Dagur - 23.03.1989, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - Fimmtudagur 23. mars 1989
„Feikimikilvægt fyrir byggðarlagið a5
kaupfélagið sé öflugt og sterkt"
Þorgeir B. Hlöðversson í helgarspjalli
Kjötvika varhaldin í Kaupfélagi Þingeyinga 6.-10. mars, á vegum Matbæjar og Kjötiðju KÞ. Tilgangurkjötvikunnarvaraðvekjaauknaathygli
á hvað um erað vera í vinnslu og sölu kjötvara og því úrvali framleiðsluvara sem á boðstólnum er. Ýmsar vörur voru seldar á tilboðs- og
kynningarverði og á hverjum degi voru kynningar á tilbúnum réttum. Meðal starfsfólks kjötiðjunnarsem buðu viðskiptavinum að bragða
á réttunum var Þorgeir Björn Hlöðversson, ungur maður, vel menntaður, sem fyrir rúmu ári tók við starfi fulltrúa á afurðasviði hjá KÞ. Það
þýðir að Þorgeir ber rekstrarlega ábyrgð á sláturhúsi, kjötiðju og fóðurstöð KÞ. Kjötvikan vakti athygli og Dagur fór þess á leit við Þorgeir
að hann segði svolítið frá sjálfum sér, sínu starfi og viðhorfum.
Fyrst var Þorgeir spurður um
hugmyndina að kjötvikunni:
„Páll Þór, markaðsfulltrúi KÞ
átti hugmyndina, sem við þróuð-
um síðan áfram í samvinnu við
starfsfólk Kjötiðju og Matbæjar.
Það er heldur daufara yfir versl-
un svona yfir vetrartímann og
ástæða þótti til að vekja þar svo-
lítið líf og eins að láta aðeins
verða vart við okkur í Kjötiðj-
unni. Það er' mikils virði fyrir
kjötvinnsluna að láta neytendur
vita af sér. Við þurfum stöðugt
að vera vakandi fyrir nýjungum
og endurnýjunarþörfin í kjöt-
vörunum er mikil. í tilefni af
kjötvikunni var gefin út Kjöt-
kveðja, bæklingur með spenn-
andi uppskriftum og upplýsing-
um um meðferð hráefnisins. Það
er ákaflega mikilvægt að vera í
góðum takti við óskir neytandans
og við vorum með skoðanakönn-
un í gangi til að kanna viðhorf
viðskiptavinanna á kjötvikunni.“
Mikill sveitamaður í mér
- Segðu aðeins frá sjálfum þér.
Hver ert þú?
„Ég heiti Þorgeir og er fæddur
og uppalinn í sveitinni, á bænum
Björgum í Kinn, sonur hjónanna
Hlöðvers Hlöðverssonar og Ástu
Pétursdóttur. Ég er að verða þrí-
tugur og er mikill sveitamaður í
mér enda alinn upp við þessi
venjulegu sveitastörf. Ég gekk
hefðbundinn menntaveg, stóð
snemma hugur til búskapar og
fór í almennt búnaðarnám, strax
17 eða 18 ára. Síðan hóf ég
búskap í samvinnu við bróður
minn og föður og tvo föðurbræð-
ur. Jafnframt búskapnum hef ég
prófað ýmislegt annað; t.d. sjó-
mennsku, bæði á fraktskipum og
vertíðarbátum.
Þegar ég var orðinn 24 ára fékk
ég áhuga á að mennta mig meira
og fór í framhaldsnám, tók
stúdentspróf frá Tækniskóla
íslands, hélt áfram og hóf nám
við Búvísindadeildina á Hvann-
eyri. Þaðan útskrifaðist ég sem
búfræðikandídat vorið 1987,
þetta er viðurkennt háskólanám
og gefur svipaða gráðu og líf-
fræðideildin í Háskólanum. Þetta
er fjölþætt nám og víða er komið
við, þetta er sú menntun sem
ráðunautar í landbúnaði hafa.
Vitanlega fór ég til náms með
það í huga að verða til gagns hér
í heimahéraði og það var í
nóvember 1987 sem ég réðst til
núverandi starfs. Það er mín
skoðun að mikilvægt sé fyrir
framtíð íslensks landbúnaðar að
vel sé unnið að afurðamálunum.
Haft hefur verið á orði að bænd-
ur almennt, og afurðasölufélög-
in, hafi sofið á verðinum í sölu-
málunum. Menn voru kannski
undir einhverjum áhrifum for-
ræðishugsunarháttar frá ríkinu um
að kjöt ætti að seljast nokkurn

„Dilkakjötið er alltaf efst á óskalistanum hjá mér.“
veginn af sjálfu sér, sem kemur í
bakseglin núna með veruiega
minnkandi sölu.“
- Er spennandi að takast á við
þessi verkefni?
