Dagblaðið Vísir - DV - 03.11.1994, Blaðsíða 13

FIMMTUDAGUR 3. NÓVEMBER 1994
13
Að mála sjálfan
sigútíhorn
A nýafstöönu þingi útvegsmanna
færði sjávarútvegsráöherra, Þor-
steinn Pálsson, þeim þær gleðifrétt-
ir aö við endurskoðun fiskveiðilög-
gjafarinnar á Alþingi sl. vor hefði
tekist að mestu að kveða niður þá
drauga sem vildu láta útgerðina
borga sérstakan skatt fyrir auð-
lindaeign sína.
Einkaeign útvegsmanna
Samkvæmt skilningi Þorsteins
hefur Alþingi þar með endaniega
viðurkennt að núlifandi útgerðar-
menn og niðjar þeirra eiga allan
fisk sem syndir í sjónum á ísa-
landsmiðum til eilífðarnóns.
Það er eins og margir vissu fyrir,
almenningur á ekkert í fiskauð-
lindinni og hann á ekkert að vera
að skipta sér að því sem honum
kemur ekki við. Það mun vera
KjaHarinn
Halldór Hermannsson
verkstjóri, ísafirði
„Þó aö Davíö Oddsson máli sig út 1
horn í Evrópumálum er það ekki bara
hans mál. Ef fram fer sem horfir mun
honum takast að stórskaðaþessa þjóð
sökum einstrengingsháttar síns og
þjóðernisrembings varðandi Evrópu-
málin.“
einkamál þeirra stjórnmálamanna
sem með valdið fara í þjóðfélaginu
og einkavina þeirra sem eiga fisk-
inn í sjónum.
Svo þegar þessir ágætu stjóm-
málaforingjar ræða um hugsanleg
efnahagssambönd við Evrópu snúa
þeir blaðinu við og tala til almenn-
ings eins og hann eigi auðlindir
hafsins og verði að passa sig á því
að ljótu kallarnir í Brussel taki
ekki þessi miklu auðæfi frá honum.
Hvað sagði ekki Stalín við fólkið?
„Þið eigið allt, verið ánægð, ég skal
gæta auðæfa ykkar.“ Það virðist
ótrúlegt hve margir nytsamir sak-
leysingjar eru til hjá annars nokk-
uð vel menntaðri þjóð.
Auðlindagæsla Davíðs
Oddssonar
Aldrei slíku vant sýndi Davíð
Oddsson útvegsmönnum virðingu
með þvi að mæta á aðalfund þeirra
sem mun vera nokkuð sjaldgæft
þegar um hagsmunahópa er að
ræða. Þar á fundinum fullvissaði
hann menn um að hann myndi
gæta auðlinda þeirra fyrir (ímynd-
aðri) ásælni ESB-landanna.
Talaði hann þar að vanda með
niðurlægjandi hætti um þá sem eru
á annarri skoðun en hann í Evr-
ópumálum og aulahátt þeirra sem
myndu fara sér að voða á járn-
brautarteinum Evrópu enda þekkti
hann einungis einn mann sem teldi
að Norðmenn hefðu gert gott upp-
kast að sjávarútvegssamningi við
ESB. - Fyndinn maður Davíð.
Þarna taldi forsætisráðherra út-
vegsmönnum trú um aö Norðmenn
myndu glata öllu forræði yfir auð-
lindum hafsins gerðúst þeir aðilar.
Vilhjálmur Egilsson, Olafur G. Einarsson, Lára M. Ragnarsdóttir og
Sólveig Pétursdóttir alþingismenn. - „Því miður fær þetta fólk litlu að
ráða vegna ofríkis..." segir Haildór m.a. i greininni.
- Seinheppinn maður Davíð.
Tveimur dögum síðar bárust þær
fréttir frá Brussel að ef Norðmenn
gengju í ESB fengju þeir fram-
kvæmdastjómina í sjávarútvegs-
málum ESB í sínar hendur. Davíð
virðist ekki þekkja Norðmenn vel
ef hann heldur að þeir láti aðrar
þjóðir vaða yfir sig til lengdar varð-
andi auðhndir sínar þótt þeir verði
fullgildir aðilar innan ESB. Það
myndu íslendingar heldur ekki
gera þótt þeir gerðust þar aðilar.
