Dagblaðið Vísir - DV - 24.10.1994, Blaðsíða 14

14
MÁNUDAGUR 24. OKTÓBER 1994
Profkjor Sjalfstæöisflokksins
í Reykjauík 28. og 29. október
I Ásgerður Jóna Flosadóttir |
Sjálfstæðisflokkurinn
metur konur að
verðleikum
Konur eru tilbúnar til að axla ábyrgð
FJÖLBRAlfTASXÚUNN
BREISHOIJl
FRÁ FJÖLBRAUTASKÓLANUM í BREIÐHOLTI
Umsóknarfrestur um skólavist
í Fjölbrautaskólanum í Breiðholti á vorönn 1995
er til 15. nóvember nk.
Skólameistari
I’RÓFKJÖtt SÍÁI.VSTÆBI8MANKA í RFYKJAVÍK 28. 0 0 2 0. OKT
Björn hefur gegnt störfum sem vara-
forseti Evrópuráðsins í Strassborg.
Hér er hann iforsetastól þingsins.
Stærstu og mikilvægustu ákvarðanir
íslensku þjóðarinnar á komandi árum
verða um utanríkis- og Evrópumál.
Því skiptir öllu máli að f forystu
Sjálfstæðisflokksins sé maður
sem hefur víðtæka þekkingu og
reynslu á þeim sviðum. Þessi
maður er Bjöm Bjarnason.
BjörnBiarnason
ÁFRAMr^*&£n
Vantar þig geymslu í vetur?
Hafnarbakki hefur úrval geymslugáma, 20 og 40 feta,
til sölu eða leigu, einnig frystigáma og einangraða
gáma.
Vinnuskúrar
Leigjum einnig út ýmsar gerðir og stærðir vinnu-
skúra, í stuttan eða langan tíma.
Til sýnis á athafnasvæði okkar við suður-
höfnina í Hafnarfirði. Nánari upplýsingar í
síma 65 27 33.
»
HAFNARBAKtfl
Suðurhöfninni, Hafnarfirði
Sími 65 27 33. Fax: 65 27 33
Menning
Sviðsljós
A laugardagskvöld var haldinn viðhafnardansleikur i Perlunni. Þaö var Tónlistarráð Islands sem efndi til hátíðar-
innar i tilefni af degi íslenskrar tónlistar. Miðinn kostaði 5.700 kr. og rennur allur ágóði til Samtaka um tónlistar-
hús. Sinfóniuhljómsveit íslands lék fyrir gesti, sem mættir voru í sinu fínasta pússi, og var þá stiginn vals. Fjöl-
menni var og skemmti fólk sér hið besta.
Þegar gang-
verkið truflast
Fyrst er að fara í leikhúsið og njóta sýningarinnar.
Á uppfærslu Leikfélags Reykjavíkur á Hvað með
Leonardo? eftir slóvenska rithöfundinn Evald Flisar
er það auðvelt því aö viðfangsefnið er athyghsvert og
leikritið rennur fram með vaxandi straumþunga allt
til loka. Óvenjulegt, dapurlegt og spaugilegt í senn,
svolítið spennandi, en umfram allt mannlegt og kemur
þægilega á óvart.
Persónusköpun er vel unnin og á það jafnt viö um
sjúkhngana á stofnuninni, þar sem verkið gerist, sem
hina „heilbrigðu", fulltrúa læknastéttarinnar. Hver
einstaklingur verður harla minnisstæður enda úr-
vinnsla leikstjórans, Hallmars Sigurðssonar, og leik-
endanna heil og sannferðug.
Að sýningunni lokinni má svo endaiaust velta fyrir
sér spumingum um frelsi einstaklingsins, siðfræði
læknisfræðinnar og mannleg gildi almennt, jafnvel
Leiklist
Auður Eydal
útvíkka sviðið og færa verkið í pólitískt samhengi sér-
staklega með tilliti til þess jarðvegs sem höfundur er
runninn upp úr.
En þó aö leikritið gerist á sjúkrastofnun er það alls
ekki vísindaleg úttekt á fræðilegum aðferðum við
lækningu geðrænna vandamála. Þvert á móti er farið
mjög fijálslega með þá hhð mála. Höfundur er fyrst
og fremst að velta upp ýmsum spumingum um mann-
leg samskipti og skoða viðbrögð bæði þeirra, sem eiga
að heita heilbrigðir, og eins hinna sem hafa orðið fyr-
ir ýmsum truflunum á veruleikaskyni sínu.
Það er í rauninni ekki höfuðatriði að hann velur
verkinu þessa umgjörð. Það mætti alveg eins hugsa
sér svipaða togstreitu við aðrar aðstæður. En einmitt
þessi rammi gefur honum tækifæri til að einangra og
skerpa ýmis fyrirbæri sálarlífsins.
