Þjóðviljinn - 16.11.1973, Blaðsíða 6

6 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 16. nóvember 1973.
UÚBVIUINN
MÁLGAGN SÓSíALISMA
VERKALYÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS.
Útgefandi: (Jtgáfufélag Þjóöviljans
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
JRitstjórar: Kjartan Ólafsson
Svavar Gestsson (áb)
Fréttastióri: Evsteinn Þorvalds$on
Ritstjórn, afgreiösla, auglýsingar:
Skólav.st. 19. Simi 17500 (5 linur)
Askriftarverö kr. 360.00 á mánuöi
Lausasöluverö kr. 22.00
Prentun: Biaöaprent h.f.
„RÚSSARNIR KOMA”
„Rússarnir koma, Rússarnir koma!”,
hrópaði bandariskur hermálaráðherra
fyrir meira en 20 árum, og i næstu andrá
fleygði hann sér út um glugga og lauk þar
með ævi sinni. En ekki er nú rússneski
herinn kominn þangað enn.
Þessi gamla saga frá blómaskeiði kalda
striðsins um bandariska hermálaráðherr-
ann og ævilok hans er rifjuð upp hér af
gefnu tilefni.
Niðri i Morgunblaðshöll sitja menn,
sem greinilega eru i bráðri hættu að fara
sömu leið og Forrestal, bandariski her-
málaráðherrann, sem tapaði lifinu i glimu
sinni við eigin hugarfóstur.
Dag eftir dag eru siður Morgunblaðsins
lagðar undir langlokugreinar, sem einn
ritstjóra blaðsins er höfundur að, en inni-
hald þessara löngu greina kæmist reyndar
fyrir i örfáum orðum, þeim sem hér var i
byrjun vitnað til: „Rússarnir koma, Rúss-
arnir koma”.
Nú skal öllu afli Morgunblaðsins beitt til
að telja þjóðinni trú um að fyrirvarinn frá
1949 um að hér skuli aldrei vera erlendur
her eða herstöðvar á friðartimum eigi
ekki lengur við. En það var einmitt sá
fyrirvari, sem á sinum tima var höfuðrök-
semd Bjarna Benediktssonar og félaga, er
Islendingar voru lokkaðir til þátttöku i
hernaðarbandalaginu NATO.
Nú er kenningin sú, að hér skuli vera er-
lendur her um aldur og ævi, eða a.m.k.
meðan hér og þar i veröldinni eiga sér stað
„viðsjár eða vigaferli”, og varla getur að
dómi Morgunblaðsins meiri fjarstæðu en
þá, að íslendingar eigi sjálfir um það að
dæma, hvort þeir telji erlenda hermenn
nauðsynlega eða ekki. Allt okkar ráð skal
vera i hendi erlendra herforingja.
Morgunblaðið segir okkur, að Rússar
ráðist jafnan á garðinn þar sem hann er
lægstur, og þvi séum við i bráðri hættu,
verði bandariski herinn sendur heim. Það
er engu likara en Morgunblaðsmenn geri
ráð fyrir þvi að lesendur þess hafi enga
hugmynd um, að mikill meirihluti að-
ildarrikja Sameinuðu þjóðanna, eða á
annað hundrað þjóðir standa utan
hernaðarbandalaga stórveldanna og hafna
erlendum herstöðvum i landi sinu. Rússar
hafa ekki átt i hernaðarátökum við eitt
einasta þessara rikja siðan heimstyrjöld-
inni siðari lauk, þrátt fyrir lága varnar-
garða.
En íslendingar eiga engan kost nema
fleygja sér i fang Nixons forseta að dómi
Morgunblaðsins.
Það eru tvær stoðir, sem Morgunblaðið
byggir málflutning sinn á nú, og báðar
fúnar. önnur er sú, að rússnesk herskip
sigli nú um Norður-Atlantshaf, og þess
vegna þurfi að véra hér ameriskur her.
Sagt er að þessi floti sé „tæki sem Sovét-
ríkin geta beitt til þess að ná pólitiskum
markmiðum á íslandi”. Þvilik speki!