Þjóðernisrembingur
Þess ber að geta að í þingmanna-
liði Sjálfstæðisflokksins fyrirfinnst
fólk sem vill skoða aöild að ESB.
Má þar nefna Vilhjálm Egilsson,
Ólaf G. Einarsson, Láru M. Ragn-
arsdóttur og Sólveigu Pétursdótt-
ur. Því miður fær þetta fólk litlu
aö ráða vegna ofríkis Davíðs,
Bjöms Bjarnasonar, Geirs Haarde,
Þorsteins Pálssonar og annarra
sem telja sig eiga Sjálfstæðisflokk-
inn. - í þennan hóp hefur nú bæst
við Pétur Blöndal sem með ein-
hverjum persónulegum hætti hef-
ur andúð á Þjóðverjum.
Færeyingar vora þeir ógæfu-
menn að hafna aðild að ESB 1972
þegar Danir gengu inn. Það væri
öðruvísi umhorfs nú í Færeyjum
hefði það ekki gerst. Þó að Davíð
Oddsson máli sig út í horn í Evr-
ópumálum er það ekki bara hans
mál. Ef fram fer sem horfir mun
honum takast að stórskaða þessa
þjóð sökum einstrengingsháttar
síns og þjóðernisrembings varð-
andi Evrópumálin.
Halldór Hermannsson
Ungt fólk í leit að framtíð
Margir kannast við þá óvissu sem
unglingurinn stendur frammi fyrir
þegar ákvarða skal skólagöngu eft-
ir að skyldunámi lýkur. Það sem
áður gekk eðlilega fyrir sig vetur
eftir vetur gerir það ekki lengur.
Oft eru foreldrar vanmáttugir
gagnvart því hvernig taka skuh á
uppeldismálum barna sinna og á
unglingsárunum er óöryggið gjarn-
an mest. Að mínu mati hefur of lít-
iö verið gert að því að styðja for-
eldra með fræðslu um þetta erfiða
tímabil í uppeldi barna.
Ráðgjöf fyrir foreldra
Á ráðstefnu sem haldin var í
Keflavík fyrir skömmu á vegum
Sambands sveitarfélaga á Suður-
nesjum, Æskulýðsráðs ríkisins og
menntamálaráðuneytis var rætt
um framtíð ungs fólks og kom
margt athyghsvert fram. Bent var
á að agaleysi á heimilum er eitt af
því sem gerir ungmennum erfitt
fyrir og að nauðsyn sé á því að
styrkja foreldrana til að geta rækt
betur uppeldishlutverk sitt.
Fram kom að möguleikar á ráð-
gjöf um hin ýmsu mál sem upp
kunna að koma varðandi uppeldi
KjaJlaiinn
Unnur Stefánsdóttir
leikskólakennari
barna og unglinga eru ekki nógu
aðgengilegir og því vefst það fyrir
mörgum að verða sér út um slíka
fræðslu. Mörgum er það ekki ljóst
hvort það er presturinn, skóhnn,
Félagsmálastofnun eða heilsugæsl-
an sem hefur svar við þeim spum-
ingum sem brenna á þeim.
Vímulaus grunnskóli
Á ráðstefnunni var rætt um til-
lögur til úrbóta til þess að gera
framtíð ungmenna betri og var
meðal annars rætt um að gera
þyrfti stórátak til að fyrirbyggja að
vímuefni kæmu inn fyrir veggi
grunnskólans. Það er mín skoðun
að ríkið, sveitarfélög, foreldrafélög
og skólinn sjálfur eigi að taka sam-
an höndum og vinna þessu máh
framgang.
Forvarnastofnun
Öh getum við verið sammála því
að við viljum unghngunum það
besta og því má hvergi sofa á verð-
inum. Þeir svífast einskis sem ætla
að koma vímuefnum á framfæri
hversu hættuleg sem þau kunna
að vera heilsu fólks. Fjöldi stofnana
og félagasamtaka hefur gert margt
til þess að forða ungmennum frá
þessum hrikalega vágesti.
