Dagur - 16.07.1996, Síða 6

6 - DAGUR - Þriðjudagur 16. júlí 1996
TÓNLIST
Branahanajazz
Fimmtudaginn 11. júlí var haldið
hið vikulega jazzkvöld Lista-
sumars 96 og Cafe Karolínu í
Deiglunni í Grófargili á Akureyri.
Fram kom nýstofnuð jazzsveit,
kvartettinn Brunahanar, og mun
þetta vera fyrsta sinnið sem kvart-
ettinn kom fram opinberlega.
Jazzkvartettinn Brunarhanar er
skipaður Jóeli Pálssyni, sem leikur
á saxafóna, Kjartani Valdemars-
syni, píanóleikara, Einari Val
Scheving, sem leikur á trommur,
og Þórði Högnasyni, kontrabassa-
leikara. Félagamir í jazzkvartett-
inum Brunahanar hafa greinilega
leikið mikið saman, þó ekki hafi
það verið opinberlega. Glögglega
mátti heyra á samleik þeirra, að
lögin, sem þeir fluttu, voru prýði-
lega samhæfð. Innkomur, styrk-
breytingar, taktskipti og annað af
sama toga var vel unnið og ná-
kvæmt í útfærslunni, þó að hlut-
fall á milli hljóðfæra hefði mátt
vera betra á stundum. Einkum
voru það píanóið og bassinn sem
liðu í þessu efni.
Jóel Pálsson tók flestan innleik
f lögum þeim, sem flutt voru á
tónieikunum í Deiglunni. Hann
fór víða á kostum. Bæði var leikur
hans langoftast tæknilega vel unn-
inn og einnig voru sóló hans iðu-
lega fallega uppbyggð, ekki hvað
síst í rólegri lögum á efnisskránni
I þeim sýndi Jóel gjörla, að í hon-
um er rómantísk æð, sem hann
nýtir í ljúfum stefjabútum, sem
hann vinnur lipurlega úr. Jóel er
höfundur nokkurra laga á efnis-
skránni, sem var að mestu leyti
frumsamin.
Píanóleikarinn Kjartan
Valdemarsson sýndi víða góð tök
á hljóðfærið. Hann lék sér
skemmtilega að stílhrifum og
gerði tíðum fallega í sólóum, sem
voru tæknilega vel unnin og iðu-
lega byggð úr melódískum bútum,
sem Kjartan spann lipurlega sam-
an. Fimi Kjartans var tfðum glæsi-
leg. Þó fór hann hvergi út í innan-
tóma fingraleikfimi, heldur var
leikur hans byggður upp í andrám,
sem gengu vel upp. Kjartan er
höfundur meiri hluta þess efnis,
sem jazzkvartettinn Brunahanar
flutti á tónleikunum í Deiglunni.
Einar Valur Scheving er
trommuleikari, sem vert er að gefa
gaum. Hann hefur mikið og
áhugavert vald á hljóðfærum sín-
um. Taktslag hans er öruggt og
fjölbreytt og fylgir vel þvf, sem
fram fer í öðrum hljóðfærum. Þó
var það einna helst í slagverkinu,
sem styrkur varð of mikill á
Húseignir á
miðbæjarsvæðinu
Húseignirnar Strandgata 7 og Strandgata 9 og
eignarlóðin Strandgata 9, sem eru í eigu
Kaupfélags Eyfirðinga og Verkalýðsfélagsins
Einingar eru til sölu.
Upplýsingar gefur Sigurður Jóhannesson, aðalfulltrúi,
sími 463 0300.
Tilboð óskast send eigendum fyrir 31. júlí nk.
Áskilinn er réttur til að taka hvaða tilboði sem er eða
hafna öllum.
Kaupfélag Eyfirðinga
Verkalýðsfélagið Eining.
AH'innn . . AlVÍnna
HEILSUGÆSLUSTÖÐIN, DALVÍK
Staða
hjúkrunarforstjóra
Staða hjúkrunarforstjóra við Heilsugæslustöðina á
Dalvík er laus frá og með 1. október 1996.
Um er að ræða 100% stöðu.
