Þjóðviljinn - 12.05.1979, Síða 6

6 SIÐA — ÞJÓPVILJlNy Laugardagur 12. mat 1979
Viö lokaafgreiðslu lánsfjáráœtlunar í neöri deild:
300 miljónir aukalega 1
dreifikerfi sjónvarps
Ragnar Arnalds:
Beitti sér fyrir 300 miljónum i
viðbót til dreifikerfis sjónvarps-
féllu á
bílurófí
A aðalfundi ökukennara-
félags tslands sem haldinn
var nýlega, var rætt um •
féiagsmál og fleira. A fund-
inum kom fram, að á sl. ári
voru tekin 5.424 ökupróf á
öllu landinu, en 123 stóðust •
ekki prófið. 2.251 þessara
prófa voru tekin i Reykjav.
og 81 nemandi stóðst ekki
prófið þar.
A fundinum komu fram til-
lögur umaðbreyta Ijósatima
bifreiða þannig, að ekið sé
meðljósum allan sólarhring-
inn frá 15. okt. til 15. mars,
en að öðruleyti veröur ljósa-
tími óbreyttur. Þá kom fram
tillaga um samræmingu
prófa, þannig aö þau veröi
eins á öllu landinu, tillaga
um að endurskoöa reglugerð
um ökukennslupróf öku-
manna o.fl. og tillaga um
endurmenntun ökukennara.
I stjórn ökukennara-
félagsins eru: Birkir Skarp-
héöinsson formaður,
Guðmundur G. Pétursson
ritari, Kjartan Jónsson
gjaldkeri, Guðbrandur Boga.
son varaformaður og
meðstjórnendurnir ólafur
Einarsson, Gunnar Reynir
Antonsson og Guðjón Hans-
son. 1 varastjórn eru Stefán
Magnússon, Jón Sævaldsson
og Jóhann Guömundsson.
Við lokaafgreiðslu lánsfjár-
áætlunar rlkisstjórnarinnar frá
neðri deild i fyrrakvöld var sam-
þykkt viðaukatillaga frá Ragnari
Arnalds og Tómasi Arnasyni um
300 miljón króna lánsheimild til
rikissjóðs til þess að kosta aukn-
ar framkvæmdir við dreifikerfi
sjónvarpsins á þessu ári.
Eins og kunnugt er var tollalög-
um breytt af siðustu rlkisstjórn á
þann veg að tollar og aöflutnings-
gjöld af sjónvarpstækjum renna
nú ekki sjálfkrafa til uppbygging-
ar dreifikerfis sjónvarps eins og
verið hafði. Ragnar Arnalds
menntamálaráðherra lýsti þvi yf-
ir i umræðum um dreifikerfi sjón-
varpsins og fjármál rikisútvarps-
ins á Alþingi fyrir skömmu, að
hann teldi aö rikisútvarpiö ætti
rétt á þessu fé, og kvaðst hann
þingsjé
munu beita sér fyrir þvi að það
fengist. Við þriðju umræðu um
láns- og framkvæmdaáætlun
rikisstjórnarinnar lagði hann svo
fram ásamt Tómasi Arnasyni
viðaukatillögu um 300 miljón kr.
lánsheimild I þessu skyni, og var
hún samþykkt eins og fyrr segir.
Aður hafði verið felld tillaga frá
Ellert Schram um 840 miljónir.
Viö þessa afgreiöslu I neðri
deild á láns- og framkvæmda-
áætluninni var einnig samþykkt
breytingartillaga frá Pálma
Jónssyni þess efnis að rikissjóður
tæki á sig afborganir og kostnaö
af 600 miljón króna láni sem
Rafmagnsveitum rikisins er
heimilt að taka. Sú tillaga var
samþykkt meö atkvæðum fjöl-
margra stjórnarliða og sjálf-
stæðismanna. Meöal þeirra sem
greiddu þessari tillögu atkvæði
sitt var Hjörleifur Guttormsson
iðnaöarráöherra og sagði hann I
ræðu að hann hefði á sinum tima
við umræöur um verðjöfnunar-
gjald á raforku gefið fyrirheit um
þiessa skipan mála I góðri trú og
mundi hann að sjálfsögðu standa
viö það, enda heföi frumvarpið
um hækkun og framlengingu
verðjöfnunargjaldsins ma. feng-
ist samþykkt á þeim forsendum.
