Dagur - 04.08.1990, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - Laugardagur 4. ágúst 1990
matarkrókur
Roar Kvam tilreiðir
lambakjöt í káli
og súkkulaðiköku
- skorar á Þráin Karlsson
Það er Roar Kvam, tónlist-
arkennari með meiru, sem
ber á borð ýmislegt góðgæti
í matarkróknum að þessu
sinni. Það er tvennt sem
Roar leggur til, í fyrsta lagi
rétt úr lambaketi, sem land-
inn getur keypt á lágmarks-
verði um þessar mundir, og
í öðru lagi súkkulaðiköku
sem heitir Súkkulaði pabba-
kaka. Það mun örugglega
enginn sjá eftir því að reyna
þessar uppskriftir og við
hefjum leikinn á lambinu.
Lamb í káli (fár i kal)
fyrir fjóra
ca. 750 g súpukjöt
2 msk hveiti
4 dl vatn
'/2 msk salt
10 piparkorn
1 lárviðarlauf
ca. 1 kg hvítkál
steinselja.
Kjötið er soðið í u.þ.b. 45 mín.
Hrært upp í pottinum. Kálið er
skorið í stóra báta og kjöt og
kál sett í lögum í pottinn. Salti
og hveiti er stráð í milli. Vatn-
inu er síðan hellt yfir og lárvið-
arlaufið og piparkornin sett í.
Þetta er soðið þar til kjöt og
kál er orðið meyrt. Að lokum er
saxaðri steinselju stráð yfir og
rétturinn borinn fram eins og
kjötsúpa.
Þetta var ein aðferð Roars til að
matreiða lambakjöt og við skul-
um næst vinda okkur í að skoða
uppskriftina að súkkulaðikök-
unni.
Súkkulaði pabba-kaka
200 g smjörlíki
250 g sykur
250 g hveiti
3 egg
2 tsk lyftiduft
2 msk kakóduft
1 bréf hakkaðar möndlur
1 tsk vanilludropar
1 dl mjólk
Glassúr
2 dl flórsykur
1 msk vatn
rauð kokkteilber
Smjörlíkið og sykurinn er hrært
saman og eggin sett í. Síðan er
öllu hinu bætt út í. Bakist við
ca. 170 gráður í 45-50 mínútur.
Glassúrinn er síðan settur á
og kakan skreytt með kokkteil-
berjunum.
Þá er það komið og vonandi að
margir bæti þessum uppskrift-
um inn í uppskriftabækur sínar.
Roar Kvam er þakkað framlag
sitt í þáttinn í dag en í næsta
þætti mætir síðan nýr gesta-
kokkur og leyfir okkur að kynn-
ast leyndardómum sínum í mat-
argerðarlist. Roar tilnefndi
Þráin Karlsson, leikara, sem
arftaka sinn og mun hann mæta
til leiks eftir hálfan mánuð. -vs
Meðan unglingarnir svalia á útihátíðum er upplagt fyrir fullorðna fólkið að sitja heima og slaka á.
Hallfreður
Örgumleiðason:
Góðan daginn, ágætu lesend-
ur. Nú er verslunarmannahelg-
in alræmda runnin upp og hef
ég gjarnan á þeim tímamótum
beint spjótum mínum að ólifn-
aði unglinga. Allar höfuðsynd-
irnar safnast saman undir
merkjum útihátíða og herja á
æsku vora af djöfullegum
krafti. Þetta hefur valdið mér
árvissum áhyggjum, ég verð að
segja það, en þó róaðist ég
mjög við að lesa frétt eina í
Degi í síðustu viku. Þar full-
yrðir félagi ísberg að löggæsla
muni verða í lagi í Húnaveri og
að fjöldi lögreglumanna fari
eftir atvikum. Sannarlega
gleðileg tíðindi og ef að líkum
lætur verður ekki þverfótað
fyrir lögregluþjónum í Húna-
veri um helgina miðað við fyrri
reynslu. Drykkjuskapur, eitur-
lyfjaneysla, ofbeldis- og
óhæfuverk af öllum stærðum
og gerðum verða án efa í sviðs-
ljósinu.
