Dagur - 08.12.1995, Síða 9

Föstudagur 8. desember 1995 - DAGUR - 9
Skoðið betur hug
ykkar sjálíra!
- Benedikt Davíðsson, forseti Alþýðusambands íslands,
svarar fyrir sig
IMytsamir hlutir
til jólagjafa!
Handklæði . . . . . . kr. 1.300,- Bindisnælur . . . . . kr. 800,-
Bjórkönnur . . . . . . kr. 800,- Ermahnappar . . . . kr. 800,-
Kveikjarar . . . . . . kr. 120,- Pennasett . . . . . . kr. 2.800,-
Skeiðar . . . kr. 400,- Pennar . . kr. 200,-
Fingurbjargir . . . . kr. 400,- Pennar . . kr. 500,-
flllir þessi hlutir eru með Þórsmerkinu og eru til sýnis ug sölu í
Hamri, fálagsheimili Þórs, afgreiðslunni.
d$c$)d$d$d!Dd$d!D^^d!Dd$d$díD#d$d$d$d$d$d$E$c$d$d$d$^díD
® Afgreiðslutími matvöruverslana KEA, Akureyri
® í desember utan hefðbundins afgreiðslutíma
tgugard. 9. des.
Sunnudagur 10. des.
i$) Sunnud. 17. des.
Mónud. 18. des.
Hrísalundur
10.00.-18.00.
Lokað
10.00.-22.00.
13.00.-17.00.
10.00.-19.30.
Byggðavegur
10.00.-22.00.
10.00,22.00.
10.00,22.00.
10.00,22.00.
09.00,22.00.
Sunnuhlíð
10.00,22.00.
Lokað
10.00,22.00.
13.00,17.00.
09.00,22.00.
Nettó
10.00,18.00.
12.00,17.00.
10.00,22.00.
12.00,17.00.
12.00,22.00.
d$d$
0$
díD
cjn
dfn
dín
c$
d5)
d$
&
3$
dti
Þriðjud. 19. des.
Miðvikud. 20. des.
Fimmtud. 21. des.
Föstud. 22. des.
laugard. 23. des.
Aðfangadagur
Mónud. 25. des.
Þriðjud. 26. des.
Miðvikud. 27. des.
c$
dín
Lnugard. 30. des.
Gamlórsdagur
10.00,19.30.
10.00,19.30.
10.00,22.00.
10.00,22.00.
10.00,23.00.
09.00,12.00.
Lokað
Lokað
Lokað
10.00,18.00.
m
09.00,12.00.
djid^d^
09.00,22.00.
09.00,22.00.
09.00,22.00.
09.00,22.00.
09.00,23.00.
09.00,12.00.
Lokað
Lokað
10.00,22.00.
10.00,22.00.
09.00,12.00.
#d!Di
09.00,22.00.
09.00,22.00.
09.00,22.00.
09.00,22.00.
09.00,23.00.
09.00,12.00.
Lokað
Lokoð
Lokoð
10.00,22.00.
09.00,12.00.
12.00,22.00.
12.00,22.00.
12.00,22.00.
10.00,22.00.
10.00,23.00.
09.00, 12.00.
Lokað
Lokað
Lokað
10.00,18.00.
09.00, 12.00.
c®
djj)
dfD
d$
d!D
#
■S1
'tÐ
ekki dýrmætum tíma og kröftum í
innbyrðis deilur.
Benedikt Davíðsson.
Jólasveinarnir eru
komnir til byggða
Eftir mikinn barning tókst jólasveinum Vöruhúss KEA að
komast til byggða. Þeir lögðu mikið á sig til að geta hitt
ykkur og munu koma fram á svölum
Vöruhúss KEA laugardaginn
9. desember kl. 14.00.
Mœtum öll og tökum lagið saman.
Sú gagnrýni sem einstakir forystu-
menn í Alþýðusambandinu hafa
beint að miðstjóm ASI vegna nið-
urstöðu launanefndar er ómakleg
og fullyrðingar um að launanefnd
hafí með einhverjum hætti'komið
aftan að einstökum félögum eru
ekki á rökum reist-
ar. Launanefndin
var skipuð af þeim
hópi formanna
lands- og svæða-
sambanda sem
gerði kjarasamn-
ingana í febrúar sl.
og starfaði í nánu
samráði við þann
hóp og í hans um-
boði. I kjarasamn-
ingunum sem fé-
lögin samþykktu
er kveðið á um að
það sé hlutverk
launanefndarinnar
að meta hvort
segja skuli samn-
ingunum upp og
þá á grundvelli
ákveðinna inn-
skrifaðra for-
sendna.
