Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.1995, Blaðsíða 14

Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.1995, Blaðsíða 14
14 MÁNUDAGUR 23. JANÚAR 1995 Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF. Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM Aðstoðarritstjóri: ELlAS SNÆLAND JÓNSSON Fréttastjórar: JONAS HARALDSSON og GUÐMUNDUR MAGNÚSSON Auglýsingastjóri: PÁLL STEFÁNSSON Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLTI 11, blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 14, 105 RVlK. SlMI (91)563 2700 FAX: Auglýsingar: (91 )563 2727 - aðrar deildir: (91 )563 2999 GRÆN NÚMER: Auglýsingar: 99-6272 Askrift: 99-6270 AKUREYRI: STRANDG. 25. SlMI: (96)25013. BLAÐAM.: (96)26613. FAX: (96)11605 Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: ISAFOLDARPRENTSMIÐJA HF. Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1550 kr. m/vsk. Verð í lausasölu virka daga 150 kr. m/vsk. - Helgarblað 200 kr. m/vsk. Svindlað á kerfinu Morgunpósturinn hefur í síðustu tölublöðum sínum fjallað um alþingismenn sem hafa skráð sig með lögheim- ih utan Reykjavikur án þess að þeir séu þar búsettir. Viðkomandi þingmenn eru þingmenn kjördæma á lands- byggðinni en eru alhr með heimili og húseignir 1 höfuð- borginni. Skráð lögheimih utan Reykjavíkur eru th mála- mynda. Þannig er einn þingmaður talinn til heimilis í húsi á ísafirði þar sem enginn íbúð er fyrir hendi! Skýringamar hggja í augum uppi. Þingmenn sem hafa lögheimhi utan höfuborgarsvæðisins njóta húsaleigu, dvalarkostnaðar og ferðapeninga, meðan þeir dvelja við þingstörf. Þeir fá 1.260 þúsund krónur á ári í húsaleigu, dvalar- og ferðakostnað. Styrkur th húsaleigu nemur 42 þús kr. á mánuði, styrkur vegna dvalarkostnaðar kr. 32.300 á mánuði og ferðastyrkurinn er 31 þúsund krónur á mánuði. Þessir styrkir eru hugsaðir til uppbótar fyrir alþingis- menn sem hafa sannanlegan kostnað af tveim heimhum og er réttlætanlegt þegar við á. Margir alþingismenn hafa hins vegar misnotað þetta með þeim hætti að skrá sig heima í héraði með heimih þótt þeir búi með fjölskyld- um sínum að staðaldri í Reykjavík og nágrenni. Samkvæmt upplýsingum Morgunpóstsins eru aðeins þrír landsbyggðarþingmenn skráðir með lögheimih í Reykjavík, þar af tveir ráðherrar, sem eiga ekki kost á húsaleigu eða dvalarkostnaði samkvæmt fyrrgreindum reglum. Frægt var þó fyrir nokkrum árum þegar einn núverandi ráðherra, Sighvatur Björgvinsson, skráði sig hjá Hjálpræðishernum á ísafirði. Sighvatur hefur senni- lega lega flutt af hernum eftir að hann komst í ríkis- stjóm enda ekkert gagn að því lengur þegar hann hefur ekki lengur hag af því að svindla á kerfmu! Meðal þeirra alþingismanna sem leyfa sér þetta sið- leysi eru þungavigtarmenn í póhtík, fyrrverandi ráðherr- ar og formenn flokka. Allir faha þeir fyrir ómerkilegri freistingu af því enginn kjaftar frá. Greinhegt er að um það ríkir þegjandi samkomulag milh flokka og þingmanna að láta þennan ósóma viðgang- ast. Gamla samtryggingin sýnir enn einu sinni á sér rétta andhtið. Það eru allir með í sukkinu og hver á þá að gagnrýna hana? Spilhngin