Þjóðviljinn - 22.05.1976, Qupperneq 4

'4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 22. maí 1976
DJOÐVIUINN
MÁLGAGN SÓSÍALISMA,
VERKALÝÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS.
trtgefandi: ÍDtgáfufclag Þjóöviljans
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Ritstjórar: Kjartan ólafsson
Svavar Gestsson
Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson
HEFUR FRAMSÓKNARFORUSTAN BEÐIÐ UM INNGÖNGU
í SJÁLFSTÆÐISFLOKKINN?
Að undanförnu hefur það orðið æ
algengara að Einar Ágústsson, utanrikis-
ráðherra, hefur gert sjálfan sig að póli-
tisku viðundri. Þetta hefur einkum komið
fram i þvi að hann étur viðstöðulaust ofan
i sig allar yfirlýsingar sinar um land-
helgismálið og hugsanlega úrslitakosti
gagnvart Atlantshafsbandalaginu —
aðeins ef Sjálfstæðisflokkurinn leggur svo
fyrir.
Aður en hann hélt til utanrikisráðherra-
fundar Nató i Osló gaf hann þær yfir-
lýsingar að hann ætlaði — eins og hann
orðaði það sjálfur — að ,,rifa kjaft” á
Natófundinum, þar myndi hann ekki flytja
„neinn fagnaðarboðskap”. Þessum djarf-
legu yfirlýsingum utanriksiráðherrans
var fylgt eftir i ræðum framsóknarmanna
i útvarpsumræðunum um að þegar i stað
bæri að kalla heim islenska sendiherrann
hjá Atlantshafsbandalaginu og Þórarinn
Þórarinsson þorði ekki annað en að skrifa
leiðara sem mjög gekk i þessa átt. Vegna
þessara yfirlýsinga flokksforustu fram-
sóknar töldu einhverjir að Eyjólfur væri
að hressast og hinir almennu félagsmenn
framsóknar fögnuðu þessum tiðindum,
eitt félagið gerði meira að segja ályktun
til þess að fagna „hugarfarsbreytingu”
flokksforustunnar.
En þegar til kastanna kom var ekki
staðið við neitt af þeim yfirlýsingum sem
gefnar voru. í stað þess að segja Nató að
til stæði að kalla islenska sendiherrann
heim frá Briissel, sagði Einar að eitt
meginverkefni islenskra stjórnarvalda
væri að halda íslandi i Nató, þvi hann,
utanrikisráðherrann, vildi helst engan
annan verndara! Þessi orð utanrikisráð-
herra nista i merg og bein allra ærlegra
islendinga þvi þeir hafa ekki gleymt þvi að
hér sveima yfir landinu Nimrod-vélar úr
Nató-flugflotanum og sex freigátur með
alvæpni vernda bresku veiðiþjófana. Og
þessi ummæli utanrikisráðherrans og öll
frammistaða hans i Osló hlýtur að valda
landsmönnum, og þó einkum mönnum i
Framsóknarfloknum sem allt til þessa
hafa haft trú á honum, miklum áhyggjum.
Augljóst er nefnilega af yfirlýsingum ráð-
herrans að hann talar nákvæmlega eins og
Sjálfstæðisflokkurinn kysi helst að hann
gerði. Engu er likara en sá Einar
Ágústsson sem eitt sinn virtist heill
bandamaður fyrir brottför hersins i
vinstristjórn hafi gengið i Sjálfstæðis-
flokkinn. Nýjasta heimildin um þetta
hugarfar utanrikisráðherrans er einmitt
frá utanrikisráðherrafundinum i Osló.
Þar komst ráðherrann þannig að orði að
herinn yrði hér á landi meðan meirihluti
væri innan Sjálfstæðisflokksins fyrir „á-
framhaldandi veru hersins”! Einar
Ágústsson spyr semsé ekki lengur um
meirihluta þjóðarinnar eins og hann gerði
fyrrum ellegar þá meirihlutann i sinum
flokki: hans upphaf og endir eru þær á-
kvarðanir sem teknar eru i Sjálfstæðis-
flokknum. Þjóðviljinn hefur oft gagnrýnt
Framsóknarflokkinn harðlega en blaðið
fullyrðir nú að aldrei hafi forustumaður
Framsóknarflokksins sokkið dýpra i
ihaldsþjónkun en Einar Agústsson gerði á
fundinum i Osló.
