Dagblaðið Vísir - DV - 06.09.1995, Side 11

MIÐVIKUDAGUR 6. SEPTEMBER 1995
11
Merming
Bjagaðir tónar
í Kópavoginum
íslendingar hafa aUa tíð verið ákaflega söngelskir. Til marks um það
eru öll íslensku einsöngslögin, en þau eru oröin um þrjú þúsund talsins.
Eins og gefur að skilja eru þessi lög ærið misjöfn að gæðum; sum þeirra
eru sannkallaðar perlur íslenskra tónbókmennta en önnur eru svo illa
samin að varla er hægt að hlýða á þau án þess að roðna.
Þessi íslenska tónhst var áberandi á ljóðasöngstónleikum sem Signý
Sæmundsdóttir hélt í Gerðarsafni í Kópavogi sl. fóstudagskvöld. Var
undirleikari hennar Þóra Fríða Sæmundsdóttir píanóleikari. Á efnis-
skránni voru lög eftir Pál ísólfsson, Áma Thorsteinsson, Sigvalda Kaldal-
óns og Björgvin Guðmundsson. Einnig var flutt tónlist eftir erlend tón-
skáld eins og Grieg og Sibelius.
Tónlist
Jónas Sen
Það er skemmst frá því að segja _
að Signý Sæmundsdóttir er ein af
okkar bestu söngkonum. Rödd
hennar er tær og þróttmikil, og _______
túlkun hennar á hinum ýmsu við-
fangsefnum sannfærandi. Meira aö ______
segja klunnalega samin lög eins og
Vorsins friður, vorsins þrá eftir Sigvalda Kaldalóns hljómuðu furöu vel
í túlkun hennar. Lögin eftir Grieg, „Jeg elsker dig“ og „Fra Monte Pincio"
voru líka frábærlega flutt; einnig „Váren flyktar hanstigt" og önnur lög
eftir Sibelius. Hinir tveir síðarnefndu sömdu yfirleitt þungmelta tónlist
- til mótvægis söng Signý því þijú dægurlög eftir Robert Stoltz. Það gerði
hún ekki síður vel.
Hin mikla endurómun í Gerðarsafni skemmdi samt nokkuð fyrir
Signýju. Svörunin gerði það að verkum að röddin varð hvell og skerandi
á köflum. Þetta var alls ekki söngkonunni að kenna; rödd hennar er ein-
stök eins og oft hefur sannast í gegnum tíðina. Það er bara salurinn sem
er ekki eins og best veröur á kosiö.
Hljómur píanósins var heldur ekki góður. Salurinn magnaði hann upp
og gerði að verkum að nótumar runnu saman á köflum. Þóra Fríða
Sæmundsdóttir hefði átt að hafa þetta í huga; t.d. með því að leika endur-
tekna hljóma ögn veikar, nota minni pedal og láta „undirlaglínur" koma
skýrar fram. Þrátt fyrir þetta stóð hún sig ágætlega: hún fylgdi söngkon-
unni yfirleitt mjög vel og náöi aö undirstrika þá stemningu sem Signý
reyndi að skapa í hverju lagi fyrir sig.
Vonandi kemur að því fyrr en síðar að þjóðin eignist almennilegt tón-
listarhús. Að heyra svona bjagaðan tónlistarflutning eins og þann sem
hér er lýst er nefnilega ekkert einsdæmi. Ástandið er víða slæmt, sem
er hvimleitt fyrir tónleikagesti. Fólk á rétt á að heyra tónlistina hreina
og ómengaða.
Boone/Jædig kvintett-
inn og af mælisveislan
Það var mikið um að vera á „Ömmunni“ á mánudagskvöld. Richard
Boone og Bent Jædig léku fyrstapart kvöldsins með þeim Eyþóri, Tómasi
R. og Einari Val á píanó, bassa og trommur. Richard Boone er söngvari
og básúnuleikari, upprunalega Bandaríkjamaður og gerði garðinn frægan
meö Basie hér áöur fyrr en hefur búiö í Kaupmannahöfn sl. 25 ár. Hann
tók nú sæti Jespers Thilos í kvintettinum frá mánudagskvöldinu í Þjóð-
leikhúskjallaranum. Hann er einstaklega blæbrigöamikill og tilfinninga-
ríkur söngvari, og „skatt“söngur hans er með afbrigðum rytmískur og
persónulegur, og básúnuleikurinn ber sömu einkenni þótt veikindi hans
hafi valdið því að hann lætur hann aö mestu eiga sig. Þrátt fyrir góðar
undirtektir við leik þeirra var eng-
inn tími fyrir aukalög því nú skyldi
haldin afmælisveisla. Jazzvakning
hélt upp á 20 ára afmæh sitt og
Guðmundur Steingrímsson, Papa
djass, átti 50 ára starfsafmæli. Guð-
mundur tók nú við ásamt sextett
sínum: Ólafur Jónsson og Rúnar
Georgsson á tenóra, Ámi Scheving
á víbrafón, Carl Möller á píanó og
Þóröur Högnason á kontrabassan-
um, og frömdu hveija músík-
skemmtunina á fætur annarri.
