Dagur - 01.12.1989, Side 8

Dagur - 01.12.1989, Side 8
8 - DAGUR - Föstudagur 1. desember 1989 Greinina sem hér fer á eftir, ritaði Bjarni Einars- son að beiðni landsmálablaðsins Norðurslóðar og birtist hún í blaðinu 23. nóvember sl. Vegna fjölda tilmæla birtir Dagur greinina nú, enda á hún brýnt erindi við íbúa Eyjafjarðar og aðra, sem láta sér jafnvægi í byggð landsins nokkru varða. Norður- slóð og Bjarna Einarssyni færum við bestu þakkir fyrir. Ritstj. Eyjafjörður, mótvægi höfuðborgarsvæðisins I mínum huga er Eyjafjarðarbyggð það byggða land sem vatn fellur af í Eyjafjörð að viðbættri Grímsey. Þetta er svæðið frá og með Ólafsfirði til og með Hálshreppi. Hvað sem fornri umdæmaskiptingu líður er þetta landssvæði félagsleg og efna- hagsleg heild, nú með rúmlega 20.000 íbúa, og það hefur alla burði til þess að vera blómlegasta byggðar- lag landsbyggðarinnar og kjarni öflugs Norðurlands. Hlutverk Eyjafjarðar er einnig að stuðla að því að byggð geti áfram verið öflug í „jað- arlandshlutunum“ þremur, Vest- fjörðum, Norðurlandi vestan og austan Eyjafjarðar og á Austurlandi. Þessir landshlutar verða miklu byggi- legri ef öflug og dafnandi atvinnu- og félagsstarfsemi fer fram beggja vegna við þá. Landshlutarnir þrír, Suður- land, Suðurnes og Vesturland, sem liggja að höfuðborgarsvæðinu, tengj- ast því nú sífellt betur með góðum vegum og eru að vissu leyti að verða hluti af því. Hins vegar njóta þeir, sérstaklega Vestur- og Suðurland, einnig góðs af öflugu kjarnasvæði hinurn megin við sig. Á Vestfjörðum verður vonandi á næstu árum gert það átak, sem nauðsynlegt er til þess að treysta byggðina þar. Sams konar átak verður svo vonandi gert fyrir austan. Austurland hefur mun meiri möguleika en Vestfirðir til vaxtar og bregðist Eyjafjörður skyldu sinni verður miðbik Austurlands að taka að sér mótvægishlutverkið gegn höfuðborgarsvæðinu þótt enn vanti mikið á að þetta svæði hafi þann styrkleika sem Eyjafjörður hefur í dag. En þá hugsun, að Eyjafjörður nái ekki aftur vopnum sínum og staðni til langframa, er ekki hægt að hugsa til ehda. En þess vegna er þetta sagt að þróun byggðar í Eyja- firði hefur verið með öðrum hætti þann áratug sem nú er að líða en maður hefði óskað. Mynd 1 sýnir hlutfallslegar breyt- ingar á íbúafjölda Eyjafjarðar, landsbyggðarinnar og landsins alls. Myndin sýnir glöggt hina kröftugu þróun í Eyjafirði á áttunda áratugn- um, mun kröftugri en hvort sem er á landsbyggðinni sem heild eða í land- inu öllu. Hins vegar dró mátt úr Eyjafirði eins og öðrum hlutum landsbyggðarinnar upp úr 1980. Byggðin virðist þó vera að sækja í sig veðrið upp á það síðasta og vonandi er það merki þess að stöðnunartíma- bilinu sé að ljúka. Þetta er samt ekki enn nógu gott því til meira verður að ætlast af Eyjafirði en öðrum hlutum landsbyggðarinnar. Þessi byggð verður að vera brjóstvörn lands- byggðarinnar þegar hallar undan fæti og í fylkingarbrjósti þegar vel gengur. En hér er ekki við íbúa Eyja- fjarðar að sakast nema að litlum hluta. Til þess verður að ætlast af landsfeðrum og mæðrum að þau átti sig á mikilvægi Eyjafjarðar og geri ráðstafanir til þess að tryggja þar þá þróun sem nauðsynleg er jafnframt því sem heimamenn líti raunsæjum augum á atvinnuuppbygginguna í héraðinu og láti hvergi deigan síga. Þótt í Eyjafirði sé