Þjóðviljinn - 02.02.1977, Blaðsíða 6
6 — SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 2. febrúar 1977.
þeir Jon Armann HéOinsson, Gils
Mynd þessi var tekin i þingsölum I gær. Fyrir miöju situr Stefán Jónsson en aðrir þingmenn sem sjást eru
Guömundsson, Jón Sólnes, Helgi Seljan, Eðvarð Sigurðsson og Ingi Tryggvason (Ljósm.: eik)'
Samstarf við norðmenn og fœreyinga um fiskveiðar og fisksölu:
Hvað líður framkvœmd á
samþykktum alþingis?
alþingi 10. april 1972 um samstarf
islendinga, norðmanna og færey-
inga að fiskveiðum og fisksölu-
málum?”
Rekstrarféð
a
refsivöxtum
Stefán Jónsson tók tilmáls á al-
þingi i gær er rætt var um skipa-
smiðar og skipaviðgerðir hér-
lendis. Hann lagði áherslu á
nauðsyn þess fyrir skipasmiða-
stöðvar að hafa nýsmiði, þær
væru fjárhagslegur grundvöllur
viðgerðanna. Stefán hafði það
eftir forstjóra Slippstöðvarinnar
á Akureyri að á si. ári hefði allt
rekstrarfé stöðvarinnar verið á
24% refsivöxtum vegna þess að
Fiskveiðisjóður stóð ekki i skilum
og stöðin varð að sæta afar-
kostum i lánakjörum til þess að
afla sér rekstrarfjár með öðrum
hætti. En þrátt fyrir þessa vexti
skilaði Slippstöðin verkum á fylli-
lega samkeppnisfæru verði við
erlendar stöðvar.
Sjávarútvegsráðherra viður-
kenndi fjárhagsvandræði Fiski-
veiðisjóðs sl. ár.en kvað nú unnið
að lagfæringum.
10. april 1973 var samþykkt á
alþingi þingsályktunartiliaga um
samstarf islendinga, færeyinga
og norðmanna um fiskvciðar og
fisksölumál.
Tillöguna fluttu þeir Stefán
Jónsson og Jónas Arnason og
varð ályktun alþingis skv. henni á
þessa leið:
„Alþingi ályktar að skora á
rikisstjórnina að beita sér fyrir
viðræöum milli islendinga, fær-
eyinga og norðmanna um sam-
starf þessara þjóða að skynsam-
legri hagnýtingu fiskimiðanna i
Norð-Austuratlantshafi, verndun
fiskistofna og fisksölumálum.
Jafnframt verði athugað með
hvaða hætti grænlendingar geti
orðið aðilar að sliku samstarfi.”
Stefán Jónsson hefur aú borið
fram á alþingi fyrirspurn hvað
liður framkvæmd tillögu þessar-
ar. Fyrirspurnin var lögð fram á
alþingi i gær og er á þessa leið:
„Hvað liður framkvæmd þings-
ályktunar er samþykkt var á
Tveir þingmenn Suðurlands, þeir Ingólfur Jónsson og Garðar Sigurðsson,stinga saman nefjum (Ljósm.:
eik).
Helgi Seljan krefst úrbóta
Jöfnun á hita-
kostnaði aðeins
til málamynda
Nokkrar umræður urðu i efri
deild Alþingis i fyrradag vegna
frumvarps, sem ólafur
Jóhannesson, viðskiptaráð-
herra, mælti þá fyrir varðandi
„oliustyrkinn”, — það er jöfnun
á hitakostnaði milli þeirra
landsmanna sem njóta .jaröhita
og hinna.
Helgi Seljan gagnrýndi harð-
lega, að nú skyldi aðeins vera
gert ráð fyrir að verja 700
miljónum i beinar greiðslur til
þess fólks, sem hita verður
hýbýli sin með oliu.
Upphaflega hafi verið gert
ráð fyrir að verja einu sölu-
skattsstigi i þessu skyni, sem
næmi nú 1700 miljónum króna,
en rikisstjórnin stefndi að þl'i að
ráðstafa alltof stórum hlula af
þessum 1700 miljónum, það er
heilum 1000 miljónum —, i ann-
að, og þannig væri farið á svig
við upphaflegan tilgang um
jöfnun hitakostnaðar.
Það væru reyndar engar 700
miljónir sagði Helgi, sem ibúar
„köldu svæðanna” fengju i
styrk, heldur rúmar 100 miljón-
ir, þvi að af þeim 1700 miljón-
um, sem söluskattsstigið gæfi,
mætti gera ráð fyrir að það fólk,
sem kynda verður hýbýli sin
með oliu,greiddi um 550 miljón-
ir.
Hér er um mikið byggðamál
að ræða, sagði Helgi Seljan og
krafðist þess að gengið yrði
lengra i átt til jöfnunar á hit-
unarkostnaði.
