Dagur - 01.12.1989, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - Föstudagur 1. desember 1989
Greinina sem hér fer á eftir, ritaði Bjarni Einars-
son að beiðni landsmálablaðsins Norðurslóðar og
birtist hún í blaðinu 23. nóvember sl. Vegna fjölda
tilmæla birtir Dagur greinina nú, enda á hún brýnt
erindi við íbúa Eyjafjarðar og aðra, sem láta sér
jafnvægi í byggð landsins nokkru varða. Norður-
slóð og Bjarna Einarssyni færum við bestu þakkir
fyrir. Ritstj.
Eyjafjörður,
mótvægi höfuðborgarsvæðisins
I mínum huga er Eyjafjarðarbyggð
það byggða land sem vatn fellur af í
Eyjafjörð að viðbættri Grímsey.
Þetta er svæðið frá og með Ólafsfirði
til og með Hálshreppi. Hvað sem
fornri umdæmaskiptingu líður er
þetta landssvæði félagsleg og efna-
hagsleg heild, nú með rúmlega
20.000 íbúa, og það hefur alla burði
til þess að vera blómlegasta byggðar-
lag landsbyggðarinnar og kjarni
öflugs Norðurlands. Hlutverk
Eyjafjarðar er einnig að stuðla að því
að byggð geti áfram verið öflug í „jað-
arlandshlutunum“ þremur, Vest-
fjörðum, Norðurlandi vestan og
austan Eyjafjarðar og á Austurlandi.
Þessir landshlutar verða miklu byggi-
legri ef öflug og dafnandi atvinnu- og
félagsstarfsemi fer fram beggja vegna
við þá. Landshlutarnir þrír, Suður-
land, Suðurnes og Vesturland, sem
liggja að höfuðborgarsvæðinu, tengj-
ast því nú sífellt betur með góðum
vegum og eru að vissu leyti að verða
hluti af því. Hins vegar njóta þeir,
sérstaklega Vestur- og Suðurland,
einnig góðs af öflugu kjarnasvæði
hinurn megin við sig. Á Vestfjörðum
verður vonandi á næstu árum gert
það átak, sem nauðsynlegt er til þess
að treysta byggðina þar. Sams konar
átak verður svo vonandi gert fyrir
austan. Austurland hefur mun meiri
möguleika en Vestfirðir til vaxtar og
bregðist Eyjafjörður skyldu sinni
verður miðbik Austurlands að taka
að sér mótvægishlutverkið gegn
höfuðborgarsvæðinu þótt enn vanti
mikið á að þetta svæði hafi þann
styrkleika sem Eyjafjörður hefur í
dag. En þá hugsun, að Eyjafjörður
nái ekki aftur vopnum sínum og
staðni til langframa, er ekki hægt að
hugsa til ehda. En þess vegna er
þetta sagt að þróun byggðar í Eyja-
firði hefur verið með öðrum hætti
þann áratug sem nú er að líða en
maður hefði óskað.
Mynd 1 sýnir hlutfallslegar breyt-
ingar á íbúafjölda Eyjafjarðar,
landsbyggðarinnar og landsins alls.
Myndin sýnir glöggt hina kröftugu
þróun í Eyjafirði á áttunda áratugn-
um, mun kröftugri en hvort sem er á
landsbyggðinni sem heild eða í land-
inu öllu. Hins vegar dró mátt úr
Eyjafirði eins og öðrum hlutum
landsbyggðarinnar upp úr 1980.
Byggðin virðist þó vera að sækja í sig
veðrið upp á það síðasta og vonandi
er það merki þess að stöðnunartíma-
bilinu sé að ljúka. Þetta er samt ekki
enn nógu gott því til meira verður að
ætlast af Eyjafirði en öðrum hlutum
landsbyggðarinnar. Þessi byggð
verður að vera brjóstvörn lands-
byggðarinnar þegar hallar undan fæti
og í fylkingarbrjósti þegar vel
gengur. En hér er ekki við íbúa Eyja-
fjarðar að sakast nema að litlum
hluta. Til þess verður að ætlast af
landsfeðrum og mæðrum að þau átti
sig á mikilvægi Eyjafjarðar og geri
ráðstafanir til þess að tryggja þar þá
þróun sem nauðsynleg er jafnframt
því sem heimamenn líti raunsæjum
augum á atvinnuuppbygginguna í
héraðinu og láti hvergi deigan síga.
