Dagblaðið Vísir - DV - 24.10.1994, Blaðsíða 10

10
MÁNUDAGUR 24. OKTÓBER 1994
Vaxtahækkun
-engarforsendur
Kaupmaður skrifar:
Þaö er komin upp einkennileg
staða milli talsmanna bankanna
annars vegar og íjármálaráð-
herra hins vegar um forsendur
fyrir vaxtahækkun, sem bank-
amir krefjast nú umsvifalaust. -
Og bera viö vaxtastigi annarra
þjóða! Ég veit ekki til að ráða-
menn hér eða bankamir haii haft
stöðugt gengi annarra þjóða í
huga við síendurteknar gengis-
lækkanir á íslandi til skamms
tíma. Allir sem eitthvað þekkja
til viðskiptalífsins hér era á einu
máli um aö vaxtahækkun núna
verði hvati að hærra vöraverði
og ekki síst harðari kröfum um
launabreytingar.
Veitingarekstur:
Fagna rannsókn
Bjarni hringdi:
Ég fagna því að loks hefur emb-
ætti skattrannsóknarstj óra hafist
handa um rannsókn á svartri at-
vinnustarfsemi í skemmti,- og
veitingaliúsarekstri. Þetta hefur
legið í láginni þótt vitað sé að í
þessum rekstri liggja ófáar milij-
ónir sem ekki koma fram og þar
af leiðandi enginn skattur greidd-
ur af. - Það er nær að taka þessa
og fleiri skyldar greinar í at-
vinnulífinu til rannsóknar en að
eltast viö einstaklinga sem engin
umsvif hafa. Stórsvikara á
skattasviðmu verður að stöðva.
Þróunarafl
Reykjavíkur?
Steinuim Guðmundsdóttir skrif-
ar:
Tvö eru þau félög, tengd
Reykjavíkurborg, sem ég sé ekki
mikið fjallað um í fjölmiðlum.
Nefnilega Þróunarfélag Reykja-
víkur og Aflvaki Reykjavíkur. -
Nýlega fór 18 manna hópur frá
Reykjavikurborg til Frakklands
til að kynna sér borgarþróun -
mér skilst Parísar - en sú stíl-
hreina en margslungna borg er
kannski ekki heppilegust til sam-
anburðar fyrir framtíöarskipulag
Reykjavíkur. - Mín hugmynd er
hvort ekki sé þörf á að samræma
tvö ofannefnd fyrirtæki i eitt, t.d.
undir heitinu Þróunarafl Reykja-
víkur? Vonandi fáum við nánari
útíístun á þessum fyrirbærum.
Þeirgóðu,
gömluamer-
ísku...
Steinar skrifar:
Mér brá þegar ég sá fréttamynd
af nýlegum bíl sem hafðí bókstaf-
lega klippst í sundur við árekstur
á ljósastaur. Mér datt í hug þeir
góðu, gömlu amerísku: fólksbíl-
arnir sem hvað lengst og best
hafa reynst hér á landi. - Eg segi
fyrir mig að ekki sit ég i hvaða
bíl sem er og segi eins og þekktur
fjolmiðlamaöur sagði gjarnan:
„Ég hef einfaldan smekk“, ég vel
þá amerísku.
Tætumogtryllum
Emilia hringdi:
Á útvarpsstööinni Bylgjunni
hafa að undanfórnu heyrst aug-
lýsingar sem enda á þessum slag-
orðum: „Tætum og tryllum"!
Þessar auglýsingar era augsýni-
lega ætlaðar ungu fólki og hljóða
upp á samkomur á binum og
þessum stöðum á landinu. Mér
finnst þetta vera meö lágkúruleg-
ustu slagorðum sem hafa veriö í
gangi lengi - og hafa þau þó ekki
öll veriö upp á marga fiska. Þetta
lýsir kannski best innræti þjóðar-
innar og hvernig óafvitandi má
stuöla að afbrotum, misferli og
h'tilsvirðingu fyrir helbrigðu
þjóðfélagi.
Spumingin
Lesendur
Elísabet Benkovic: Nei.
Þakka Markúsi Erni drengskapinn
Ragnar Tómasson skrifar:
Það setti marga hljóða þegar Mark-
ús Örn Antonsson, þáverandi borg-
arstjóri, kynnti þá ákvörðun sína að
víkja úr fyrsta sæti framboðslista
Sjálfstæðisflokksins.
Andstæðingar sögðu hann hopa af
hólmi. Fleiri töldu þetta þó djörf og
drengileg viöbrögð foringjans, að
víkja úr brúnni.
Markús Örn hafði verið vel látinn
og farsæh borgarstjóri en eins og
kosningabaráttan hafði þróast kom
þetta Sjálfstæðisflokknum vel. Undir
forystu Árna Sigfússonar tókst sjálf-
stæöismönnum að styrkja verulega
stöðu sína og sjálfur sannaði Árni sig
sem glæsilegur framtíðarleiðtogi.
Það er ljóst að listi Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjavík í komandi al-
þingiskosningum verður vel skipaö-
ur. - Þaö er hagsmunamál fyrir
Reykvíkinga að Markús Örn verði í
glæstum hópi þingmanna þeirra. -
Sjáhur fagna ég kærkomnu tækifæri
til þess, nú í prófkjöri flokksins, að
þakka honum drengskapinn.
Fjárþörf Háskóla íslands:
Höf um lítil efni á bákninu
Finnst þér þrengt að reyk-
ingamönnum?
Guðni Jónsson: Nei, það finnst mér
ekki.
Margrét Helgadóttir: Nei, alls ekki.
Ólafur Jónsson: Nei, nei, alls ekki.
