Þjóðviljinn - 16.12.1979, Síða 2
2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 16. desember 1979
22 kunnustu bamalögin
komin á eina hljómplötu
Sigribur Ella og Hlin Torfadóttir ásamt kör Mýrarhúsaskóla. —
Flest þekktustu barnalög
siöustu áratuga á tslandi eru nú
komin út á hljómplötu, eba alis 22
iög og má þar nefna iögin Allir
krakkar.ÞaberleikuraOiæra, Ef
væri ég söngvari, Inn og út um
gluggann og Abcd, en platan
heitir einmitt ABCD.
Þaö er hljómplötuútgáfan
Islenskar hljómplötur sem gefur
plötuna Ut og hefur Sigríöur Ella
Magnúsdóttir söngvari valiö lögin
á plötuna, en hUn fékk breska
hljómlistarmanninn Gordon
Langford til þess aö setja Ut lögin
á einfaldan og skemmtilegan hátt
eins og lögin eru að jafnaöi
Flutt af Sigríöi
Ellu, Garðari
Cortes og kór
Mýrarhúsaskóla
sungin. Gordon er þekktur fyrir
sllkar útsetningar.
Sigriöur Ella og Garöar Cortes
söngvarar syng ja lögin á plötunni
ásamt börnum úr kór Mýrar-
húsaskóla undir stjórn Hlínar
(LjóSm. —eik—).
Torfadóttur. Undirleik annast
félagar Ur Sinfónluhljómsveit
Islands. Plötuumslagiö er teiknaö
af Arnheiöi Björnsdóttur.
Hugmyndin aö þessari plötu
hefur haft nokkurn aödraganda,
en Sigrlöur Ella hefur lagt
áherslu á aö barnaraddirnar
fengju að njóta sín á eölilegan
hátt eins og þeim er lagiö. Plata
af þessu tagi hefur ekki veriö til
hérlendis, en öll börn eiga auð-
veldlega að geta sungiö meö plöt-
unni án þess aö hafa fengið sér-
staka þjálfun I söng. 1 tilefni
barnaárs m.a. drifu aöstandend-
ur plötunnarlþvlað gefa hana Ut.
Hús og híbýli er komið út
Annað tölublaO „Fjölskyldan og
heimiliO — Hús og hibýli” er
komið út. Timaritið er 80 bls. að
stærð og er mjög fjölbreytt að
efni. SAM s.f. hefur annast útgáfu
og vinnslu tfmaritsins.
M.a. efnis erforseti Islands, dr.
Kristján Eldjárn, sóttur heim að
Bessastöðum og heimili forseta-
hjónanna kynnt I máli og mynd-
um. Magnús Guðmundsson skrif-
ar tvær greinar frá Danmörku,
önnur fjallar um konunglega
porselinsverksmiðju og hin um
fyrirtækið frasga IKEA.
Þorsteinn Eggertsson skrifar
um möguleika á notkun video-
tækja með sjónvarpi, kynnt eru
barnahúsgögn og hUsgögn og tæki
fyrir þroskahefta og leiðbeining-
ar um gerö jólagjafa.
Annað efni af ýmsu tagi er að
finna i „H & H” m.a. greinar um
listir, matrétti og ýmislegar leiö-
beiningar og heilræöi. „Hús og
hibýli” er prentað á vandaöan
pappir og myndskreytt fjölda
mynda i svarthvitu og lit.
Ragnar Ingi Aðalsteinsson:
1. maí, 1979
Tilbrigði við stef
eftir Davíð Stefánsson
,,Æ, hafðu lágt við litla gluggann hans,”
sem lætur sig nú dreyma um betri tíma.
Formennirnir sitja og tala i síma
og semja þar um laun og kjarabætur.
En verkamanninn dreymir dimmar nætur
um dásamlegar tekjur flugstjórans.
,,Æ, hafðu lágt við titla gluggann hans",
og leyfðu þreyttum flugstjóra að sofa
á Arnarnesi i ofurlitlum kofa.
Hann ætlar suður í Luxemburg á morgun.
En til þess þarf hann talsvert meiri borgun
en tiu sinnum daglaun verkamanns.
,,Æ, hafðu lágt við litla gluggann hans",
sem liggur nú í einu svitabaði.
Það veltur kannske á vixileyðublaði,
hvort vonir hans um gróðabrallið rætast.
En rætist þær, mun margur karlinn kætast
i kauphöllinni og sölum Landsbankans.
,,Æ, hafðu lágt við litla gluggann hans",
sem lagði á sig þraut og marga pinu
við að bralla i bókhaldinu sínu
og búa sér til nýjar tekjulindir.
En tölum ekki um tálvonir og syndir,
þvi tukthúsið er athvarf þessa manns.