Þótt í Eyjafirði sé þétt og samfelld
byggð og einstök byggðarlög séu vel
tengd með góðum vegum skiptist
byggðin í nokkuð vel skilgreinanleg
svæði. Mest ber að sjálfsögðu á
Akureyri enda búa þar tæp 70% íbúa
héraðsins. Hér á árum áður voru
settar fram kenningar um ákveðna
„stórbæi" sem áttu að vera grund-
völlur hagkvæmari byggðaþróunar,
svokölluð stjörnukenning. Þar var
Akureyri sett á oddinn. Þegar ég
gerðist framkvæmdastjóri þessa
bæjarfélags vorið 1967 var „Akureyr-
arkenningin" í hámæli. í sjálfu sér
var talsverður sannleikur í þessari
kenningu. En sá var galli við fram-
setningu flestra að Akureyri var slitin
úr samhengi við nágrannabyggðir sín-
ar. Þegar ég kom norður hafði ég í um
fjögur ár unnið við rannsóknir á
byggðaþróun í landinu og gerð
byggðaþróunaráætlana, m.a. um
tveggja ára skeið við undirbúning
„Norðurlandsáætlunar". Mér var
orðið vel ljóst að byggðir, hvort sem
talað var um héruð eða stærri svæði,
líktust helst lifandi verum, þar sem
hver hluti „líkamans" hafði sínu
hlutverki að gegna. í mínum huga
var norðlenska stórstjarnan ekki
Akureyri ein út af fyrir sig hcldur
héraðið sem heild. Eftir að norður
kom varð ég mikið var við að á
Akureyri sem annars staðar þar sem
ég hafði komið hugsuðu flestir suður.
Ef Akureyringar ræddu um vegamál
var einn vegur til umræðu, vegurinn
til Reykjavíkur. Það sama sögðu
Vestfirðingar og Norðlendingar aðrir
en Akureyringar. Landsbyggðarfólk
virtist ekki sjá nema einn möguleika
til að bæta lífið, það að vera nógu
fljótur að aka til Reykjavíkur. Eg
einsetti mér að byrja á að reyna að
vaska þessa vitleysu úr heilabúum
Akureyringa og á klúbbfundum og
annars staðar þar sem mér var leyft
að tala hélt ég því fram að menn ættu
að líta sér nær. Akureyri mundi
hvorki þrífast í eyfirskri né norð-
lenskri eyðimörk. Bæinn skyldum
við byggja upp samtímis eflingu ey-
firskrar og norðlenskrar byggðar.
Vegurinn suður mætti bíða og vegur
númer eitt í Eyjafirði lægi til Dalvík-
ur og Ólafsfjarðar, næstur í röðinni
væri svo vegurinn til Húsavíkur og
því næst vegurinn til Sauðárkróks.
Með slíkum samtengingum yrði til sá
byggðakjarni á Norðurlandi sem
standast mundi samkeppni höfuð-
borgarsvæðisins og stuðla að jafn-
vægi byggðar um landið allt. Því mið-
ur er tengingin við Sauðárkrók ekki
að fullu komin enn.
Jafnvægi í byggð Eyjafjarðar
Ég minnist þess að fyrir u.þ.b. 20
árum leitaði þekktur embættismaður
ríkisins álits rníns á verulegri upp-
byggingu sem þá átti sér stað á
Grenivík. Honum fannst menn vera
að dreifa kröftunum, betra væri að
nota aurinn á Akureyri. Ég andmælti
kenningunni og sagði að á Grenivík
væri hægt að gera hluti á hagkvæman
hátt sem ekki væru hagkvæmir á
Akureyri og þótt gera mætti þetta á
Dalvík eða Ólafsfirði væri mikils um
vert að efla útvörð eyfirskrar byggð-
ar út með firði að austan. Reynslan
sannar að þessi kenning var rétt.
