Þjóðviljinn - 28.03.1976, Blaðsíða 3

Þjóðviljinn - 28.03.1976, Blaðsíða 3
Sunnudagur 28. mars 1976 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 3 ViSTTVSKUND Liechtenstein er smáblettur á milli Sviss og Austurrfkis, undir sérstökum þjóöhöföingja. Höf- uöborg: Vaduz. I hjarta Evrópu eru tvær „skattaparadísir" hvor við hliðina á ann- arri, smárikið Sviss og dvergríkið Liechtenstein. Þangað safnast f jármun- ir hvaðanæfa að úr Evrópu frá fólki sem f lýr skattalög sinna eigin landa. I því skyni eru ÞESSA GREIN ÆTTU HEILDSALAR AÐ LESA! Ábatasöm viðskipti við Liechtenstein • Hér greinir frá aðferðum sænskra kaupsýslumanna við að fela peninga fyrir skattayfirvöldum liggja nefnilega suður i Liecht- enstein. Er þá nokkuð annað að gera en snúa sér til yfirvalda i þessu dvergvaxna furstadæmi og biðja þau ásjár? Þvi miður, „lok-lok og læs, og allt úr stáli”. Þarlendir embættismenn mundu yppta öxlum og tala um löglega viðskiptahætti og eðlileg trúnaðarmál i viðskiptalifinu. Ibúar Liechtensteins eru um 24 þúsund, en erlendu fyrirtækin sem eiga þar útibú eru uppundir 30 þúsund að tölu. Fæst þeirra reka nokkra starfsemi i landinu, enginn skattur lagður á tekjur fyrirtækja i landinu. Tekjurnar mega skipta hundruðum mil- jóna, engin álagning! Að visu er greiddur 1 prómill fjármagnsskattur sem leggst á upphaflegt hlutafé og saman- safnaðan hagnað, en á úthlutað- an ágóða er lagður 4% skattur. Allir sjá að þetta eru smámunir. Tekjur Liechtenstein-búa af öllum þessum sæg erlendra pappirsfyrirtækja i landinu eru þvi i reynd sáralitlar. Þau greiða ekki nema einn tiunda Frá höfuöborginni Vaduz. Landiö er 154 ferkm. Þetta er höll furstans, sem heitir Franz Josef annar, hvorki meira né minna. opnaðir leynilegir banka- reikningar og stofnuð pappírsfyrirtæki. Hér er eftir sænskri heimild greint frá aðferðum skatt-f lóttamannanna, en oft heyrist rætt um svip- aðar aðferðir meðal ís- lendinga. Nýlega birti sænska stórblað- ið Dagens Nyheterá viðskipta- siðu sinni nokkra frásögn af skattasvindli auðugra svia i gegnum Liechtenstein. Fullyrt var að svipuðum árangri væri hægt að ná i Sviss, og slikum að- ferðum beittu samviskulausir kaupahéðnar allra landa. Tvær faktúrur Tekið var dæmi af viðskipta- háttum sænsks heildsala hr. Svenssons. Við útflutning á vör- um frá Sviþjóð fer hann svona að: Hann selur fyrir 5 miljónir króna til Italiu. Italski við- skiptavinurinn fær tvo vöru- reikninga eöa faktúrur, annan frá Sviþjóð sem hljóöar uppá 4 miljónir, hinn frá pappirsfyrir- tæki Svenssons i Liechtenstein uppá eina miljón króna. Siðan greiðir italinn svo sem upp er sett. Miljónin sem fer til Liecht- enstein kemur aldrei fram i bókhaldi hr. Svenssons heima i Sviþjóð og þannig „snuðar” hann sænsk skattayfirvöid. Tekjur sænska fyrirtækisins sýnast fimmtungi minni en þær eru i reynd, og það er ef til vill einmitt þetta sem sker úr um það hvort hr. Svensson á að greiða verulegan tekjuskatt ell- egar litinn sem engan skatt. 10% of há faktúra Nú þarf hr. Svensson að kaupa vörur frá útlöndum og þá má segja að aðferðin snúist við. Hr. Svensson semur við franskan aðila um kaup á vör- um fyrir eina miljón króna. Jafnframt er samið um það að á vörureikningnum eða faktúr- unni sem send er til Sviþjóðar standi upphæðin 1 miljón og eitt hundrað þúsund krónur. Sá franski fær siðaii sendar 1,1 mil- jón kr. frá Sviþjóð, en hann kemur 100 þúsund krónum inn á reikning Svenssons i Liechten- stein. 