,,Æ, hafðu lágt við litla gluggann hans",
sem liggur einn i fylliríi um nætur
þvi stöðugt hærra kaup og kjarabætur
komu honum út á brautir hálar.
Nú situr hann i sófanum og skálar
og sjálfsagt fer hann beint til andskotans.
,,Æ, hafðu lágt við litla gluggann hans",
sem launin sin hér áður hækka vildi
og sagði reiður: „Samningana i gildi",
en sá þró brátt, að ryðog mölur granda
kauphækkunum öreiga allra landa
og ætlar nú að gera á þessu slans.
,,Æ, hafðu lágt við litla gluggann hans",
sem Ijúfum rómi biður alla daaa
kjaranefndir kaupið sitt að laga
oq koma þvi um fáein prósent niður.
Bráðum verður algjör fróöafriður
á flestum vinnustöðvum þessa lands.
,,Æ, hafðu lágt við litla gluggann hans",
sem les i hljóði Biblíuna um nætur.
Þvi hann sem huggar allt i eymd sem grætur,
rnun auralausra stétta reiði sefa.
Við skulum bara biðja Guð að gefa
að Gvendur Jaki komi þeim til manns.
,,Æ, hafðu lágt við litla gluggann hans",
hann langar til aö fá sér meira i nef ið.
Og til að enda tilbrigðin við stefið
i testamentisstíl þá vil ég segja:
Á Islandi mun enginn svangur deyja
því Uncle Sam er verndari þess lands.
Og mundu að hafa líka lágt
við litla gluggann hans
Hafið þið tekið eftir konu á dansleikjum sem
svífur út á gólf ið með tælandi brosi, þrýstir ókunn-
ugum manni að sér, hvíslar í eyra hans og yf irgef ur
hann skyndilega? Eða, hvíslar, og í stað þess að
hlaupast á brott, þrýstir honum þéttar að sér eins og
skógarbjörn?
Þessi kona er að leita að iðnaðarmanni.
Þessi kona er ég.
Iðnaðarmenrij
Þaö er meö íbúöarkaup eins og bráöahjónabönd, maöur rekur I
sig ekki á gallana fyrr en sambúöin er komin nokkuö á veg. 1
Nokkru eftir aö viö fluttum inn i nýju ibúöina varö mér ljóst aö
þessi stein- og timburástmögur minn var engan veginn galla-
laus. Ég skrifaöi á blaö þaö sem viögeröar þurfti og áleit að siðan I
hringdi ég I iðnaðarmenn eftir röö og sú röö færi eftir mikilvægi ■
og efnahag.
Tveir gluggar láku og allar skálar, þvottaföt og fötur voru upp-
tekin þar. Vaskurinn á baöinu var stíflaöur og lak á fjórum
stöðum. Eldhúsvaskurinn hélt uppi leynilegri sturtu í
vaskskápnum og þar settum við siðustu stóru krukkurnar
okkar. Ibúöin var gerö fyrir leðurblökur, hvergi var ljós eöa inn-
stunga og viö höföum engan innbyggöan bergmálsmæli. Uppi
var risherbergi sem mátti deila I tvennt.
Þrem pípulagningamönnum siöar var þaö á hreinu að þaö I
borgar sig ekki aö ómaka sig fyrir leka vaska. Þaö kom siöan
fram aö pipulagningamenn giftast ungir og fara eftir þaö ekki á ■
dansleiki. Viö skrúfuöum fyrir vatniö og uröum svo þjálfuð i að
bursta tennur i baðkerinu aö viö hættum að vesenast yfir vask- I
inum. Eitt barniö náði slikri leikni að hann spýtti i mark i I
skráargatiö á baökerinu, eins og hann orðaði þaö.
Þá var þaö rafmagniö. Fjölskyldurafvirkinn sagðist aöeins .
leggja rafmagn i blokkir, ef ég vildi innstungur og ljósastæöi yrði
ég aöbyggja blokk. Ég treysti mér ekki til þess.
Nokkrum tilraunum siðar uppgötvaöi ég undarlega tilhneigingu m
hjá rafvirkjum. Þeir eru ekki fyrr orönir fullgildir rafmagns- ■
töframenn en þeir leggja starfiö á hilluna og veröa eitthvaö allt
annaö. Meö laumulegum eftirgrennslunum kom fram að ég
þekkti einn gullsmiö, einn múrara, einn flugmann, einn háskóla- ,
nema og einn skrifstofustjóra sem allir voru fyrrverandi raf- a
virkjar. ■
Háskólaneminn skellti innstungu I eldhúsiö, aö visu á vitlausar.
staö, en viö eigum langar snúrur. Gullsmiöurinn fjarlægöi lífs-
hættulega leiöslu sem lá út i bláinn. Flugmaöurinn setti upp Ijós I
á annarri hæö sem kviknar aöeins ef maður kveikir fyrst ákveöiö ■
ljós á neöri hæðinni. Skrifstofustjórinn kom sjónvarpinu I sam-
band viö virkjanirnar.