Vegna Grenivíkur er hægri fylking-
armúrinn miklu traustari en ella
væri en í Svalbarðsstrandarhreppi,
Grýtubakkahreppi og í Hálshreppi
búa nú um 935 manns. Handan fjarð-
arins er þó eftir enn meiru að
slægjast. Þar standa tveir kaupstaðir
þétt saman sem til þessa hafa verið
einangraðir hvor frá öðrum. Nú rofn-
ar sú einangrun og samkvæmt lög-
málinu munu Dalvík og Ólafsfjörður
senn fara að renna saman í eina hag-
ræna og félagslega heild. Vegna
hörmulegrar skammsýni eru Múla-
göng að vísu of mjó, því Vegagerðin
virðist ekki skilja hvað gerist þegar
einangrun nálægra staða rofnar. Vart
munu mörg ár liðin af nýrri öld þegar
vegna mikillar umferðar verður talið
nauðsynlegt að gera önnur jarðgöng
við hlið þeirra sem nú er verið að
Ijúka við. En þessi útvarðarbyggð
Eyjafjarðar að vestan er stærri en
þetta. í næsta nágrenni við kaupstað-
ina tvo eru Svarfaðardalur og
Árskógshreppur og einnig er eðlilegt
að hugsa sér að Hrísey tengist við
þessa byggð. Á þessu svæði öllu
bjuggu í árslok 1988 yfir 3500 manns
sem er um 17,5% Eyfirðinga. Þróun
þessarar byggðar sem heildar hefur
verið sveiflukennd. Síðustu árin hef-
ur hún þó tekið að eflast verulega og
örugg tenging Ólafsfjarðar við hana
kemur til með að efla hana enn
meira.
Þegar horft er yfir Eyjafjörð allan,
þessa þrjá þéttbýlisstaði héraðsins
auk tveggja landbúnaðarsvæða sem
hér eru enn ótalin, utan Akureyrar
með um 670 íbúa og framan Akur-
eyrar með tæplega 1000 íbúa og svo
Grímseyjar með 114 íbúa, þarf ekki
nema meðalhugmyndaflug og skiln-
ing á mannlegu samfélagi til þess að
átta sig á samhengi og afli þessa
héraðs. Sú mynd sem kemur hér
fram í mynd 2 af íbúaþróun svæð-
anna á þeim áratug sem nú er að líða
í kjölfar framfaranna á áttunda ára-
tugnum verður því að teljast óeðli-
leg. Það þjóðfélagslega ástand og sú
stjórnun sem leiðir til þess að slíkt
hérað tapar fólki, sbr. einnig mynd 3,
getur ekki talist vitræn.
Breyting þróunarstefnunnar upp
úr 1980 var átakanleg. Þessi breyting
var bein afleiðing þess skilningsleysis
sem þá ríkti meðal valdamanna á
orsökum byggðaröskunar í landinu.
En það ánægjulega er þó þegar horft
er til Eyjafjarðar, að síðustu árin
hefur þróunin þar snúist til betri veg-
ar samtímis því að brottflutningur af
landsbyggðinni sem heild er meiri
en nokkru sinni fyrr. Leiðandi í
þeirri þróun er byggðarlagið út með
firði að vestan, sem ég ætla að leyfa
mér að gefa bráðabirgðanafnið Ar-
skógsbær. Akureyri fylgdi í kjölfarið
ári seinna. Svæðið út með firði að
austan hefur tapað fólki síðan 1984
en gæti núna verið að ná jafnvægi.
Merkilegast er þó ef til vill hið ágæta
jafnvægi sem sveitahrepparnir halda
á meðan flest landbúnaðarsvæði
landsins eiga í miklum erfiðleikum.
Hins vegar er enn langt í land með að
Evjafjörður nái aftur snerpunni frá
áttunda áratugnum. Það gerist varla
nema héraðið fái vítamínsprautu í
formi stóraukins atvinnurekstrar.
Árskógsbær
Öflugt samfélag út með firði að vest-
an eflir hina eyfirsku heild mun
meira en ef þar væri strjálbýlt en mis-
munur íbúafjöldans væri búsettur á
Akureyri. Vitaskuld er þessi byggð
og verður annexía frá þjónustumið-
stöðinni, Akureyri. En fyrir það
fyrsta, er þarna atvinnustarfsemi sem
hagkvæmara er að reka ytra en í
stóra bænum og fleira getur til komið
á atvinnumálasviðinu sem hentar
betur út með firði en inni við fjarðar-
botn. Á sama hátt og öflugur Eyja-
fjörður hefur jákvæð áhrif á byggð á
milli hans og höfuðborgarinnar hefur
öflugt samfélag út með firði mikil
áhrif á búsetu á strandlengjunni á
milli þess og Akureyrar. Við þetta
má svo bæta aukinni tilbreytingu í
mannlífinu öllu ef meiriháttar bæir
eru fleiri en einn. En hvaða rétt hefur
embættismaður suður í Reykjavík til
þess að búa til bæ úr fimm sjálfstæð-
um sveitarfélögum og það, þó hér sé
af gamni gert og til hægðarauka, að
gefa honum þó ekki sé nema bráða-
birgðanafn. Þessi bíræfni helgast af
tvennu. Annars vegar helgast hún af
hinni miklu breytingu sem verður við
það að Ólafsfjörður tengist hinum
sveitarfélögunum fjórum með til-
komu Múlaganga en hins vegar af
sögulegum staðreyndum og umtali
sem af og til hefur farið fram aukið
samstarf þessara sveitarfélaga, um
sameiningu sumra þeirra og, hjá
þeim róttækustu, sameiningu þeirra
allra. f skjóli þessa tek ég mér þann
rétt að nota gagnabrunn tölvukerfis
Byggðastofnunar til að búa þennan
bæ til og nafnið vel ég vegna þess að
mér finnst það fallegt.