Meðal þeirra sem atkvæði
greiddu gegn þessari tillögu var
Tómas Árnason fjármálarað-
herra.
Lánsfjáráætlun rikisstjórnar-
innar á nú eftir aö fara fyrir efri
deild áöur en hún hlýtur lokaaf-
greiðslu.
—sgl
Frumvarpið um barnsburðarleyfi til fyrstu umrœöu i gœr:
wtJt yfir allt velsæmi
Frumvarp Bjarnfriðar Leós-
dóttur og Svövu Jakobsdóttur um
að allar konur njóti 90 daga
barnsburðarleyfis á launum frá
almannatry ggingum kom til
fyrstu umræðu á alþingi i gær.
Frumvarpið fékk góðar undir-
tektir Magnúsar H. Magnússonar
tryggingaráðherra, en tveir
þingmenn Sjálfstæðisflokksins,
Matthias Bjarnason og Friðrik
Sophusson gagnrýndu tillögu-
flutninginn. Sagði Matthias að
það tæki út yfir allt velsæmi, aö
stjórnarþingmenn flyttu hvert
frumvarpiö á fætur öðru, sem
hefði I för með sér aukin útgjöld
fyrir rikissjóö. Alvarlegast væri
þó, þegar einstakir ráöherrar
tækju undir þetta.
i máli Bjarnfriöar Leósdóttur
kom fram að með þeirri skipan
sem nú er þe. að konur f verka-
lýðsfélögum njóta atvinnuleysis-
bóta úr atvinnuleysistrygginga-
sjóði þegar þær eru frá vinnu
vegna barnsfæöinga væri svo
komiö að þessar greiðslur væru
nú orðnar stærsti útgjaldaliöur
sjóðsins ogfyrirsjánalegt að hann
mundi ekki valda verkefnum sin-
um af þeim sökum.
hvaö stjórnarþingmenn fiytja mörg
þjóðþrifamál”
sagöi fyrrverandi tryggingaráð-
herra Matthias Bjarnason
bá vakti Bjarnfriður athygli á
þvi misrétti sem i þvi fælist að
konur yrðu að uppfylla al-
menn ■ skilyrði til atvinnuleysis-
bóta til þess að fá greitt fæðingar-
orlof. Hún kvað það réttlætismál
aö allar konur fengju notið barns-
burðarleyfis, sem greitt væri af
almannatryggingum, þótt hún
tækiundir þaðsjónarmiö sem áð-
ur hefði ma. komið fram hjá
Ragnhildi Helgadóttur aö at-
vinnurekendur ættu að bera
þennan kostnað.
Magnús H. Magnússon kvaðst
vera efnislega sammála frum-
varpi Bjarnfriðar, en minnti á aö
sérstök nefnd væri að störfum til
þess að endurskoöa lög um al-
mannatryggingarog eitt af henn-
ar sérstöku verkefnum væri ein-
mitt fæðingarorlofið, þvi það væri
ljóst að Atvinnuleysistrygginga-
sjóður gæti ekki staðið undir
þessum greiðslum.
Á eftir Magnúsi talaði Matth.ias
Bjarnasonog kvað hann mörgum
þjóðþrifamálum vera hreyft á Al-
þingi þessa siðustu daga og út-
gjaldaaukandi lög fljóta f löngum
bunum gegnum þingið. Gagn-
rýndihann þetta harðlega án þess
að tala efnislega um það frum-
varp sem til umræðu var. Beindi
hann sérstaklega gagnrýni sinni
aö ráðherrum, sem leyfðu sér að
taka undir slikan málflutning,þvi
stjórnin væri rétt búin að sam-
þykkja lög um þaö að ekki mætti
samþykkja lög nema fyrir lægi
kostnaðaráætlun gerð af Fjár-
lagat.og hagsýslustofnun. Þetta
ákvæði væri I Lögum um stjórn
efnahagsmála. Urðu nú nokkur
orðaskipti milli Matthiasar og
Tómasar Arnasonar, sem kvaö
,,Fundahöldum ber að fagna”
„Fundahöldum ber að
fagna”, segir stjórn BSRB i
dreifiriti er hún sendi blööum I
gær. Undir það má taka. En
þangað og lengra ekki nær sam-
þykki okkar andófsmanna um
innihald dreifibréfeins. Strax og
fyrirsögn sleppir kjósa
stjórnarmenn og dúsbræöur
rflússtjórnarinnar að rangtúlka
ummæli og gagnrýni, er komið
hefir fram við fyrirkomulag það
er þeir höfðu á fundum samtak-
anna.
