Þjóðviljinn - 05.02.1974, Blaðsíða 6

6 StÐA — ÞJÖÐVILJINN Þriöjudagur 5. febrúar 1974.
PIOBVIUINN
MáLGAGN SÓSÍALISMA
VERKALYÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS.
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Ritstjórar: Kjartan Ólafsson
Svavar Gestsson (áb)
Fréttastióri: Eysteinn Þorvaldsson
Kitstjórn, afgreiösla, auglýsingar:
Skólav.st. 19. Simi 17500 (5 linur)
Askriftarverö kr. 360.00 á mánuöi
Lausasöluverö kr. 23.00
Prentun: Blaöaprent h.f.
TILLAGA TIL ÞINGSÁLYKTUNAR UM ÆVARANDIOG AUKIÐ HERNÁM
Eftirlætisstaðhæfing hernámssinna er
sú að hernaðarviðbúnaður Rússa i norður-
höfum hafi farið mjög vaxandi á undan-
förnum árum. Þeir halda lika fram þeirri
kenningu, að ekki komi til mála að raska
valdajafnvæginu neins staðar; þannig
styðja hernámsinnar á Islandi veru Rauða
hersins i Tékkóslóvakiu. En telji þeir
raunverulega að herafli Rússa hafi farið
vaxandi á undanförnum árum má furðu-
legt heita að þeir skuli ekki hafa lagt til að
heraflinn i Keflavik yrði aukinn til sam-
ræmis við aukningu hins rússneska
herafla. Hvernig stendur á þvi að Geir
Hallgrimsson og félagar hans hafa ekki
flutt tillögu á alþingi um vaxandi umsvif
bandariskra vigvéla á íslandi? Hvernig
stendur á þvi að Morgunblaðið lætur málið
ekki til sin taka og gagnrýnir rikis-
stjórnina fyrir það að hún skuli ekki hafa
forustu um aukningu hernaðarumsvif-
anna? Hvi skorar Morgunblaðið ekki á
lýðræðisflokkana að taka höndum saman
og heimta fleiri og stærri vopn?
Vaxandi umsvif hernámsliðsins hefðu
jafnframt i för með sér stóraukinn gróða
handa hermangsfyrirtækjunum. Það væri
gjörsamlega rökrétt afstaða i hópi
hernámssinna að þeir færu þess á leit við
Bandarikjastjórn að framkvæmdir yrðu
auknar að mun á Vellinum svo Islenskir
aðalverktakar, Reginn h.f. eða
Sameinaðir verktakar fengju meiri gróða.
Það er ákaflega stutt leið milli her-
mangsins og forustumanna Sjálfstæðis-
flokksins. Það er ekki ýkja langt siðan
Geir Hallgrimsson var framkvæmdastjóri
eins hermangsfyrirtækisins. Hann er þvi
húsum kunnúgur og veit hvar molarnir
hrynja af borðum vemdaranna.
Þegar tvöföldun verður i Rússaher ættu
hernámssinnarnir að heimta viðlika
þjónustubrögð af hálfu Bandarikjamanna.
Og ekki er minnsti vafi á þvi, að undir-
skriftir á Votergeit-vixla yrðu notaðar
sem fróm ósk íslendinga um sivaxandi
hernaðarumsvif Bandarikjamanna hér á
landi ef Geir Hallgrimsson settist i
stjórnarráðið. Er ekki að efa að þá lyftist
brúnin á Nixon og félögum þegar frá
íslandi hefði borist bænarskrá um eilif t og
æ umsvifameira hernám. Ekki yrði siður
gleði i þeim ranni ef fram yrði borin á
alþingi „tillaga til þingsályktunar um 3000
hermenn i viðbót i Keflavik og herstöð á
Melrakkasléttu”.
Enginn skal ætla að það sem hér hefur
verið sagt sé grin af neinu tagi. Viðbrögð
af hálfu hernámssinna eins og þau sem
hér hefur verið lýst væm aldeildis rökrétt
framhald af skrifum þeirra og mál-
flutningi að undanförnu.
DÓLGSLEG SKRIF UM FINNA
Finnar eru slikir „aumingjar” að þeir
kjósa sér ekki forseta án þess að biðja
Rússa um leyfi! Þessi er niðurstaða
Morgunblaðsins á sunnudaginn i forustu-
grein þegar þvi er slegið föstu að íslend-
ingar séu að „finnlandiserast”. Þessi
umrædda forustugrein Morgunblaðsins er
vonandi alveg dæmalaus i blaðaskrifum
Norðurlandaþjóða. Enginn hefur heyrt af
þvi að dönsk, norsk, sænsk eða finnsk blöð
hafi lýst þvi yfir að íslendingar væru
aumingjar. Ekki hafa róttæk blöð á
Norðurlöndum talað með fyrirlitningartón
um utanrikisstefnu fyrri rikisstjórna á
íslandi. Hver yrðu viðbrögðin á íslandi ef
finnskt, norskt, sænskt, danskt eða
færeyskt blað færi svipuðum orðum um
islenska forsetaembættið og Morgun-
biaðið um embætti finnska forsetans i
forustugreininni á sunnudaginn? Ætli við
myndum ekki gerast allþykkjuþungir, ætli
við fylltumst ekki reiði og sárindum i garð
þeirra sem svo skrifa?
Sannleikurinn er sá að dólgsleg skrif
Morgunblaðsins um Finna siðustu dagana
eru hin svivirðilegustu. Tilgangur þessara
skrifa um „finnlandiseringu” er sá, að
telja almenningi trú um að strax og
bandariski herinn fari héðan færist Island
upp i fangið á sovéskum ráðamönnum og
verði sett á hið pólitiska landakort á
svipaðan hátt og Finnland. Hér er
auðvitað um visvitandi blekkingartil-
raunir að ræða.