1 bókhaldi hr. Svenssons i Svi- þjóö kemur fram meiri kostnað- ur við vörukaup erlendis frá en réttmætt er, ög það þýðir að nettótekjur af rekstrinum verða þeim mun minni. Sem sé létt- bærari skattar. Þóknun haldið eftir erlendis Til eru fleiri vinsælar aðferðir og verður hér nefnd ein i viöbót sem ekki er nú liklegt að islend- ingar eigi greiðan aðgang að. Hr. Svensson er verksmiðju- eigandi og hann fær einkaleyfi á ákveðnum vélbúnaði. Hann sel- ur nú þetta einkaleyfi og eftir nokkra milliliði er það komið i hendur pappirsfyrirtækis hans sjálfs i Liechtenstein. Þegar nú Svensson selur vélar sinar úti um heim, kemur það af sjálfu sér að þóknun fyrir einkaleyfið er greidd einkaleyfishafanum, nefnilega pappirsfyrirtæki Svenssons i Liechtenstein. Fyrri tvær aðferðirnar mega heita óbrigðular og „pottþétt- ar”, en þessi siðasta er ekki al- veg hættulaus nema gætt sé hæfilegrar forsjálni. Refsivert hér, — en löglegt þar Vissulega eru þær aðferðir sem hr. Svensson, stórkaup- maöur eða iðjuhöldur, beitir i viðskiptum sinum við útlönd, ó- löglegar frá sjónarmiði sænskra laga, og hann ætti að réttu lagi að greiða stórfé i skattsektir. En galdurinn er bara sá að i fæstum tilvikum er hægt að sanna nokk- tilvera þeirra er nafnið tómt á þinglýstum skjölum. Tilgang- ur:peningayfirfærslur, ekkert annað. Ríkisbankinn veit ekkert Yfirlögfræðingur sænska rik- isbankans segist ekki hafa hug- mynd að hve miklu leyti sviar kunna að háfa ólögleg fjármála- sambönd við Liechtenstein. Erfitt væri að hafa eftirlit með þvi cn starfskraftar eru l'air. (Bankastarfsmenn henda gam- an að þvi að i eftirlitsdeildinni vinni 53, 3 liti eftir en 50 raði skjölum). Hitt er staöreynd að i hverjum mánuði eru afgreiddar yfir- færslur i beinhörðum peningum til Liechtenstein. Lögfræðingurinn: Hvað vitum við nema það sé eini möguleik- inn fyrir sænskt stórfyrirtæki til að ná hagkvæmum viðskiptum, að það láti ákveönar greiðslur ganga i gegnum Liechtenstein. Það eitt er ekki ólöglegt. 0 kr. í tekjuskatt Hver er þá hagnaðurinn af þvi að hafa pappirsfyrirtæki i Licechtenstein og láta fjármuni renna þangað? Þetta hljóta að verða nettótekjur þvi að þau fyrirtæki hafa engan rekstur. Svarið er þetta: Það er alls hluta af skatttekjum rikisins og launagreiðslur eru engar. Að visu þurfa útlendingarnir að eiga sér umboðsmann, og það eru um 20 Jögfræðiskrifstof- ur sem sjá um „viðskiptin”. Eigendur þeirra fá eflaust eitt- hvað fyrir sinn snúð, enda eru þeir einskonar yfirstétt i land- inu. 6 miljaröar í umboðslaun Það sem hér hefur verið sagt um „skattaparadisina” Liecht- enstein gildir að miklu leyti einnig um Sviss, landið sem Liechtenstein er i tollasam- bandi við. Einnig i Sviss blómg- ast alþjóðleg fjármálastarf- semi, ekki sist i tengslum við hina miklu og auðugu banka landsins. Nýlega gerði sænski rikis- bankinn athugun á þeim greiðslum sem fara út úr Svi- þjóð til þessara landa. Bráða- birgðaniðurstaðá var þessi: A hverju ári eiga sér stað um tvö þúsund yfirfærslur á „um- boðslaunum” til Sviss og Liechtenstein, þar af 150—200 til þess siðarnefnda. Samanlögð fjárhæð nemur um 150 miljón- um sænskra króna eða um 6 miljörðum islenskra. —hj— uð á hann. Sönnunargögnin

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.