„Fram hefur komiö fordæm-
ing á fundahöldum BSRB úti á
landi”, segja þeir. Þaö var ein-
.ræöi þeirra er við fordæmum,
ekki fiindirnir sjálfir. Þótt þeir
gangi enn i sameiginlega sjóði
BSRB og dreifi á kostnað okkar
rangtúlkun sinni, tekst þeim
aidrei að sanna mál sitt. Þótt
þeir geyi sem garmar aö himin-
tungli, þá hefur það fleiri hliöar
en að þeim snýr. Mergurinn
málsins er sá, að þeir þögðu um
andóf gegn samkomulaginu
strax á fyrsta fundi i janúar-
mánuði er formaður vor greindi
frá viðræðum og hugmynd um
eftirgjöf, lýsti yfir andstöðu i
heyranda hljóöi og það i höfuð-
stöövum samtakanna.
Nokkrum dögum slðar sam-
þykkti Starfemannafélag Rikis-
en fordæma ofríki einstefnumanna
útvarpsins einróma mótmæli
gegn samningamakki á þennan
veg. Sú samþykkt var itrekuð
siöar. Þá samþykktu simamenn
áþekk mótmæli.
Fyrir rúmu ári sátum viö
BSRB-menn fjölmenna verk-
fallsráðstefnu I Reykjavik og
sfðar í Munaðarnesi, þar sem
fjallað var um reynslu þá er
samtökin öðluðust f verkfallinu
’77.
Lengi vel voru umræður
hljóðritaðar og gefið i skyn aö
niðurstöður yrðu sendar félags-
mönnum til glöggvunar. Eigi
hefur heyrst hvort segulbönd
þessi hafa deilt kjörum með
spólum Nixons i Hvita húsinu,
en vfsteraðeigi hefur Asgarður
eytt miklu rúmi í aö tiunda efni
og niðurstöður umræðna.
Stjórn BSRB var vel kunnugt
um andstööuinnan samtakanna
við fyrirhugaö samkomulag.
Þótt enginn innan samninga-
nefndarinnar ætti þess kost aö
þiggja boð forystunnar um
fundahöld, mátti leita út fyrir
þann hóp til þess að tryggja að
fleiri sjónarmið kæmu fram.
Þá segja forystumenn aö
undirritaður hafi sótt nokkra
fundi sem boðaö var til af sam-
tökunum. Hvernig var til þeirra
stofnað? Frá Kefiavik var
hringt til mfn af kennurum þar.
Þeir fóru þess á leit að égsækti
fund starfemanna I Keflavik, en
þar voru tveir forystumenn
samtakanna mættir til með-
mæla. Kennarar sendu bil að
sækja mig, og fór ég svo að
fundi loknum með áætlunarbil
til Reykjavikur. Samskonar til-
mæli komu frá kennurum á
Akranesi.
Þangað fórum við tveir félag-
ar meö Akraborg og ókum svo
fyrir Hvalfjörð og komum til
Reykjavikur kl. 1.30 eftir mið-
nætti. Kl. um hálfsjö að morgni
var ég kominn til starfa.
A þessum fundum, sem og
öörumerégsat,þurftiégað una
þvi hlutskipti að hlýða á langar
framsöguræöur forystumanna,
ýmist tveggja eða þriggja. Sið-
sýna þá sjálfsögðu kurt-
eisi aö bföa þess að heimamenn
létu i ljós álit sitt og biðja þá
fyrst um oröið. Sami háttur var
viðhafður á fundum i Kópavogi,
Hafnarfirði og Reykjavflc.
Viö andófsmenn ferðuðumst i
fritfma okkar á eigin vegum.