Efast nokkur um að herskipaflotar stór-
veldanna allra ösla um flest heimsins höf,
og þá ekki sist floti Bandarikjamanna, en
dettur nokkrum heilvita manni i hug, að
þegar Bandarikjamenn senda flota sinn út
á Atlantshaf, þá séu þau að beita flotanum
til að ná pólitiskum markmiðum á ís-
landi? Nei, ef þvi á að halda fram, að
brottför bandariska hersins frá íslandi
eigi að biða þess, að rússneski flotinn láti
Bandarikjamönnum og Bretum einum
eftir að sigla um Norður-Atlantshaf, þá er
eins gott, að menn komi hreint til dyr-
anna, eins og þeir eru klæddir, og segi: Á
islandi skal um alla framtið sitja banda-
riskur her, vegna þess að Nixon Banda-
rikjaforseti má gjarnan gera land af okk-
ar landi að landi af sinu landi.
Og þá er það hin stoðin i málflutningi
Morgunblaðsins. Sagt er að það sé skylda
okkar við Norðmenn og aðra frændur á
Norðurlöndum að sitja uppi með erlenda
herstöð á íslandi. Vitnað er i norræna.
hernaðarpáfa og haft eftir þeim að banda-
riski herinn á íslandi sé Norðurlöndum
„nær lifshagsmunamál.”
Hér er þvi til að svara, að sé öðrum
Norðurlöndum sú lifsnauðsyn, sem
Morgunblaðið vill vera láta, að ameriskur
her hafi setu á Islandi, þá er þess vissu-
lega að vænta, að þau sömu Norðurlönd
hikuðu ekki við að hýsa svo ágætt varnar-
lið i eigin löndum. En þarna steytir nú
kenning Morgunbl. heldur betur á skeri,
þvi að öll Norðurlönd utan íslands hafa
ætið og ævinlega talið það fullkomna frá-
gangssök að veita bandarisku herliði við-
töku i löndum sinum, og væri sérhver
stjórnmálamaður á Norðurlöndum póli-
tiskt feigur, sem slikt boðaði. Og hér stoð-
ar ekkert fyrir Morgunblaðið að benda á
þá málamyndaheri, sem Norðmenn og
Danir halda enn uppi, þvi að ekki er nú
rússneski björninn svo vigalegur, sem af
er látið, ef Danaher stenst honum snúning.
Nei, annað hvort hlýtur að vera, að
ráðamenn á Norðurlöndum telji hættuna
af Rússum ekki jafn geigvænlega og
Morgunblaðið, eða hitt, að þeir telji enga
vörn gegn þessari hættu fólgna i amerisk-
um herstöðvum i löndum sinum, nema
hvort tveggja sé.
En það er hægt að leita annað til að
finna býsna mikinn skyldleika við mál-
flutning Morgunblaðsins þessa dagana.
Sumarið 1968 fékk Sovétstjórnin bréf frá
hópi manna i bandalagsriki sinu, Tékkó-
slóvakiu. Þeir vildu ekki láta nafns sins
getið, en erindið var að biðja um
rússneskan her til landsins, svo að ekki
yrði röskun á valdajafnvægi i Mið-Evr-
ópu, og vegna hættu sem stafaði af dvöi
Bandarikjamanna i Vestur-Þýskalandi.
Sovétstjórnin gerði þá höfuðskyssu að
hafa hausavixl á þessum bréfriturum,
sem enginn kunni að nefna, og löglegri
rikisstjórn landsins.
Það leynir sér ekki, að Morgunblaðs-
menn bjóða sig nú fala til að leika hlutverk
bréfritaranna i Tékkóslóvakiu 1968, — en
vonir standa til, að Bandarikjamenn hafi
vit á að þiggja ekki tilboðið.
FRÁ RÁÐSTEFNU VÍETNAMNEFNDARINNAR:
Bandaríkjastjóm áformar nú aukna
hernaðaraðstoð í Indó-Kína
Ráðstefna í Norræna
húsinu, 10. nóv. 1973, sem
Víetnamnef ndin á íslandi
boðaði til með aðildarsam-
tökum sínum og öðru
stuðningsfólki gerði eftir-
farandi ályktanir:
Um Indókína:
1. Ráðstefnan vekur athygli á
hinum sifelldu og stöðugt vaxandi
brotum á Parisarsamkomulaginu
um frið i Vietnam, sem Saigon-
stjórnin með stuðningi Banda-
rikjastjórnar gerir sig seka um.
