Þjóðviljinn - 28.02.1975, Síða 9

Bætt félagsaöstaöa stúdenta
Föstudagur 28. febrúar 1975 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 9
Stúdenta-
kjallarinn
opnaöur
Um síðustu helgi var
opnuð kaffii- og setustofa í
kjallara Gamlagarðs og
hefur hún hlotið nafnið
Stúdentakjallarinn. Verður
hann opinn á kvöldin og um
helgar alla daga nema
föstudaga þegar hann
verður leigður út tii félags-
starfs.
Blaðamönnum var boðið að
vera viðstaddir vigslu kjallarans
á föstudagskvöldið en til hennar
mættu m.a. menntamálaráð-
herra, stjórn Félagsstofnunar
stúdenta sem sér um rekstur
kjallarans og nokkrir úr
Stúdentaráði.
Þröstur Ólafsson hélt stutta
tölu af þessu tilefni og kom þar
fram að fyrstu árin eftir að
Gamligarður var reistur, árið
1934, hafi kjallarinn verið notaður
sem iþróttasalur stúdenta þar
sem einkum voru iðkaðir hnefa-
leikar.
I striðsbyrjun stóð til að stúka
hann niður i herbergi en af þvi
varð ekki þvi breska hernámslið-
iðlagði húsið undir sig. Eftir strið
var hins vegar hafinn rekstur
mötuneytis stúdenta i kjallaran-
um og gegndi hann þvi hlutverki
fram til ársins 1971 þegar félags-
heimili stúdenta var risið og
mötuneytið flutt i það.
Fljótlega eftir það kom upp sú
hugmynd að nýta bæri kjallarann
undirfélagsstarfsemi stúdenta en
framkvæmdir drógust á langinn.
A siðasta ári gengu fulltrúar SHl
á fund stjórnar Félagsstofnunar
og kváðu stúdenta vilja gera
gangskör að þvi að koma kjallar-
anum sem fyrst I gagnið. Var á-
kveðið að leggja ákveðið gjald á
hvern stúdent við skólann sem
innheimt skyldi með innritunar-
gjöldum.
1 haust var svo lýst eftir tilboð-
um i innréttingu kjallarans og
tekið tilboði Jóns Arnarr en hann
er trésmiður sem leggur stund á
nám i innanhússarkitektúr. Vann
hann siðan að verkinu við annan
mann i haust og vetur.
Stúdentakjallarinn er opinn á
daginn kl. 12.30—15 mánu-
dag—föstudags og á kvöldin kl.
20—23.30, en um helgar kl.
14—23.30. Þar verður selt kaffi og
kökur og geta stúdentar og gestir
þeirra hreiðrað þar um sig í
þægilegum básum. Eins og áður
segir verður kjallaranum ráð-
stafað á föstudagskvöldum til lit-
illa funda og annarrar félags-
starfsemi einstarkra hópa stúd-
enta eftir ákvæðum reglugerðar
þaraðlútandi.
—ÞH
Rabbaðsaman yfir kaffibolla i einum básanna i Stúdentakjaiiaranum.
Starfsstúlka mötuneytisins I spiunkunýju eldhúsi kjailarans.
,,Jörundur var leikinn
hér í annað sinn í gær-
kvöldi fyrir fullu húsi og
við mikinn fögnuð áhorf-
enda," sagði Kristín Olsoni
leikhússtjóri og leikstjóri
við Vasa Teater, þegar
Þjóðviljinn hafði tal af
henni i fyrradag, en hún
leikstýrir leikritinu Þið
munið hann Jörund, eftir
Jónas Árnason, sem frum-
sýnt var þar á laugardags-
kvöldið.
„Við gerum okkur mjög góðar
vonir um sýningarnar framvegis,
miðað við undirtektirnar á þess-
um tveimur fyrstu sýningum. Við
ætlum að sýna Jörund i tuttugu og
tvö skipti þetta leikár og hefðum
viljað hafa fleiri sýningar, en við
erum bundin af borgarhljóm-
sveitinni, þar eð sex hljómlistar-
menn úr henni leika undir söngv-
ana i Jörundi. En við vonumst til
þess að geta tekið verkið upp aft-
ur i haust.
Vasa er ein helsta borgin i
Austurbotni, ibúar um 55.000 og
þriðjungurinn þar af sænskumæl-
andi. „En okkar leikhús, sem er
sænskumælandi, er ekki hvað sist
sótt af fólki úr héraðinu i kring,
sem er mikið til sænskumæl-
andi,” sagði Kristin Olsoni. „En
ég hef nú lika á tilfinningunni að
Jörundur verði meira sóttur af
finnskumælandi fólki heldur en
gengur og gerist um okkar leik-
húsverk. Bæði er áberandi, hve
mikla hrifningu verkið vekur, og
svo er það mjög sjaldgæft að is-
lensk leikhúsverk sjáist i finnsk-
um leikhúsum. Tónlistin i Jörundi
Martin Kurtén og Kristin Olsoni, leikhússtjórar við Vasa-leikhúsið.
Olsoni leikstýrir Jörundi og Martin Kurtén fer með hlutverk Trampe
greifa.
Hundadagakonungurinn (til vinstri) og Borgar Garðarsson I hlutverki
hans.
ÖSTE R BQTTNiNGAR
w