Það sem skipti sköpum i starfi
okkar var það ráð, að heim-
sækja vinnustaöi á matar- og
kaffitimum og ræöa við fólkiö
meöan það neytti hádegisverðar
eða saup kaffisopa. Fólkið vissi
sem var að forvigismenn sam-
tamtaka okkar beittu óhæfileg-
um þrýstingi. Málflutningur
þeirra var einhliða. Þeir sögð-
ust kynna samninginn. Niður-
staða forvigismanna allra var
sú að við ættum aö samþykkja
hann. Þeir neituðu að nokkrir
gallar kynnu að Ieynast og
brugðustókvæöa við, efá þá var
bent. Viðhéldum að niöurstaðan
hefði kennt þeim eitthvað og
bjuggumst við endurskoðaðri
afstöðu þeirra til málatil-
búnaðar. Þvi fer fjarri. Þeir eru
hinir staffirugustu og halda
áfram aö góla uppi kallinn i
tunglinu.
NU þurfa verkalýðsfélög og
félög opinberra starfemanna að
tryggja það að raunveruleg
stéttarsjónarmiö ráði útgjöld-
um úr sameiginlegum sjóðum
samtakanna. Ekki trúboðsferð-
ir forvígismanna er fara erinda
rflcisstjórna er vega að sameig-
inlegum samtökum launafólks
við hvaða lit sem þær annars
kenna sig.
Pétur Pétursson þulur
nefridir þingsins eiga að afla
þessara gagna. Ekki sætti
Matthias sig við það og geisaði
mjög um stjórnleysi.
Vindhögg Matthíasar
Svava Jakobsdóttir kvað vand-
lætingu Matthiasar Bjarnasonar
algjört vindhögg. Það vildi nefni-
lega svo til aö í stjórnartið hans
hefðu verið sett lög um að allar
kónur skyldunjóta fæðingarorlofs
og hefðu þau átt að taka gidi um
áramótin 75—76. Ekkert hefði
hinsvegar bólað á því. Ráðherr-
ann hefði bara látið lögin sem
vind um eyrun þjóta. Svava kvað
þær Bjarnfriöi hafa veriö þeirrar
skoöunar að réttast væri að hjón
gætu ráðið þvi hvort þeirra væri
heima til þess að sinna börnum,
en að athuguöu máli ákveðið að
stiga ekki skrefiö til fulls nú og
binda þetta þvi við konur.
Matthias Bjarnason vildi nú
svara þvi sem hann kallaði digur-
mæli Svövu tilsin. Ekkertminnt-
ist hann þó á lög og framkvæmd
þeirra I sinni ráðherratið, en
sagði að þá heföi verið aö störfum
nefnd til endurskoöunar á lögum
um almannatryggingar og hún
hefði ekki gert tillögur um þessa
skipanmála. Nú væri nefnd að
störfum sagði Matthias, og samt
rjúka einstakir þingmenn til og
flytja frumvörp. „Hvers vegna
geta þeir ekki beðiö?” spurði
hann.
Eðvarð Sigurðsson kvaðst ekki
ætla aö ræða þetta mál að öðru
leyti en því sem snerti Atvinnu-
leysistryggingasjóö. Það væri
ljóst að honum væri gjörsamlega
ofviða að annast þessar greiðslur
þvi þær hefðu á siðasta ári numið
hærri upphæð en greiðslur at-
vinnurekenda i sjóðinn. Hann
kvað ekki nema gott eitt aö segja
um siðferðisprédikanir Matthias-
ar Bjarnasonar, en þaö væri aug-
ljóst aö þessum byrðum yrði að
létta af Atvinnuleysistrygginga-
sjóði.
Hver á nú að borga?
Friðrik Sophusson kvaö einfalt
að gera tillögur um að gera allt
fyrir alla á annarra kostnað. En
einhver yröi að borga brúsann og
varaði Friörik við þvi að leggja
sifellt nýjar og nýjar álögur á at-
vinnureksturinn. „Það er allt i
lagi að gera svona tillögur” sagöi
Friðrik „ef það er okkur skatt-
borgurum að kostnaöarlausu”.
Páll Pétursson kvaðst eftir
nokkurn formála vera fylgjandi
efnisatriðum frumvarpsins en
kvaðeölilegraaðþingið lýsti vilja
sinum iályktuneins og Alexander
Stefánsson ofl. heföu lagt tál.
Aö lokum þakkaði Bjarnfriður
Leósdóttir undirtektir ráðherra
og þingmanna.
— sgt