingar greiði á
hverju ári ntun hærri sláturlaun á
hvert lamb en nokkur önnur
deild KEA.
Nú mun fullvirðisréttur Ólafs-
firðinga samanlagt vera nálægt
800 ærgildum eða innan við 100
ærgildi á býli. Það er svo sem
ekkert undarlegt þótt titlaðir
snobbarar kerfisins reyni að
þagga niður í mönnum úr svo
niðurlægðri sveit og vilji láta þá
tjá sig með krossum. Það er ekki
laust við að mér finnist örla á
dulítilli gremju í grein þinni. Fæ
ég vart skilið hvernig á því
stendur. Finnist þér ég hafa verið
eitthvað ótuktarlegur við þig get
ég glatt þig með því að Andrés á
Kvíabekk ræðst ekki viljandi að
minnimáttar. Ekki sé ég eftir að
hafa lánað þér þessa setningu úr
umsókn minni til framleiðslu-
ráðs. Hún var skemmtileg rúsína
í pylsuendanum fyrir okkur sem
lásum grein þína til enda. En þú
slítur þessa setningu það leiðin-
lega úr samhengi að ég neyðist til
að birta umsóknina í heild sinni.
Þá umsókn sem máski var því
valdandi að kvóti minn var lækk-
aður úr 246 ærgildum í 170
ærgildi. Víst hlýtur það að vera
mikið áfall að fullvirðisréttur
þinn skuli nú vera aðeins 1.074
ærgildi í stað 1.767 ærgilda kvóta.
Og votta ég þér samúð mína.
Vonandi hefur Framleiðnisjóður
landbúnaðarins stutt vel við
bakið á þér. Hann ku vera hjálp-
legur mönnum í þinni aðstöðu.
Heimboð þitt mun ég þiggja.
Ekki til að sannreyna tölur held-
ur vegna þess að ég hef gaman af
mönnum eins og þér. Mér finnst
þú skemmtilegur. Þú býður mér
einnig að heimsækja skrifstofur
Búnaðarsambands Eyjafjarðar
og víst væri það gaman því mér
hefur oft dottið í hug hvort ekki
hefði verið rétt að byrja á því að
setja kvóta á ýmsar afætur land-
búnaðarins. Svo sem ráðunauta
og sumar skrautfjaðrir bænda-
hallarinnar. Þeim virðist síður en
svo hafa fækkað, þótt landbúnað-
ur hafi dregist saman.
Kvfabekk 11.01 .’86.
Ágæta Framleiðsluráð.
Árið 1957 keypti ég jörðina
Kvíabekk í Ólafsfirði og á næstu
árum byggði ég hana upp og
ræktaði og hóf hér fjárbúskap.
Um langt árabil hafði ég á fjórða
hundrað fjár á fóðrum og á tíma-
bili um 10 kýr að auki.
Á áttunda áratugnum þegar
fór að bóla á offramleiðslu kinda-
kjöts og fjölmiðlar néru okkur
bændum því óspart um nasir að
við værum ómagar á þjóðfélag-
inu, sem bændasamtökin sam-
þykktu með þögninni fór ég að
Íeita að búgrein sem óháð væri
styrkjakerfi landbúnaðarins. Og
fyrir valinu varð hrossarækt.
Ekki þarf að orðlengja það að
hrossaræktin hefur gengið hér
mjög vel og hef ég haft mitt lifi-
brauð að verulegu leyti frá henni
á annan áratug. En það olli því
að framleiðslukvóti jarðarinnar
er aðeins 246 ærgildi.
Þegar Drottinn kjálkaði þeim
stöllum öfund og illgirni niður á
héruð eftir mannfjölda var engin
von til að hann leysti Ólafsfjörð
undan ánauð að bera slíkan fén-
að að sínum hluta enda er hér
enginn skortur á slíku eins og
meðfylgjandi auglýsing úr Lög-
birtingablaðinu ber með sér. Er
nú svo komið að ég sé mér ekki
fært að búa hér með hross lengur
því girðingar eru hér oft í kafi í
snjó 8 mánuði á ári.
