Dagur - 01.06.1991, Síða 7

Laugardagur 1. júní 1991 - DAGUR - 7
Efst í huga
Þórður Ingimarsson
Skattpeningar í vasa
fjármagnseigenda
Margir biðu eflaust spenntir eftir að nýja
ríkisstjórnin léti hendur standa framúr
ermum. Miðað við yfirlýsingar talsmanna
núverandi stjórnarflokka, meðan á kosn-
ingabaráttunni stóð, mátti búast við ýms-
um aðgerðum varðandi rekstur þjóðarbús-
ins strax á fyrstu dögum hennar. Þeir sem
komnir eru á miðjan aldur og muna upphaf
Viðreisnarstjórnarinnar fyrri eygðu þegar í
stað umbyltingar í anda hennar. En for-
menn stjórnarflokkanna réru heim frá hinu
forna valdasetri í Viðey án þess að segja
þjóðinni annað en að þeir ætluðu að
mynda ríkisstjórn. Þeir héldu til Bessa-
staða ásamt ráðherraefnum sínum að því
er virðist án þess að hafa hugmynd um
hvernig þeir ætluðu að verja fyrstu dögun-
um á hinum nýja vinnustað. Þegar gaman-
ið fór af skemmtisiglingum um Viðeyjar-
sund og leikskólatilburðum með borð og
stóla Stephensens sáluga var lokið, virtist
sem mennirnir hefðu gleymt að tala
saman. Þeir hefðu einungis innsiglað heið-
ursmannasamkomulag „Gentlemans
agreement" um það eitt að verða ráðherr-
ar og tóku síðan að tala um oftúlkanir
orða, sem áttu að hafa verið sögð í Viðey
eða í bátnum úti á sundi. Um það tala
dæmin. Fyrst um hver arfleifð Júlíusar
Sólness ætti vera. Síðar um öllu alvarlegri
mál eins og sölu á fiskveiðikvótum og stór-
felldan niðurskurð bændastéttarinnar.
Öldur Viðeyjarsunds hafa greinilega
vaggað formanni Alþýðuflokksins í svefn
og hann því gleymt að minna á flokk sinn
við stjórnarmyndunina. Vel væri ef svo
reyndist til frambúðar. En nú í vikunni virt-
ist hins vegar sem hann væri að vakna og
dró gamalkunnugar hugmyndir úr pússi
sínu ( ræðustól Alþingis við mismikinn
fögnuð ráðherra og þingmanna samstarfs-
flokksins.
Athygli vekur að hið eina sem ríkis-
stjórnin hefur afrekað til þessa er að
hækka vexti. Þjóðin þurfti þó síst á vaxta-
hækkun að halda á þeim tímum sem
atvinnulífið er að losna undan okurstarf-
semi fyrri ára og ná sér á strik á nýjan leik.
Spyrja má hvort aðstandendur ríkisstjórn-
arinnar sjái ekki að vaxtahækkunin veldur
beinni lækkun á hagnaði fyrirtækja, sem
sömu menn vilja þó hafa í hávegum. Og
ekki er talað um þá erfiðleika sem hún
skapar mörgum landsins börnum, sem
enn hafa þá góðu hugsjón sjálfstæðis-
stefnunnar í heiðri að reyna að eignast
þak yfir höfuðið. Hið eina afrek sem ríkis-
stjórnin hefur orðið sammála um að leysa
af hendi til þessa er því ekkert annað en
dulbúin skattahækkun, þar sem tryggt er
að góður hluti af afrakstri hennar renni til
hinna svokölluðu fjármagnseigenda í stað
þess að verja skattpeningum til reksturs
sameiginlegra þarfa landsmanna. Eftir
öðrum viðreisnaraögerðum verðum við að
bíða. Þær koma sennilega ekki í Ijós fyrr
en formaður Alþýðuflokksins hefur endur-
heimt minni sitt að fullu eftir Viðeyjarförina
og samstarfsflokkurinn hefur lagt mat á
hvort hugmyndir hans um rekstur þjóðfé-
lagins teljist einhvers verðar eða ekki.
Þórður Ingimarsson.
Fjölmiðlar
Þröstur Haraldsson
Pegar fréttaefnið týnist
og deilumar flækjast
Það getur farið hreint ósegjanlega í taugarn-
ar á mér að fylgjast með deilum í fjölmiðlum
dögum og jafnvel vikum saman án þess að fá
nokkurn tíma að vita um hvað deilurnar snú-
ast. Þetta upplifi ég einmitt núna og raunar í
tvöföldum skilningi.
Önnur deilan snýst um heilsuhæli Nátt-
úrulækningafélags Islands í Hveragerði. Þar
hafa læknar og stjórnendur tekist á meö
þeim afleiðingum að búið er að segja upp
tveimur af þremur læknum hælisins og
hækka þann þriðja í tign og gera hann að
yfirlækni. Læknafélag íslands hefur hellt sér
út í slaginn og hótar lækninum og hælinu öllu
illu ef hann segi ekki upp innan mánaöar.