r ;------- i
þingsjá þjóðviljans
_______________á
Nýtt þingmál:
Stj ór n ar fr umvarp
um tryggingadómstól
I gær var lagt fram á alþingi nýtt stjórnarfrumvarp,
sem fjallar um tryggingadóm. Frumvarpíð gerir ráð
fyrir að settur skuli á stofn dómstóll fyrir landið allt,
sem nefnist tryggingadómur. Verkefni dómsins sé að
dæma í málum, sem rísa vegna úrskurða tryggingaráðs
Tryggingastofnunar ríkisins varðandi bætur og bótarétt
einstaklinga samkvæmt lögum um almannatryggingar.
Þar fyrir utan skal dómurinn dæma í málum, sem með
lögum verða lögð fyrir hann. Tryggingaráðherra skal
skipa dómara tii f jögurra ára í senn. Skulu þeir vera
fjórir, tveir lögfræðingar, læknir og tryggingastærð-
f ræðingur, en aldrei sitji þó f leiri en þrír í dómi samtim-
is.
Dómum tryggingadóms má áfrýja til Hæstaréttar.
1 greinargerö segir aö 20. janú-
ar 1972 hafi heilbrigöis- og trygg-
ingaráöherra, Magnús Kjartans-
son, skipað nefnd til þess að
semja lög um tryggingadóm. I
nefndina voru skipuð Auöur Þor-
bergsdóttir, formaður, Snorri
Hallgrimsson og Erlendur Lárus-
son. I skipunarbréfi segir um
hlutverk nefndarinnar: „Meö
lögum nr. 96 27. des. 1971 var á-
kveöið að setja á stofn trygginga-
dóm og skyldi setja honum og
starfsemi hans sérstök lög.”
Nefndin tgók fljótlega til starfa og
hélt hún alls 11 fundi fullskipuð,
en 27. janúar lést Snorri Hall-
grfmsson. Hafði nefndin þá að
mestu lokið störfum, en hafði ekki
aö öllu leyti komist að sameigin-
legri niðurstöðu.
Nefndarmenn kynntu sér þær
reglur um tryggingamál, sem
gilda á Norðurlöndum.
Fram kom í upphafi að nefnd-
armenn höfðu misjafnar hug-
myndir um hlutverk væntanlegs
tryggingadóms. Formaður
nefndarinnar, Auður Þorbergs-
dóttir, dómari, taldi aö hlutverk
tryggingadómsins ætti að vera að
dæma I málum sem rísa vegna á-
greiningsum úrskurði trygginga-
ráðs Tryggingastofnunar rfkisins
einvörðungu, enda væri að henn-
ar áliti ella farið út fyrir skipun-
arbréf nefndarmanna. Auk þess
taldi formaðurinn oheppilegt aö
taka málaflokka undan hinu al-
menna dómstólakerfi landsins og
stofna sérdómstóla. Erlendur
Lárusson taldi að ekki væri farið
út fyrir verksvið nefndarinnar
með tillögum um hlutverk trygg-
ingadóms á öðrum sviðum trygg-
inga en almannatrygginga. Skoð-
un Erlendar er sú — og sú var
einnig skoðun Snorra Hallgrims-
sonar — að allsendið ófullnægj-
andi sé að binda verkefni trygg-
ingadóms eingöngu við úrskurði
tryggingaráðs.
1 stjórnarfrumvarpi þvl sem
dreift var á alþingi I gær er um
hlutverk dómsins fylgt tillögu
Auðar Þorbergsdóttur.
Seðlabankinn hefur eins og
fleiri aðilar i landinu ákveðið að
minnast 1100 ára hokurs lands-
manna. Og eins og við mátti búast
hyggst bankinn gefa út peninga.
Er þar um að ræða tvo silfurpen-
inga og einn gullpening.
A áringu 1972 var leitað til fjög-
urra teiknistofa I Reykjavik og
þeim falið að gera tilíögur um
útlit peninganna sem skyldi
minna á landnámið. Að fengnum
tillögum stofanna voru valdar
fjórar myndir eftir Þröst
Magnússon teiknara.
Fyrstan skal frægan telja guli-
pening sem vegur 15,5 grömm, er
27,75 mm i þvermál og 10 þúsund
krónur að nafngildi. A framhlið
hans er mynd af Ingólfi Arnar-
syni er hann varpar öndvegissúl-
Jón Snorri
tekur sæti
á alþingi
Jón Snorri Þorleifsson tók i gær
sæti á alþingi i fjarveru Eðvarðs
Sigurðssonar. Jón Snorri er fyrsti
varamaður þingmanna Alþýðu-
bandalagsins f Reykjavikurkjör-
dæmi, og hefur hann setið á al-
þingi áður.
um sinum fyrir borð.
Stærri silfurpeningurinn verður
1 þúsund krónur að nafngildi.
Þvermál hans 39 mm og þyngd 30
gr. Framhlið hans sýnir land-
námsmenn af karlkyni helga sér
land með eldi.
Sá þriðji er einnig úr silfri og
nafngildi hans 500 krónur. Er
hann 35 mm i þvermál og vegur 20
gr. A framhlið hans má lita land-
námsmann af kvenkyni helga sér
land með þvi að leiða tvævetra
kvigu sér við hlið umhverfis skik-
ann (skyldi verðlagning pening-
anna endurspegla viðhorf Seðla-
bankastjóra til kvenfrelsis-
mála?).
Bakhlið allra peninganna er
eins, en þar gefur að lita land-
vættirnar f jórar, — ÞH