Múrarinn var erfiðastur. Það endaöi með aö ég þóttist ekki
vita um uppruna hans og gerðist einkaritari I hjáverkum þar til ■
hann skuldaöi mér svo mikiö, aö ég gat samviskulaust rekiö
skrúfjárn, dippedútta, leiðslur, perustæði og hjálm I lúkurnar á
honum og læst hann inni þar til kraftaverkiö var unniö.
Nú vantaöi trésmiö i herbergissmiöina. Fyrsti smiöurinn leit á *
risiö, heyröi aö ég vilffl alvöruspýtur en ekki spónaplötur, hristi
höfuöiö og sagöiaöþaðkostaöi svomikiö og fór. Næsti trésmiöur
fór sömu leiö, hann hafði aldrei séö spýtu, hvaö þá aö hann vissi ■
hvernig ætti aö smlöa úr þeim. \
Ég fór aö spyrjast fyrir hjá vinum mlnum hvort þeir þekktu I
trésmiöi sem gætu smíðaö úr spýtum. Þaö fannst einn sllkur, en |
þegar ég ætlaöi aö hamstra hann var hann farinn á sjóinn. Ég *
lagöist á trésmiöafélagiö, sem vissi ekki um einn einasta smiö
sem tæki aö sér veggi.
Þetta spýtnabjástur mitt hafði tekiö meira en ár og örvænting
mtn var geigvænleg, þegar ég datt yfir á dansleik löggildan smiö
sem smlöaöi úr smiöaviö og vissi allt um timburhús og skilrúm.
Auövitaö tók ég hann heim og gaf honum tvisvar kaffi áöur en
hann fékk aö sjá efri hæöina.„Þetta,” sagði hann, „gæti orðið
L
mjög gott
Ég hef ekki séö hann síöan. Hann hefur haldiö aö tælandi viö-
mót mitt þýddi aö hann ætti aö skila ólaunaöri vinnu, sem var
magnaöur misskilningur.
Ég ihugaöi aö auglýsa undir einkamál: „Myndarleg, ung, ein-
stæö kona óskar eftir að kynnast trésmiö. Oskar eftir að skipta á
skilrúmi og peningum.” En hætti viö, þaö heföi örugglega veriö
misskilið lika.
Svo ég kastaöi mér yfir símaskrána. Eftir fróölegar samræöur
viö trésmlöaverkstæöi,sem höföu sitt á hvaö sumarbústaöi, sófa-
grindur og sandkassa aö sérgreinum, lenti ég á klæöaskápasér-
fræöingi sem þekkti mann sem smlöaöi veggi.
Maöurinn var til og reiöubúinn aö auki. Sagöi mér hvernig ég
ætti aö hafa vegginn og ég sagöi honum hvernig ég vildi hafa
hann. Hann sagöimér aö svoleiöis spýtur fengjust ekki og ég væri
kolvitlaus. Ég eyöilagði allt fyrir honum meö þvl aö fá einmitt
svona spýtur og hann hefndi sin meö þvi aö blindnegla þegar ég
vildi koparnagla utan á. Þegar ég sagöi „messingskrúfur utan
á” skrúfaöi hann messingskrúfur innan á.
Þegar ég heimtaöi dyrnar 170 á hæö hafði hann þær 185. En
þegar ég vildi klinku en ekki huröarhún, þá setti hann klinkuna
á. Hann færöi skápshurðina upp um tlu sentimetra en setti borðiö
þarsem ég heimtaöi þaö. Hann breytti hillunum. Hann fékkst til
aö sleppa þröskuldinum. Hann mótmælti, hnikaöi til,
skammaöist yfir viönum, tautaöi yfir fordildunum I mér,
Þegar herbergiö var tilbúiö andvarpaöi ég af gleöi og sagöi:
„Þetta er flott, næstum eins og ég vildi hafa þaö.”
Hann leit yfir valinn og sagöi: „Já, mér hefur alltaf þótt
fallegast svona eins og þú vilt hafa þaö”.
Mér brá svo mikið aö ég gaf honum pela fyrir vel unniö starf.
Slðan flutti ég inn. Glugginn fyrir ofan rúmiö lekur enn, en ég
gefst upp hér meö. Ég hái ekki fleiri iönaöarmannaorustur. Ég
verö konan sem siöustu þrjátlu ár ævi sinnar haföi vaskafat sem
rekkjunaut.