Þjóðviljinn - 23.10.1977, Side 23

Sunnudagur 23. október 1977 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 23
jkompan
Umsjón: Vilborg Dagbjartsdóttir
Honum finnst
gaman
að teikna
Þorskastríðið.
Gísli Jökull Gíslason er
6 ára gamall. Hann á nú
heima á Útsölum á Sel-
tjarnarnesi, en átti lengi
heima í Englandi meðan
foreldrar hans voru þar
við nám. Jökull, en það er
hann kallaður, hefur
mjög gaman af að teikna
og hefur sent Kompunni
nokkrar af myndum sín-
um.
Kompan: Hvenær verð-
ur þú 7 ára?
Jökull: Ég er fæddur í
vogaskálamerkinu og á
afmæli 20. október.
Kompan: Þú ert þá
byrjaður í skóla?
Jökull: í haust fór ég í
1. bekk í Mýrarhúsaskóla.
Kennarinn minn heitir
Ólöf. Hún er ágæt.
Kompan: Er þá ekki
gaman í skólanum?
Jökull: Nei, bara
stundum. i teikningu. Þú
getur séð á myndunum
mínum hvað mér finnst
gaman að teikna.
Kompan: En ertu ekki
farinn að lesa?
Jökull: Jú, dálítið. Við
erum ekki byrjuð að lesa
á bók. Við gerum stafi á
blöð og æf um okkur. A og
svoleiðis.
Kompan: Áttu ekki
marga vini í skólanum?
Jökull: Nei, og ég á
engin systkini. En ég leik
mér við krakkana í næstu
húsum hérna á Nesvegin-
um. Þau heita Stefán,
hann er 9 ára, Steini og
Jón Arnar sem eru báðir 7
ára og Kata,hún er líka 7
ára. Svo er Hildur sem er
8 ára. Hún er með alveg
kolsvart hár.
Kompan: I hvaða leiki
farið þið helst?
Jökull: Bílaleik og
skessuleik. Ég þarf of t að
vera skessan.
Kompan: Hvað segið
þið þegar þið eruð að
stríða skessunni? Segiði:
„Tína ber, tína ber.
Skessan er ekki heima!"
Ball. Þetta ball er i höfuðborg Englands, London. Það er I veitingahúsi nálægt Piccadiliy Circus.
Jökuli fór með foreldrum sinum til London I sumar. Þau fóru lfka til Leeds og þaðan tii Kaup-
inannahafnar og svo til Amsterdam i Hollandi. Loks komu þau við i Glasgow í Skotiandi. Þar var
Jökull svo heppinn að hann fann 5 punda seöil. Hugsið ykkur Skotann sem týndi seðlinum!
Jökull: Við segjum:
„Sérðu ekki hvað við er-
um að gera? Komdu
skessa! Reyndu að ná
okkur!" Svo tínum við
ber skessunnar, þá kem-
ur hún, en við hlaupum í
allar áttir og henni geng-
ur illa að ná okkur.
Stundum förum við í
fótbolta og handbolta.
Stelpurnar fá alltaf að
vera með. Við keppum
strákar á móti stelpum.
Einn strákur skrifar
niður mörkin fyrir strák-
ana og stelpa fyrir
stelpurnar. f það eru
valdir litlir krakkar sem
eru ekki dugleg í leiknum,
en þeir svindla aldrei.
Þeir skrifa alltaf rétt.
Strákarnir vinna oftast.
Bara einu sinni unnu
stelpurnar. Þá fórum við
i annan leik og þá unnum
við strákarnir.
Kompan: Eruð þið
aldrei saman strákar og
stelpur í liði?
Jökull: Einstaka sinn-
um höfum viðblönduð lið.
Stelpurnar vilja það held-
ur.
Kompan: Eru
strákarnir kannski sterk-
ari en jafnaldra stelpur?
Jökull: Já, þeir eru
sterkari. Stundum förum
við í slag þegar við erum í
útileikfimi. Það er bara
gamnislagur, þegar við
erum búin að teygja úr
okkur. Þá vinna
strákarnir alltaf.
Kompan: Þú áttir
heima í Englandi áður, í
hvaða borg?
Jökull: New Castle.
Það er góð borg. Þar eru
stórar dótabúðir.
Kompan: Þá hefur þú
ferðast með járnbrautar-
lest. Er það ekki gaman?
Jökull: Nei, það er svo
mikill hiti í lestinni og
svæla, því allir reykja svo
mikið og maturinn í lest-
inni er vondur. En hún f er
voða hratt.
Frægur loftbardagi úr fyrri heimsstyrjöidinni. Það er rauöi baróninn og Snoopy sem eigast viö.
Orustinni lauk með ósigri þýskarans. Snoopy skaut hann niður. Ensku flugvélarnar eru merktar
með hring, en þýsku flugvélarnar með krossi.