Með þessum atburðum höfum við fylgst
grannt í hverjum fréttatímanum af öðrum án
þess að okkur sé sagt um hvað deilurnar
snúist. Við vitum það eitt að ágreiningur er
um það hver eigi aö ráða hverju innanstokks
í Hveragerði, en hvað nákvæmlega er tekist
á um og hvort einhverjar hliðstæöur séu til í
öðrum heilbrigðisstofnunum hefur enn ekki
verið upplýst svo mér sé kunnugt.
Mér þykir sennilegast að deilan eigi sér
upptök í persónulegum deilum sem séu of
viðkvæmar til þess að fréttamenn treysti sér
til að hætta sér út í þær í fréttatímum. Undan
þeirri kvöð verða þeir þó ekki leystir fyrst þeir
eru á annað borð byrjaðir að fjalla um málið.
Að öðrum kosti hangir allt í lausu lofti, og þaö
er ekki gott fyrir neinn, allra síst málsaðila
sem væntanlega er verið að hlífa meö þögn-
inni. Það er misskilin tillitssemi.
Hitt málið er allsendis óskylt þessu en þar
á ég við hvalamálið sem hefur verið í sviðs-
Ijósinu vegna fundar Alþjóða hvalveiðiráðs-
ins í Reykjavík. Þar er okkur sagt að íslensk
stjórnvöld vilji veiða hrefnu og langreyði, telji
það réttlætanlegt í Ijósi stofnstærða og að
brýna efnahagslega nauðsyn beri til þess aö
hefja veiöarnar. Á því eru þó öll tormerki að
„við“ fáum vilja okkar framgengt, í ráðinu eru
nógu margar þjóðir andvígar því að hefja
hvalveiðar að nýju til þess að koma í veg fyrir
að tillögur „okkar“ nái fram að ganga.
Ástæöan fyrir því að ég set gæsalappir
utan um persónufornöfnin er sú aö mér finnst
alit of margir íslenskir fjölmiðlar hafa dottið í
þann pytt að gerast ógagnrýnir málsvarar ís-
lenskra hagsmuna í hvalveiðimálinu. Þar
með detta þeir út úr því hlutverki sem þeir
eiga að gegna: að veita lesendum sínum
upplýsingar sem auðvelda þeim að mynda
sér eigin skoðun á málinu. Fjölmiðlarnir eru
að vísu misjafnlega sekir í þessu máli. Tím-
inn er í hreinni krossferð á hendur andstæð-
ingum hvalveiða. Sjónvarpið er að sönnu
mun skárra og hefur raunar skánað síðan
Ólafur Sigurðsson hætti að fjalla um hvalina,
en samt væri óskandi að fréttamenn þjóðar-
innar væru opnari fyrir öllum sjónarmiðum.
Dæmi um málflutning Sjónvarpsins er um-
ræðuþáttur sem Páll Benediktsson stjórnaði
á þriöjudagskvöldið. Þar var hann með tvo
íslenska vísindamenn og einn hrefnuveiði-
mann hjá sér. Vissulega er áherslumunur á
skoðunum þeirra Jóhanns Sigurjónssonar og
Gísla Más Gíslasonar, þeir voru tó. á önd-
verðum meiði í afstöðunni til vísindaveið-
anna svonefndu á sínum tíma. En þegar
bærinn er fullur af hvalfriðunarsinnum, var
ekki hægt að fá eins og eitt eintak til þess að
viö fengjum innsýn í þau rök sem beitt er á
erlendum vettvangi gegn hvalveiðum?
Nú vil ég taka það fram að ég er eindreg-
inn fylgismaður hvalveiða hér við land ef
stofnarnir þola það og ef við komumst upp
með það á alþjóðlegum vettvangi. Ég skil líka
vel að menn fyllist vandlætingu og hneykslan
andspænis rökum á borð við þau að ekki
megi veiöa hvali vegna þess að þeir séu svo
gáfaðir og tígulegir í útliti. Það leysir frétta-
menn þó ekki undan þeirri skyldu að upplýsa
lesendur sína um allar hliðar málsins og rétt-
lætir engan veginn aö þeir taki þátt í kross-
ferðum undir forystu stjórnmálamanna. Þá
hætta þeir að vera fréttamenn.
Sendum sjómönnum
og fjölskyldum þeirra
hátíðarkveðjur
í tilefni dagsins
Útgerðarfélag
Akureyringa

Sendum sjómönnum
og fjölskyldum þeirra
um land al t
bestu kveðjur
í tilefni dagsins
Akureyrarhöfn
Óseyri 16 • Sími 26699
Sendum sjómönnum og
fjölskyldum þeirra
hátíðarkveðjur
í tilefni dagsins
SANDFELL HF
Laufásgötu • Umboðs- og heildverslun
Veiðarfæri • Utgerdarvörur
Sendum sjómönnum
og fjölskyldum þeirra
um land al t
bestu kveðjur
í tilefni dagsins
EIMSKIP
Strandgötu • Sími 24131 - 21725
Sendum sjómönnum og
fjölskyldum þeirra
hátíðarkveðjur
í tilefni dagsins