Þjóðviljinn - 01.05.1965, Blaðsíða 14

J4 SÍÐA
ÞTðÐVUJlNN
Laugardagur 1. maí 1965
UNDIR
MÁNASIGÐ
Skáldsaga eftir M. M. KAY E
og lagt lif vinar síns í sölurnar.
En það var ekki langur tími,
því að margar fleiri leiðir lágu
tií Oudh. Vetra var hughraust
og Lou sömuleiðis og í Hirren
Minar voru vopn og matur.
Aftur sá hann andlit Vetru
fyrir sér, eins og það hafði birzt
honum þegar hann stóð yfir líki
Alice Batterslea. En það skipti
engu máli lengur. Hún yrði að
reyna að bjarga sér. Hann vildi
ekki láta Niaz deyja einan.
Alex losaði takið og lagði Ni-
az útaf. Svo reis hann á fætur.
istti slána fyrir bakdymar, setti
slána fyrir gluggana tvo og setti
jámslána á sinn stað. Hann tók
byssurnar hverja af annarri og
hlóð þær. Svo sótti hann vatn
f leirkrukku í hinum enda her-
bergisins — til þess varð hann
að stíga yfir bundnu mennina
þrjá — og færði Niazi.
— Við deyjum saman, sagði
Alex.
Kúla skall á þungri hurðinni og
önnur í múrveggnum. Hann
brosti til Niazar og Niaz brosti
á móti — gamia áhyggjulausa
brosinu, sem hann hafði sýnt í
blíðu og stríðu þessi tólf við-
FLJ ÚGUM
ÞRIDJUDAGA
FIMMTUDAGA
LAUGARDAGA
FRÁ RVÍK KL. 9.30
FRÁ NORÐFIRÐI KL. 12
F L U G S Ý N
SÍMAR: 18410 18823
Smurt brauð
Snittur
brauö boer
við Óðinstorg.
Sími 20-4-90.
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinn og Dódó
Laugavegi 18, HL hæS '(lyfta'y.
SfMI 24 616.
P E R M A
Garðeenda 21 — SÍMl 33 9 68.
— Hárgreiðslu- og snyrtistofa.
D Ö M U R !
Hárgreiðsla við allra hæfl —
TJARNARSTOFAN — Tjamar-
gðtu 10 — Vonarstrætismegin
— SÍMl 14662.
Hárgreiðslnstofa
Austirrbæjar
Maria Guðmundsdottir Latiga-
vegi 13 — SÍMI 14 6 56. NtTDD-
STOFAN er á eama staB ,
burðaríku ár, sem' þeir höfðu
þekkzt, og hann sagði meðskýrri
og festulegri röddu: Þetta er gott
svona. Ef ekki hefði verið þín
vegna, hefði ég fylgt mönnum
eins og maulvianum af Paiza-
bad. Við höfum átt gott líf
saman, við tveir, og þótt þú
sért vantrúaður og dæmdur til
helvítis, hefur bú verið bróðir
minn. Lyftu mér upp, bróðir....
þetta verður góður bardagi.......
Rödd hans brast og andartaki
síðar fór hann að tauta nöfn og
91
slitróttar setningar, og Alex
skfldi að hann gerði sér í hugar-
lund að hann væri við Moodkee
og væri að bíða eftir skipun um
að gera árás. Svo fór hann að
lyfta sér í fangi Alexar, eins og
hann væri að stíga á bak; hann
hrópaði hið þekkta heróp Dauro!
— Dauro! Dau.... Blóðið fossaði
fram í munn hans og kæfði hann
og vall yfir handleggi og hendur
Alexar. Hann féll affrur fyrir
sig og var látinn.
Kúla lenti í einum tréhleran-
um og sendi flísaregn inn í her-
bergið. Hróp og skot kváðu við
fyrir utan, og bundnu mennirn-
ir engdust og stundu af skelf-
ingu, þegar kúla hitti vegginn
rétt yfir höfðum þeirra, en Alex
hreyfði sig ekki. Hann stóð graf-
kyrr með Niaz í fangi sér og
honum var um megn að hugsa
skýrt. Háreystin virtist órafjar-
læg eins og hún kæmi honum
ekki við, unz kúla kom gegnum
hurðina og þaut framhjá honum,
rétt við öxl hans.
Hann lagði Niaz varlega nið-
ur og reis á fætur. Hann leit á
vatnskrkkuna og hann gekk
þangað og svalaði þorsta sínum
og hellti því sem eftir var yfir
höfuð sitt. Hann vissi ekki
hversu margir sepoyar voru úti
fyrir. Þeir myndu fá hann að
lokum, en hann gæti kálað
mörgum þeirra, áður en vopna-
birgðir tollskýlisins voru þrotn-
ar. Hann kannaði þær; þær voru
minni en hann hafði gert ráð
fyrrr, en hann átti enn patrónur
í sinn eigm riffil. Hann gæti
vamað þeim inngöngu í klukku-
stund — ef til vill lengur.