þétt og samfelld byggð og einstök byggðarlög séu vel tengd með góðum vegum skiptist byggðin í nokkuð vel skilgreinanleg svæði. Mest ber að sjálfsögðu á Akureyri enda búa þar tæp 70% íbúa héraðsins. Hér á árum áður voru settar fram kenningar um ákveðna „stórbæi" sem áttu að vera grund- völlur hagkvæmari byggðaþróunar, svokölluð stjörnukenning. Þar var Akureyri sett á oddinn. Þegar ég gerðist framkvæmdastjóri þessa bæjarfélags vorið 1967 var „Akureyr- arkenningin" í hámæli. í sjálfu sér var talsverður sannleikur í þessari kenningu. En sá var galli við fram- setningu flestra að Akureyri var slitin úr samhengi við nágrannabyggðir sín- ar. Þegar ég kom norður hafði ég í um fjögur ár unnið við rannsóknir á byggðaþróun í landinu og gerð byggðaþróunaráætlana, m.a. um tveggja ára skeið við undirbúning „Norðurlandsáætlunar". Mér var orðið vel ljóst að byggðir, hvort sem talað var um héruð eða stærri svæði, líktust helst lifandi verum, þar sem hver hluti „líkamans" hafði sínu hlutverki að gegna. í mínum huga var norðlenska stórstjarnan ekki Akureyri ein út af fyrir sig hcldur héraðið sem heild. Eftir að norður kom varð ég mikið var við að á Akureyri sem annars staðar þar sem ég hafði komið hugsuðu flestir suður. Ef Akureyringar ræddu um vegamál var einn vegur til umræðu, vegurinn til Reykjavíkur. Það sama sögðu Vestfirðingar og Norðlendingar aðrir en Akureyringar. Landsbyggðarfólk virtist ekki sjá nema einn möguleika til að bæta lífið, það að vera nógu fljótur að aka til Reykjavíkur. Eg einsetti mér að byrja á að reyna að vaska þessa vitleysu úr heilabúum Akureyringa og á klúbbfundum og annars staðar þar sem mér var leyft að tala hélt ég því fram að menn ættu að líta sér nær. Akureyri mundi hvorki þrífast í eyfirskri né norð- lenskri eyðimörk. Bæinn skyldum við byggja upp samtímis eflingu ey- firskrar og norðlenskrar byggðar. Vegurinn suður mætti bíða og vegur númer eitt í Eyjafirði lægi til Dalvík- ur og Ólafsfjarðar, næstur í röðinni væri svo vegurinn til Húsavíkur og því næst vegurinn til Sauðárkróks. Með slíkum samtengingum yrði til sá byggðakjarni á Norðurlandi sem standast mundi samkeppni höfuð- borgarsvæðisins og stuðla að jafn- vægi byggðar um landið allt. Því mið- ur er tengingin við Sauðárkrók ekki að fullu komin enn. Jafnvægi í byggð Eyjafjarðar Ég minnist þess að fyrir u.þ.b. 20 árum leitaði þekktur embættismaður ríkisins álits rníns á verulegri upp- byggingu sem þá átti sér stað á Grenivík. Honum fannst menn vera að dreifa kröftunum, betra væri að nota aurinn á Akureyri. Ég andmælti kenningunni og sagði að á Grenivík væri hægt að gera hluti á hagkvæman hátt sem ekki væru hagkvæmir á Akureyri og þótt gera mætti þetta á Dalvík eða Ólafsfirði væri mikils um vert að efla útvörð eyfirskrar byggð- ar út með firði að austan. Reynslan sannar að þessi kenning var rétt. Vegna Grenivíkur er hægri fylking- armúrinn miklu traustari en ella væri en í Svalbarðsstrandarhreppi, Grýtubakkahreppi og í Hálshreppi búa nú um 935 manns. Handan fjarð- arins er þó eftir enn meiru að slægjast. Þar standa tveir kaupstaðir þétt saman sem til þessa hafa verið einangraðir hvor frá öðrum. Nú rofn- ar sú einangrun og samkvæmt lög- málinu munu Dalvík og Ólafsfjörður senn fara að renna saman í eina hag- ræna og félagslega heild. Vegna