Það er því óheppilegt að mismun-
andi stofnanir skuh vinna að for-
vömum á vegum ríkisins. Mun
hagkvæmara væri að rekin væri
ein stofnun sem sæi um þessi mál.
Það myndi tryggja markvissari
vinnubrögð og betri nýtingu þeirra
fjármuna sem þjóöfélagið leggur til
þessara mála.
Unnur Stefánsdóttir
„Þaö er því óheppilegt að nokkrar mis-
munandi stofnanir skuli vinna aö for-
vörnum á vegum ríkisins. Mun hag-
kvæmara væri aö rekin væri ein stofn-
un sem sæi um þessi mál.“
„Mér finnst
alveg frábært
að fornir
fjendur skuli
ætla aö
standa saman
að rckstri
svona húss.
Það gerir
okkar skyld- _
ur ríkari að son,lulltruiSjailslæ°áis-
láta málið í,okks * slöpulagsnefnd.
ganga snurðulaust fyrir sig. Mér
fmnst sjálfsagt að leyfa byggingu
á þessari lóð af þeirri einföldu
ástæðu að breska sendiráðið á
lóðina og það var búið að leyfa
byggingu á henni fyrir löngu.
Skipulagsnefnd hefur verið sam-
mála um að byggingin sé fullstór
miðað við byggingar í nágrenn-
inu en það er ekki hlutverk
skipulagsnefhdar að fara yfir
teikningar arkitekta í smáatrið-
um. Hlutverk skipulagsnefndar
er að sjá um að staðið sé rétt að
framkvæmdinni samkvæmt
skipulagslögum.
Ég hef stundum á tilíinning-
unni að verið sé að reyna aö
svæfa málið. Sendiráðsmennirn-
ir skilja hvorki upp né niður í
afgreiðslunni og hafa á tilfmning-
urrni að skipulagsyfirvöld séu að
reyna að eyðileggja máliö. Skipu-
lagsstjóm rikisins vill láta aug-
lýsa landnotkunarbreytinguna
þó að það seínki framkvæmdinni
og skipulagsnefnd hefur bent
arkitektinum á ýmsar breytingar
sem geta orðið til þess að bæði
skipulagsnefnd og byggingar-
nefnd sættí. sig við tillöguna.
Arkitektinn ætlaði að taka þær
tíl athugunar og vonandi verður
það heppileg lending í málinu.“
Lélegur
arkitektúr
„Eg fagna
þessum sögu-
lega atburði
að Bretar og
Þjóöverjar
byggi saman
hús en ég set
stærð hússins
og útlit þess
fyrir niig Og MagnúsSkúlason.
tel aö sendi- arkltektogibúlviðLaul
ráðin eigi
skiliö betra hús. Eg er mótfahinn
þvi að stór og mikil skrifstofu-
bygging rísi á þessari lóð inni í
miðju íbúðahverfl þar sem það
er álitamál skipulagslega séö.
Arkitektúrinn á byggingunnl er
ekki nógu góður og ef byggingin
hefði verið vel leyst, brotin upp í
tvö hús og gerð faheg þá hefði
maður frekar sett kíkinn fyrir
blinda augað varðandi skipulag-
ið. Þá kemur byæingin til með
að standa við mikið umferðar-
horn og því verður að leysa þar
ákveöin vandamál.
Stefnan í málefnum sendiráðs-
bygginga er sú að nota gömul hús
og breyta þeim í skrifstofuhús-
næði ogbústaði sendiráðsraanna.
Með byggingu skrifstofuhúsnæði
á homlóðinni númer 31 viö Lauf-
ásveg er hins vegár verið aö
ganga þvert á venjuna. í sjálfu sér
væri ásættanlegt ef br&ska sendi-
ráðið væri sjálft að byggja húsið
á sinni eigin lóð en samileikurinn
er sá að íslenskt fyrirtæki byggir
húsið og ætlar aö halda því í sinni
eigu. Ég veit eltki hvaða trygging
er fyrir þvi að sendiráð verði í
húsinu um aldur og ævi. Breska
og þýska sendiráöið ætla bara að
leigja þarna.“