Allar nánari upplýsingar veitir hjúkrunarforstjóri í vinnu-
síma 466 1500 eða heimasíma 466 1037.
Umsóknum skal skilað fyrir 1. ágúst 1996 til Heilsu-
gæslustöðvarinnar á Dalvík.
Hjúkrunarforstjóri.
Skrifstofustarf
Iðnfyrirtæki á Akureyri óskar eftir starfskrafti til al-
mennra skrifstofustarfa.
Krafist er góðrar tölvukunnáttu ásamt þekkingu á bók-
haldi og lipurðar í mannlegum samskiptum.
Um er að ræða ca. 70% starf.
Skriflegum umsóknum skal skilað á afgreiðslu Dags,
Strandgötu 31, Akureyri, merkt „Atvinna nr. 101“.
stundum. Þetta kom ekki að sök í
samleik við saxafóna; ásækinn
tónn þeirra skilaði sér vel yflr
þróttugan trommuslátt Einars
Vals. Hins vegar hefði hann iðu-
lega mátt draga nokkuð úr í sam-
leik við píanó og kontrabassa.
Gjarnan var allt í góðu hófi fram-
an af, en er hiti færðist í vildi slag-
verkið verða yfirgnæfandi.
Bassaleikarinn Þórður Högna-
son náði vel að halda uppi öruggri
bassalínu. Hann átti nokkra sóló-
búta en fá löng sóló. Þau sem
hann tók voru skemmtilega per-
sónuleg og skemmtileg og áhrifa-
rík var notkun hans á bassanum í
nokkurs konar taktrænum organ-
punkti. Bassinn var heldur lágvær
á stundum, þegar af styrk var leik-
ið f öðrum hljóðfærum.
Mikill hluti efnisins á tónleik-
um Brunahananna var nokkuð
kaldur jazz. Þeir skiluðu honum
vel og hafa greinilega iðkað form-
ið af atorku og náð áhugaverðum
tökum á því. Þeir slógu einnig á
aðra strengi í fallegum söngvinn-
um laglínum, sem þeir spunnu út
frá og náðu iðulega afar lifandi
sveiflu. Svo var til dæmis í öðru
laginu af tveim á efnisskránni,
sem ekki var frumsamið, en það
var Ef ég væri ríkur, sem var
skemmtilega unnið og vel jazz-
ískt.
Það er ljóst, að í Brunahönun-
um er til orðinn flokkur, sem vert
er að fylgjast með. Haldist sam-
vinna þeirra er vafalítið að þeir
eiga eftir að auðga íslenskt jazzlíf
með flutningi sínum.
Fleytt ofan af
ferlí Kristjáns
Péturs
Laugardaginn 13. júlí efndi Krist-
ján Pétur Sigurðsson, söngvari,
lagahöfundur og textahöfundur til
tónleika í Deiglunni í Grófargili á
Akureyri. Á tónleikunum naut
Kristján Pétur fulltingis Haraldar
Davíðssonar, sem lék á gítar, og
Matta, sem lék á fiðlu í tveim lög-
um á efnisskránni. Haraldur og
Kristján Pétur mynda saman Hið
Aðallega Skrokkaband, sem
hyggst gefa út plötu innan tíðar.
Kristján Pétur hóf tónleikana á
því að flytja án undirleiks lagið
Það er ekki svona, sem er nokkurs
konar heimsádeila. Síðan lék hann
sjálfur undir söng sinn í tveimur
lögum: Rokk er betra en fúl tæm
djobb og So that you will Hear
Me. Hið síðara er við texta eftir
Pablo Neruda, en hið fyrra samdi
Kristján Pétur á Kaupmannahafn-
arárum sínum. Það er fjörlegt og
áheyrilegt - og rokklag, svo sem
nafnið bendir til. í þessum lögum
leið flutningur nokkuð fyrir það,
að söngvarinn var sjálfur með gít-
arinn í höndum og gat því ekki
beitt sér svo að hljóðnemanotkun
sinni sem skyldi.