hörmulegrar skammsýni eru Múla- göng að vísu of mjó, því Vegagerðin virðist ekki skilja hvað gerist þegar einangrun nálægra staða rofnar. Vart munu mörg ár liðin af nýrri öld þegar vegna mikillar umferðar verður talið nauðsynlegt að gera önnur jarðgöng við hlið þeirra sem nú er verið að Ijúka við. En þessi útvarðarbyggð Eyjafjarðar að vestan er stærri en þetta. í næsta nágrenni við kaupstað- ina tvo eru Svarfaðardalur og Árskógshreppur og einnig er eðlilegt að hugsa sér að Hrísey tengist við þessa byggð. Á þessu svæði öllu bjuggu í árslok 1988 yfir 3500 manns sem er um 17,5% Eyfirðinga. Þróun þessarar byggðar sem heildar hefur verið sveiflukennd. Síðustu árin hef- ur hún þó tekið að eflast verulega og örugg tenging Ólafsfjarðar við hana kemur til með að efla hana enn meira. Þegar horft er yfir Eyjafjörð allan, þessa þrjá þéttbýlisstaði héraðsins auk tveggja landbúnaðarsvæða sem hér eru enn ótalin, utan Akureyrar með um 670 íbúa og framan Akur- eyrar með tæplega 1000 íbúa og svo Grímseyjar með 114 íbúa, þarf ekki nema meðalhugmyndaflug og skiln- ing á mannlegu samfélagi til þess að átta sig á samhengi og afli þessa héraðs. Sú mynd sem kemur hér fram í mynd 2 af íbúaþróun svæð- anna á þeim áratug sem nú er að líða í kjölfar framfaranna á áttunda ára- tugnum verður því að teljast óeðli- leg. Það þjóðfélagslega ástand og sú stjórnun sem leiðir til þess að slíkt hérað tapar fólki, sbr. einnig mynd 3, getur ekki talist vitræn. Breyting þróunarstefnunnar upp úr 1980 var átakanleg. Þessi breyting var bein afleiðing þess skilningsleysis sem þá ríkti meðal valdamanna á orsökum byggðaröskunar í landinu. En það ánægjulega er þó þegar horft er til Eyjafjarðar, að síðustu árin hefur þróunin þar snúist til betri veg- ar samtímis því að brottflutningur af landsbyggðinni sem heild er meiri en nokkru sinni fyrr. Leiðandi í þeirri þróun er byggðarlagið út með firði að vestan, sem ég ætla að leyfa mér að gefa bráðabirgðanafnið Ar- skógsbær. Akureyri fylgdi í kjölfarið ári seinna. Svæðið út með firði að austan hefur tapað fólki síðan 1984 en gæti núna verið að ná jafnvægi. Merkilegast er þó ef til vill hið ágæta jafnvægi sem sveitahrepparnir halda á meðan flest landbúnaðarsvæði landsins eiga í miklum erfiðleikum. Hins vegar er enn langt í land með að Evjafjörður nái aftur snerpunni frá áttunda áratugnum. Það gerist varla nema héraðið fái vítamínsprautu í formi stóraukins atvinnurekstrar. Árskógsbær Öflugt samfélag út með firði að vest- an eflir hina eyfirsku heild mun meira en ef þar væri strjálbýlt en mis- munur íbúafjöldans væri búsettur á Akureyri. Vitaskuld er þessi byggð og verður annexía frá þjónustumið- stöðinni, Akureyri. En fyrir það fyrsta, er þarna atvinnustarfsemi sem hagkvæmara er að reka ytra en í stóra bænum og fleira getur til komið á atvinnumálasviðinu sem hentar betur út með firði en inni við fjarðar- botn. Á sama hátt og öflugur Eyja- fjörður hefur jákvæð áhrif á byggð á milli hans og höfuðborgarinnar hefur öflugt samfélag út með firði mikil áhrif á búsetu á strandlengjunni á milli þess og Akureyrar. Við þetta má svo bæta aukinni tilbreytingu í mannlífinu öllu ef meiriháttar bæir eru fleiri en einn. En hvaða rétt hefur embættismaður suður í Reykjavík til þess að búa til bæ úr fimm sjálfstæð- um sveitarfélögum