Þjóðviljinn - 29.07.1979, Qupperneq 17

Sunnudagur 29. júli 1979. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 17
Guðmundur Rúnar
Guðmundsson
skrifar um
Áheyrendur vissu hreinlega ekki hvernig bregöast skyldi viö þeim ósköpum, sem fyrir augu og eyru bar.
Boðberar þess
sem koma skal
sem eölilegt er og náttiirulegt sé
bannaö. I gróöahyggju borgar-
menningarinnar eru hin sönnu
verömæti fótum troöin og finn-
ast nú aöeins hjá þeim þjóö-
flokkum villimanna, sem enn
hafa ekki komisti of nána snert-
ingu viö Vesturlandabiia.
Hjá þessum þjóöflokkum
þekkjast auövitaö ekki algeng-
ustu vandamál okkar daglega
lifs, s.s. timaleysi og tauga-
veiklun, og I tungumálum
þeirra eru ekki til orö yfir glæpi
eöa refsingu.
Á þennan hátt lýsir Gareth
Sager þvi fyrirmyndarsamfé-
lagi sem nU er viöast hvar á
undanhaldi vegna innreiöar
vestrænna fjárglæframanna, og
segir siöan:
„Allt sem viö höfum gert fyrir
þetta fólk er aö koma þvi I
óþægileg föt og gera þaö aö
þrælum okkar. Viö ættum frek-
ar aö reyna aö þroska okkur
sjálfog byrja áþvi aöloka öllum
skólum. Alla þá fjármuni, sem
til einskis er eytt i skólana,
ættum viö frekar aö nota til
hjálpar fólki, til aö losna undan
þeirriskipulögöu skoöanakUgun
og takmarkalausa metnaöi,
sem kemuri veg fyrir aö þaö fái
notiö li'fshamingju. Minn
draumur er aö koma af öllum
stjérnum, reglum og stétt-
bundnum friöindum. Þá loks
fæst hiöalgera frelsi án ábyrgö-
ar...
...Ég sé þvi engan tilgang I
skemmtunum eins og ástand
mála er i'dag, þær eru flótti frá
raunveruleikanum. Fólk hefur
fengiö þá hugmynd aö rokktón-
list sé uppreisn æskunnar, sem
hUn er alls ekki. Þaö er jafnvel
Group var farin aö vekja veru-
lega athygli, þe.e. siöastliöiö
haust, bauö Utgáfufyrirtækiö
Radar þeim samning. Fyrrtæk-
iövar meötilboði sinu aömörgu
leyti sanngjarnaraen algengast
er I slikum viöskiptum, en
hljómsveitin var þó treg til aö
undirrita samninga. Þrátt fyrir
þaö var hafist handa viö gerð
litillar og siöan stórrar plötu.
Fljótlega fór aö bera á erfiö-
leikum i samskiptum hljóm-
sveitarinnar viö Utgáfufyrir-
tækiö, m.a. vegna þess aö meö-
limir hljómsveitarinnar vildu
ekkitryggjasérhöfundarrétt aö
lögum sinum. Þeir komust upp
meö þettta á litlu plötunni, en
ekki þeirri stóru.
A litlu plötunni She Is Beyond
Good and Evil kemur vel fram
aðdáun þeirra félaga á frum-
stæðri menningu.ogþeim sönnu
gildum sem þar eru enn i heiöri
höfö.
Stóra platan ber nafniö Y (bor-
iö fram why: hvers vegna) en
það segja þeir í hljómsveitinni
vera hið eina sem þeir geti ör-
ugglega sagt. Þaö viröist nokk-
uö mótsagnakennt þegar þeir
fyrst lýsa fyrir blaöamönnum
hugmyndum sinum um þaö sem
betur mætti fara i þjóöfélaginu,
en segjasiöanaöeins getaspurt
en engu svaraö. Þvi er þó ekki
að neita að svör þeirra eru oft
dálitiö ruglingsleg og viröast
frekar vera dægurflugur en
heilsteypt hugmyndafræöi.