Léttleikinn og glensið var í fýrir-
rúmi, eins og ævinlega þegar Guð-
mundur á í hlut, og gerði hann
hátíðlegum ræðumönnum erfitt
fyrir eins og honum er lagið. Dag-
skráin var óvenju fjölbreytt. Carl
Möller átti tvö lög, „Krúsi“ og
„What Became of the Choir“, góð
lög og þá sér í lagi það síðamefnda.
Þeir lumuðu svo á ungri söngkonu,
Hildi Guðnýju Þórhahsdóttur en
hún söng með þeim Old Devil Moon og útsetningu Carls á þjóðlagasyrpu,
og gerði það mjög smekklega. Topsy 2 hleypti afmælisbaminu í ham og
fór hann á kostum. „Glettur" framdi hann svo í dúói meö Carli Möller,
einhvers konar glettnislegt rifrildi mihi píanósins og trommusettsins, og
rifjaði upp í minningunni ýniis uppátæki þeirra Guðmundanna, Stein-
grímssonar og Ingólfssonar hér fyrr meir. Guðmundur lék svo og blístr-
aði ásamt Þórði „The Big Noise from Minnetka", og var það eftirminnileg-
ur gjörningur af beggja hálfu, vel spilað og skemmtilegur „performans".
Að því loknu steig á svið Magnús Randrup, búinn að fægja tenórinn og
þess albúinn að blása „Out of nowhere" og „Stardust" ásamt Rúnari í
tilefni afmæhsins. Richard Boone bættist svo í hópinn og söng „What a
Vonderful World" með þessari sístækkandi hljómsveit en í lokcdaginu,
„C-Jam Blues“, röðuðu sér upp fjórir tenórleikarar og blésu í kór, Ólafur
Jónsson, Magnús Randmp, Bent Jædig og Rúnar Georgsson, og með því
lauk einni af fjörmeiri afmæhsveislum sem undirritaður hefur sótt, þökk
sé þeim sem héldu uppi íjörinu.
Bent Jædig lék i „Ömmunni" á
mánudagskvöld.
Djass
Ársæll Másson
Ostaveisla á löngum
laugardegi á Laugavegi
Kristín, Mæja, Eva og Dóra fengu sér
að smakka osta sem Osta- og smjör-
salan bauð upp á á Laugaveginum á
laugardaginn. Þeim þóttu ostarnir
góðir og fengu sér annan skammt í
góða veðrinu.
Déja vu gefur
upp öndina
Síðasta helgi var síðasta helgin sem
Déja vu var opið. Staðnum var lokað
af tilhtssemi við eldri konu í Þing-
holtunum sem hefur átt erfitt með
svefn um helgar. Elma Bjartmars og
Þórunn Jóns fóru og kvöddu staðinn
með virktum á föstudagskvöldið.
Farvel Déja.
Opið hús í
Borgarleikhúsinu
Á laugardaginn var opið hús í Borg-
arleikhúsinu og starfsemi vetrarins
kynnt almenningi. Fólki var leyft að
horfa á æfingar, þiggja veitingar og
fleira skemmtilegt. Herra Níels eða
Fanney Vala Arnórsdóttir vappaði
um svæðið en hér fékk hún sér far
á bakinu á Ásdísi Berghndi Lúðvíks-
dóttur sem leikur líka í Línu Lang-
sokk.
Bítlastemning
á Ömmu Lú
Þeir Geir og Róbert voru kátir og
dilluðu sér í takt við ljúfa bítlatóna
á föstudagskvöldið þegar stuðbandið
Sixties lék fyrir dansi á Ömmu Lú
og gerði allt vitlaust með gömlum
slögurum.
Hringiðan
Lína Langsokkur 50 ára
Lína Langsokkur hélt upp á 50 ára afmæh sitt í opnu húsi í Borgarleikhúsinu
á laugardaginn. Fjöldi fólks kom til þess að sjá hvað í boði verður í vetur í
Borgarleikhúsinu og samfagna Línu á afmæhnu hennar. Borgarleikhúsið
mun setja upp Línu Langsokk nú á haustdögum og það er Margrét Vil-
hj álmsdóttir sem leikur Línu. DV-myndir T J
I djúpi daganna
Á föstudaginn var frumsýnt í Lindarbæ verk Maxíms Gorkís, í djúpi dag-
anna. Meistari Megas, sem hér er ásamt Heru Hjartardóttur, þýddi verkið
fyrir þessa uppfærslu íslenska leikhússins.
Grínari
Bandaríski grínarinn Dorothea Cuelho kom fram á „stand upp“-hátíð í Loft-
kastalnum og þuldi brandara, áhorfendur til mikihar ánægju. Björn Baldvins-
son Loftkastalamaður var viðstaddur sýningarnar og var hann mjög ánægð-
ur enda er þetta í fyrsta sinn sem landinn kynnist þessu skemmtanaformi.
DV-mynd Sveinn