Verulegar likur verður að telja á þvi að
aðrir forustumenn Framsóknrflokksins,
eins og Ólafur Jóhannesson, Steingrimur
Hermannsson og Þórarinn Þórarinsson,
hafi vitað gjörla hvert mál Einar myndi
flytja i Osló, á sama tima og þeir sömdu
ræður og leiðara sem gengu i alveg gagn-
stæða átt. Sé svo ekki þá eiga þessir
forustumenn Framsóknarflokksins ekki
annan kost en að afneita Einari Ágústs-
syni og málflutningi hans. Ella verður að
draga þá ályktun að ekki einasta hafi
Einar Ágústsson beðið um inngöngu i
Sjálfstæðisflokkinn, heldur gjörvöll fram-
sóknarforustan.
—s
herra i Osló kemur fram aö
hann mun hafa veriö miklu
haröoröari i garö NATO á þeim
vettvangi, heldur en á lokuöum
fundum meö ráöamönnum
NATO. Morgunblaöiö segir:
„Diplómatar sem sátu hinn lok-
aöa fund ráöherranna sögöu aö
Einar Agústsson heföi einungis
varaö viö þvi þar aö aöild ís-
lands aö bandalaginu væri i
hættu en tónninn hjá honum
heföi veriö miklu mildari en á
blaöamannafundinum.”
Hvaö skyldi þetta þýöa? Hef-
ur Einar Agústsson skýrt
NATÓ-herrunum frá þvi aö ekk-
ert væri aö marka „gifuryröi”
hans viö heimspressuna. Þaö
var þvi ekki nema von aö einn
blaðamaðurinn spyröi: „Hvers-
vegna hótar Island úrsögn aftur
ogafturengerirekkert?” Einar
svaraði þvi til aö góöar visur
væru ekki of oft kveönar.
Liklegt má telja aö yfirmenn
NATÓ taki litið mark á mátt-
lausum aðvörunum utanrikis-
ráöherrans. Þaö eina sem þeir
gefa gaum er liklega sú staö-
reynd að almenningur á Islandi
geristæfráhverfariNATÓog aö.
þaö gæti komiö niöur á núver-
andi NATÓ-sinnuöum stjórnar-
flokkum I næstu kosningum. Ef
til vill hreyfir þaö framtiöarviö-
horf eitthvað viö þeim.
Hinsvegar heföi þaö veriö á-
hrifarikast hjá utanrikisráð-
herra ef hann heföi hreinlega
tilkynnt um ákvöröun tslands
um aö ganga út NATÓ. Sjálf-
stæöismenn heföu ekki þurft aö
óttast sllka yfirlýsingu, þvi aö
Einar Agústsson heföi alltaf
getaö sótt hana aftur eins og
dæmin sanna.
Mikill er þinn
meirihluti
Ánægjutónninn i skrifum
Morgunblaösins um frammi-
stöðu utanrikisráöherra i Osló
er auöfundinn. Aö minnsta kosti
á þremur stööum i fréttafrá-
sögnum er þess getiö aö ráö-
herra hafi slegið föstu: „Aö
Frá NATÓ fundinum i Osló
meöan meirihluti Sjáifstæöis-
flokksins vildi hafa herinn færi
hann ekki af landinu, þótt
Framsóknarflokkurinn vildi
hann burt”. Gera má ráö fyrir
þvi aö þaö sé ekki einungis
vegna klaufaskapar sem frá-
sögnin er oröuö þannig aö skilja
má ummæli ráöherra á þann
veg, aö engu skipti hvort Sjálf-
stæöisflokkurinn sé I stjórn eöa
ekki. Meirihluti hans ráöi samt
sem áöur framtiö bandarisku
NATÓ-herstöövarinnar á ís-
landi. Mikill er máttur meiri-
hluta Sjálfstæöisflokksins.