1 textum slnum fjalla þeir þó á
eftirminnilegan hátt um marga
þætti mannlifsins, t.d. I laginu
The Boys From Brazil, þar sem
fjallaö er um nauösyn þess aö
menn dragi réttan lærdóm af
fyrri mistökum, en þetta lag er
bein tilvisun til samnefndrar
kvikmyndar og endar þaö á orö-
unum: — If we forget the past
we’re doomed to repeat it.
Eins og áöur segir eru með-
limir hljómsveitarinnar mjög
óánægöir meö aö þaö skuli vera
Kinney-auöhringurinn sem þeir
raunverulega starfa fyrir, og
munuþeir þvi nú hafa yfirgefið
Radar-Utgáfufyrirtækiö. Þó að
þeir hafi aldrei skrifaö undir
samning eru þeir búnir aö eyöa
fjörutiu þúsund sterlingspund-
um af fé fyrirtækisins og eru þvi
lagalega bundnir þvi aö ein-
hverju leyti.
Eins og málin standa i dag eru
þvi mestar likur á þvi að ekki
komi Ut önnurplata meö hljóm-
sveitinni i bráö, og kannski
aldrei.
Þeir i hljómsveitinni hafa
ekki verið ánægöir meö árang-
urinn af plötunni, húnselst frek-
ar hægt og þó aö gott sé aö nota
peninga Utgáfufyrirtækisins
fylgja þeimýmis skilyrði, sem
hljómsveitin vill ekki ganga
aö. Þaö er hvort sem er aðeins á
tónleikum, sem þeir komast i
þaö samband viö áheyrendur
sem þeir eru ánægöir með.
Tónlistin
SU tónlist sem The Pop Gron>
franur er nánast óskilgreinan-
legmeöþeimhugtökum sem al-
gengust eru þegar lýst er popp-
tónlist eða tónlist aímennt. HUn
er nokkurs konar hrærigrautur
flestra þeirra tónlistarafbrigöa
sem vinsælust eru i dag.og Ut-
koman er vægast sagt mjög sér-
stök. Ég ætla mérekki aö reyna
aölýsa þeim ósköpum, en vil þó
benda áhugamönnum um nýju
bylgjuna aö láta þesa plötu ekki
fram hjá sér fara.
Viötökurnar sem hún fékk hjá
gagnrýnendum bresku tónlist-
arblaðanna voru mjög misjafn-
ar eins og viö var aö búast, en
flestirvoruþeirsammála um aö
hvort sem platan þætti góö eöa
léleg, væri hún visir aö einherju
nýju, sem mætti t.d kalla eft-
ir-punk.
Viö skulumenda þessagrein á
oröum eins gagnrýnandans,
sem segir:
„Viö veröum aö læra aö
hlusta á sumar plötur. Kannski
lærum viö aö hlusta á plötu The
Pop Group, eöa kannski heföi
hljómsveitin átt aö finna áer
annan miöil til tjáningar en tón-
listina”...
Mark Stewart: Ég held hvort sem er aö þaö sé mikilvægara aöberj-
ast fyrir málstaöinn, en aö vera I hljómsveit.
hægtaöteljafólki trúum aöþaö
skipti einhva-ju máli þó Elton
John spili í RUsslandi. Tónlistin
er aöeins eitt meöaliö enn, til
þess gert aö dreifa huga fólks
frá raunveruleikanum. List sem
ekki hefur boöskap og þjóöfé-
lagslegan tilgang er einskis
viröi...”
Vildu ekki skrifa undir
samning
A sama tima og The Pop •
The Pop Group er hljómsveit
ósættanlegra andstæðna. Þeir
eru aö reyna aö breyta heimin-
um, en vita ekki á hvern hátt.