1 þvi sambandi er bent á:
a) að enn eru yfir 200 þúsund
pólitiskir fangar i fangelsum og
einangrunarbúðum Saigonstjórn-
arinnar,
b) að enn eru i Suður-Vietnam
yfir 20.000 bandariskir hermenn
og hernaðarsérfræðingar, dul-
búnir sem borgaralegir ráð-
gjafar, sem skv. upplýsingum
flugmanna, sem teknirhafa verið
til fanga, stjórna m.a. loftárásum
Saigonstjórnarinnar,
c) að loftárásir og land-
vinningaherferðir Saigonhersins
á yfirráðasvæöi Bráðabirgðabylt-
ingarstjórnarinnar (BBS) færast
nú stööugt i aukana,
d) aö i fjárlögum Bandarikja-
stjórnar er gert ráð fyrir
aukningu fjárveitingar til striðs-
rekstrar i Indókina i formi
hernaðaraðstoðar, úr 2,735
miljörðum dollara fyrir fjarhags-
árið 1972-73 i 4,069 miljarða
dollara fyrir árið 1973-74.
Ráðstefnan minnir á fyrirheit
Háskólabiósfundarins á gamlárs-
dag ’72 með þátttöku forsvars-
manna stjórnarflokkanna þriggja
um viðurkenningu á Bráða-
birgðabyltingarstjórninni og
stuðning við þjóðfrelsisbaráttuna
i Vietnnam.
Ráðstefnan krefst tafarlausrar
viðurkenningar islensku rikis-
stjórnarinnar á BBS.
2. Ráðstefnan fagnar þvi sam-
komulagi um friö i Laos, sem
undirritað var 14.september s.l.
Það er mikill sigur fyrir þjóö-
frelsisbaráttuna i Laos undir
forustu Neo Lao Haksat (Pathet
Lao), en i þvi felst m.a.,
að bandariskir hernaðarsér-
fræðingar og thailenskir mála-
liðar þeirra hverfi úr landinu,
að striðsfangar verði látnir
lausir.
að mvnduð verði þjóðleg
einingarstjórn i landinu.
3. Eftir að Bandarikjastjórn og
Saigonsstjórn voru þvingaðar til
að hætta loftárásum á Kam-
bodiu i ágúst s.l., hafa þjóðfrelsis-
öflin undir forustu Hinnar
konunglegu einingarstjórnar
Sihanuks (GRUNC) unnið stór-
fellda hernaðarsigra. Konung-
lega einingarstjórnin ræður nú
nær öllu landinu og viðurkenning
hennar er komin á dagskrá Alls-
herjarþings Sameinuðu þjóð-
anna. 1 þvi sambandi krefst ráð-
stefnan viðurkenningar islensku
rikisstjórnarinnar á Hinni
konunglegu einingarstjórn Kam-
bodiu og stuðnings við hana á
vettvangi S.Þ.
Um herstöðvamál:
1. Ráðstefna Vietnam-
nefndarinnar á fslandi, haidin 10.
nóv. 1973, skorar á rikisstjórn
Islands að standa við fyrirheit
málefnasamningsins um brottför
hersins af landinu.
Framhald á bls. 14
Italir fari fyrr
að hátta
Stjórn þeirra íhugar orkusparnað
RÓM —- Oliuskorturinn af völdum
minnkandi framleiðslu og sölu-
takmarkana af hálfu Arabarikja
er helsti höfuðverkur itölsku
stjórnarinnar um þessar mundir,
sem og annarra rikisstjórna i
Vestur-Evrópu.
Italska stjórnin hefur nú i huga
ýmsar ráðstafanir til orku-
sparnaðar, þar á meðal að fá fólk
til að fara fyrr i háttinn og stytta
sýningartima kvikmyndahúsa.
Telja sérfræðingar að þessar ráð-
stafanir myndu gera Itölum fært
að komast af með tveimur
miljónum smálesta minna af oliu
til upphitunar árlega.
Einnig ihugar italska stjórnin að
takmarka aksturshraða bifreiða
við hundrað kilómetra, loka
bensinstöðvum um helgar og
draga úr götulýsingu.