Þjóðvegurinn liggur hér þvert í
gegnum túnið og engin leið að
verjast því að hross slæðist ekki
að veginum vetur og vor. Reið-
hesta getur enginn ræktað eins og
hænsni í búri. Af greindum ástæð-)
um mun ég snúa mér að sauð-
fjárbúskap eingöngu enda farinn
að sjóast í. Hús eru hér fyrir
hendi og jörðin mjög góð til
sauðfjárbúskapar. Nú hugsið þið
máski líkt og illa gerð bæjar-
stjórn að best væri að leggja allar
Mig langar til að biðja þig að
gera mér greiða Haukur, og veit
ég að þú neitar mér ekki um slíkt
lítilræði. En hann er sá að þú
sjáir til þess að birtur verði í Degi
einhvern næstu daga fullvirðis-
réttur allra lögbýla á sambands-
svæðinu. Hvað stærri bændur
hafa verið duglegir að dreifa
afurðunum á marga fjölskyldu-
meðlimi tel ég svo sem óþarfa að
birta, þar er oftast um skattalega
sjálfsbjargarviðleitni að ræða.
Éins væri fróðlegt að fá upplýst
hverjir hafa selt kvóta og hvað
mikið.
Að lokum gamli vin ef þig
langaði að gleðja mig um jólþi þá
fyndist mér fátt ánægjulegra en
önnur álíka grein frá þér. Vil ég
svo óska þér og þínum gleðilegra
jóla og gæfuríks komandi árs.
Andrés Kristinsson Kvíabekk.
P.S. Prufaðu að brosa næst þegar
þú skrifar bréf..
útkjálkasveitir í auðn. Satt er
það að stundum hefur orðið hart
í ári í Ólafsfirði en harðindi hafa
víðar gert vart við sig. Minnist ég
þess að Grund í Eyjafirði var seld
á sínum tíma fyrir eitt kjötlæri,
svo lágt hefur jarðarverð aldrei
farið á þessum útkjálka.
Ég sagði að jörðin væri vel fall-
in til sauðfjárbúskapar. Því til
staðfestingar vil ég nefna að með-
alvigt dilka minna síðastliðið
haust var 19,4 kg sem mun vera
hæsta vigt í sýslunni og um langt
árabil hafa komið jafnvænni dilk-
ar frá Ólafsfirði en úr nokkurri
annarri sveit á landinu. Bithagar
í Ólafsfirði eru sérlega góðir en
hafa þó farið versnandi að
undanförnu vegna of lítillar beit-
ar og eru nú bestir þar sem hross
eru flest svo sem á Kvíabekkjar-
dal.
Ósk mín er sú að mér verði
úthlutað þeim kvóta sem telst
vera meðaltalskvóti í Eyjafjarð-
arsýslu eða sem næst 600 ærgild-
um. Sýnist mér á ærbókum mín-
um að það muni vera nálægt 300
vetrarfóðruðum ám. Töluverður
afgangskvóti mun vera hér í
Ólafsfirði sem ekki verður nýttur
á næstu árum því skipulega hefur
verið unnið að eyðingu byggðar í
sveitinni að undanförnu og í
hvert skipti sem bændur hér hafa
fengið kveisu er þeim boðið starf
hjá KEA og hanga þeir nú á vot-
um spenum kaupfélagsins sem
áður voru við búskap. Við eigum
svo gott KEA.
Að lokum vil ég biðja ykkur
alls góðs í starfi með von um að
þið verðið við bón minni og aldr-
ei að ykkur hvarfli að stimpla mig
sem einhvern minnimáttar Ey-
firðing, þótt ég búi í harðbýlli
sveit.
Kær kveðja.
Andrés kristinsson.
P.S. Auglýsing í Lögbirtinga-
blaðinu er engum til sóma.
Umsóknin til
Framleiðsluráðs