Dagblaðið Vísir - DV - 19.09.1994, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 19. SEPTEMBER 1994
Spumingin
Reynir þú að kaupa nátt-
úruvænar vörur?
Gestur Þórarinsson: Já, ég myndi
segja það.
Auður Hafsteinsdóttir: Já, ég kaupi
t.d. engar ósoneyðandi vörur og ég
kaupi einnig náttúruvæn þvottaefni.
Sigurlaug Helga Emilsdóttir: Já,
stundum allavega.
Áslaug Harðardóttir: Já.
Sigurður Gunnar Sveinsson: Já.
Ólafía Pálsdóttir: Já, ég spái allavega
íþaö.
Lesendur
Er atvinnu-
leysið dulbúið?
Bréfritari dregur i efa opinberar tölur um atvinnuleysi.
B. Jónsson skrifar:
í síðustu viku voru birtar í fjölmiöl-
um tölur frá Vinnumálaskrifstofu
félagsmálaráðuneytisins um at-
vinnuleysið i ágústmánuði. Þar kem-
ur fram að atvinnuástandið versnaði
mun meira en sem nemur árstíða-
bundum sveiflum. Samkvæmt þess-
um sömu tölum var áætlaða að 3,5%
af mannafla á vinnumarkaði hafi
verið á atvinnuleysisskrá í þessum
mánuði. Þetta eru auðvitað hrikaleg-
ar tölur og fá mann til að staldra við
og hugsa málið.
Við nánari skoðun sést að þetta
þýðir að nærri fimm þúsund ein-
staklingar gengu um göturnar án
vinnu. Nákvæmlega eru þetta 4842
manns og eru konurnar mun fleiri
en af þessum hópi voru fulltrúar
kvenþjóðarinnar 2980. Að hluta til
er skýringin á þessu ógnvekjandi
ástandi sögð vera tímabundin vertíð-
arstöðvun og kvótaleysi.
Sjálfsagt er margt til í því en mér
finnst vanta nákvæmari upplýsingar
um þennan hóp. Skoða þyrfti betur
hvernig skiptingin er á milli ein-
stakra atvinnugreina fremur en að
einblína algjörlega á landsvæðin sem
slík. Þessi tala, 3,5%, er nokkuð
hærri en á sama tíma í fyrra en þá
mældist atvinnuleysið 3,2% og það
vekur upp þær spurningar hvað
stjórnvöld hafa veriö að gera til að
sporna við ástandinu. Samkvæmt
þessari aukningu hafa þau ekki gert
mikið eða að minnsta kosti er enginn
árangur sjáanlegur.
Þaö vekur líka athygli mína'og
margra annarra að fjölmargar at-
vinnuauglýsingar er að finna í dag-
blöðunum upp á hvern einasta dag.
Viðtöl hafa birst við fjölmarga at-
vinnurekendur sem segja hreinlega
að það sé vonlaust að fá fólk í vinnu.
Samt gengur stór hópur fólks um
atvinnulaus. Annað sem sýnir að
ekki sé allt með felldu er sú sorglega
staðreynd að hingað er verið að flytja
inn erlent vinnuafl á sama tíma og
atvinnuleysistölur hafa ekki verið
hærri. Þaö sér hver maður að hlut-
irnir ganga ekki upp.
Ég hef fyrir löngu komist að þeirri
niðurstöðu aö í hópi þeirra atvinnu-
lausu sé fólk sem að hreinlega kærir
sig ekki um að vinna. Það neitar
hverju tilboðinu á fætur öðru og
bregður fyrir sig ýmsum ástæðum.
Ég skil aö fólk vilji ekki flytja lands-
hornanna á milli en þegar um er að
ræða kannski hálftíma ferðalag til
og frá vinnu er mönnum ekki vork-
unn.
Ég hef þess vegna grun um að at-
vinnuleysið sé dulbúið og að þessar
opinberu tölur segi ekki nema hálfan
sannleikann. Það þarf að koma til
betra skipulag á þessum málum og
að mínu mati væri vel athugandi að
skera niður og jafnvel fella niöur
bætur hjá þeim sem ekki nenna að
vinna.