„Það hefði einhvern tíma verið
skemmtilegra að taka við þessum
rekstri en einmitt núna, þegar
erfiðleikarnir eru himinhróp-
andi. Þessi atvinnurekstur býr við
sérstaklega erfiðar aðstæður en
ég vona að það sé að rofa til.
Sláturleyfishafar eru klemmdir á
milli bænda og ríkisvaldsins,
þeim er ætlað að borga bændum
fullt verð fyrir sínar afurðir án
þess að ríkið standi við sinn hlut,
við að gera sláturleyfishöfunum
það mögulegt, sem leiðir síðan til
verulegs tapreksturs. Reksturinn
er uggvænlega dýr og mjög ríður
á að draga úr öllum kostnaði, við
erum að einbeita okkur að því á
fullu og vonandi náum við ein-
hverjum árangri. Ég vona alla-
vega að við séum á réttri leið.“
á Björgum að undanförnu, enda
meirihlutann af sólarhringnum
hér á Húsavík. Ég er búinn að
byggja tvíbýlishús á Björgum í
félagi við bróður minn og hef alls
ekki gefið á bátinn að búa þar
eða eiga þar heima. Þess má geta
að ég hef stundum haft orð á því
við félaga mína á skrifstofu kaup-
félagsins að þeir njóti ákaflega
mikilla forréttinda að hafa útsýni
til Kinnarfjalla, en þess sakna ég
mjög á skrifstofu sláturhússins
þar sem gluggarnir snúa í norður
og útsýnið er bara til Húsavík-
Kaupfélagið mikil
staðfesta fyrir byggðina
- Þú talar um erfiðleika í rekstri
sláturhússins. Er ekki erfitt að
reka flestar deildir kaupfélagsins
um þessar mundir?
„Jú, það er ekki aðeins slátur-
húsareksturinn sem er erfiður,
heldur hefur þessi samvinnu-
rekstur allur verið óskaplega erf-
iður. Það er uggvænlegt, því von-
andi þarf engum að segja hvað
kaupfélagið er mikil staðfesta
fyrir byggðina hérna. Vonandi
hafa erfiðleikarnir að undan-
förnu vakið menn til meiri
umhugsunar um stöðu félagsins
og mikilvægi þess.
Frá barnæsku hef ég borið
ákaflega mikla virðingu fyrir
félaginu og sögu þess og frá því
ég réðist hér til starfa hefur mér
staðið hugur til að ná árangri inn-
an þess, fyrir þetta byggðarlag."
- Hefur faðir þinn ekki starfað
áratugum saman fyrir kaupfélag-
ið?
„Hann hefur unnið sem endur-
skoðandi. Forfeður mínir stóðu í
baráttunni á upphafsárum kaup-
félagsins og fylgdu því fram á veg
og seinni árin hefur faðir minn
unnið fyrir kaupfélgið, verið
ákaflega annt um það og hag
þess. Ég hef alist upp í þessu
umhverfi og við þessa sögu og
það hefur verkað sterkt á mig,
jafnframt því sem ég geri mér
skýra grein fyrir hvað það er
feikimikilvægt fyrir þessar byggð-
ir hér að kaupfélagið sé öflugt og
sterkt. Því var ég tilbúinn til að
ráðast til þessarra starfa og til að
takast á við málin.
Þessir himinhrópandi rekstrar-
örðugleikar, sem verið hafa und-
anfarið, vekja hjá manni ugg, þar
koma til utanaðkomandi örðug-
leikar sem þó ekki fría okkur frá
því að bæta okkar rekstur hér
heimafyrir. Starfsfólkið hefur
náð greinilegum árangri á þessu
sviði, ef ytri aðstæður eyðileggja
hann ekki, þ.e.a.s. ef fjármagns-
kostnaður rýkur upp úr öllu
valdi. Það hefur verið viss ánægja
að vinna innan þessa fyrirtækis
núna uppá síðkastið, yfir höfuð
er góð stemmning hjá fólkinu og
það hefur náð árangi og unnið
vel. Ég er ákaflega þakklátur
fólkinu sem ég hef unnið mest
með, í sláturhúsinu og kjötiðj-
unni, fyrir vel unnin störf því það
er auðvitað starfsfólkinu mikið
að þakka þegar miðar fram á
veginn.“
- Hvað er að frétta af þínum
fjölskylduhögum, ertu einhleyp-
ur enn eða kannski kvæntur og
margra barna faðir?
„Síðastliðin ár hefur verið haft
á orði að ég hafi eingöngu verið
giftur starfinu og tölvunni en
hugsa að ég fari að verða leiður á
þeirri sambúð, fari að sækja um
skilnað og leita fyrir mér á öðrum
miðum.
Vegna anna tel ég mig hafa
verið til lítils gagns á félagsbúinu
i
Þorj
Sláturhús KÞ, Kinnarfjöllin eru í baksýn og undir þeim, lengst til vinstri, stendur bærinn Björg þar sem Þorgeir á heima.
Myndir: II