Dagur - 09.11.1991, Qupperneq 12

12 - DAGUR - Laugardagur 9. nóvember 1991
Matarkrókur
Pottréttir og vinsæl afmælisterta í kaupbæti
- Ásta Reynisdóttir í Matarkrók
Ásta Reynisdóttir býður lesendum að prófa pottrétti scm eru mjög vinsælir á hennar heimili og í kaupbæti fylgir
uppskrift af afmælistertu sem einnig er mjög vinsæl. Mynd: Golli
Matarkrókurinn er kominn til
Akureyrar á ný en fyrir hálf-
um mánuði komu uppskriftir
af Ijúffengum ofnbökuðum
réttum frá Berghildi Björg-
vinsdóttur, húsfreyju á Gunn-
arsstöðum í Þistilfirði. Berg-
hildur skoraði á Astu Reynis-
dóttur, frœnku sína á Akur-
eyri og er hún með uppskrift-
ir af pottréttum, bœði fisk- og
kjötrétti og í kaupbœti fylgir
með uppskrift afafmælistertu,
sem er geysilega vinsæl á
heimili Ástu.
Ásta starfar á leikskólanum
Holtakoti en kemur lítið nálægt
eldamennsku þar og segist hafa
nóg með eldamennsku heima
fyrir, þar sem eru fjórir í heim-
ili. Á heimili Ástu eru pottréttir
hvað vinsælastir og hún ætlar
einmitt að gefa lesendum Dags
tækifæri á að prófa tvo slíka.
Jólin nálgast óðfluga og þó svo
að tertan sem Ásta er með
uppskrift af heiti afmælisterta,
er hún ekki síður bökuð fyrir
jólin.
Fiskréttur
(fyrir 4-5)
1 saxaður laukur
2 msk. smjörlíki
2 dl soðin hrísgrjón
4 dl vatn
1 stk. fisksoðsteningur
salt og pipar eftir smekk
400 g flakaður fiskur
125 g grænar baunir
1 dós niðursoðnir tómatar
Laukurinn er steiktur í
smjörlíkinu og síðan er þetta
allt sett í einn pott og soðið í 12
mín.
Kjötréttur
(Nautahakk og ananas)
400 g nautahakk
1 meðalstór laukur
1 tsk. salt
ofurlítill pipar
'ri tsk. paprikuduft
1 dl anananssafi
1 dós af ananas (8-10 hringir)
1 dl rifinn ostur
Brúnið hakkið og laukinn á
pönnu, saltið og kryddið. Hrær-
ið hveiti ca. 1 msk. saman við
ananassafann og setjið út á
hakkið á pönnunni. Setjið
ananashringina í eldfast mót og
skiptið hakkinu á hringina.
Stráið rifna ostinum yfir. Bakið
í ofni við 250 gráðu hita í 10-15
mín. Með þessum réttum má
svo bera fram hrásalat og kart-
ölfur en Ásta segir einmitt að
hrásalat sé ómissandi með öll-
um mat.
Amœlisterta
7 eggjahvítur
400 g sykur, þeytt saman við
eggjahvíturnar
2 tsk. lyftiduft
10 dl kornflakes
Bakað í ofnskúffu við 150
gráðu hita í eina klst. Skerið í
tvennt og setjið V2 1 þeyttan
rjóma á milli og krem ofaná.
Krem á afmœlistertu:
200 g suðusúkkulaði (brœtt)
4 stk. eggjarauður
2 dl. óþeyttur rjómi
Þeytið saman rjómann og
rauðurnar, bætið súkkulaðinu
út í og hrærið saman við.
Þannig eru uppskriftir Ástu
Reynisdóttur. Hún hefur skor-
að á Sigrúnu Jónsdóttur, yfir-
fóstru á Holtakoti í næsta Mat-
arkrók. Ásta segir að Sigrún sé
mjög hugmyndarík og að hún
eigi örugglega eftir að bjóða les-
endum Dags upp á girnilegar
uppskriftir að hálfum mánuði
liðnum. -KK
VÍSNAÞÁTTUR
Jón Bjarnason fró Garðsvík
Hér koma nokkrar heima-
gerðar stökur nýlega ortar:
(J.B.)
Ekki vandlega talið:
Meðan andinn ekki þornar
yrkja hlýt ég líkt og var,
vísur mínar eru orðnar
öllu fleiri en stjörnurnar.
Áföll:
Lífið réttir okkur að
ýmsa löðrungana.
Margir virðast þola það,
þetta fer í vana.
Fjallaró:
Finnst í smárri fjallavin
flos í sess og dýnu.
Þögnin fellur fullkomin
fast að hjarta þfnu.
Svo getur farið:
Þér var allt í æsku kennt
sem eiga skal til varnar
enda fær þú ákall sent
er á dalnum harðnar.
En þegar hrörnar holdið þitt
og hugsun ekki síður
gleymist þér að hugsa um hitt
hvað hinum megin bíður.
Sjúkdómar:
Sjúkdómum ég safna þrátt
syndlausu og fínu
sækjast allir, á sinn hátt
eftir liíi mínu.
Leti:
Nú er hugsun niðurlút.
Nánast laus við hrekki.
Fjörið er að falla út.
Flóðið kemur ekki.
Hann mun ekki saka:
Ekki sannar óorð manns
öll þín glannasinna
þótt þú mannorð myljir hans
milli tanna þinna.
