Þjóðviljinn - 21.09.1978, Blaðsíða 10

10 StÐA — ÞJOÐVILJINNÍ Fimmtudagur 21. september 1978
Lands-
leikurinn
fsland —
Holland
Leikur islendinga og Hollendinga fór fram i blíðskap-
arveðri i Nijmegen í gærkvöld. Staðan var 1:0 fyrir Hol-
lendinga í leikhléi/ en þeir skoruðu svo tvö mörk i sið-
ari hálfleik. Á tuttugustu mínútu leiksins fékk Pétur
sendingu frá Ásgeiri/ brunaði upp völlinn með Ruud Krol
á hælunum/ átti aðeins eftir að smeygja knettinum fram
Umsjón: Ásmundur Sverrir Pálsson
hjá markverðinum en í sama mund lá hann marf latur á
vellinum. Ruud Krol hafði sem sé engar vöflur á og
hnoðaði Pétur i völlinn. Ekki sá dómarinn ástæðu til að
dæma á Hollendinga fyrir framferðið og rann því þetta
tækifæri út i sandinn. Þorsteinn Bjarnason varði allan
tímann af stakri prýði.
ísland — Holland 0:3
Þorsteinn Bjarnason átti mjög góðan
leik, búist við að hann fái tilboð
Fyrstu 20 min. var leikurinn i
jafnvægi og varð vart greint, hvor
var sá litli og hvor sá stóri. En
smám saman sóttu Hollendingar i
sig veðrið og sóttu hart að is-
lenska markinu. Nanninga átti
þrumuskot, en Þorsteinn varði
mjög vel. Arie Haan er næst á
ferðinni meö eina af sinum negl-
ingum, en ekkert gerðist. Það er
svo á 38 min., sem Hollendingar
skora sitt fyrsta mark, og var
Krol þar að verki.
Siöari hálfleikur var eign Hol-
lendinga. A 8. min. tóku þeir horn,
Ernie Brandts hóf sig á loft og
fékk óáreittur að skalla knöttinn i
netið. Var þetta næstum i eina
skiptið, sem islenska vörnin svaf
á verðinum. Afram hélt þung
sókn Hollendinga og á 19. min.
felldi Jóhannes Nanninga inni i
vitateig og dómarinn dæmdi um-
svifalaust viti. Úr vitaspyrnunni
skoraði Rob Rensenbrink örugg-
f«
Asgeir Sigurvinsson lék nú með
islenska landsliðinu, en fékk
engan frið til athafna.
lega, en hann var einna f jörugast-
ur Hollendinganna i siöari hálf-
leik. Staðan var þvi orðin 3:0.
Islendingar komust i færi á 30.
min. en markvörðurinn varði
góða kollspyrnu frá Karli. A sið-
ustu minútum leiksins skaut
Nanninga aldeilis óhemju föstu
skoti, en tslendingar sluppu með
skrekkinn.
Arni Sveinsson og Atli voru
bókaðir i leiknum.
íslendingar áttu i höggi við of-
jarla sina i gærkvöld , einkum i
siðari hluta fyrri hálfleiks svo og i
ölium seinni hálfleik. Engan þarf
að undra þaö, þar sem hollenska
liðið var að mestu hið sama og
sótti silfrið til Argentinu i sumar.
Eins og áður segir, varði Þor-
steinn Bjarnason með viðbrigð-
um vel og létu forystumenn
stærstu hollensku liðanna hafa
eftir sér, að þeir tryðú þvi illa að
Þorsteinn kæmist heim, án þess
að fá tilboð áður. Asgeir Sigur-
vinsson fékk engan frið, um leið
og hann fékk knöttinn voru yfir-
leitt tveir Hollendingar komnir i
hann. Annars börðust allir Islend-
ingarnir vel.
ASP
Rob Rensenbrink var einna atkvæðamestur Hollendinganna I
seinni hálfleik. Hann skoraði þriðja mark þeirra úr vitaspyrnu.
Lyftingamenn halda utan
Dagana 23. og 24. september
n.k. verður NM I kraftlyftingum
haldiði Borgaa i Finnlandi. Fjór-
ir keppendur frá tslandi verða
með. Það eru Skúli Óskarsson
UtA i 75 kg. flokki, Sverrir
Hjaltason KR i 82,5 kg. flokki og
Óskar Sigurpálsson f 110 kg.
flokki. Farastjóri verður Ólafur
Sigurgeirsson.