Árið 1986 var nokkurs konar botn-
ár öfugþróunar níunda áratugarins
við Eyjafjörð. Frá árslokum 1986 til
ársloka 1988 fjölgaði fólki við fjörð-
inn um 419 manns, þar af um 219 á
Akureyri. í Árskógsbænum fjölgaði
um 154 manns. Mest var fjölgunin á
Dalvík 91, í Ólafsfirði 38 í Svarfað-
ardal 21 og í Árskógshreppi 7. í
Hrísey fækkaði um 3. Samkvæmt
bráðabirgðatölum Hagstofunnar,
sem við notum í gagnabankanum,
var heildaríbúafjöldinn í árslok 1988
3525 manns. Sambærílegir bæir að
íbúafjölda eru Selfoss og ísafjörður,
höfuðstaðir Suðurlands og Vest-
fjarða. Á þessu má sjá að Árskógs-
bær er öflug eining sem ráðið getur
við stór verkefni. Hér á eftir ætla ég
að setja fram forvitnile'gar upplýsing-
ar um Árskógsbæ í myndrænu formi.
Tölvutæknin er notuð ti að breyta
tölum gagnabanka Byggðastofnunar
í myndir sem gefa þægilega og fljóta
yfirsýn. Orðin verða tiltölulega fá.
Sú fyrsta af þessum myndum,
mynd 4 sýnir breytingar á íbúafjölda
svæðisins síðan 1941. Um þá þróun
er fátt að segja. Á myndinni sést, að
erfið tímabil hafa gengið yfir Ár-
skógsbæ þótt heildarþróunin hafi
verið jákvæð og lengst af ör.
Síðan kemur mynd nr. 5, sem sýnir
fólksflutninga að og frá Árskógsbæ
síðan 1971. Þróun þessara fólksflutn-
inga er ekki eins og algengast er á
landsbyggðinni á þessu tímabili. Al-
gengasta þróunin, og einnig þróun á
landsbyggðinni sem heild, var þannig
að við upphaf áttunda áratugarins
var brottflutningur mikill en síðan
fór hann ört minnkandi og um miðj-
an áratuginn var flutningsjöfnuður-
inn orðinn landsbyggðinni hagstæð-
ur. Síðan fór jöfnuðurinn aftur að
þróast landsbyggðinni í óhag og það
hefur hann haldið áfram að gera. Nú
er svo komið að um 1,5% íbúa lands-
byggðarinnar sem heildar flytja til
höfuðborgarsvæðisins. Gagnstætt
þessu er flutningaþróun Árskógsbæj-
ar skrykkjótt frá ári til árs. Frá árinu
1982 til 1985 minnkuðu aðflutningar
mjög en brottflutningar sveifluðust
til frá ári til árs eins og áður. Síðan
1986 hafa aðflutningar farið vaxandi.
I mynd 6 er gerður samanburður á
grófri aldursskiptingu í Árskógsbæ
og á Akureyri. Þessi mynd sýnir í
báðum bæjum aldursskiptingu sem
ekki er ýkja frábrugðin landsmeðal-
tali. Börn og unglingar eru ívið fleiri
í Árskógsbæ en á Akureyri og fólk á
starfsaldri og eldra fólk aðeins færra.
Ekki er hægt að segja annað en að
þetta sé hagstæð aldursskipting fyrir
atvinnulíf og rekstur sveitarfélags.
Að síðustu koma fáeinar myndir
sem eiga að lýsa atvinnuskiptingu og
atvinnuþróun í Árskógsbæ. Mynd 7
er samanburður á atvinnuskiptingu í
Árskógsbæ og á Akureyri.