Þroskaþjálfaskóli íslands
Matthias Bjarnason,
heilbrigðis- og tryggingamála-
ráðherra mælti á fundi efri
deildar Alþingis i fyrradag fyrir
stjórnarfrumvarpi um breyting á
lögum um fávitastofnanir.
Með frumvarpinu er lagt til, aö
breytt verði 15. grein núgildandi
laga um fávitastofnanir og skal
hún hljóða svo samkvæmt
frumvarpinu:
„Rikið skal stárfrækja skóla,
Þroskaþjálfaskóla Islands. Hlut-
verka skólans er að mennta fólk
til að gegna uppeldi, umönnun og
þjálfun þroskaheftra.
Skólastjóri Þroskaþjálfaskóla
Islands skal hafa lokið háskóla-
prófi i uppeldis- og sálarfræði eða
hafa lokið sérkennaraprófi frá
viðurkenndum háskóla. Skóla-
stjóri skal einnig hafa staðgóða
þekkingu á uppeldi og umönnun
fólks með sérþarfir.
Um stjórn skólans, starfslið,
námstima, námsefni, inntöku-
skilyrði og annað, er varðar
starfsemi hans, skal ákveðið i
reglugerð.”
I núgildándi lögum eru ákvæði
um að sérmenntun fólks til
fávitagæslu skuli fara fram við
„aðalfávitahæli rikisins”, og að
forstöðumaður aðalfávitahælisins
skuli jafnframt vera skólastjóri
þess skóla, sem menntar fólk til
fávitagæslu.
Samkvæmt hinu nýja
frumvarpi verða þessi ákvæði
afnumin og 15. greinin orðuð svo
sem hér að ofan greindi.
Helgi Seljanfagnaði frumvarp-
inu, og kvaðst hiklaust telja það
til mikilla bóta. Hann ræddi um
hvernig hentast væri að fella nám
þroskaþjálfa inn i menntakerfið.
Sjálfsagt væri að losa sérstök
tengsl skólans við þetta eina hæli,
þar sem slik hæli væru nú orðin
mörg.
Þingmaðurinn taldi, að lögin
um fávitastofnanir væru orðin
Rœtt umlaga-
breytingu
úrelt, hvað varðar mörg fleiri
atriði, og fleiri breytingar við
þessi lög þyrftu þvi að koma til,
m.a. væri nafn laganna ,,Lög um
fávitastofnanir” ákaflega óheppi-
legt.
Þegar þessi lög voru sett fyrir
nokkrum árum þá rikti enn sú
stefna, að safna öllu þessu fólki
helst saman á eitt hæli, — þetta
varinnilokunarstefna. Lögin bera
merki þessarar stefnu, sem þá
var nær allsráðandi.
Nú eru allt önnur og
manneskjulegri viðhorf að ryðja
sér til rúms i þessum efnum.
Flutt hefur verið tillaga þing-
manna úr öllum flokkum um
samræmda heildarlöggjöf um
þessi mál i anda nýrra viðhorfa.
Helgi Seljan kvaðst vilja vona að
slik löggjöf yrði sett sem fyrst.
Þingmaðurinn drap siðan á það
ákvæði frumvarpsins, að um inn-
tökuskilyrði i Þroskaþjálfaskðl-
ann slcyldi kveðið á i reglugerö.
Taldi Helgi mjög óheppilegt, að
það virtist nú færast i vöxt að
hafa ný lög óljós, en siðan ættu
embættismenn að setja reglu-
gerðir um allt mögulegt. I sam-
bandi viö Þroskaþjálfaskólann
muni fólk með stúdentsmenntun
hafa notið nokkurs forgangs við
inntöku i skólann. Þetta væri ekki
alltaf heppilegt.I þessu sambandi
rakti Helgi dæmi, sem hann sjálf-
ur hafði kynni af og sagöi:
Ég get sagt hér litla sögu af
þessu. Stúlka úr minni
heimabyggð, sem á tvær
vangefnar systur, sem hún hefur
annast af mikilli prýði ásamt
móðursinni,fórfram á það, aöég
hjálpaði henni til að komast i
þroskaþjálfanám. Hún hafði
ágætt gagnfræðapróf og
framhaldspróf til viðbótar, 5.
bekkjar próf i uppeldisfræðum.
Og til viðbótar þvi hafði hún unnið
á Kópavogshælinu. En aðsókn
stúdenta i þennan blessaða skóla
var þaö mikil, að auðvitað kom
svona litt menntuð stúlka þrátt
fyrir allt ekki til greina og henni
var neitað um skólavist i tvigang
þrátt fyrir það, að ég veitti henni
min bestu meðmæli og segði þar i
öllum greinum satt og rétt frá
hennar mikla áhuga einmitt á
þessu, og ástæðunum til þess, að
hún hafði þetta mikinn áhuga á að
læra þetta.
Síðan gerist það aftur i sumar,
að frændi minn einn ætlar að fara
i þennan sama skóla og ég þurfti
varla að orða þetta.Hann flaug
inn, enda var hann stúdent. Ég
held, að þetta þurfi sem sagt vel
að athuga.