Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.1995, Qupperneq 27

MÁNUDAGUR 23. JANÚAR 1995
39
pv________________Merming
Listtöfrar
Tónlistarfélagiö í Reykjavík, sem staöiö hefur fyrir
svo ótalmörgum frábærum tónleikum í gegnum árin,
hefur lítið látið á sér kræla nú um skeið. En nú virð-
ist ætla að rofa til. Allavega voru fyrstu tónleikar fyr-
ir styrktarfélaga starfsveturinn 1994-95 haldnir á mið-
vikudaginn var, í íslensku óperunni. Listamennirnir
sem þar komu fram voru ekki af verri endanum, en
það voru þau Jard van Nes, messósópran, og Roger
Vignoles, píanóleikari.
Efnisskráin var fjölbreytt og skemmtilega samsett;
Fjögur sönglög op. 2 eftir Alban Berg, Frauenlibe und
leben op. 42 eftir Schumann, eftir Debussy voru Deux
Rondels de Charles d’Orleans, Noel des enfants qui
Tónlist
Áskell Másson
n’ont plus de maisons, og Chansons de Bilitis, og síð-
ast á efnisskránni voru Siete Canciones populares
espanoles, eftír Manuel de Falla.
Þau Jard van Nes og Roger Vignoles eru stórkostleg-
ir listamenn, samhæfni þeirra og innlifun, lýtalaus
tækni, hvar sem niður er borið og falslaus nálgun
þeirra við viðfangsefnið, hvert sem það er, lýtur allt
að uppbyggingu túlkunarinnar, einiægri og sterkri.
Sú efnisskrá sem hér heyrðist spannar flest svið mann-
legra tilfinninga. Eftir þær hörmungar sem dunið hafa
á fólki í Súðavík var óneitanlega magnað að heyra
sterka túlkun listamannanna á Schlafen, schlafen, eft-
ir Berg: Sofa, sofa, aðeins sofa! / Aldrei vakna, enga
drauma! / Að minnast varla ómsins af / þeir hörmum
sem hæfðu mig, / svo að megi, þegar ofgnótt lífsins /
ómar niður í friðsemd mína, / hjúpa mig ennþá dýpri
hjúpi, / loka augunum ennþá þéttara! En bjartara varð
yflr síðar, t.d. í verki Debussys, Tvær hringstefjur eft-
Jard van Nes. Stórkostlegur listamaður.
ir Karl frá Orléans: Veðráttan hefur kastað skikkju
sinni / úr vindi, kulda og rigningu, / og klæðst í stað-
inn útsaumsklæðum / úr ljómandi skæru og fógru
sólskini.
Þannig mætti lengi telja áfram um þá stíga tilfmning-
anna sem þau Jard van Nes og Roger Vignoles leiddu
áheyrandann. Hafi Tónlistarfélagið þökk fyrir að
stuðla að hingaðkomu þeirra.
Sellósnilli
Sinfóníuhljómsveit íslands hélt tónleika í Háskóla-
bíói sl. fimmtudagskvöld. Stjórnandi var Osmo
Vánská, aðalhljómsveitarstjóri SÍ, og einleikari Gary
Hoffman sellóleikari.
Tónleikarnir hófust á Sinfóníu nr. 4 eftir finnska
tónskáldið Joonas Kokkonen. Kokkonen hefur um
árabil verið meðal virtustu tónskálda Finna en auk
tónsmíða hefur hann tekið virkan þátt í félagsmálum
tónlistarmanna í heimalandi sínu. Þegar hlýtt er á
ljórðu sinfóníu hans verður greinilegt fyrir manni
hversu mikil áhrif hann hefur haft á suma yngri höf-
unda, eins og t.d. Aulis Sallinen sem einnig er í mikl-
um metum hjá Finnum. Fíórða sinfónía Kokkonens
Tónlist
Áskell Másson
er vel skrifað verk og fer þar saman bæði kunnátta
og þungur tilfinningalegur undirtónn. Verkið er í
þremur andstæðum þáttum, sem skapa þó sterka
heild. Sinfóníuhljómsveit íslands lék verkið af bæði
nákvæmni og tilflnningu undir góðri og öruggari
stjóm Osmo Vánská.
Koss álfkonunnar, eða La baiser de la Fée, ballett-
tónlist eftir Igor Stravinsky var næst á efnisskrá. í
þessu verki fléttar Stravinsky saman stefbrotum og
öðru tónefni úr bæði verkum Tsjækovskís og eigin
verkum. Snilld hans að skrifa fyrir hljómsveit yfir-
leitt, svo og hvemig hann setur saman og vinnur úr
tónefninu, er nánast engu lík og alltaf er tónlist hans
lifandi og skemmtileg. Osmo Vánská stýrði hljómsveit-
inni frábærlega og var unun að heyra hversu vel og
örugglega hljómsveitin lék verkið, sem m.a. morar í
pólýrytmum og taktbreytingum.
Síðasta verk tónleikanna var sellókonsert Edwards
Elgar, op. 85. Þessi ómblíði konsert, sem saminn var
á árunum 1918-19 virkar kannski örlítið eins og tíma-
Gary Hoffman lék af frábæru öryggi og innlifun.
skekkja þegar horft er til þeirrar tónlistar og tónsköp-
unar sem mest bar á, um þær mundir. Verkið býr þó
yfir ýmsum eiginleikum sem gera það eftirsótt til flutn-
ings af einleikurum, þótt seint verði það talið mjög
frumleg tónsmíð. Bandaríski sellóleikarinn Gary Hoff-
man lék verið geysivel, af frábæru öryggi og innlifun
og fylgdi hljómsveitin honum vel eftir, undir styrkri
stjórn Osmo Vánská. Þetta voru góðir tónleikar.
Hringiðan
Fyrirtækið B. Magnússon fékk Indverska veislueldhúsið til að sjá um árshá-
tíð fyrirtækisins þetta árið og var það heldur betur tilbreyting. Starfsstúlkur
fyrirtækisins fengu allar sarí, ennisdropa og tilheyrandi skart við. Það var
því sannalega indverskt andrúmsloft og reykelsi, kerti og indversk tónlist
fullkomnaði stemninguna.
í tilefni þess að liðin eru 100 ár frá fæðingu skáldsins Davíðs Stefánssonar
frá Fagraskógi, var flutt dagskrá í Þjóðleikhúsinu „Þar sem blómin anga“.
Flutt voru brot úr verkum Davíös, lesið úr ljóðum og sungið. Fjölmargir
leikarar og tónlistarmenn komu fram á sýningunni og var dagskráin tekin
saman af Herdísi Þorvaldsdóttur og Erlingi Gíslasyni. Um tónhstina sáJó-
hann G. Jóhannsson og Andrés Sigurvinsson leikstýrði.
Davíð Stefánsson úr Fjölbrautaskólanum í Breiðholti flutti ljóð eftir nafna
sinn frá Fagraskógi og annað eftir sjálfan sig á dagskrá til styrktar átakinu
„Samhugur í verki“ sem haldin var í Háskólabíói um helgina. Ljóð Davíðs
var frumsamið og tileinkað þeim sem um sárt eiga að binda vegna snjóflóð-
anna og fór ekki á milli mála hve mikill samhugur streymdi um salinn á
meöan dagskráin rann í gegn. Þessi dagskrá var framlag ungs fólks til söfnun-
arinnar til styrktar Vestflrðingum.