og það, þó hér sé af gamni gert og til hægðarauka, að gefa honum þó ekki sé nema bráða- birgðanafn. Þessi bíræfni helgast af tvennu. Annars vegar helgast hún af hinni miklu breytingu sem verður við það að Ólafsfjörður tengist hinum sveitarfélögunum fjórum með til- komu Múlaganga en hins vegar af sögulegum staðreyndum og umtali sem af og til hefur farið fram aukið samstarf þessara sveitarfélaga, um sameiningu sumra þeirra og, hjá þeim róttækustu, sameiningu þeirra allra. f skjóli þessa tek ég mér þann rétt að nota gagnabrunn tölvukerfis Byggðastofnunar til að búa þennan bæ til og nafnið vel ég vegna þess að mér finnst það fallegt. Árið 1986 var nokkurs konar botn- ár öfugþróunar níunda áratugarins við Eyjafjörð. Frá árslokum 1986 til ársloka 1988 fjölgaði fólki við fjörð- inn um 419 manns, þar af um 219 á Akureyri. í Árskógsbænum fjölgaði um 154 manns. Mest var fjölgunin á Dalvík 91, í Ólafsfirði 38 í Svarfað- ardal 21 og í Árskógshreppi 7. í Hrísey fækkaði um 3. Samkvæmt bráðabirgðatölum Hagstofunnar, sem við notum í gagnabankanum, var heildaríbúafjöldinn í árslok 1988 3525 manns. Sambærílegir bæir að íbúafjölda eru Selfoss og ísafjörður, höfuðstaðir Suðurlands og Vest- fjarða. Á þessu má sjá að Árskógs- bær er öflug eining sem ráðið getur við stór verkefni. Hér á eftir ætla ég að setja fram forvitnile'gar upplýsing- ar um Árskógsbæ í myndrænu formi. Tölvutæknin er notuð ti að breyta tölum gagnabanka Byggðastofnunar í myndir sem gefa þægilega og fljóta yfirsýn. Orðin verða tiltölulega fá. Sú fyrsta af þessum myndum, mynd 4 sýnir breytingar á íbúafjölda svæðisins síðan 1941. Um þá þróun er fátt að segja. Á myndinni sést, að erfið tímabil hafa gengið yfir Ár- skógsbæ þótt heildarþróunin hafi verið jákvæð og lengst af ör. Síðan kemur mynd nr. 5, sem sýnir fólksflutninga að og frá Árskógsbæ síðan 1971. Þróun þessara fólksflutn- inga er ekki eins og algengast er á landsbyggðinni á þessu tímabili. Al- gengasta þróunin, og einnig þróun á landsbyggðinni sem heild, var þannig að við upphaf áttunda áratugarins var brottflutningur mikill en síðan fór hann ört minnkandi og um miðj- an áratuginn var flutningsjöfnuður- inn orðinn landsbyggðinni hagstæð- ur. Síðan fór jöfnuðurinn aftur að þróast landsbyggðinni í óhag og það hefur hann haldið áfram að gera. Nú er svo komið að um 1,5% íbúa lands- byggðarinnar sem heildar flytja til höfuðborgarsvæðisins. Gagnstætt þessu er flutningaþróun Árskógsbæj- ar skrykkjótt frá ári til árs. Frá árinu 1982 til 1985 minnkuðu aðflutningar mjög en brottflutningar sveifluðust til frá ári til árs eins og áður. Síðan 1986 hafa aðflutningar farið vaxandi. I mynd 6 er gerður samanburður á grófri aldursskiptingu í Árskógsbæ og á Akureyri. Þessi mynd sýnir í báðum bæjum aldursskiptingu sem ekki er ýkja frábrugðin landsmeðal- tali. Börn og unglingar eru ívið fleiri í Árskógsbæ en á Akureyri og fólk á starfsaldri og eldra fólk aðeins færra. Ekki er hægt að segja annað en að þetta sé hagstæð aldursskipting fyrir atvinnulíf og rekstur sveitarfélags. Að síðustu koma fáeinar myndir sem eiga að lýsa atvinnuskiptingu og atvinnuþróun í Árskógsbæ. Mynd 7 er samanburður á atvinnuskiptingu í Árskógsbæ og á Akureyri. Hér gefur að líta afar ólíka atvinnu- skiptingu. Tiltölulega hátt hlutfall landbúnaðar stafar