Dagblaðið Vísir - DV - 10.01.1995, Side 12

12,
ÞRIÐJUDAGUR 10. JANÚAR 1995
Spumingiii
Tekur þú marká
skoðanakönnunum?
Unnsteinn Þráinsson: Já, ég tek mið
af þeim.
Ásbjörn Jónsson: Já, hæfilega. Sér-
staklega eftir því sem þær eru fleiri
um sama mál.
Kristbjörg Héðinsdóttir: Upp að vissu
marki.
Sigurður Sigurðsson: Já, ég geri það.
Sérstaklega í DV. Þær hafa reynst
nærri lagi.
Ingunn Mjöll Birgisdóttir: Það fer
eftir því hvaða skoðanakönnun það
er.
Þórir Bjamason: Já, ég er ekki frá
því.
Lesendur________________________
Lánsflárþörf ríkisins:
Uppstokkun í peninga-
málum fram undan
Lánsþörf hins opinbera upp á 20 milljarða króna. Það er stór biti að kyngja,
segir m.a. í bréfinu.
Árni Jóhannesson skrifar:
Það efast fáir um að fram til þessa
dags hefur ríkisbákninu hér á landi
verið haldiö uppi með óeðlilega mikl-
um lántökum, bæði innlendum og
erlendum. Skattheimta, tollar og op-
inberár álögur duga hvergi til að
halda í horfinu hvað varðar greiðslur
hins opinbera, að viðbættum afborg-
unum af fjárfestingum sem sífellt
hafa aukist vegna þrýstings hinna
og þessara hagsmunahópa. - Og nú
er svo komið að einungis á næstu
þremur mánuðum er lánsfjárþörf
ríkisins u.þ.b. 20 milljarðar króna.
Þetta er stór biti að kyngja fyrir
htið þjóöfélag, sem auk þess sér ekki
fram á miklar tekjur af helstu at-
vinnugreininni, sjávaraílanum. Á
síðasta ári þurfti ríkissjóður að leita
eftir lánsfé á erlendum mörkuðum í
meira mæli gert hafði verið ráð fyrir
í byijun þess árs, eða um 11 milljörð-
um króna í stað 5 milljarða. Annað
lánsfé átti að fást á innlendum láns-
fjármarkaði, sem ekki gekk þó eftir.
Nú verður að reikna með, miðað við
núverandi lánsþörf ríkisins, að taka
þurfi allt að láni erlendis.
Ef lánsflárþörfin er nú um 20 millj-
arðar króna, hvað mun þá síðar, þeg-
ar líður á árið? Hvað verður ef samið
verður um launahækkanir og félags-
málapakka? Ég efast um aö nokkur
einn maður geti svarað því hvað þá
þyrfti til viðbótar. - Hins vegar er
enginn íslendingur svo skyni
skroppinn að hann viti ekki, að nú
stefnir í hreinan voða ef allt gengur
eftir (sem þó er líklegast) varðandi
I samninga við allan þorra lands-
Erlendur skrifar:
Ekkert hggur nú annað fyrir af
hálfu kennarasamtakanna en þau
æth sér beinlínis að ryðja brautina
fyrir fyrsta verkfahið á árinu. Ég
hélt að kennarar væru skynsamara
fólk en svo að sjá ekki að verkfall
þýðir í raun að þeir reka fyrsta nagl-
ann í líkkistu samtaka sinna og
landsmanna allra. Ef þeir verða til
þess að skólum verður lokað síðla
vetrar og fram eftir vori verður þaö
aldrei unnið upp aftur, og líklegast
að skólar muni ekki opna dyr sínar
með venjulegum hætti á ný. Hvar
Karl Guðmundsson skrifar:
Frétt á annarri sjónvarpsstöðinni
nýlega um hækkun rekstrarkostnað-
ar einkabílsins og að hann væri orð-
inn stærsti liðurinn í heimihsrekstr-
inum kom mér til að senda þessar fáu
línur. - Að mínu mati er þó öllum í
sjálfsvald sett hvort hann kaupir sér
bíl, og þá um leið hvaða tegund. Þar
af leiðandi getur hann stjómað sjálf-
ur hve miklu hann eyðir í bílarekst-
ur. Þetta er ekki hægt að jafn miklu
leyti hvað snertir nauðsynjar fjöl-
skyldunnar, og enn minna þegar
matvælakaup eru annars vegar.