Hann lyfti Niazi upp á annað
fletið sem stóð í herbergrnu.
Svo hlóð hann riffil sinn, lyfti
jámstöngunum frá hleranum og
opnaði. Þrír sepoyar stóðu i tiu
metra fjarlægð; hann lagði frá
sér riffilinn, greip skammbyss-
una, skaut einn og sæfði annan.
Klukkan var næstum flmm,
þegar hann hleypti af síðasta
skoti sfnu og fleygði frá sér
gagnlausu vopninu.
1 lokuðu húsinu var kæfandi
hiti og hann verkjaði í höfuðið
og hvem emasta vöðva í kroppn-
um. Mennimir þrír voru hætt-
ir að barma sér og lágu hreyf-
ingariausir. Hann lokaði hlerun-
um og settíst á bekkinn hjá Ni-
azi og hallaði höfðinu upp að
veggnum. Hann horfði á sólar-
geislana sem skinu inn um skot-
götin á hlemnum og slitróttaf
hugsanir liðu um örþreyttan
huga hans. Það Kði ekki á löngu
áður en náungamir fyrir utan
kæmust að raun um að hann
væri búinn með skotfæri sín.
Þeir myndu draga sínar eigin
ályktanir, þegar hann hætti að
svara hverju skoti þeirra.
Hann heyrði hófatak á vegin-
um niður að ármi. Liðstyrkur?
Hvenær skyldu upreisnarflokk-
amir koma? Þeir hefðu átt að
vera komnir. Nema einhver hefði
riðið tíl baka tfl að skýra þeim
frá því að brúin væri ónýt og
ekki væri hægt að komast þá
leiðína.
-M <1 -
tSXn TVB8BD,
Skyk£ homim hafa tektzt að
spreogja vegrmi tS Hazrat-Bagh?
Þehr höfðu ski puingt það mjög
náfcvæmlega. Hann vonaðí að
Yíasaf hefði beðið þangað til
vagnamir og falfbyssömar vom
komin út á mitt svæðið með
sprertgjurram. Það myndi efcki
aðems verða hindrun á vegin-
nm, hetdur mjmdi það Kka eyði-
leggja mikfð magn af vopnu-m
og skotfærum. Skyldu þefr koma
þann dag eða bíða til hins þrí-
tugasta og fyrsta? Háðsglósur
eirmar skækjunnar höfðu hafið
uppreisnina fyrir tilsettan tíma,
en nú, þegar hin fyrsta spreng-
ing hafði átt sér stað, færu fleiri
af stað, og engar fortölur leið-
toganna gætu komið í veg fyrir
að hið eldfima efni, sem þeir
höfðu meðhöndlað með svo mik-
illi kostgæfni. fuðraði upp.
1 mollulegu herberginu var
þefur af svita, þvagi, púðri
betel og blóði og sægur af flug-
um suðaði í hálfrökkrinu. Alex
huldi andlit Niazar með höfuð-
klút. hans og krosslagði hendur
hans á brjóstinu. Þær vom þeg-
ar stirðnaðar. Klukkan hlaut að
vera orðin margt. Hann reis á
fætur og sneri bekknum svo að
höfuð Niazar sneri í átt til
Mekka. Það var ekki til meira
vatn, svo að hann gat ekki þveg-
ið hann eins og helgisiðimir
mæltu fyrir, en hann þerraði af
honum eins vel og hann gat með
óhreinum vasaklút sínum og
mælti fram bæn múhameðstrú-
armanna:
— 1 nafni guðs, hins miskunn-
sama og fagnaðarríka. Lofaður
sé guð, drottinn heimanna, hinn
miskunnsami og dýrðarríki,
drottinn dómsdagsins, þig til-
biðjum vér og þig áköllum vér
um hjálp. Leið oss hinn rétta
veg, sem þeir ganga sem njóta
náðar þinnar; ekki veg þeirra
sem eiga reiði þína og eru villu-
ráfandi. Amen.
Alex settist aftur og eftir
skamma stund heyrði hann langt
úr fjarska lágan dyn af spreng-
ingu, sem varla var meira en
titringur í loftinu. Síðan heyrði
hann annan og síðan hinn
þriðja .. Yusaf! hugsaði Alex á-
nægður. Hazrat-Bagh vegurinn
var eyðilagður og um leið mik-
ið af vopnabirgðunum frá
Suthragunj því að sprengiefnið
sem hann og Niaz og Yusaf
höfðu komið fyrir, hafði ekki
verið svo sterkt að sprengingin
gæti heyrzt alla þessa leið. Það
höfðu verið vagnarnir með skot-
færunum sem sprungið höfðu í
loft upp. Hann hallaði sér upp
að veggntrm og lokaði augunum.