Við vinnu sína
fékk launanefndin
ítrekað þær leið-
beiningar, frá hópi
formanna lands-
og svæðasam-
banda, sambands-
stjómarfundi ASÍ
og fjölda aðilarfé-
laga í formi álykt-
ana, að verkefni
hennar væri tví-
þætt: Annars vegar
að fá fram skýr
svör frá stjóm-
völdum við því
með hverjum hætti þau hygðust
standa við yfirlýsingu sína sem
gefin var í febrúar sl. í tengslum
við kjarasamningana. Hins vegar
að athuga hvort atvinnurekendur
væru tilbúnir að spila einhverju
inn í þennan samning til að leið-
rétta þann áhalla sem orðið hafði
frá því í febrúar, jafnvel þótt ekki
væru forsendur til að losa samn-
inginn. Til dæmis má benda á
samþykkt frá Verkamannafélag-
inu Hlíf, þar sem segir m.a.:
„Fundur í Vmf. Hlíf haldinn
fimmudaginn 16. nóvember 1995
beinir þeim tilmælum til stjórnar
og trúnaðarmannaráðs félagsins
að segja samningunum upp ef
ekki fæst viðunanleg niðurstaða í
viðræðum samningsaðila í launa-
nefnd ASÍ og VSI, og fundurinn
telur eðlilegt að launanefndinni
verði gefin tækifæri til að ná sam-
komulagi um eðlilega hækkun
launa.“
Eftir að fyrir lá að ríkisstjómin
hugðist fullnusta yfirlýsingu sína,
og þar með orðið ljóst að launa-
nefndin hefði ekki samningslegar
forsendur til uppsagnar kjara-
samninga, var nefndin enn send af
formannafundi lands- og svæða-
sambanda með það verkefni að fá
einhverja uppstokkun á því útspili
sem atvinnurekendur voru tilbúnir
til að koma með.
Ég finn því engin rök fyrir því
að launanefndin hafi ekki haft
heimild fyrir því sem hún var að
gera. Þvert á móti var hún einmitt
að gera það sem henni var falið.
Það er enginn vafi á því að launa-
nefndin svipti ekkert félag samn-
ingsrétti því að þessi málsmeðferð
var ákveðin þegar félögin
afgreiddu samningana í febrúar.
Ég held að niðurstaða launanefnd-
ar hafi verið rétt því ef nefndin
hefði sagt upp samningum, þrátt
fyrir að ekki væru samningslegar
forsendur til þess,
hefði slíkt verið
dæmt ólöglegt. I
kjölfar þess hefði
hreyfingin getað
sundrast mikið og
þar með hefðu allir
möguleikar til að
ná einhverju fram
farið fyrir bí.
Ég hygg að við
getum öll verið
sammála um að or-
sök ólgunnar á
vinnumarkaði var
eðlileg, en hún er
sú kjaraþróun sem
varð frá því al-
mennu verkalýðs-
félögin sömdu í
febrúar og til dags-
ins í dag. Þar ber
kannski hæst útspil
kjaradóms og
kjaranefndar og
sjálftöku þing-
manna. Ríkið brást
því siðferðilega
markmiði samn-
inganna og sjálfur
sagði ég orðrétt á
þingi Verkamanna-
sambandsins: „Við
þessar aðstæður,
hvort sem samn-
ingsuppsagnir telj-
ast lögmætar eða
ólögmætar fyrir fé-
lagsdómi, þá er
augljóst að búið er
að rifta öllum trún-
aði milli aðila og skapa það and-
rúmsloft á vinnumarkaði hér að
stjómvöld og samtök atvinnurek-
enda komast ekki hjá því að taka
nú þegar upp viðræður við verka-
lýðshreyfinguna um leiðréttingu á
kjörum þeirra sem sömdu í febrú-
ar sl. til samræmis við það sem að
síðan hefur gerst.“
Ég reyni að meta forsendumar
fyrir þeim ákvörðunum sem ég
þarf að taka eins og ég tel réttast
og ber á þeim ábyrgð. Ég er því
tilbúinn til að taka á mig málefna-
lega gagnrýni fyrir mín störf í
launanefndinni. Það er auðvitað
alltaf hægt að deila efnislega um
krónur og aura varðandi niður-
stöðuna, en að halda því fram að
ekki hafi verið rétt að málum stað-
ið er út í hött. Við þá forystumenn
í Alþýðusambandinu sem segja að
sambandið megi skammast sín og
að niðurlæging þess sé mikil, vil
ég einungis segja: Skoðið betur
hug ykkar sjálfra um hvemig þið
viljið bera ábyrgð á störfum hreyf-
ingarinnar og hvað þið teljið að sé
líklegast til þess að skila ykkar fé-
lagsmönnum bestum kjömm inn-
an þess ramma sem þið hafið
sjálfir samið um.
Næst kemur að töku stórra
ákvarðana þegar núgildandi kjara-
samningur losnar formlega. Öll
stóryrði um svik eru ábyrgðarlaust
tal. Nú þurfum við fyrst og fremst
að ná saman um að efla hreyfing-
una til átaka fyrir næstu samnings-
gerð sem hefst strax í haust. Þetta
er ótvírætt forgangsverkefni okk-
ar. Launafólk á hins vegar heimt-
ingu á því að forystumennimir sói
Benedikt Davíðsson.
Það er auðvitað
alltaf hægt að
deila efnislega
um krónur og
aura varðandi
niðurstöðuna, en
að halda því
fram að ekki
hafi verið rétt að
málum staðið er
út í hött.