er hafm yfir flokkadrætti. Þögnin sér um sína. Þessi siðlausa sjálfsbjargarviðleitni þingmanna þjóð- arinnar er eflaust sprottin af þeirri staðreynd að þing- menn eru hla launaðir. Kjör þeirra em th skammar og það er reyndar th hneisu að þjóðin hafi ekki áttað sig á því.,Menn sem bera ábyrgð á almannafé þurfa að vera fjárhagslega sjálfstæðir th að falla ekki fyrir freistingum, svo ómerkhegum freistingum sem þeim að svindla á kerfmu til að ná sér í aukasporslur. Þingfararkaup á að gera þjóðkjömum fuhtrúum kleift að sinna störfum, sínum með þeim hætti að þeir hafi í sig og á, án þess að grípa til siðlausra og heimskulegra ráðstafana til að sjá hag sínum borgið. Hvernig getur heiðarlegur alþingismaður eða formað- ur í stómm stjómmálaflokki staðið fyrir framan kjósend- ur og hvatt þá th löghlýðni þegar þeir sjálfir em staðnir að siðleysi sem gerir þá aumkunarverða og berskjald- aða? Hvernig getur stjómmálamaður skorið upp herör gegn spilhngu þegar hann gerist sekur um lágkúm af þessu tagi? Er nema von að almenningur fari krókaleiðir í kring- um lög og reglur þegar handhafar löggjafarvaldins em ekki bamanna bestir? Ehert B. Schram „Svo grimmt er sótt aö til eru dæmi um að vaktaskipti séu á þessum bátum, þ.e. skipt er um áhöfn eftir hvern róö- ur. Þetta var ekki tilgangurinn með lögum um krókabáta.“ Krókaleyf isveiðar - bátastærð, vélastærð „Bátar sem eru í raun miklu stærri en 6 tonn en eru í Á síðasta löggjafarþingi náðist skref í sanngirnisátt hvað varðar veiðar smábáta með krókum. Þó er það svo að menn ná alltaf að misnota þau kerfi sem sett eru upp til að halda utan um jafnræðið. í hverju felst misnotkunin? Að mínu mati eru of margir bátar með afkastagetu á við miklu stærri báta, bæði vegna tæknibúnaðar sem settur er í smábátana og að bátar mælast miklu minni en raun- stærð þeirra er, vegna þess flot- magns sem menn hafa komið fyrir í bátum á ýmsan hátt sem lög eða reglur hafa ekki gert ráö fyrir. Skoðun mín og margra annarra sem hafa verið að fjalla um veiðar smábáta er sú að það verði að taka á þessum vanda. 150 hö eða 500 hö Ég dreg í efa að nokkur hafi gert ráð fyrir að þessir bátar væru með stærri vélar en 150 hö. Ég efast um að nokkur maður hafl látið sér detta í hug að þessir smábátar reru með línu sem er tvöfóld að lengd miðað við vertíðarbáta frá árunum 1960-1965. Bátar sem aðeins eru mældir sem tæp 6 tonn róa með allt að 50 500-króka bjóð og eru aðeins 2-3 menn um borð. Til sam- anburðar má nefna að algengt var að róa með 35-45 400-króka bjóð á vertíðarbátum á sjöunda áratugn- um með 5 menn um borð. Vélarstærð bátanna sem eru að róa með alla þessa línu er allt að 500 hö. Svo grimmt er sótt aö til eru dæmi um að vaktaskipti séu á þess- um bátum, þ.e. að skipt er um áhöfn eftir hvern róður. Þetta var ekki tilgangurinn með lögum um veiðar krókabáta. Dæmi eru um 2-300 tonna ársafla þessara báta. Engum datt í hug við setningu lag- anna að um slíkt yrði að ræða. Engum datt í hug að slíkir bátar kerfinu verða að fara úr því,“ segir Gísli i greininni. stunduðu veiðar frá allt að 4-5 höfnum á ári eftir því hvernig fiskast á hverjum