Keppendurnir farautan 22^n.k.
og verður dvalist á Hotel Seura-
hovi. A laugardag keppir Skúli
Óskarsson en hinir Islendingarnir
á sunnudag.
j Hvar er Iþróttahreyflngln stödd
IÞegar kjallaragrein Péturs
Jónassonar birtist i Dagblaðinu
, 19. þ.m., voru eftirfarapdi linur
Itil orðnar. Má þvi jafnvel segja,
að mörgu sé ofaukið i þeim.
Engu að siður verður þessi
, grein birt óbreytt að undan-
Iskildum kafla úr grein Péturs,
sem hér er hnýtt aftan i.
I Dagblaðinu 12. september og
■ Timanum þann 13. er minnst á
Imjög yfirborðslegan og óvand-
aðan hátt á prófritgerð Péturs
nokkurs Jónassonar sálfræð-
• ings. Þetta varð til þess, að
Iundirritaður fór að blaða i rit-
gerðinni, sem heitir Ungdoms-
kriminalitet i Reykjavík, þar
• sem svo virtist að tilteknir hlut-
Iir ættu jafnvel erindi hingað á
siðuna. Þessi ritgerð er mikið
verk og vandasamt að fjalla um
■ hana I stuttri grein. Enda er
Iekki ætlunin að taka ritgerðina
hér fyrir i heild sinni, heldur
ræða litillega um niðurstöðurn-
■ ar, sem varða unglinga og
Iiþróttir. Einnig viðbrögð núver-
andi og fyrrverandi starfs-
manna i iþróttahreyfingunni, en
■ þau koma fram i áður nefndum
Iblöðum.
Aður en lengra er haldiö, er
rétt að geta þess, að niðurstöð-
■ urnar i ritgerðinni eru fengnar
Iúr svörum 1427 fjórtán ára ungl-
inga i Reykjavik árið 1976.
Margar spurningarnar eru um
* hluti, sem i daglegu tali flokkast
Iekki eöa sjaldan undir alvarleg
afbrot. Þaö er þvi nauðsynlegt
að gera sér grein fyrir eöli
' spurninganna. Hitt verður iika
I að hafa i huga, að aðeins litill
hluti unglinganna kvaðst hafa
komist undir hendur lögregl-
unnar, vegna afbrota sinna.
Þetta hefðu blaðamennirnir á
Dagblaðinu og Timanum mátt
athuga, áður en þeir ruku til.
En rétt er að koma sér að efn-
inu og fjalla um þaö i þeirri von,
aö sem minnst verði úr sam-
hengi slitið. Ein niðurstaðan i
ritgerðinni er sum sé sú, að
unglingar sem voru meðlimir i
iþróttafélögum, á þeim tima
sem könnunin fer fram, höfðu
framið fleiri afbrot en hinir,
sem ekki voru lengur félagar
eða höfðu aldrei verið. Hinir
siðast nefndu höfðu minnsta af-
brotatiðni. Ætla má að þetta
komi mörgum á óvart og eitt er
vist að Pétri sjálfum er þetta
nokkurt undrunarefni. Viðkom-
andi blaðamenn á Dagblaðinu
og Timanum bera þetta m.a.
undir þá Pétur Sveinbjarnarson
formann knattspyrnudeildar
Vals, Helga Danielsson rann-
sóknarlögreglumann og með-
stjórnanda i KSt (Dagblaðið),
svo og þá Albert Guðmundsson
fyrrverandi formann KSl og
Sigurð Geirdal formann UMFl
(Timinn). Sigurður tekur fram,
að hann hafi ekki lesið ritgerð-
ina og ekki verður séð að hinir
hafi heldur gert það. Af svörum
þeirra að dæma verður heldur
ekki séð, að blaðamennirnir hafi
upplýst þá t.d. um spurningarn-
ar, sem lagðar voru fyrir ungl-
ingana, né annað sem varðar
niðurstöðurnar. Þess vegna
snúast svorin nánast um litil-
væg atriði i niðurstöðunum.
