Þjóðviljinn - 09.02.1980, Blaðsíða 15

Loksins, loksins!
Þar kom að þvi, að
islenskir sjónvarps-
áhorféndur fengju loksins að
heyra eitthvað um veðriö-
Veðrið hefur sem kunnugt er
verið helsta umræðuefni
landsmanna gegnum ald-
irnar, og eigum við marga
ákafa áhugamenn á þvi sviði.
Sjónvarpiö hefur látið gera
fjóra fræðsluþætti um veðrið,
og verður sá fyrsti sýndur
annað kvöld. Umsjónar-
maður þáttarins er Markús
Sjónvarp
kí. 20.40
Sunnudag
A. Einarsson veður-
fræðingur, en stjórn upptöku
annaðist Magnús Bjarnfreðs-
son. 1 þessum þætti verða
skýrðir frumþættir vinda og
veðurs. ih
Stjórnmál og glæpir
A morgun, sunnudag kl.
14.45 verður fluttur 6. og
sföasti þátturinn úr flokknum
„Stjórnmál og glæpir”. Hann
heitir „Máttur orðsins — eða
sprengjunnar”. Höfundur er
Hans Magnus Enzensberger,
en Viggo Clausen gerði út-
varpshandrit. Ævar R.
Kvaran annaöist þýöinguna,
en stjórnandi er GIsli
Alfreösson. Meðal flytjenda
má nefna Sigrúnu Björns-
dóttur, Róbert Arnfinnsson,
Jón Sigurbjörnsson, Krist-
björgu Kjeld og Benedikt
áxnason. Þátturinn er um
fimm stundarfjórðunga
langur.
A síöari hluta 19. aldar
fara anarkistar eða stjórn-
leysingjar I Rússlandi að
verða athafnasamir. Þeir
J’ .
Utvarp
kl. 14.45
Sunnudag
skipuleggja tilræði við hátt-
setta embættismenn, jafnvel
keisarann sjálfan. Aldrei
voru þeir fjölmennir, en þvl
fúsari aö leggja llfið I söl-
urnar fyrir málstaðinn.
Hundurinn Lassie
Hundurinn Lassie er vin-
sæl skepna hjá þeim i sjón-
varpinu. Um jólin fengum við
að sjá heila kvikmynd um
þessa bráðgáfuðu tik, og nú
er farinn af stað framhalds-
myndaflokkur i 13 þáttum um
sömu tlk.
Annar þáttur er sýndur I
kvöld. Þetta er efni I
Sjónvarp
kl. 18.30
svipuðum gæðaflokki c
Grenjaö á sléttunni, og æt
þvi að verða vinsælt meðj
áhorfenda. _
Laugardagur 9. febrúar 1980 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 15
Hringið í síma 8 13 33 kl 9-5 alla virka
daga eða skrifið Þjóðviíjanum
Síðumúla 6, 105 Reykjavík
frá
lesendum
Góð kvikmyndahátíð
Af þvi að stundum viröist lit-
ið fara fyrir öðru en eilifri
gagnrýni og skömmum á þess-
ari lesendasiöu Þjóðviljans likt
og I öðrum blööum, finnst mér
alveg sjálfsagt að geta þess
sem gott er.
Eg dreif mig nefnilega núna i
vikunni á þessa margumtöluðu
kvikmyndahátið Listahátiöar i
kvikmyndahúsinu Regnboginn.
Sjálfur hef ég hingað til ekki
talið mig einhvern kvikmynda-
spekúlant ef svo má að oröi
komast, enda litlu öðru vanur
en amerlskum og engilsax-
neskum bófahösurum i bless-
uöu sjónvarpinu okkar.
Sumir kunningjar minir hafa
verið að halda þvi fram, að
þesskonar kvikmyndahátiðir
eins og nú standa yfir, séu ekki
ijema fyrir einhvern þröngan
hóp kvikmyndaáhugafólks. Eg
var ekki tilbúinn til að'játa þvi,
vegna þess að ég taldi þá aöila
sem þannig töluðu, ekki geta
dæmt um þessi mál, þar sem
þeir höföu aldrei sótt slikar
kvikmyndahátiðir. Hvað með
það, ég vildi semsagt fá að
kynnast af eigin raun hvaða úr-
val almenningi væri boðið uppá
á slikum kvikmyndahátiöum
sem þeirri sem nú stendur
yfir.
