Þjóðviljinn - 02.02.1977, Blaðsíða 4

4 — SiÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 2. febrúar 1977.
MOBVIUINN
MÁLGAGN SÓSÍAUSMA,
VERKALÝÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS.
Útgefandi: Útgáfuféiag Þjóöviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiftur Bergmann
Ritstjórar: Kjartan Ólafsson
Svavar Gestsson
Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson.
Umsjón meö sunnudagsblafti
Arni Bergmann
(Jtbreiftslustjóri: Finnur Torfi Hjörleifsson.
Auglýsingastjóri: Úlfar Þormóftsson
Ritstjórn, afgreiösla, auglýsingar:
Síöumúla 6. Simi 81333
Prentun: Blaftaprent hf.
13 MIIJARÐA ÁLÖGUR, SEM HÆKKA ALMENOT YERÐLAG LM 10%
A næstu mánuðum mun verkalýðs-
hreyfingin á Islandi ganga til nýrrar or-
ustu við gróðaöflin i þjóðfélagi okkar og
rikisvald atvinnurekendastéttarinnar.
1 samræmi við samþykktir Alþýðu-
sambandsþingsins, sem haldið var fyrir
tveimur mánuðum, þá mun öflug sókn
verða hafin og mætti samtakanna beitt til
að knýja fram raunhæfar og ivaranlegar
kjarabætur almenns launafólks. Sú sókn
mun stefna að þvi marki að hefja lifskjör
alþýðu, og þá sérstaklega hinna verst
settu, upp úr þeim öldudal smánarlega
lágra launa, sem kjaraskerðingarstefna
núverandi rikisstjórnar hefur leitt yfir
flest vinnandi fólk á Islandi.
Verkalýðshreyfingin mun ekki láta sér
nægja að heimta bara fleiri en æ verð-
minni krónur i útborguð laun til verka-
fólksins. Verkafólki duga engar falskjara-
bætur.
Verkalýðshreyfingin mun krefjast þess
af meiri þunga en oftast áður, að þær
kjarabætur, sem um verður samið, fái að
standa i raun, en vöruverði ekki sam-
stundis leyft að hækka til jafns við um-
samda launahækkun, eða jafnvel meira.
Til að tryggja lágmarksárangur i þess-
um efnum þurfa að koma til margvislegar
pólitiskar ráðstafanir, sem núverandi
rikisstjórn er ekki likleg til að fallast á.
Það er rikisstjórn Sjálfstæðisfíokksíns
og Framsóknarflokksins, sem ber alla
ábyrgð á kjaraskerðingu siðustu ára. Hún
hefur haft alla forgöngu um flestar þær
verðlagshækkanir, sem sárast bitna á lág-
tekjufólkinu.
1 áramótagrein, sem Lúðvik Jósepsson,
alþingismaður, skrifaði um siðustu áramót
i blaðið Austurland, rekur hann nokkuð
íeril rikisstjórnar Geirs Hallgrimssonar i
sambandi við verðlagsþróunina. Þessi
grein birtist siðar hér i Þjóðviljanum 9.
janúar, en við teljum ástæðu til að taka
hér enn upp nokkur mjög sláandi atriði
úr grein Lúðviks. Þar segir:
„Rikisstjórnin hefur blátt áfram notað
hvert tækifæri, sem gefist hefur til hækk-
unar á tekjum rikissjóðs og engu skeytt
um, þó að nýjar álögur kæmu óhjákvæmi-
lega fram i hækkuðu verðlagi.
Þannig hóf ríkisstjórnin feril sinn með
þvi að hækka söluskattinn um 2 prósentu-
stig. Sú hækkun nemur i dag 3.400 miljón-
um króna. — Þá notaði rikisstjórnin tæki-
færið og tók i ríkissjóð 2% söluskatt, sem
áður rann i Viðlagasjóð vegna gossins i
Vestmannaeyjum og vegna snjóflóðanna i
Neskaupstað. Þær tekjur nema á ári 3.400
miljónum króna.