Ekki verður annars vart en þeir
Pétur, Helgi og Sigurður eigi i
svörum sinum, einkum við
,,meiriháttar afbrot” (ég kýs að
nota gæsalappir), afbrot sem
lögreglan hefur haft með að
gera. En eins og áður segir, er
það aðeins litill hluti allra ungl-
inganna i rannsókninni, sem svo
er ástatt um. Þvi er þetta ekki
aðalmálið. Sú spurning vaknar,
hvort þremenningarnir hefðu
ekki átt að láta spurningum
blaöamannanna ósvarað,
meðan þeir vissu ekki meira um
hlutina en raun ber vitni. Hér
eru vissulega umhugsunarverð-
ari hlutir en svo, að sama sé
hvernig um þá er fjallað.
Hins vegar taka Pétur, Helgi
og Sigurður fram þá skoðun sina
að iþróttaiðkun unglinga sé
þeim til góðs og mannbætandi.
Tveir hinir siðar nefndu taka
einnig fram að þeir þekki dæmi
þess að unglingum hafi verlð
bjargað af afbrotabrautinni
með þvi að fá þá til að starfa i
iþróttahreyfingunni. En hvað
segir Pétur Jónasson?: ,,Lögö
skal áhersla á það að þessar
niöurstöður bera ekki með sér
að unglingar hneigist til afbrota
vegna þess (undirstrikun min)
að þeir eru félagar i einum eða
öðrum samtökum. Þvert á móti
hemur tómstundaiöja afbrota-
hneigð þeirra og einmitt þeirra
sem mikla athafnaþörf hafa og
tilhneigingu til afbrota. An
þessarar þátttöku i félögum
mundu unglingarnir sennilega
vera töluvert ginnkeyptari fyrir
afbrotum.” (157.bls.)
Hér virðist spurningin þvi
vera um athafnaþörf unglinga
og hvernig henni verði best
svalað. Starfssemi iþrótta-
félaga hefur án nokkurs vafa
mjög mikið uppeldislegt gildi og
er mannbætandi fyrir þá sem
þar starfa. En af umræddum
niðurstöðum að dæma, virðast
kraftmiklir unglingar ekki fá
athafnaþörf sinni fullnægt við
störf og leik i þessum félögum.
Kannski er lika til of mikils
ætlast að farið sé fram á slikt af
félögunum. Til allra athafna
þarf peninga og vitað er aö af
þeim er iþróttahreyfingin ekki
ofhaldin. En i ljósi þessara hluta
þurfa starfsmenn
hreyfingarinnar iþróttafólkið
sjálft og áhugamenn um iþróttir
að ihuga vel hvert stefnir og
hvort ekki sé ástæða til að
endurskoða ýmsa hluti. Er t.d.
ástæða til að lifga upp á orðið
hugsjón og brúka það af meiri
alvöru en sumum finnst, að nú-
orðið sé gert?
Ekki má alveg gleyma Albert,
en svar hans er þvi miður svo út
i hött að hingað á þaö ekkert
erindi.
Það fer vel á þvi að enda
þessa grein með kafla úr Dag-
blaðsgrein Péturs Jónassonar.
Hann segir:
„Annars er athyglisvert i
þessu sambandi hve stór hópur
eða um 38% aldursflokksins hef-
ur þegar hætt skipulögðum
iþróttaiðkunum við 14 ára aldur.
Leiðir þetta hugann að þvi hvort
ekki sé of litið hugsað um hinn
almenna íþróttaiðkanda i stað
þeirrar úrvals- eða/stjörnu-
dýrkunar sem hcr á sér staö
sem og i mörgum öðrum lönd-
um. Það gefur augaleiö að all-
flestir unglinganna eru dæmdir
til aö vera undir i baráttunni um
bestu sætinj að komast I lið
o.s.frv., en minnihlutinn sem
virkilega spjarar sig eða er
framúrskarandi fær alla athygli
iþróttaforystunnar. Ég hygg að
meirihlutanum sé ekki nægi-
legur gaumur gefinn og að i
nokkrum tilvikum a.m.k. nicgi
rekja afbrot unglinga að hluta
til þess að þeir fái rikri athafna-
þörf sinni ckki nægilega svalað
við íþróttaiðkanir vegna þess að
þær eru stilaðar upp á þá bestu
en það geta bara ekki allir veriö
bestir.”
Að siðustu skulu menn hvattir
til að kynna sér ritgerð Péturs
og láta ekki niðurstöðurnar sem
vind um eyrun þjóta.
ASP
Hugleiðingar í tilefni sálfræðirifgerðar