Sómakæru fólki misboðið
Birna skrifar:
Sjaldan hef ég verið eins sammála
nokkrum manni og eftir lestur les-
endabréfs í DV í síðustu viku. Þar
kom fram á ritvöllinn Björn nokkur
Guðmundsson og vakti athygli á
þeim ósóma, nektarmyndunum sem
sjá má nánast alls staðar í okkar
fögru borg.
Sérstaklega er þetta áberandi
slæmt við sjoppurnar en þar hefur
miður góðum tímaritum og blöðum
verið stillt upp úti í glugga svo
ómögulegt er annað fyrir viðskipta-
vinina en að líta sorann augum. Ég
fæ með engu móti séð hvað vakir
fyrir kaupmönnum og öörum sem
hljóta að vera kallaöir til ábyrgðar i
þessu máli. Fyrir mér er þetta ekkert
annað en gróf aðför að sómakæru
fólki. Nú er svo komiö að ég er hætt
að kaupa sælgæti þegar ég fer með
bamabörnin í sunnudagsbíltúr. Ég
læt ekki bjóða mér þetta stundinni
lengur og hvet aðra til að gera slíkt
hið sama.
Ég álít að hér hafi kaupmennskan
farið úr böndunum og finnst að félag
kaupmanna ætti að sjá sóma sinn í
að grípa inn í. Það er skiljanlegt að
reynt sé að koma vörum á framfæri
en þegar slíkt er gert með því að fara
yfir öll velsæmismörk og misbjóða
fólki þá er aðgerða þörf. Ég trúi held-
ur ekki öðru en einhverjar strangar
reglur gildi í þessum efnum.
Leigusamningur
Hafnarfjarðarbæjar
Jón Kjartansson frá Pálmholti, form.
Leigjendasamtakanna, skrifar:
Undanfama daga hafa birst í blöð-
um frásagnir af einhvers konar út-
tekt á embættisstörfum fyrrveraridi
bæjarstjóra í Hafnarfirði, Guðmund-
ar Árna Stefánssonar. Greinarhöf-
undur hefur ekki aðstöðu til né held-
ur áhuga á að blanda sér í þau mál
en finnst þó óneitanlega sérkennilegt
að kaupa „listaverk" fyrir 3 milljónir
króna til aö nota sem landamerki.
En kánnski er þetta það sem Danir
kalla „brukskunst".
Eitt atriði umræðunnar vakti at-
Hringiö í síma
63 27 00
milli kJ. 14 og 16
-eðaskrifið
Nafn og símanr. vefður aÖ fylgja bréfum
Bréfritari álasar bæjaryfirvöldum
fyrir að til skuli vera langur biðlisti
með nöfnum fólks í húsnæðisleit.
hygli mína, þ.e. leigusamningur bæj-
arins viö konu um ibúð við Aspar-
fell í Reykjavík. Lögð hefur verið
áhersla á að gera þennan samning
tortryggilegan með ýmsum hætti.
Fyrst var spurt: Hvers vegna gat
konan ekki farið í röðina eins og
aörir? í leiöara DV er síðan fullyrt
að konan hafi fengið „nánast leigu-
fría íbúð hjá bænum“. Upplýst er þó
að leigan er 30 þúsund krónur á
mánuði. Ef það kallast „nánast
leigufrítt" hvað kallar ritstjóri DV
þá sanngjarna leigu? Eða er verið að
krefjast þess að Hafnarfjarðarbær
ástundi leiguokur í Reykjavík, eða
mæla með leiguokri yfirleitt?
Umrædd kona mun vera skóla-
stjóri við grunnskóla í Hafnarfirði
og vel látin sem slik. Þótt íslensk
húsnæðisstefna eigi fáa sína líka hef
ég enn ekki heyrt að sveitarfélög vísi
skólastjórum sínum á „sósíalinn“.
