Þjóðviljinn - 23.01.1977, Side 6

Þjóðviljinn - 23.01.1977, Side 6
6 SIÐA ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 23. janúar 1977 TRYGGVI ÓLAFSSON SKRIFAR UM MYNDLIST Moderna museet bauö upp á margar athyglisv^eröar sýningar á myndlistl lok ársins. Viö vorum þar á ferö, fjórir málarar, vegna þátttöku i stórri norrænni sýn- ingu, sem nefndist: „Augliti til auglitis”. Viö vissum aö nútima- safniö haföi veriö lokaö um hriö vegna breytinga og átti nú aö hafa opnaö aftur. En okkur brá heldur I brún að sjá safniö nærri þvi helmingi stærra og glæsilegra en fyrr. Þrjár allstórar sýningar voru á döfinni, á sama tima, en engu aö siöur virtist enn rýmra um þau verk sem fyrir voru i eigu safnsins. Tilefni þessara hug- leiöinga er sýning á verkum tveggja ungra svia, en verk þeirra voru fyrir margra hluta sakir mjög óvenjuleg. Þeir Peter Tillberg og Lars Kleen sýndu 5 verk i stórum sal, 3 skúlptúra og tvö málverk Þetta hljómar ekki mikilfenglega, en verkin voru bæöi stór i sniöum og mikiö i þau lagt I alla staöi. Mál- verk Tillbergs voru 3x5 m. að stærö og skúlptúr Kleens frá 2,5 m og upp i 7m á hliö. Veggir sýn- ingarsalsins voru klæddir veöruö- um segldúk, likt og notaöur er til þess aö breiöa yfir saltfisk. Fljótt á litið virtist verkunum hafa veriö komið fyrir i tómlegri vöru- skemmu. Tillberg og grjótið Tillberg er tregablandinn i sýn sinni á framtiðina. Honum og Kleen er reyndar sameiginleg einhverskonar tortryggni, þeir vilja vita hvaö verið er aö gera i þjóöfélaginu og hvert stefnir gagnvart náttúrunni;hvert er tækniþróunin aö halda? Sem fyrr segir, sýnir Tillberg aöeins tvö málverk. Annaö þeirra er af þrotlausri framsókn höfuöstaðar- ins, neöanjarðar. Veriö er aö sprengja göng fyrir járnbraut borgarinnar, I landi granitkletta og föðurlandi dýnamitsins. Myndin sýnir vinnuhlé I greftrin- um, tveir ryögaöir grjótflutn- ingabflar speglast i lygnum, leir- lituöum forarpolli. Bert grjótiö kemur fram i birtu ijóskastar- anna. Málverkið nefnir Tillberg „Klapparhvelfingu” Myridin er máluö meö tviráöum huga, stór- gert grjótiö er ótryggt sviö, iskyggileg leiktjöld. Grjótiö i sári jaröarinnar er málaö meö ein- földum meöulum, — ef til vill eru opnir steinarnir örlitiö hörunds- kenndir á yfirboröinu? Tillberg hefur fengist mikið við aö mála skrýtnar „landslagsmyndir” og honum er iagiö aö fá sérkennileg- an heim út úr grjóti. Hin myndin, „Himinhvolf”, er einnig sér- kennilega máiuö, opinn geimur sem er grunsamlegur I efnis- kennd sinni. Tillberg er ekki aö gera kröfur um fegurð til náttúr- unnar, hann er aö nota hana til þess aö spyrja spurningar á þjóö- félagslegum grundvelli: hvert eruö þiö aö fara gegn um alla þessa kletta? Áhrif myndanna magnast af þvi, hve mikil þögn rikir i þeim og einnig af þvi, hvernig þær hanga hlið viö hliö. Tillberg tekst aö ýta viö uppruna- legri náttúrutilfinningu áhorfand- ans. Þögull áhorfandi frammi fyrir þögninni og kyrrðinni i klapparhvelfingunni litur til him- ins á hinni myndinni. GÖMDA RUM En utstállning av Lars Kleen och Peter Tillberg 1976 Anglýsingaplakat af sýningu svlanna. Tveir svíar smlðaöur fyrir tveim árum I til- efni kvikmyndatöku, hrollvekju, sem sýnir aðferöir þær