Hitt er annað aö þaö er eins
vist og sjálfstæöismenn eru
ánægöir meö frammistööu ráö-
herrans, þá er þorri fram-
sóknarrr.anna óánægöur meö
hana, og þykir nóg um hvaö allt
hans tal er loðiö. Ráöherrann er
I skúffu ihaldsins og segir á end-
anum já viö öllu sem upp úr
henni er dregið.
Um Oslóarför Einars Ágústs-
sonar mætti vel gilda visan sem
einn ágætur og fyrrverandi
framsóknarmaöur kvaö um
flokksbróöur sinn sem þurfti aö
taka afstööu til þriggja atriöa i
sambandi viö ISAL-samningana
og Álveriö á slnum tima.
„Glæst er á skriöi flokksins
fley
meö fræknu liöi og snjöllu.
Þaö situr hjá og segir nei
og segir já viö öllu.”
Hvað er í
pokanum hjá
Bonn-stjórninni?
Fréttir frá Osló hermdu i gær,
að samningar i landhelgisdeil-
unni viö breta væru komnir á
skriö, og utanrikisráðherra Is-
lands væri ! stööugu sambandi
viöforsætisráöherrann, sem sit-
ur fund I Finnlandiogflokksfar-
mann sinn í Reykjavlk.
Ekkert er enn ljóst hvaö út úr
þessum viöræðum kemur. Hins-
vegar hefur utanrlkisráöherra
skýrt frá þvi aö hann muni eftir
fund sinn viö Genscher i Osló,
gera Islensku stjórninni grein
fyrir tilraunum vestur-þjóö-
verja til þess að komast á sniö
viö bókun 6 I samningunum viö
Ef nahagsbandalagiö. Siöan
veröi tekin ákvöröun um hvort
fiskveiöisamningnum viö
v-þjóöverja veröi sagt upp eöa
hann framiengdur. Ráðherrar
Isl. stjörnarinnar hafa marg-
endurtekið að Bonn stjórnin hafi
unniö ötullega aö lausn þessa
máls. Ekki hefur tekist að fá þá
til þess aö kveöa nákvæmara aö
oröi. Þaö er sannarlega kominn
timi til aö þjóöin fái aö vita hvaö
er i pokanum.
Haltu mér,
slepptu mér
í Osló
„Viö viljum vera i NATÓ, en
viöráöum ekki lengur við fólkiö.
Sjáiöi bara Keflavikurgönguna
þá fjölmennustu frá upphafi. Ef
NATó leysir ekki landhelgis-
máliö og kemur bretum útfyrir
200 milurnar munum viö
kannskiogef til vill, yfirvegaaö
láta NATÓ vita af þvi aö viö
endurskoðum afstööu okkar til
Bandalagsins. Við viljum aö
bandarlski herinn fari af land-
inu, en hann veröur svo lengi og
meirihluti Sjálfstæöisflokksins
vill aö hann veröi á tslandi. For-
ystumenn NATÓ verða aö skilja
þaö aö á Islandi er lýöræöi og
standi ráðherrar núverandi
stjdrnar, sem er vinsamleg
NATÓ, ekki I stykkinu i utan-
rlkismálum og sérstaklega i
landhelgismálinu munu þeir
falla I næstu kosningum og þá
má drottinn sjálfur veröa ykkur
til aöstoöar en ekki viö, því eng-
inn veit hvaö viö tekur.”
Þetta er um þaö bil inntakiö I
þeim boðskap sem Einar
Agústsson, utanrikisráðherra,’
flutti NATÓ-herrunum I Osló á
utanrikisráöherrafundinum.
Ekki vantar aö slegiö sé úr og I á
bestu framsóknarvlsu.
I frásögn Morgunblaðsins af
blaöamannafundi utanrlkisráö-