Og rétt fyrir áramótin samþykkti rikis-
stjórnarliðið á Alþingi að hirða i rikissjóð
eitt söluskattsstig, sem lagt hafði verið á
til að draga nokkuð úr þeim mikla mun,
sem á þvi er að hita upp ibúðarhúsnæði
með annars vegar olíu og hins vegar jarð-
hita. Með þeirri ráðstöfun á rikissjóður að
taka til sin 1000 miljónir króna af gjaldinu,
en áfram á að greiða 700 miljónir i oliu-
styrk á næsta ári.
Þá var nú samþykkt rétt fyrir jólaleyfi
þingsins, að framlengja hið svonefnda
„timabundna vörugjald”, sem nú er 18%
út allt þetta ár. Sá gjaldstofn mun gefa
rikissjóði 5.300 miljónir króna i tekjur ár-
ið 1977.
Aðeins þessar nýju álögur, sem her hafa
verið nefndar, nema um 13.100 miljónum
króna, 13,1 miljarði, á ári, en það mun
nema almennri verðhækkun sem nemur
um 10%.
Við þessar álögur núverandi ríkisstjórn-
ar er auðvelt að bæta mörgum enn, eins og
t.d. sjúkragjaldinu, sem nemur 10% af
álögðum útsvörum i landinu, hækkun fast-
eignagjalda, hækkun bensinskatts og
hækkun aukatekna rikissjóðs.
Og ofan á alla þessa hækkunarenda-
leysu kemur svo vaxtaokrið, sem nú er
orðið 2 og 1/2% á mánuði i refsivexti eða
30% á ári, sem getur orðið um 36 — 37%
með þvi að vextir eru reiknaðir ofan á
vexti.
Nú er orðið býsna algengt að vaxtaút-
gjöld fyrirtækja séu orðin eins mikil og öll
vinnulaun þeirra. Auðvitað velta þessir
háu vextir áfram út i verðlagið. Þeir koma
fram i verði landbúnaðarvara, i
rafmagnsverði, i verði á innlendum fram-
leiðsluvörum og i öllu vöruverði i sam-
bandi við verslun landsmanna.
Hjá rikissjóði og fyrirtækjum rikisins,
þeim sem talin eru á f járlögum, eru áætl-
uð vaxtaútgjöld á þessu ári 8,8 miljarðar
króna, og hafa hækkað meir en öll önnur
útgjöld rikisins.”
Þetta voru sem sagt nokkur dæmi um
hlut rikisstjórnar Sjálfstæðisflokksins og
Framsóknarflokksins að þvi að tryggja
nær þreföldun verðlags á Islandi á þremur
árum og hrinda þannig fram þeirri kjara-
skerðingu, sem verkafólk og allir almenn-
ir launamenn hafa orðið fyrir að undan-
förnu. —k.
Þingmaður
Ijóðar á
Dýrlinginn
°g
Gylfd
Framsóknarflokkurinn telur
sig nú greinilega vera i stakk
búinn til þess aö snúa vörn i
sókn i dómsmálaumræftunni og
er nú spjótunum beint aft for-
kólfum Alþýftuflokksins. 1
Timanum i gær ritar Jón
Sigurftsson niöangurslega grein
um kratana Guftbjart Pálsson
og Gylfa og „dauöastríö”
Alþýftuflokksins, sem snúist
hafi upp i „auglýsinga-
mennsku”. Stefán Valgeirsson,
alþingismaftur, bregftur hins
vegar á þaft ráft aö yrkja heims-
ósómakvæfti um Dýrlinginn,
Gylfa og Gróu, og senda blööun-
um til birtingar. Þegar annaft
ekki dugar verftur Framsóknar-
mönnum þaft helst fyrir, aö
beita andstæöinga sfna sömu
brögftum og þeir telja sig beitta.
Og þar sem þaft er svo dæma-
laust þjóftlegt aft þingmaöur
skuli hefja dómsmála-
umræftuna á kvæftastigift
birtum viöhérkveöskapStefáns
og lýsum þvi yfir, aft Gylfa Þ.
Gislasyni, sem er ljómandi hag-
mæltur eins og allir vita, verftur
veitt sama rúm i þessum
dálkum, þegar hann svarar
Stefáni eins og skylt er í sam-
ræmi vift allar vísnahefftir okk-
ar íslendinga.