Rödd að utan hrópaði að þeir
sem inni væru skyldu gefast
upp. Alex gaf ekkert svar. Það
hevrðist fótatak á veröndinni og
byssuskeptum var barið í hlera
og hurðír. Svo heyrðist hljóð
eins og eitthvað væri dregið til
og raddir og fótatak á alla vegu.
A3ex sfeflfflst að þetr vsm að
htetða grekmm og kvisbtim wpp
að hósórta. Þerr æfluðu að halda
bremm. O&æja* það var ekki
verra en hver annar dauðdagi.
Likhrennsla fyrir hann og hinn
trygga vm hans. Um leið fóru
mennimir á gólfinu að stynja
og hreyfa sig.
Yið það áttaði hann sig Ktíð
ertt og hann fór að hugsa skýrar.
Horrum varð aflt í einu Ijóst að
hann og Niaz voru ekki einu
mennimir í húsinu. Hann gat
ekki látið mennina þrjá brenna
inni. Bíðið andartak .. hróp-
aði hann. Bíðið ..
Hann reis á fætur með erfiðis-
munum og reikaði til dyra og
hann heyrði sigrihrósandi rödd
hrópa: Hvað sagði ég! Það er
sahib. Hann skildi þá að hann
hafði talað ensku og þeir höfðu
ekki vitað hver í húsinu var.
önnur rödd hrópaði: Hver er
þar? Hver er þama inni? Alex
sleppti járnslánni, því að hann
hekkti þessa rödd. Hann hallaði
sér þreytulega upp að hurðinni
og svaraði: Það er ég. Rao sahib.
Fjarlægið slátrara yðar, því að
hér em þrír bundnir menn, sem
eiga engan þátt í neinu af þessu.
Það er ekki hægt að brenna þá
lifandi. Ég kem út.
— Aðeins Niaz Múhameð
Khan og hann er dáinn.
Það heyrðist mannamál og
fótatak og Kishan Prasad hrÓD-
aði ofsareiður: Til baka! .. Til
baka með ykkur, segi égl Fóta-
takið fjarlægðist hikandi og það
heyrðist kliður.
— Opnið þá, sagði Kishan
Prasad.
Eins og vélrænt tók Alex upp
skammhyssu sína og stakk henni
í h.ylkið, síðan rétti hann úr sér,
dró slagbrandinn frá og opnaði
dymar.
Kishan Prasad starði lengi á
hann, svo steig hann inn fyrir
og litaðist um í litla herberginu.
Aftur leit hann á Alex og fór
síðan fram f dymar og talaði
við einhvern fyrir utan, sem Al-
ex gat ekki séð.
— Það er bara einn sahib;
hinn maðurinn er dáinn og fang-
amir þrír eru lifandi. Þessi sa-
hih hefur einu sinni lagt líf sitt
í hættu til að bjarga mér, og
bess vegna krefst ég bess að
honum verði þyrmt. Farið til
baka.
Það heyrðist óánægjukliður og
rödd- hrópaði: Og hvað um
Heera Lal, sem liggur hér dauð-
ur? Dg Dhoolee Gokoul .. og
Suddhoo .. og Mohan, sem er
fóthrotinn .. og alla hina? Hann
er ferinighi .. dreptu hann .
dreptu hann!
Mennimir byrjuðu að náTgast
hrópandi, en Kishan Prasad stóð
kyrr f dyrunum og sagði rrteð
hárri, skýrri röddu: Til baka!
Ég er brahmini; ef þið viliTð
drepa þennan mann, þá verðið
þið fyrst að drepa mig.
Háreystin þagnaði samstöndis
FERDABILAR
Z-'S:-' t , ''Z. v':
9—17 farþega Mercedes-Benz hópferðabílar af nýjustu
gerð til leigu í lengri og skemmri ferðir.
Símavakt allan sólarhrmginn.
FERÐABÍLAR simi 20969.
Haraldar Eggertsson.
SKOTTA
Flugferðir um heim ullun
Flugferð strax — Fargjald greitt síðar.
Viðskiptavinir eru beðnir að hafa sam-
band í síma 22890 og 30568 (eftir kl 7).
f PBEHDASKRIFSTOFAN
l n N n S VN *1r
“4> zm £ il 5
~n <r o —n .-Q O..
® Eng Partnres Syndicot.. Ine,, 1988. WorM righta reserrcd,
Mér finnst nú, að þau hefðu átt að giftast.
TRYGGINGAFELAGiÐ HEIMIRf
IINDARGATA 9 REYKJAVIK SlMI 21260 SlMNEFNI ■ SURETY
Sendttm öllu vinnandi fólki til lands og
sjávar okkar beztu kveðjur í lilefni dagsins.
suiisimidi,
Sendum öllu starfsfólkinu og öllu vinnandi
fólki til lands og sjávar okkar beztu kveðj-
ur í tilefni dagsins.

CONSUL CORTINA
bflalelga
magnúsar
sklpholtl 21
símar: 21190-21185
^íaukur ^uómundóóon
HEIMASÍM! 21037
|
i