Hér gefur að líta afar ólíka atvinnu-
skiptingu. Tiltölulega hátt hlutfall
landbúnaðar stafar auðvitað af því
að innan Árskógsbæjar eru all miklar
sveitir. Stærsta frávikið er þó hið háa
hlutfall útvegsgreinanna, en innan
bæjarins eru nú fimm útvegspláss,
Ólafsfjörður, Dalvík, Hrísey, Ár-
skógssandur og Hauganes. Hlutfall
útvegsgreinanna er nógu hátt til þess
að á öðrum Norðurlöndum væri Ár-
skógsbær talinn hafa mjög einhæft
atvinnulíf. Hér á landi er þó hægt að
finna fjölda bæja með hærra hlutfall
útvegsgreina, hæst um og yfir 60%.
Aðalfundur
Veiðifélags Eyjafjarðarár
verður haldinn í Blómaskálanum Vín, föstud. 8. des.
kl. 20.30.
Lögð fram endurskoðuð arðskrá fyrir Eyjafjarðará,
auk venjulegrar aðalfundarstarfa.
Stjórnin.

Við erum byrjuð að gera
okkar vinsæla
laufabrauð
★ Laufabrauð á 39 kr. stk. ★
Vinsamlegast pantið í tíma
Mjög góö ódýr steikingarfeiti
Aðeins á 135 kr. kg.
VISA
Tryggvabraut 22 Símí 27099
Gengið inn bæði frá Tryggvabraut og Furuvöllum
Föstudagur 1. desember 1989 - DAGUR - 9
Fóiksflutníngar að og frá Eyjafirði
Mynd 3
Hlutfallslegar breytingar íbúafjölda frá 1971
Mynd 2
EyjafjörÖur
Árskógsbær
Akurcyri
Grcnivík og nágrcnni
Svcitahrcppar
Mynd 4
Mynd 5

Aldursskipting 1.1. 1989
60.0%
50,0%
40.0%
30,0%
20,0%
10,0%
0.0%
0-19 ára 20-69 ára 70áraogyfir
Aldurshópar
Mynd 6
Atvinnuskipting 1987
Lamlbúnaöur Útvcgsgrcinar lðnaður Byggingar Þjónustugnýnar
Mynd 7
Mynd 8
800
700
600
500
400
300
200
100
n
Landbúnaður Útvegsgreinar Iðnaður Byggingar Þjónustugreinar
Mismunurinn á hlutföllum iðngreina
og þjónustugreina er afar eðlilegur.
Á heildina litið er bærinn hvað
atvinnuskiptingu varðar áþekkur
sumum öðrum íslenskum útvegsstöð-
um. Næst síðasta myndin sýnir svo
breytingar á atvinnulífi Árskógsbæj-
ar frá 1981 til 1987 og sú síðasta er
byggð á sömu tölum, sýnir nettó-
breytingar á fjölda ársverka.
Á þessum myndum sést hvar vöxt-
urinn hefur verið í atvinnulífi svæðis-
ins. Eins og annars staðar skara
þjónustugreinarnar fram úr, enda er
nú svo komið að yfir 90% eru í þjón-
ustugreinum sem er sams konar hlut-
fall og hjá mörgum þjóðum sem eru
á svipuðu þróunarstigi og við íslend-
ingar erum á. Hjá ýmsum iðnaðar-
þjóðum fækkar reyndar störfum í
framleiðslugreinum þannig að fjölg-
un í þjónustugreinunum er komin
yfir 100%.
Sá lauslegi fróðleikur sem hér hef-
ur verið settur fram um svæðið, sem
ég hef leyft mér að kalla Árskógsbæ,
bendir til þess að sem lieild sé þetta
svæði á íslenska vísu mjög sterk ein-
ing. Þetta afl nýtist að sjálfsögðu
mun betur ef sveitarfélögin starfa
náið saman. Til þess að sanna það
þarf engar frekari rannsóknir né
kannanir. Sameining sveitarfélaga er
mun flóknara mál en samstarf. Ekki
er vafi á að sem eitt sveitarfélag væri
Árskógsbær sterkur. Hins vegar þarf
margt að athuga áður en sameining
yrði ákveðin. En ekki er alltaf þörf
fyrir byltingar, markviss þróun er
oftast betri kostur. Þótt íslendingum
sé oft illa við að horfa fram yfir nef
sér er það mjög gagnlegt fyrir sveit-
arstjórnir. Menn verða að geta hugs-
að sér, að ákveðin þróun verði á
svæðinu sem jafnvel eigi sér ákveðið
markmið og síðan geta menn gengið
þróunarbrautina skref fyrir skref.