stað í það og það skiptið. Skerðing kvóta Ljóst er að um mikla skeröingu verður aö ræða á krókaveiðikvót- anum á næsta ári vegna gífurlegrar veiði 1994 á króka. Mun það koma harðast niður á hinum raunveru- legu krókabátum þar sem um er að ræða einn mann um borð í trillu sem er 2-5 tonn að stærð. sem upp á vantaði, til að ná þessum meðalafla á bát, væri ekki til ráð- stöfunar annars staðar. Það er brýn nauðsyn á aö skoða aflaskiptinguna í krókaveiðihópn- um til að leiða í Ijós hvaö er að gerast. Annar alvarlegur vandi er svo niðurskurður aflaheimilda smærri kvótabáta. Ég vona að mér geflst tækifæri til að leggja orð í belg í þeirri umræðu þó síðar verði. Gísli S. Einarsson Þegar hér er komið sögu fara menn ugglaust að spyrja: Hvað er maðurinn að fara? Allir vita um þessa ágalla kerfisins. Það vantar lagfæringu til þess að kerflð verði eins og menn ætluðust til. Endurskoðun Ég svara þessu á þennan hátt: Sex tonna bátar með stærri vél en 100-150 hö. eiga ekki heima í króka- veiðikerfinu. Bátar sem eru í raun miklu stærrri en 6 tonn en eru í kerfinu verða að fara úr því. Það verður að setja aflahámark á 6 tonna bát, eða þak ef menn vilja nefna það svo, t.d. að einn eigandi megi veiða 50 tonn að hámarki. Með því má sannarlega reka bát með eölilegri afkomu. Staðreyndin er sú að fæstir krókabátar ná 30 tonna afla. Þak yrði til þess að ekki væri farið yfir visst hámark og það KjaUariim Gísli S. Einarsson alþingismaður Alþýðuflokksins á Vesturlandi Skoðanir annarra „Ófreskja öfundarinnar“ „Mestir möguleikar á bestum býtum launþega standa hins vegar í nánu sambandi við raunsanna möguleika einstakra atvinnugreina, en þá þarf bein smitun launahækkana milli greina að vera sem minnst. Almenn og heildstæð kauphækkun miðast fremur við þær greinar sem lakast standa og þrengst mörk setja. Félagslegur samanburður milli stétta nálgast stundum mörk hins sjúklega og hefur sem slíkur verið kallaður „hin græneygða ófreskja öfund- arinnar, en þjónar í reynd ekki heildarhag." Bjarni Bragi Jónsson hagfr. í Mbl. 20. jan. Erfið ákvarðanataka „í ljósi viðvarandi hættuástands, mannskaða og eignatjóns í tveimur landshlutum hlýtur nú að vera framundan afdrifarík og erfið ákvarðanataka. Allt hættumat verður að endurskoða og í framhaldi af því bíða viðkvæmar en óhjákvæmilegar ákvarðanir um skipufag byggðar í bæjum og sveitum á hættu- svæðunum... Það getur þýtt að leggja verði fé í varnarmannvirki en líka að ríkisheildin geri íbúum á hættusvæðum fjárhagslega kleift að flytja sig um set.“ Úrforystugrein Vikubl. 20.jan. Heldur 5% vaxtamarkið? „Útlit er fyrir að innlend, ríkistryggð verðbréf verði áfram hagstæður ávöxtunarkostur. Frelsi til fjár- magnsflutninga kann þó að leiða til þess aö t.d. lífeyr- issjóðir ávaxti hluta af íjármagni sínu erlendis til að dreifa áhættu... Hvort sú fyrirætlan stjórnvalda að halda vöxtum spariskírteina við 5% stenst, mun því velta að miklu leyti á eftirspurn opinberra aðila eftir fjármagni á innlendum fiármagnsmarkaði á næstunni.“ Ólafur K. Ólafs viðskiptafr. í 2. tbl. Vísbendingar.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.