í því sem við tók lét Kristján
gítarleik vera og var hann í hönd-
um Haraldar Davíðssonar, sem
beitti gítarnum af öryggi auk þess,
sem hann söng meðrödd í nokkr-
um lögum. Gítarleikur Haraldar
var mest fólginn í hljómaslætti og
hélt hann þannig uppi góðum
takti. Það, sem á skyggði nokkuð
á stundum var það, að gítarsláttur-
inn var helst til harður og óvæg-
inn, en tíðast var undirleikshlut-
verkið svo af hendi leyst, að vel
fór við flutning söngvarans.
Flest laganna og textanna á
efnisskrá tónleikanna í Deiglunni
eru eftir Kristján Pétur, en nokkur
laganna eftir Harald Davíðsson.
Textar eftir aðra höfunda auk Pa-
blo Neruda voru í tvílyftu timbur-
húsi, sem er eftir Stein Steinar, og
Til skýsins eftir Jón Thoroddsen.
Lögin við þessa texta eru eftir
Harald Davíðsson. Þau eru bæði
áheyrileg og þó sérlega það, sem
er við ljóð Steins Steinars. Eitt lag
var flutt sem aukalag á tónleikun-
um, sem að engu er eftir þá félag-
ana Kristján Pétur og Harald, en
það var Caprí Katarína við ljóð
Davíðs Stefánssonar.
Kristján Pétur var nokkum
tíma að ná sér á strik í flutningi
sínum, en er kom að „kántrflögun-
um“ I austur, I shot My Mother’s
Hen og My Way á efnisskránni,
fór hiti að færast í flytjandann.
Þessi lög eru öll eftir Pétur og öll í
verulegum „kántrístíT. Trúast
anda þessarar tónlistagreinar er
lagið My Way, sem sver sig vel í
flokkinn og var skemmtilega flutt.
í laginu í austur lék Matti á
fiðlu og náði vel bærilegum sveita-
fiðluanda þegar líða tók á lagið.
Einnig lék Matti með í flutningi
lagsins Tíminn er ekki til eftir
Harald Davíðsson, en það er man-
söngur úr söngleiknum Rómeró
og Júlíanna, sem er eftir Harald og
Kristján Pétur og var fluttur fyrir
nokkrum árum í aðstöðu Norðan-
pilta f Grófargili. Þetta er hugljúft
lag og lék Matti fallegt sóló á
flðlu sína. Eftir Harald er einnig
hið fjörlega lag September, en
kíminn texti eftir Kristján Pétur.
Kristján Pétur lauk efnisskrá
tónleikanna með því að flytja tvö
lög, Sófablús og Svar, við undir-
leik skemmtara. í flutningi þessara
laga var söngvarinn kominn í ham
og greip svo sannaralega áheyr-
endur sína, sem klöppuðu honum
ákaft lof í lófa. Að launum fengu
þeir fjögur aukalög í flutningi
þeirra Haraldar og Kristjáns Pét-
urs og eitt að auki, þar sem Matti
jók við með fiðlu sinni. Það var
lagið Tíminn er ekki til, sem var
viðeigandi og róandi lokapunktur
vel lukkaðra og líflegra tónleika.
Haukur Ágústsson.
-y
■A' *
Akureyrarkirkju
gefínn kaleikur
í síðustu viku afhentu fermingarsystkin frá árinu
1946 Akureyrarkirkju að gjöf kaleik til notkunar
við kirkjulegar athafnir. Gjöfin er til minningar
um séra Friðrik Rafnar, vígslubiskup, og Ásdísi
Rafnar, konu hans. Séra Friðrik bjó hópinn á sín-
um tíma undir ferminguna og fermdi síðan vorið
1946. „Hann var umburðarlyndur og góðviljaður
lærifaðir og okkur eftirminnilegur,“ segir í skjali
sem fylgdi gjöfínni.
Á myndinni afhendir Þórunn Sigurbjörnsdóttir
(t.h.) Guðríði Eiríksdóttur, formanni sóknamefndar,
kaleikinn góða. Að baki þeim er Rafn Hjaltalín, sem
einnig var í fermingarhópnum vorið 1946. JÓH