Segjum að fjölskylda sem er hjón
með tvö böm (t.d. stálpaða unglinga)
vilji spara við sig í heimilisrekstri.
Hún grípur gjarnan til þess að reyna
að spara í kaupum til heimilisins,
m.a. matvörur. Slíkur spamaöur
Hringið í síma
563 2700
millikl. 14 og 16
-eða skrifió
manna. En samt halda menn áfram
að krefjast launahækkana, styrkja
og ábyrgðar ríkisins á nánast öllum
framkvæmdum sem vinna þarf að í
þjóðfélaginu.
Það er því htið annaö fram undan
hjá okkur en uppstokkun í öllum
peningamálum þjóðarinnar, á hvaða
sviði sem nefnist. Gengismálin og
lánsþörf ríkisins fara þar saman og
standa kennarar þá? Og hvar standa
bömin og unglingar?
Það er líklega mörgum orðið Ijóst
að við íslendingar getum ekki lengur
haldið þessu þjóðfélagi gangandi.
Besta ráðið væri því að sækja um
aðhd að einhverju öflugu ríki í
grennd við okkur. Það þyrfti hvorki
að vera í Efnahagssambandinu eöa í
Bandaríkjunum eins og menn hafa
nú verið að ræða hér undanfarið.
Þetta gæti aht eins verið Kanada eða
jafnvel minni lönd sem hafa mikla
framfærslumöguleika vegna auöæfa
sinna. - Eitt er vist; hér eru ekki
fehur þó oftar en ekki um sjálfan sig,
því kröfurnar um að halda sig a.m.k.
sæmhega í mat og drykk, þótt annað
sitji á hakanum, eru ofarlega í huga
ílestra. Margir byrja því á því að selja
bíhnn (eða annan þeirra ef um tvo
er að ræða á heimili) áður en dregið
er saman í matarkaupum'
Þaö er því í raun verð nauðsynja-
vamingsins, þ.m.t. matvælanna, sem
er orðinn stærsti vandi fjölskyldunn-
þvi er lítið svigrúm fyrir stjórnvöld,
hver sem þau verða, annað en hverfa
til haftabúskapar á líkum grunni og
við höfum lengst af búið við. - Þegar
þetta verður gert opinbert geta les-
endur minnst þessara oröa, svo frá-
leitur sem boðskapur þeirra virðist
í augnabhkinu. En tíminn líður
hratt, og fyrr en varir er þetta allt
orðið að veruleika.
möguleikar að halda uppi sjálfstæðu
þjóðfélagi með þeim óróa og þeirri
sóun sem þjóðin öll hefur verið þátt-
takandi í.
Ég vona að kennarar sjái að sér og
fmni annað ráð en að boöa til verk-
falla, sem myndu verða banabiti okk-
ar með keðjuáhrifum út um aht þjóð-
félagið. Þau verkfóll sem kennarar
hyggjast boða th leysa ekki nokkurn
vanda en eru stórt stökk fram á við
til að eyðheggja það þjóðfélags-
mynstur sem við höfum byggt upp
með miklum kostnaði fyrir alla
landsmenn.
ar, íjárhagsbyrði sem menn fást við
frá mánuði th mánaöar. Hvergi í
heiminum er matvælaverð jafn hátt
og hér á landi, nema þar sem allir
skattar eru innifaldír í vöruverðinu.
Það er því eölhegt að nú verði látið
á það reyna hvort hægt sé að bæta
launafólki hin lágu laun hér á landi
með því að knýja á um að lækka
verðlagningu á matvælum. - Það
væri besta kjarabótin fyrir aha
DV
ímótsögnvið
Torfi Ólafsson hringdi:
Viö höfum smám saman verið
að heyra af ýmsum atriöum úr
alþjóðasamningum sem við höf-
um samþykkt, atriðum sem
stangast á viö þessa samninga.