Sjónarhorn höfundar og mannúð kemur á óvart og
hann setur sig ekki í upphafnar stelhngar þó að spurn-
ingamar séu stórar. Kynning persóna og aðstæðna í
upphafskafla verksins vekur strax áhuga á þeim
manneskjum sem þarna koma við sögu.
Fyrir nokkrum árum varö bókin „The-Man Who
Mistook His Wife for a Hat“ eftir Oliver Sacks vinsæl
meðal leikmanna en þar fjallaði höfundur um svipað-
ar truflanir á veruleikaskyni og persónumar í „Hvað
með Leonardo?" em haldnar. Þessir sjúklingar koma
æði skrýtilega fyrir sjónir við fyrstu kynni en öðlast
smám saman skýr einstaklingseinkenni og eiga fljót-
lega samúð og skilning áhorfenda.
Sviðsmyndin skapar tilfmningu fyrir því að hér séu
vistmenn einangraðir og óhultir fyrir heiminum. Litir
og form undirstrika þetta og tannhjól, sem sífeht renn-
ur upp og niöur eftir skáhailandi vegg, minnir á gang-
verk tímans í tímaleysinu sem inni fyrir ríkir. Búning-
ar, lýsing og hljóðmynd em fagmannlega unnin og
styrkja heildarmyndina.
Það er reglulega ánægjulegt að fylgjast með góðri
úrvinnslu leikstjóra og leikenda í verkinu. Alhr sem
einn leggja leikararnir rækt við smáatriðin í persónu-
lýsingunum. Ari Matthíasson og Valgerður Dan þurfa
Sviðsmynd úr leikritinu „Hvað með Leonardo"?
að vinna á móti ankannalegum uppnefnum sem per-
sónur þeirra bera, herra Hnus og frú Rykkja, en það
truflar ekki góða, vandaða og heilsteypta úrvinnslu
þeirra.
Vigdís Gunnarsdóttir leikur af innlifun og hefur
aðdáanlegt vald á vel útfærðum hreyfmgum. Hún
gæðir Rebekku viðkvæmnislegu lífi og skilar fallegri
persónulýsingu. Bessi Bjarnason leikur þann sjúkling
(skakka manninn) sem sjálfur telur sig alheilbrigðan
og kryddar myndina með stríðnislegum töktum.
Magnús Ólafsson leikur óperuunnandann Caruso
sem alla vill gleðja með söng sínum og vitagagnslaus-
um upplýsingum um hvaðeina því að maðurinn er
gangandi alfræðibók. Magnús vinnur sannarlega leik-
sigur í hiutverkinu, þessi stóri maður með barnshjart-
að verður ljóslifandi í túlkun hans og óperuaríurnar
voru óborganlegar.
En sá sjúklingur, sem mestum heilabrotum veldur
og verður óafvitandi til þess að mismunandi sjónar-
miðum læknanna lýstur saman meö ófyrirséðum af-
leiðingum, er Martin. Þorsteinn Gunnarsson sýnir hér
sínar bestu hhðar sem leikari, úrvinnslan í hlutverk-
inu er vel grunduð, mannleg og sterk og persónulýs-
ingin gengur alveg upp.
Pétur Einarsson gæðir Hoffmann lækni þeim mann-
legu eigindum sem skhja hann frá köldu „vísindasjón-
armiði" Da Silva læknis sem María Sigurðardóttir leik-
ur. Mér fannst María ekki nógu sannfærandi í hlut-
verkinu og raddbeitingin til baga. Hana skorti kulda-
lega festu í upphafi en náði betur utan um efasemdirn-
ar sem sóttu að lækninum þegar á leið.
Sofíía Jakobsdóttir leikur hjúkrunarkonu, Margrét
Helga Jóhannsdóttir eiginkonu Martins, Guölaug El-
ísabet Ólafsdóttir fréttamann og Þór Tulinius Roberts
lækni og vinna öll ágætlega úr þessum hlutverkum.
Það var vel til fundiö að gefa íslenskum leikhúsgest-
um færi á að kynnast leikriti Evalds Fhsar og úrvinnsl-
an er til fyrirmyndar.
Leikfélag Reykjavikur sýnir á stóra sviði Borgarleikhúss:
Hvaö með Leonardo?
Höfundur: Evald Flisar
Leikstjórn: Hallmar Sigurðsson
Leikmynd: Axel Hallkell Jóhannesson
Búningar: Aðalheiður Alfreðsdóttir
Lýsing: Ellar Bjarnason
Hljóðmynd: Baidur Már Arngrimsson
Þýðing: Veturliði Guönason