Þessar ágætu vísur kvað
Anna Sveinsdóttir í Varma-
hlíð.
Fljótt mér vinda verð á stjá
vorsins yndi fegin,
sólin tinda efstu á
árdags bindur sveiginn.
Þegar koldimm skúraský
skemmtun alla banna
hef ég stundum hinkrað í
heimi minninganna.
Sína illa ýmsir gá
æskuvillu að muna
en þeir tryllast af að sjá
ungdómsspillinguna.
Næsta vísa er af öðru sauða-
húsi. Hún er sögð eftir Jón
Mýrdal.
Fellur hljómur helst við það
í hvellum gómarafti.
Hryllir skjómaskelmi að
skella tómum kjafti.
Benedikt Ingimarsson kvað
næstu vísur og eru þær ósam-
stæðar:
Líða tímar tálvonar,
tekst þeim allt að gylla.
En eiturgufur alls konar
andrúmsloftið fylla.
Dimmt og kalt.
Frá svörtum tjöldum soransmál
af svefni hölda vekur.
Nepjan köld við norðurál
næturvöld sín tekur.
Um stúlku:
Veitir bætur, vermir blóð,
veikir rætur meina.
Hún er sæt og hún er góð,
hún sem kætir sveina.
Þórarinn Jónsson kastaði
þessu að presti sem þótti fé-
gjarn um of:
Lát mig svarið hiklaust heyra,
hef ég til þess sterka lyst
að vita hvorn þú metur meira
Mammon eða Jesú Krist.
Árni bóndi í Höfnum, faðir
hinna þjóðkunnu Hafnar-
bræðra, kvað næstu vísu
háaldraður.:
Þegar ég fer úr þessum heim
þreyttur og elliboginn.
Eg mun róa árum tveim
inn á Sæluvoginn.
Ingvi Guðnason á Skaga-
strönd kvað:
Gullið bjart þó boðið sé
blítt og látið skína
láttu aldrei fyrir fé
fala æru þína.
Friðjón Axfjörð orti svo um
Hans Hansen en vitanlega í
gamni:
Hansa braut var bein og þörf,
burt frá þrautum stakk hann,
oft hans naut við óþörf störf.
Allt sem flaut, það drakk hann.
Jakob Ó. Pétursson orti
næstu vísurnar þrjár.
Hlauparar geta:
Hlauparar geta hlaupið létt,
hlaupið á vegum fínum
og hlauparar geta, hef ég frétt
hlaupið á verkum sínum.
Að eiga bíl:
Að eiga bíl er ekki á þeirra færi
er allar nætur vaka og hugsa
um það
hvort nái þeir í nógu ódýrt snæri
að nota þegarmeira þrengirað.
Þingmenn:
Þingmenn góðir þegnum frá
þyngsta skatta draga,
leggja bara aðra á
eftir nokkra daga.
Kristján Ólason á Húsavík
kvað:
Aðdáun og undrun hafa
aukið manna jafnt og þétt
þeir sem aldrei eru í vafa
og alltaf vita hvað er rétt.
Torskilið:
Allavega fengið fé
forsjá valdahringsins,
boða þeir, að besta sé
bjargráð fátæklingsins.
Að lokum:
Kannast ég við kalt og heitt,
kátur meðal gesta.
Nú er bara eftir eitt
- ævintýrið mesta.
Heimagert: (J.B.)
Ennþá horfir íslensk þjóð
upp til hæstu tinda
þar sem bæði lag og Ijóð
listaverkin mynda.
Enginn galdur eggjar deyfir,
ísland heldur vökunni
meðan fólkið lifa leyfir
ljóðinu og stökunni.
Þessar vísur kvað Ragnar
Ingi Aðalsteinsson til kennslu
í rímfræði:
Er að kroppa upp við brún
ær með hvítu lambi.
Alpast kálfur út um tún
ör af mjólkurþambi.
Vélaskrölt og hark og hljóð
hátt um grundir klingja.
Dásemd lífsins dýran óð
dráttarvélar syngja.
Sauðkindin:
Ein er klædd í ullarföt
alla sína daga.
Þar má líta lambakjöt
leika sér í haga.
Himinglampinn skín svo skær,
skvettinn lækur niðar.
Túnið bóndi slyngur slær,
sláttuvélin kliðar.
Emil Petersen kvað:
Safnað hef ég aldrei auð
unnið þreyttum mundum.
Drottinn hefur daglegt brauð
dregið við mig stundum.
Séra Einar Friðgeirsson á
Borg kvað:
Þann ég undrast sólarsið
að sótroðna á kvöldin.
Ætli það sé af andstvggð við
eitthvað bak við tjöldin?
Jóhann G. Jóhannsson kvað:
Vonin lýsir veikri sál,
veröld hýsir skugga.
Dagur rís úr dimmum ál,
dropi frýs á glugga.
Jónas Jónasson kvað:
Hug til verndum varúðar,
virðum bendum fremur,
fyrr en endir ævinnar
oss að hendi kemur.
Næstu vísur kvað Páll Ólafs-
son ný sloppinn frá lífsháska.
Rangá var mér þykkjuþung,
þröng mér sýndi dauðans göng.
Svangan vildi svelgja lung,
söng í hverri jakaspöng.
Reyndi ég þá að ríða á sund.
Raðaði straumur jökum að.
Dengdi ég þeim frá hófahund,
hvað er meiri raun en það?