Að minu áliti er einkum tvennt sem
hægt er að álasa bæjaryfirvöldum í
Hafnarfirði fyrir í þessu máli. I. Að
hafa enga íbúð í Hafnarfirði handa
skólastjóranum. II. Að til skuli vera
langir biðlistar með nöfnum fólks í
húsnæðisleit eins og gefið hefur veriö
í skyn. Það er engu líkara en á það sé
litið sem hvert annað náttúrulögmál.
Merkingarfyrir
ferðamenn
Stefanía hringdi:
Ég var nýlega stödd i Krísuvík-
urbjargi ásamt fjölskyldu minni
þar sem á vegi okkar urðu tveir
ungir Bandaríkjamenn sem hög-
uðu sér mjög ógætilega að mínu
mati.
Mennimir gerðu það aö leik
sínum að vera til skiptis að velta
björgum fram af brúnni og mátti
litlu muna að stórslys hlytist af.
Bæði heföi einhver getaö orðið
fyrir stóigrýtinu og eins fóru þeir
svo framarlega á bjargbrúna að
þeir heföu hæglega getað dottið
fram af.
Það var ljóst á öllu að þeir geröu
sér enga grein fyrir hættunni og
þetta vekur upp þær spumingar
hvort merkingar á stöðum sem
þessum séu ekki nauðsynlegar.
Hræðileg slys hafa átt sér stað á
undanförnu þar sem erlendir
ferðamenn hafa átt hlut að máli
og i Ijósi þess virðist vera mikill
misbrestur með merkingar fyrir
ferðamenn. Þaö þarf að láta vita
af hættunni og eins að segja hvað
staðir eru friðaðir.
Áskorun
til bænda
Borgari hringdi:
Mér blöskrar sú meðferð sem
bændur beita skepnur sínar í
dag. Ég skora á þá að hugsa sinn
gang og að umgangast dýrin bet-
ur en hingaö til. Ástæðan fyrir
því að ég kem þessu á framfæri
er sú að ég fór í réttir fyrr í mán-
uöinum og aðfarirnar voru allt
annað en glæsilegar. Þær vom
nánast ömurlegar.
Ég hef áður farið í réttir en aldr-
ei upplifað aðfarir af þessu tagi.
Vonandi verður bót á þessu.
Tímabær ,
bensínlækkun
Kristján Ólafsson skrifar:
Það var ánægjulegt aö lesa við-
talið viö Árna Ólaf Lárusson,
framkvæmdastjóra fjármála-
sviðs Skeljungs, um daginn.
Hann sagði að það væri ekki
spuming hvort bensínið lækkaði
heldur hvenær.
Bensínlækkun hérlendis hefði
átt að eiga sér stað fyrir löngu og
væri eðlileg samkeppni á mark-
aðnum heföi hún þegar litiö dags-
ins Ijós. Allir vita hins vegar
hvernig olíufélögin liafa hagað
sér en á þeim bæjum virðast
menn vera í daglegu símasam-
bandi hver við annan. Sennilega
lækkar bensínið nákvæmlega
mikið hjá þeim öllum enda eru
þeir í bullandi samkeppni!
Fékktvöfaldan
skammt
óumbeðið
ÓIi hringdi:
Eftir reynslu mina af heilbrigð-
isgeiranum um daginn hafa
vaknað upp ýrasar spurningar.
Ég þurfti að leita til læknis sem
sagði mér að taka pillur til að
lækna kvillann. Hann gaf út lyf-
seðil og sagði mér að taka töflurn-
ar í vikutima. Ég fór 1 apótekið
og fékk þar afhentar 30 pillur en
samkvæmt lyfseölinum þurfti ég
bara 16. Þennan stóra skammt
fékk ég óumbeðið. Þetta er
kannski ekki stórmál en safnast
þegar saman kemur.
Áfengier
alKofdýrt
G.O. hrrngdi:
Ég vil vekja athygli á því hversu
óhóflega dýrt áfengiö er. Flaskan
sem kostar í raun kannski innan
við 100 krónur er seld út úr versl-
unum ÁTVR með mörg hundruð
prósenta álagningu.