Hvernig geta þeir sýnt hina
áköfu grimmd ogsársauka, sem
einkennir h'fiö? Þeir hafa gefiö
út eina litla plötu og eina stóra,
á vegum Utgáfufyrirtækisins
Radar, dótturfyrirtækis
W.E A., sem stjórnað er af fjöl-
þjóöahringnum Kinney, einok-
unarfyrirtæki af verstu tegund
einum helsta óvini vestrænnar
menningar. Aö rgyna aö bæta
heiminn undir stjornsliks fyrir-
tækis getur reynst erfitt, enda
er saga hljómsveitarinnar saga
endalausra erfiöleika.
Þeir hafa þó náö þvl marki aö
veröa ein umdeildasta hljóm-
sveit breskra tónlistarblaða um
þessar mundir, og hefur þaö yf-
irleitt veriö talin mjög góö byrj-
un, enda hafa margar hljóm-
sveitir hafið frægöarferil sinn á
þann hátt.
Voru ekki hrópaðir
niður
Hljómsveitim vakti fyrst
verulega athygli fyrir þaö afrek
aö vera ekki hrópuö niöur, er
hún spilaöi sem upphitunar-
hljómsveit á hljómleikum The
Stranglers, I heimaborg sinni
Bristol. Aödáendur kyrkjar-
anna voru þekktir fyrir mikil
ólæti og óþolinmæöi er þeir biöu
eftir aö hljómsveitin hæfi
hljómleika sina, og hrópuöu þvi
miskunnarlaust niöur alla þá
sem spila áttu á undan.
Þegar The Pop Group hóf aö
spila brá þó svo viö, aö áheyr-
endur sátu kyrrir og grýttu
hvorki né öskruöu á hljómsveit-
ina. Auöséö þótti aö þeim likaöi
ekki tónlistin, en þeir reyndu þó
ekki aö fá hljómsveitina til aö
hætta. Þeir vissu hreinlega ekki
hvernig bregðast skyldi vö iem
ósköpum sem fyrir auguogeyru
bar. Hljómsveitin slapp þvl meö
skrekkinn og þótti einstakt.
Dick O’Dell núverandi um-
boðsmaöur þeirra var þá i
fylgdarliöi The Stranglers, og
þóttist hann vissum aö þeir sem
fengju viötökur af þessu tagi
hlytu aö vera sérstakir, og tók
hann þvi hljómsveitina upp á
sina arma. Þaö varö þó nokkur
biö á þvl aö þeir færu aö spila
opinberlega af fullum krafti,
þar sem meölimir hljómsveit-
arinnar voru þá enn I skóla,
enda mun meöalaldur þeirra
núna vera um 18 ár.
Þessir ungu men eru Mark
Stewart (söngur), Bruce Smith
(trommur), Gareth Sagar (gít-
ar) og Simon Underwood (gít-
ar). Eftir að skólagöngu þeirra
lauk, beið þeirranokkuö skjótur
frami, og hafa þeir m.a. komiö
fram á hljómleikum meö nokkr-
um helstu stjörnum nýju bylgj-
unnar t.d Elvis Costello, Patti
Smith, PereUbu, Public Image,
og einnig reggae-ljóðskáldinu
og söngvaranum Linton Kwesi
Johnson.
Hljómsveitin varö skjótt mjög
umdeild, ekki aðeins vegna tón-
listarinnar, heldur einnig og
kannski helst vegna þeirra hug-
mynda sem þeir gera sér um
tónlistariönaöinn og tilveruna
yfirleitt.
Róttæk
hugmyndafræði
Hugmyndir þeirra félaga
minna um margt á þaö sem
kallað er róttæk vinstri stefna,
en þeir neita algerlega aö kalla
sig kommúnista. Þeir vilja
draga Ur valdi fjármálamanna,
sem meö auglýsingum og öör-
um áróöri hafa ruglaö fólk
þannig aö þaö gerir sér ei leng-
ur grein fyrir muninum á góöu
og slæmu, réttu og röngu. I
framhaldi af þvl segja þeir
menningu Vesturlanda einkenn-
astafvinnuog undirgefni viöþá
sem mega sln meir, en allt þaö
* fringrarrim
Umsjón: Jónatan Garðarsson