Þér farisear
eftir Stefán Valgeirsson, alþm.
Blööunum öllum ég bréf þetta sendi
til birtingar, siöar ég fleirum heiti
ef ritsóðar endalaust hafa f hendi
heildsalablöftin aö mestu leyti.
Þar lygin er endalaust endurtekin
ofsóknir líkt og hjá nasistum forftum.
Hún Gróa áfram af Gylfa er rekin
og gerir mál hans aft sinum orftum.
Þau kaupa illgjarnar einfaldar sálir
til óhæfu skrifa um menn, sem þau hræftast.
Þó eru sumir þar hyggnir og hálir
heiglar, sem kunna meft veggjum aft læöast.
Hver er þaft helst, sem gjammar og geltir
glefsar í menn á alfara leiöum,
slóftir aft jafnaði endalaust eltir
ánægju hefur af snuftri og veiftum?
Hversvegna eru menn sólgnir f sorpift?
Sighvatur Björgvins þaft veftur f hné.
I Dagbláftift Vilmundur enn getur orpift
þó eggift sé frjóvgaft af Kristjáni P.
Er nú við hæfi að salla út sögum
svívirfta þá, sem fremstir hér ganga,
er þaft aft fara eftir landsins lögum
aö leyna þvf sanna, hampa þvi ranga?
Dýrlingur segist i höndunum hafa
heifmikil gögn um annarra syndir.
Eru menn ekki aft verfta I vafa
um visku hans, hæfni, sögur og myndir?
Hver hefur rétt til aft sakfella og segja
sekur er þessi, aft Dýrlingsins mati?
Fyrir þeim dómi sig bugta og beygja
bæklaftar sálir og einstaka krati.
A nú aft dæma þá saklausu seka
setja þá frá, er trausts hafa notift?
Viljift þift burtu allt réttlæti reka
rógsiöjan hefur þá lýftræöift brotift.
Lögreglumenn, sem I fjölmiftla fara
meft flest sem þeir halda, en vita þó ekki
i afbrotamálum þá ætti aö spara
erlendis mundu þeir settir i hlekki.
Er liklegt að þessháttar kjaftakindur
kannist vift réttlæti, standi á verfti?
Fyrir róginum margur reynst hefur blindur
rifjaöu upp söguna af Valgarfti og Merfti.
Var þaft af áhuga á aumingja Batta
sem olli handtöku suftur i vikum,
átti ekki frekar á ööru aft smjatta
eftir gögnum og sterkustu likum?
Rannsókn á mannshvarfi sett var á sviftift.
Sáuft þift Dýrlinginn leysa þaö mál?
Sjálfhól i dagblöftum lengi er liftift
leiftin til frægftar er vanbúnum hál.
Væri ekki réttara kjölinn aft kanna
hversvegna leirmyndin villti öllum sýn?
Var hún nú afreksverk afburftamanna
ellegar blekking, ég höffta til þin.
Eftirmálann ég seinna sendi
mér sýnist nú mál aft brýna korftann
og munda hann ennþá hærra i hendi
vift hugsum nú þannig fyrir norftan.
Dr. Gunnar
höfðinu styttri
Geirsklikan á Morgunblaftinu
er hatrömm út i dr. Gunnar
Thoroddsen og sólóspil hans i
stjórnmálunum. Vafalitift vildi
hún gera hann höfftinu styttri, I
pólitiskri meiningu, og meftan
þaft ekki tekst i innanflokks-
baráttunni i Sjálfstæöis-
flokknum er alltaf huggun i þvi
aft geta svalaft kenndunum á
siftum blaftsins eins og sést á
meftfylgjandi mynd. Mynd-
textinn sem fylgdi var þessi:
Dr. Gunnar Thoroddsen,
iönaöarráftherra, ávarpar fund
um iftnaftarmál i gær. Vift boröift
má sjá Davfft Scheving Thor-
steinsson, Björgvin Sæmunds-
son og Magnús Bjarnfreftsson.
—ekh
Stefán Valgeirsson