Þjóðviljinn - 28.03.1976, Page 12

12 SÍÐA — ÞJÖÐVILJINN Sunnudagur 28. mars 1976
Gamli miðbæjarkjarn-
inn í Reykjavik er hægt
og hægt að deyja sem lif-
andi miðstöð borgarinn-
ar. Á kvöldin og um helg-
ar er hann eins og
draugabær. Áður fyrr
flykktist fólk á Lækjar-
torg, Austurstræti og
Austurvöll í fritimum
sínum til að njóta lífsins.
Nú loka kaffihúsin, mat-
sölurnar og sjoppur að
loknum vinnudegi vegna
þess að fólk lætur ekki sjá
sig þar. Rúnturinn er al-
veg úr sögunni. Stefna
borgaryfirvaIda er að
skapa nýjan miðbæ i
Kringlumýri en hætt er
við að þar verði engin
miðborgarstemmning ef
marka má svipaðar til-
raunir í erlendum borg-
um. Þjónustumiðstöðvar
Reykjavíkur teygja sig
nú inn allan Laugaveg og
Suðurlandsbraut og allt
inn i Iðngarða. Veitinga-
hús, kvikmyndahús, sýn-
ingarsalir og aðrar lysti-
semdir sem borgin hefur
upp á aö bjóða eru á víð
og dreif um allt höfuð-
borgarsvæðið.
'v, Í '&ðU 'Z:J
mm

Austurstræti I besta veðri á sunnudagseftirmiðdegi. Gjörsamlega lifvana. A hægri hönd gnæfa m.a. þrir stærstu bankar landsins (Myndir: Ari)
DAUÐUR MIÐBÆR
Seölabankinn hefur nú tekiö á leigu Austurstræti 14, sem sést fjær til
hægri. Landsbankinn sést nær.
Skemmtilegustu borgir i heimi
eru þær sem hafa samþjappaða
þjónustukjarna þar sem fólk get-
ur hæglega gengið milli staða.
Þar er iðandi lif jafnt á daginn
sem kvöldin. Leiðinlegustu borg-
irnar eru þær sem hafa engan
slikán eiginlegan kjarna. Hætt er
við að Reykjavik sé að færast i
hóp slikra borga ef ekki verður
spyrnt við fótum.
Eitt af þvi sem er að seigdrepa
gömlu Kvosina i Reykjavik er
bankastarfsemi margs konar.
Bankarnir leggja undir sig eitt
stórhýsið af öðru.. Sumir þeirra
veita almenningi umtalsverða
þjónustu á daginn en á kvöldin
eiga þeir sinn þátt i að skapa
steindauðan bæ.
Einn er þó sá banki sem hvergi
ætti að eiga heima nema fyrir ut-
an bæ þvi að hann veitir almenn-
ingi sáralitla þjónustu og á þvi
ekkert erindi i miðbæinn. Þetta er
Seðlabanki Islands. Hann er eins
og kolkrabbi sem teygir anga sina
i allar áttir. Nú virðist hann vera
hættur við stórhýsi sitt á Arnar-
hóli en i stað þess tekið upp þá
stefnu að taka á leigu stórhýsi i
miðpunkti borgarinnar. Með þvi
leggur hann undir sig húsnæði
sem ella væri notað i hvers kyns
lifandi starfsemi. Auk þess er
þetta rándýrt húsnæði sem kostað
er af almannafé.
Nú nýlega hefur hann t.d. tekið
undir sig stórhýsið Austurstræti
14, allt nema neðstu hæðina.
barna voru áður alls konar skrif-
stofur, verslun og tvær litlar ibúð-
ir i risi. Einu sinni var leikfimi-
salur, skóli og sýningarsalur i
húsinu. Nú er verið að gjörbreyta
þvi i þágu bankans.
Timi er kominn til að borgar-
stjórn fari að móta einhverja
heildarstefnu varðandi gamla
miðbæinn. Þar hefur allt verið
látið reka á reiðanum svo að hann
er nú eins og óskapnaður ólikra
stiltegunda og ægir saman gömlu
og nýju. Beggja megin Kvosar-
innar eru gamlar húsaþyrpingar,
sem eru að drabbast niður af þvi
að borgaryfirvöld geta ekki gert
upp við sig hvort eigi að rifa þær
eða ekki. Ef tekin væri upp sú
stefna að láta Grjótaþorpið og
Þingholtin með sina Bernhöfts-
torfu njóta sin sem lifandi heildir
yrði það til mikils stuðnings
gamla góða miðbænum og gæti
læknað að einhverju leyti þá
dauðasótt sem nú herjar á hann.
Reykvikingar ættu að sjá sóma
sinn i þvi að lyfta honum til auk-
ins vegs og virðingar og tengja
fortið við nútið á eðlilegan hátt.
Verslunarbankinn og Samvinnubankinn i Bankastræti -
Hinn raunverulegi miöbær Reykjavikur teygir sig nú nær 5 kílómetra frá Kvosinni og inn I Iöngaröa eins
og langur og mjór áll. t slfkum miöbæ myndast engin stemmning.