Nú síðast vegna innflutnings á
bjór. Aukagjald á inníluttan bjór
sem nemur 35% er ólöglegt miðaö
við þær reglur sem ghda í EES-
samningi. Svona eru ýmis önnur
atriði sem eru að verða okkur
íjötur um fót og verður senn aö
afnema. Innflutningur búvara
erlendis frá er svo stærsta málið,
sem enn hefur ekki verið leyst
hér heima. Það er þó brýnast að
leysa gagnvart okkur sem neyt-
endum.
Sjónvarps-
fréttirkl.22
öni hringdi:
Ég tek undir með dagskrárrýni
í DV sl. fóstudag um 11-fréttir
Sjónvarps. Núverandi form er
svo sem ekki neitt. Best væri aö
hafa aðalfréttatíma Sjónvarps kl.
22 að kvöldinu? Hafa mætti heh-
an klukkutíma með innlendum
og erlendum fréttum alls staöar
að - auk fréttaskýringa. Siðan
gæti t.d. komið góð bíómynd. At-
hugið þetta, þið RÚV-menn.
Þróunarsjóður
verkalýðsins
Jón T. Hahdórsson skrifar:
Allir vita að láglaunamaður,
jafnvel þótt einhleypur sé, getur
ekki framíleytt sér ó -70 þús. kr.
á mánuði. Hér eru sjálfsögð
mannréttindi brotin. Því er það
að grafa sína eigin gröf aö fara
að skulda, og af þessum sökum
geta sumir aldrei eígnast þak yflr
höfuðið. Gerist ekkert í launa-
málum okkar láglaunamanna þá
verðum við að grípa til róttækra
aðgerða, t.d. með því að stofna
bjargráða- eða þróunarsjóð
verkalýönum til björgunar. - Rík-
iö yrði náttúrlega fyrsti styrktar-
aöhi þessa sjóðs og greiddi svo
sem 10-15% af þjóðartekjum
fyrstu 2-3 árin en síðan t.d. 5%
Þetta kynni að verða byrjunin á
að réttlætinu, sem svo oft er fót-
um troðið, verði fullnægt.
Kínaviðskíptí
fyrir bí
Sæmundur hringdi:
Maður er að lesa um þaö þessa
dagana að rekstri á lakkrísverk-
smiðju þeirri sem íslendingar
áttu að sögn helming í austur í
Kina hafi nú verið hæft. Muna
menn hughrifin þegar þessi verk-
smiöja var til umræðu hér í frétt-
um? Geröir voru út leiðangrar
héöan með fyrirfólk og íslenska
viðskiptaaðha th þess m.a. að líta
ofan í lakkríspottana. Og fram-
kvæmdinni var hrósaö í hástert.
Vonandi hefur ríkið ekki lagt
þessu sýndarframtaki hð! Þaö
væri nú fróðlegt að heyra meira
um hvort svo hafi þó verið.
Leikiðtveimur
skjöldum
Borgþór skrifar:
Ég vh þakka Þorsteini Amalds
fyrir ágæta grein í DV sl. föstu-
dag. Hann færir réttmæt rök fyr-
ir þvf að kjósendur Sjálfstæðis-
flokksins th borgarstjórnar eigi
allan rétt á ábyrgri stjórnarand-
stöðu. Sannleikurinn er nefnhega
sá aö það er ekki nóg að réttlæta
mistök og vitleysur meö því að
benda á aörar verri eins og nú
er gert af sjálfstæðismönnum í
borgarstjóm. Eyðslu- og skulda-
stefna á ekki að vera aðalsmerki
Sjálfstæðisflokksins, hvorki í
borgarstjóm né í landsmálum.
En þar er nú sannarlega leikiö
tveimur skjöldum.
Matvælaverðið fjárhagsbyrði fjölskyldunnar?
Eru kennarar ekki ábyrgt f ólk?
Verð á nauðsynjavörum:
Stærsti vandi fjölskyldunnar