auðvitað af því að innan Árskógsbæjar eru all miklar sveitir. Stærsta frávikið er þó hið háa hlutfall útvegsgreinanna, en innan bæjarins eru nú fimm útvegspláss, Ólafsfjörður, Dalvík, Hrísey, Ár- skógssandur og Hauganes. Hlutfall útvegsgreinanna er nógu hátt til þess að á öðrum Norðurlöndum væri Ár- skógsbær talinn hafa mjög einhæft atvinnulíf. Hér á landi er þó hægt að finna fjölda bæja með hærra hlutfall útvegsgreina, hæst um og yfir 60%. Aðalfundur Veiðifélags Eyjafjarðarár verður haldinn í Blómaskálanum Vín, föstud. 8. des. kl. 20.30. Lögð fram endurskoðuð arðskrá fyrir Eyjafjarðará, auk venjulegrar aðalfundarstarfa. Stjórnin. Við erum byrjuð að gera okkar vinsæla laufabrauð ★ Laufabrauð á 39 kr. stk. ★ Vinsamlegast pantið í tíma Mjög góö ódýr steikingarfeiti Aðeins á 135 kr. kg. VISA Tryggvabraut 22 Símí 27099 Gengið inn bæði frá Tryggvabraut og Furuvöllum Föstudagur 1. desember 1989 - DAGUR - 9 Fóiksflutníngar að og frá Eyjafirði Mynd 3 Hlutfallslegar breytingar íbúafjölda frá 1971 Mynd 2 EyjafjörÖur Árskógsbær Akurcyri Grcnivík og nágrcnni Svcitahrcppar Mynd 4 Mynd 5 Aldursskipting 1.1. 1989 60.0% 50,0% 40.0% 30,0% 20,0% 10,0% 0.0% 0-19 ára 20-69 ára 70áraogyfir Aldurshópar Mynd 6 Atvinnuskipting 1987 Lamlbúnaöur Útvcgsgrcinar lðnaður Byggingar Þjónustugnýnar Mynd 7 Mynd 8 800 700 600 500 400 300 200 100 n Landbúnaður Útvegsgreinar Iðnaður Byggingar Þjónustugreinar Mismunurinn á hlutföllum iðngreina og þjónustugreina er afar eðlilegur. Á heildina litið er bærinn hvað atvinnuskiptingu varðar áþekkur sumum öðrum íslenskum útvegsstöð- um. Næst síðasta myndin sýnir svo breytingar á atvinnulífi Árskógsbæj- ar frá 1981 til 1987 og sú síðasta er byggð á sömu tölum, sýnir nettó- breytingar á fjölda ársverka. Á þessum myndum sést hvar vöxt- urinn hefur verið í atvinnulífi svæðis- ins. Eins og annars staðar skara þjónustugreinarnar fram úr, enda er nú svo komið að yfir 90% eru í þjón- ustugreinum sem er sams konar hlut- fall og hjá mörgum þjóðum sem eru á svipuðu þróunarstigi og við íslend- ingar erum á. Hjá ýmsum iðnaðar- þjóðum fækkar reyndar störfum í framleiðslugreinum þannig að fjölg- un í þjónustugreinunum er komin yfir 100%. Sá lauslegi fróðleikur sem hér hef- ur verið settur fram um svæðið, sem ég hef leyft mér að kalla Árskógsbæ, bendir til þess að sem lieild sé þetta svæði á íslenska vísu mjög sterk ein- ing. Þetta afl nýtist að sjálfsögðu mun betur ef sveitarfélögin starfa náið saman. Til þess að sanna það þarf engar frekari rannsóknir né kannanir. Sameining sveitarfélaga er mun flóknara mál en samstarf. Ekki er vafi á að sem eitt sveitarfélag væri Árskógsbær sterkur. Hins vegar þarf margt að athuga áður en sameining yrði ákveðin. En ekki er alltaf þörf fyrir byltingar, markviss þróun er oftast betri kostur. Þótt íslendingum sé oft illa við að horfa fram yfir nef sér er það mjög gagnlegt fyrir sveit- arstjórnir. Menn verða að geta hugs- að sér, að ákveðin þróun verði á svæðinu sem jafnvel eigi sér ákveðið markmið og síðan geta menn gengið þróunarbrautina skref fyrir skref. Niðurlag Ég lét koma fram hér framar að ákveðinn sannleikur sé fólginn í gömlu stjörnukenningunni ef hún er rétt túlkuð. Þá er ekki bara tekið mið af einhverjum örfáum, einangruðum stórbæjum. einum í hverjum lands- hluta. Það