sem tiök- uöust á siöustu öld, er verið var að lækna geðsjúklinga. Sjúkling- urinn er bundinn fastur i stól og snúiö i hring af miklum hraöa uns hann róast!! Auövelt er aö imynda sér þá pyntingu sem felst i miöflóttaaflinu. „Einangrunar- klefi” er byggöur á ekki óskyldri hugmynd sem tiökast I veruleik- anum, nefnilega hjá glæpalög- reglunni i Stokkhólmi, nú á dögum. Ef gæslufangi þjáist af innilokunarkennd, þá er hann settur I sérstakan klefa, spenntur fastur við rúmiö, þar til næst I lækni. Ct frá þessari óvenjulegu venju hefur Kleen smfðað litiö fangarúm meö spenniólum: klefinn er settur I húsalyftu i eðli- legri stærð (2x4 m.) en lyftan hefur stansaö á milli hæöa. Bæöi verkin sýna á ógnvekjandi hátt, hvernig veriö er aö reyna aö úti- loka vitund manneskjunnar frá tima og rúmi. Hér er hann farinn að nálgast Tillberg, sama þrúg- andi kennd fyrir innilokun og óvissu. Moby Dick Sennilega er þriöja verk Kleens þaö magnaöasta af þeim öllum, hann kallar myndina „Leikslok”. Hún er ein heljarstór sjávaralda, (4,5 m á hæð og 7 m á br.),bára sem komin er aö þvi aö brotna af miklu afli. Hún er smlðuö úr járni og tré, barin út i járnplötur, sem hvila á sterklegri trégrind, á einum staö örlar á horni á skipskáetu I brimflóöinu. Báran er Iskyggileg, stórt grunsamlegt hugboö, en hún er ekki alveg án vonar. Ef til vill er einhver andi frá Moby Dick yfir öllu verkinu? Verk svianna hafa m.a. þaö sam- eiginlegt aö þau eru eins og tröllvaxnar myndskreytingar við texta sem áhorfandinnþekkir. Sú heilbrigða skynsemi og aöferö viö uppsetningu sem þeir velja sér, gerir þaö aö verkum að myndirnar eru auöskildar. Stóri bróöir Listamennirnir tveir lifa i þjóð félagi sem stendur nálægt heims- metinu i aö fullnægja þörfum ein staklingsins, — og sannarlega fjallar mikill hluti menningarinn- ar hjá þjóðinni um meiri fullnæg- ingu á fleiri nýjum „þörfum”. Ovissa og efasemdir Tillbergs og Kleens hljóta m.a. aö stafa af þvi, hve erfitt er fyrir einstaklinginn að skapa sér yfirsýn yfir mý- marga frumparta þjóölifsins. Eins konar vanmáttur gagnvart vélrænu kerfi sem er önnum kafiö viö aö stjórna sjálfu sér. Eins og einhver haföi á oröi: Hér vakir „Stóri bróöir” yfir þér, dag og nótt, en þú sérð aðeins vini hans, sjónvarpsvélarnar og vaktmenn- ina meö labb-rabbtækin. Þá Tillberg og Kleen langar sjálfsagt til þess sama og allan almenning, að taka þátt I þvi sem fram fer I þjóðfélaginu og lifa I góöum félagsskap, en þeim leiöist makkiö á „Stóra bróöur”. 1 ljósi þess arna eru verk svianna eins konar sjúkdómseinkenni, þau segja áhorfandanum eins mikið um samfélagiö eins og dagblöö, útvarp og sjónvarp, — þó á annan hátt sé! Jótlandi, des. ’76 Skúlptúrar Kleens Lars Kleen er náskyldur Till- berg i hugsunarhætti, þó þeir fari afskaplega ólikar leiöir. Áöur voru myndir hans uppfullar af táknum, en á siöari árum er eins og hann hafi hreinsað til I mynd- hugsuninni og hnitmiðað verkin i vaxandi mæli. Skuröpunktur hug- myndarinnar og efnisins er orö- inn nákvæmari og agi i vinnu- brögöum meiri. „Sveiflustóll” er „Endalok” eftir Lars Kleen.hlutiaf verkinu. Nærmynd tekin 1975 meöan verkiö varenn Ismföum.

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.