Óþrifnaður og skortur á
hreinlætisaðstöðu hafa sett
blett á útihátíðir en í Húnaveri
verður allt í stakast lagi núna
enda 26 salerni til reiðu fyrir 6-
8000 gesti, samkvæmt frétt-
inni. Verra þótti mér hins veg-
ar að lesa að gæslu- og sjúkra-
aðstaða verður girt af. Til
hvers eru menn að hafa þessa
aðstöðu ef enginnf fær aðgang
að henni? Það væri nær að
girða Stuðmenn af og hleypa
þeim ekki út fyrr en þeir greiða
virðisaukaskatt og semja gæfu-
legri lög en þetta breim sem er
spilað tuttugu sinnum á dag í
útvarpinu.
Verslunarmannahelgin er
hvalreki á fjörur fjölmiðlunga í
gúrkutíðinni. Fréttir af undir-
búningi útihátíða, veðri,
umferð, mótshaldi og eftir-
köstum fylla fjölmiðlana sem
hafa verið rýrir í sumar. Þó
hefur nýjasti „bjargvætturinn“
hleypt lífi í þennan heim, sjálf-
ur Páll Halldórsson. Hann hef-
ur bjargað fjölmiðlungum og
séð þeim fyrir fréttum undan-
farnar vikur og einnig skapað
grundvöll fyrir kaffistofuspjall
og magnað andúðina í garð
háskólamanna sem þó var ærin
fyrir. Vel gert hjá Páli og það á
hárréttum tíma.
Eftir að ég var teymdur út úr
hringiðu mannlífsins og leidd-
ur upp að altarinu hefur ímynd
verslunarmannahelgarinnar
breyst mikið í mínum augum.
Nú lít ég á þessa helgi sem
uppsprettu friðsældar og afl- -
vaka að bættu mannlífi. Uppi-
vöðslusamir unglingar streyma
burt frá Akureyri og maður
fær loksins frið til að fara í
kvöldgöngu um bæinn sinn án
þess að lemjast á milli óláta-
belgja og hnjóta um rænulaus-
an æskulýð í Miðbænum.
Helgin er hátíð þeirra sem
komnir eru til vits og ára og
kjósa að dvelja í sinni heima-
byggð, fjarri fáránleika vanans
sem skipar mönnum út á þjóð-
veginn.
Kjörorð þjóðarinnar er:
Mesta umferðarhelgi ársins.
Við þessu gleypa margir og sjá
sig knúna til að þeysa út á
þjóðveginn og heyja þar
grimmilega lifsbaráttu. Mér
finnst þetta út í hött og nota
allar aðrar helgar frekar til
ferðalaga, einmitt vegna þess
hve umferðin er mikil um
verslunarmannahelgina. Ég vil
skora á fjölskyldufólk að gjöra
slíkt hið sama og nota mánu-
dagsfríið, sem allir nema versl-
unarmenn fá, til að dvelja
heima í friði og ró. Þannig
komast menn hjá skakkaföll-
um og skapvonskunni sem
fylgir akstri um landið þessa
helgi.
Hvað unglingana varðar þá
finnst mér sjálfsagt að þeir
sæki útihátíðir og aðrar
skemmtanir um helgina, enda
vil ég ekki teljast gamaldags.
Það er mikil reynsla og mann-
dómsraun sem fylgir því að
fara á útihátíð með þrjár flösk-
ur af sterku víni og nokkur
búnt af smokkum. Hvort
tveggja kemur í góðar þarfir
og ekki sakar að hafa með sér
tjald og eitthvað matarkyns.
Síðan er beislinu sleppt og
tveggja til þriggja daga ábyrgð-
arlaus ölvíma tekur völdin.
Sannarlega kærkomin útrás og
betra að unglingarnir fái hana
úti í náttúrunni undir verndar-
væng ísbergs í stað þess að
leggja allt í rúst heima hjá sér.
Eftir þessa mikilvægu reynslu
snúa menn heim, ýmist timbr-
aðir, lemstraðir, með rifin föt
og ónýt tjöld, jafnvel í járnum,
stúlkur með frjóvguð egg sem
kennd eru óminnishegranum,
en allir segjast hafa skemmt
sér vel og bíða með óþreyju
eftir næstu verslunarmanna-
helgi. Gott mál, svo langt sem
það nær, ekki síst ef virðis-
aukaskatturinn skilar sér. Þá
geta allir unað glaðir við sitt.
Loksíns fær maður Mð