STORHRIFNIR AF
JÖRUNDI
gerir lika sitt til að laða að, þvi að
hún er mjög skemmtileg og fellur
vel inn i heildarmynd verksins.”
Góð krítik
Kristin Olsoni sagði ennfremur
að Jörundur hefði fengið mjög
góða kritik i blöðunum i Vasa,
bæði þeim sænsku- og finnsku-
mælandi. Verður varla annað
sagt en islensk leikhúsmenning
hafi verið sæmilega kynnt i Finn-
landi upp á siðkastið, þvi að dag-
ana 16. og 17. febrúar sýndi leik-
flokkur frá Þjóðleikhúsinu Inók i
Vasa Teater við mjög góðar und-
irtektir áhorfenda og gagnrýn-
enda.
Daginn sem Jörundur var
frumsýndur birti Vasabladet,
aðalblað sænskumælandi manna
þar um slóðir, forsiðuviðtal við
Jónas Arnason og auk þess grein,
þar sem rakin er saga söguhetj-
unnar Jurgens Jurgensens, sem
var hundadagakonungur „með
sóma og sann eitt sumar i landinu
bláa”. Þar er lika birt sænska
þýðingin á upphafssöngnum i
leiknum, ásamt myndum af aðal-
leikurunum i hlutverkum sinum.
Mynd af Borgari Garðarssyni i
hlutverki Jörundar er þar stillt
upp á móti mynd af málverki af
Jörundi eftir G.W. Eckerberg, og
svo skemmtilega vill til að ekki er
annað að sjá en að hundadaga-
konungurinn hafi verið nokkuð
svo álitslikur þeim leikara, sem

nú kynnir hann fyrir österbottn-
ingum!
,,Þetta er líka
verkefni stjórn-
málamannanna..."
I viðtalinu kynnir Jónas nokkuð
það baráttumál sitt að friðlýsa
Norður-Atlantshafið fyrir öllu
hernaðarbrölti. „Þar eru allskon-
ar skip á ferð,” hefur Vasabladet
eftir Jónasi. „Kjarnorkuknúnu
kafbátarnir geta rekist á og
brotnað, sokkið og valdið hroða-
legu drápi á fiskinum — og fiskur-
inn er sem kunnugt er tilveru-
grundvöllur tslands. Og einnig
eitt af grundvallaratriðum þess
að Noregur haldi áfram að vera
til.”
t viðtalinu er fjallað um stöðu
tslands og Norður-Atlantshafs á
mörkum valdablakka risaveld-
anna tveggja, Bandarikjanna og
Sovétrikjanna, og i framhaldi af
þvi um sögulegt baksvið sögunn-
ar af Jörundi:
„Segja má að afstaðan hafi
verið samskonar á timum Napó-
leons, þegar valdablakkir Eng-
lands annarsvegar og Napóleons
og bandamanna hans hinsvegar
áttust við. t báðum tilfellum
koma átökin niður á smáþjóðun-
um, sem alltaf eru á átakasvæð-
inu miðju eða mitt á milli
stórveldanna. Og við, sem erum
af smáþjóðunum, heyjum okkar
sjálfstæðisbaráttu óaflátanlega
með vopnum hugans, orðsins,
bókmenntanna ... Þetta er lika
verkefni stjórnmálamannanna:
að leysa þjóðir sinar frá hug
myndum hernaðarbandalaganna
og tengslum við þau, frá valda-
taflinu sem ógnar sjálfu mann-
lifinu.” dþ.
SÝNINGUM Á VERKIN