í uppeldisstöðvum
ráðuneytanna
Er rekstur Háskólans og ýmissa
opinberra þjónustustofnana okkur
fjarhagslega um megn?
Námsmenn við Háskólann, með
formann stúdentaráðs í fararbroddi,
og líklega æðstu stjórnendur skólans
telja ekki nema sjáífsagt að ríkisvald-
ið, þ.e. skattborgararnir, hækki fjár-
framlög til Háskólans og fuhyröa aö
besta leiðin til að svara atvinnuleys-
inu hér sé að efla Háskólann!
Spyrja má hvort það yrði nokkuö
dýrara að senda námsfólk héöan til
annarra landa til að mennta sig í
öðrum greinum en þeim sem falla
beinlínis undir hina hefðbundnu
menntun sem flestir telja að hér
verði þó að vera til staðar; lögfræði,
læknisfræði, verkfræði og íslensku
eða norræn fræði. Engin könnun
hefur verið gerð á þessu en mál til
komið að gera hér áreiöanlega úttekt.
Enginn þarf að hafda að þessi þjóð
muni geta fjármagnað starfsemi Há-
skólans og margar aðrar stofnanir í
framtíðinni á þann hátt sem hingað til
hefur verið gert. Valda þar breyttar og
minnkandi þjóðartekjur. Eða hafa ekki
allir þjóðfélagshópar haft spurnir af þvi
að við íslendingar erum í þann veginn
að missa öh sambönd við erlenda
markaði og að undirstaöan, sem hingað
til hefúr verið byggt á, er aö hverfa? -
Við beijum okkur enn á brjóst og tölum
eins og ekkert hafi í skorist.
Ólöf Eyjólfsdóttir skrifar:
Hugljúft er að sjá hve feður eru
virkir í barnagæslu og uppeldi barna
sinna. - Sá orðrómur heyrist að feð-
urnir taki nú börn sín með í vinnuna
og þess séu dæmi aö þeir passi hver
fyrir annan á nokkurs konar uppeld-
isstöövum í ráðuneytunum. Þama
eru börnin undir verndarvæng og
handleiðslu feðraveldisins fram á
elliár. - Lithr pabbastrákar og stelp-
ur sem bera í sér erfðavísa á yfir-
mannsstöður.
Börnin drekka í sig vinnubrögðin
undir foðurlegri forsjá sem greiðir
götu þeirra og leiðir þau breiða veg-
inn. Þau þurfa því ekki að brjótast
áfram af eigin rammleik. Vitanlega
byija þau á toppnum strax og þau
vaxa úr grasi, enda þekkir enginn
betur lífið innan stofnanamúranna.
Heimskt er heimaalið barn, segir í
Hávamálum. Þarf því nokkurn að
undra þótt börnin vilji kíkja út fyrir
stofnanamúrana og fara í ráðstefnu-
ferðir, einkum þar sem þeim er veitt
námsleyfi erlendis á launum með
blessun feðranna, svo launin verði
greidd af skattpeningagullnámu
landsmanna.
Það væri fróðlegt að fá áht sálfræö-
inga á svona ofverndun lítilla erfða-
prinsa og prinsessa, og hvernig ein-
staklinga slíkt kerfi getur af sér. Við
höfum fordæmin, t.d. úr bresku kon-
ungsfjölskyldunni.
Allir vita hve erfitt er að fóta sig í
framskógi frjálsrar samkeppni og
markaðshyggju þar sem atvinnu-
leysisvofan svífur yfir vötnum ís-
lenskrar efnahagskreppu, enda at-
vinnuleysi hlutskipti margra íslend-
inga í dag og af mörgum talið heima-
tilbúið vegna getu- og viljaleysis
þeirra sem sitja við kjötkatlana. -
Almúgafólk getur ekki sent börn sín
í fóstur á verndaða vinnustaði ráðu-
neytanna né annarra stofnana ís-
lenskrar stjórnsýslu.
Ráðamenn hér á landi hafa um sig
hirð skutulsveina sem hafa hreiðrað
vel um sig og hrærast í einhverjum
ESB-hiilingum þar sem helsta keppi-
keflið nú er aö fá góða stóla í Brass-
el. ísland er ekki lengur nógu fínt og
hörgull er á vegtyllum fyrir þessa
framapotara. Landsmenn þurfa alhr
að vera á verði og sjá í gegnum þess
konar sjónarspil því þetta fólk skort-
ir alla víðsýni og veit harla htiö, jafnt
um atvinnuhætti landsmanna sem
kröpp kjör almennings. - Enda stofn-
ananátttröll.
„Við höfum fordæmin, t.d. úr bresku konungsfjölskyldunni," segir Olöf m.a. í bréfinu.
Heiðbjört Harðardóttir: Nei.
Gísli ólafsson skrifar:
í fréttum í sl. viku kom fram að
Háskóli íslands væri við það sem
kallaö var í fréttinni „á hungurmörk-
um“ vegna ónógra fjárframlaga frá
hinu opinbera. - En er hægt að búast
við að þessi fámenna þjóð geti enda-
laust haldið uppi stofnunum sem
milljónaþjóðum veitist örðugt að
gera? Við erum nú ekki nema 260
þúsund sálir og þar af era hklega
ekki nema um 80-90 þúsund manns
sem bera uppi þjóðfélagið. Margar
þjóðir, og meira að segja sæmilega
ríkar, hafa enga háskóla. Má nefna
þjóö eins og Lúxemborgara sem
senda sitt námsfólk í háskóla í ná-
grannalöndunum.
Haraldur Jónasson: Nei, mér finnst
þetta gott á þá.
DV áskilur sér rétt
til að stytta
aðsend lesendabréf.