afbrigði stjörnukenning- arinnar sem er í fullu gildi og cr að verulegu leyti grunnur þeirra kenn- inga sem nú eru settar fram um hvernig íslensk byggðastefna eigi að vera næstu ár, byggir á að með mikl- um vegabótum verði byggð upp „kjarnasvæði", þar sem þjónustu- miðstöðvar, sérhæfðir bæir og kaup- tún og sveitir veröi tcngd saman til þess að verka sem ein félagsleg og efnahagsleg heild. Með þessu móti verði byggðir upp stærri markaðir úti á landi og með þessu móti verði einn- ig hægt að bjóða upp á meira úrval atvinnu. Slík svæði vonast menn nú til að geta byggt upp á Vestfjörðum og á Austurlandi með mikilli jarð- gangagerð. Eyjafjörður er slíkt svæði, það öflugasta í landinu og er raunar fyrirmyndin þegar um þessi mál er fjallað í almennu samhengi. En þessi kenning hrynur ef hún ekki getur sannast hjá fyrirmyndinni. Því er mikilvægt að í Eyjafirði komi ótvírætt fram að tiltölulega fjölmenn atvinnu- og þjónustusvæði geti þró- ast ört og geti boðið fólki upp á þá atvinnu og aðra aðstöðu til að lifa, sem það er sátt við. Ég held að engan langi til að búa í íslenska borgríkinu við Faxaflóa með landsbyggðina að öðru leyti í auðn. Kannski verður þeim spurningum svarað við Eyja- fjörð á allra næstu árum hvort ástæða sé til þess að óttast að sú þróun verði sem við í Byggðastofnun höfum reiknað að verði með óbreyttri byggðaþróun, þar scm fólksfjöldi sem svarar til allra íbúa Norður- landskjördæmis eystra flytur suður á árunum fram til 2010. Við, sem vilj- um umfram allt fá jákvætt svar að norðan, viljum þá að sjálfsögðu að þróun byggðarinnar við Eyjafjörð rati inn á þá þróunarbraut sem styrki hana mest. Þá verður að ríkja byggðajafnvægi við fjörðinn og til þess að svo verði vcrður byggð að dafna í Árskógsbæ. Bjarni Einarsson. Höfundur er aðstoðarforstjóri Byggða- stofnunar og fyrrum bæjarstjóri á Akur- eyri. Opið i desember í desember verða sérvöruverslanir KEA opnar utan venjulegs verslunar- tíma sem hér segir: Laugardagur 2. desember frá kl. 10-14 Laugardagur 9. desember frá kl. 10-18 Laugardagur 16. desember frá kl. 10-22 Laugardagur 23. desemberfrá kl. 9-23 * Eins og venja er til verður Byggingavörudeild opnuð kl. 08, en 16. og 23. er deildin opin til kl. 18. Afgreiðslutími kjörbúða KEA í desember Laugardagur 2. desember Opið frá kl. 10-14 Kjörmarkaður KEA, Hrísalundi KEA NETTÓ Opið frá kl. 10-20 Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98 Kjörbúð KEA, Sunnuhlíð 12 Laugardagur desember Opið frá kl. 10-18 Kjörmarkaður KEA, Hrísalundi KEA NETTÓ Kjörbúð KEA, Brekkugötu 1 Opið frá kl. 10-20 Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98 Kjörbúð KEA, Sunnuhlíð 12 Laugardagur desember Opið frá kl. 10-18 KEA NETTÓ Opið frá kl. 10-20 Kjörmarkaður KEA, Hrísalundi Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98 Kjörbúð KEA, Sunnuhlíð 12 Kjörbúð KEA, Brekkugötu 1 23. Laugardagur Opið frá kl. 10-20 desember Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98 Kjörbúð KEA, Sunnuhlíð 12 KEA NETTÓ Opið frá kl. 10-23 Kjörmarkaður KEA, Hrísalundi Kjörbúð KEA, Brekkugötu 1 24. desember Sunnudagur Opið frá kl. 9-12 Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98 31. desember Sunnudagur Opið frá kl. 9-12 Kjörbúð KEA, Byggðavegi 98

x

Dagur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.