Niðurlag
Ég lét koma fram hér framar að
ákveðinn sannleikur sé fólginn í
gömlu stjörnukenningunni ef hún er
rétt túlkuð. Þá er ekki bara tekið mið
af einhverjum örfáum, einangruðum
stórbæjum. einum í hverjum lands-
hluta. Það afbrigði stjörnukenning-
arinnar sem er í fullu gildi og cr að
verulegu leyti grunnur þeirra kenn-
inga sem nú eru settar fram um
hvernig íslensk byggðastefna eigi að
vera næstu ár, byggir á að með mikl-
um vegabótum verði byggð upp
„kjarnasvæði", þar sem þjónustu-
miðstöðvar, sérhæfðir bæir og kaup-
tún og sveitir veröi tcngd saman til
þess að verka sem ein félagsleg og
efnahagsleg heild. Með þessu móti
verði byggðir upp stærri markaðir úti
á landi og með þessu móti verði einn-
ig hægt að bjóða upp á meira úrval
atvinnu. Slík svæði vonast menn nú
til að geta byggt upp á Vestfjörðum
og á Austurlandi með mikilli jarð-
gangagerð. Eyjafjörður er slíkt
svæði, það öflugasta í landinu og er
raunar fyrirmyndin þegar um þessi
mál er fjallað í almennu samhengi.
En þessi kenning hrynur ef hún ekki
getur sannast hjá fyrirmyndinni. Því
er mikilvægt að í Eyjafirði komi
ótvírætt fram að tiltölulega fjölmenn
atvinnu- og þjónustusvæði geti þró-
ast ört og geti boðið fólki upp á þá
atvinnu og aðra aðstöðu til að lifa,
sem það er sátt við. Ég held að engan
langi til að búa í íslenska borgríkinu
við Faxaflóa með landsbyggðina að
öðru leyti í auðn. Kannski verður
þeim spurningum svarað við Eyja-
fjörð á allra næstu árum hvort ástæða
sé til þess að óttast að sú þróun verði
sem við í Byggðastofnun höfum
reiknað að verði með óbreyttri
byggðaþróun, þar scm fólksfjöldi
sem svarar til allra íbúa Norður-
landskjördæmis eystra flytur suður á
árunum fram til 2010. Við, sem vilj-
um umfram allt fá jákvætt svar að
norðan, viljum þá að sjálfsögðu að
þróun byggðarinnar við Eyjafjörð
rati inn á þá þróunarbraut sem styrki
hana mest. Þá verður að ríkja
byggðajafnvægi við fjörðinn og til
þess að svo verði vcrður byggð að
dafna í Árskógsbæ.
Bjarni Einarsson.
Höfundur er aðstoðarforstjóri Byggða-
stofnunar og fyrrum bæjarstjóri á Akur-
eyri.
Opið i
desember
í desember verða sérvöruverslanir
KEA opnar utan venjulegs verslunar-
tíma sem hér segir:
Laugardagur 2. desember frá kl. 10-14
Laugardagur 9. desember frá kl. 10-18
Laugardagur 16. desember frá kl. 10-22
Laugardagur 23. desemberfrá kl. 9-23
* Eins og venja er til verður Byggingavörudeild opnuð
kl. 08, en 16. og 23. er deildin opin til kl. 18.
Afgreiðslutími
kjörbúða KEA í desember
Laugardagur
2.
desember
Opið frá kl. 10-14
Kjörmarkaður KEA, Hrísalundi
KEA NETTÓ
Opið frá kl. 10-20
Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98
Kjörbúð KEA, Sunnuhlíð 12
Laugardagur
desember
Opið frá kl. 10-18
Kjörmarkaður KEA, Hrísalundi
KEA NETTÓ
Kjörbúð KEA, Brekkugötu 1
Opið frá kl. 10-20
Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98
Kjörbúð KEA, Sunnuhlíð 12
Laugardagur
desember
Opið frá kl. 10-18
KEA NETTÓ
Opið frá kl. 10-20
Kjörmarkaður KEA, Hrísalundi
Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98
Kjörbúð KEA, Sunnuhlíð 12
Kjörbúð KEA, Brekkugötu 1
23.
Laugardagur
Opið frá kl. 10-20
desember
Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98
Kjörbúð KEA, Sunnuhlíð 12
KEA NETTÓ
Opið frá kl. 10-23
Kjörmarkaður KEA, Hrísalundi
Kjörbúð KEA, Brekkugötu 1
24.
desember
Sunnudagur
Opið frá kl. 9-12
Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98
31.
desember
Sunnudagur
Opið frá kl. 9-12
Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98