Að lokinni þeirri kynningu
minni get ég ekki annað en ver-
ið ánægður með þaö sem á boö-
stólum er.
Efni til hátíðarinnar er sótt
viða að, og það gefur þeim sem
áhuga hafa á, tækifæri til að
kynna sér þá þróun sem á sér
stað I kvikmyndaiðnaðinum,
annaö en það sem almenningi
er boöiö uppá hvert einasta
kvöld heima I stofunni.
Meðal góðra mynda á Kvikmyndahátíö er sovéska myndin
ófullgert tónverk fyrir sjálfspilandi pianó.
Stybba frá strœtó
Haraldur Halldórsson,
Rauðárárstig 7, hringdi:
— Við ibúar Rauðarárstigs
7erum heldur óhressir með aö
hafa aukavagna SVR alltaf
fyrir utan gluggana hjá okkur.
Þeir standa þarna með vél-
arnar i gangi og gefa frá sér
mengað loft, bókstaflega spúa
yfir okkur eitrinu, svo að
maður getur helst ekki opnað
glugga.
Við skrifuðum bréf fyrir
svosem ári, og núna fyrir
mánuöi voru vagnarnir færöi
til, en aðeins 20-30 metra, og
það finnst okkur engin lausn.
Ég nota strætis vagnana
mikið og er yfirleitt mjög
ánægður með þjónustu þeirra,
og einmitt þessvegna vil ég að
þeir fái þá aðstööu sem þeir
þurfa. Gátu þeir ekki fengið
aðstöðu á planinu við lögreglu-
stöðina, eða jafnvel á efri hluta
Hlemmtorgsins, þar sem leigu-
bilarnir eru núna?
Einhversstaöar þurfa þeir aö
vera, en núverandi aðstaða er
ekki nógu góö.
Strætó er þarfaþing, en andfúll.
Hvernig er med rádn-
inganefnd ríkisins?
Hafd þeir þökk sem að þess-
ari hátlð stóðu, og vonandi
mega sem flestir hafa ánægju
af.
Gamalis jónvarpsáhor fandi.
Þjóðsagan
Einu sinni voru tvær kerl-
ingar á ferð þar nálægt sem
hestamenn áöu hestum sinum.
Svo stóð á aö þeir höföu I lest-
inni meri álægja og graðhest.
En þegar kerlingarnar fóru
framhjá hestunum og tjaldinu
stóðu lestamennirnir úti og
graðolinn var einmitt aö fylja
merina. Heyra mennirnir þá að
önnur kerlingin segir: „Alútur
rlður hann núna i söðlinum,
blessaöur.” Þá svarar hin: ,,-
Ég held það sé ekki tiltökumál
um jafnháaldraðan mann sem
blessaður biskupinn okkar er
orðinn,” þvi þær imynduðu sér
aö biskupinn væri þar á fer ð, en
vissu aö hann var orðinn gam-
all maður.
Einu sinni kom biskupinn
með lókát sinn á bæ til kerl-
ingar einn góðan sólskinsdag.
Kerlingin setti þá biskup út i
skemmu og bar fyrir þá trog
fullt af skyri og rjóma. En
meðan biskup var að boröa dró
yfir skúr, en taöan lá flöt á
túninu. Þá fer kerlingu að
verð órótt og þótti hinir vera
lengi að signa matinn og sagði
þá þaö sem slðan er haft að
máltæki: „Oghólkiðþér iyður,
herra minn, og flýttur þér,
lókur! ”
Margt er skritið I kýrhausn-
um, sagbi kerlingin forðum, og
svo má enn segja.
1 málgagninu hnýtur maður
stundum um furður.
Föstudaginn 16. þ.m. fjallar
baksiðan m.a. um orðaskak á
þingi um lögleysi Vimma við
ráöningi hæfasta mannsins I
embætti, sem I lögum er ekki til.
Haft er eftir O.R.G. aö „ráön-
inganefnd rlkisins hefði neyðst
til að samþykkja ráðningúna 3.
janúar, eða viku eftir að ráð-
herra heföi sjálfur veriö búinn
að ganga frá ráðningunni.”
Undur og býsn. Er starfandi
nefnd á rlkisins snærum og
kostnaöi til að leggja blessun
slna yfir allar ráöningar rlkis
bubba, bæöi löglegar og ólögleg-
ar, án undantekningar?
Getur þaö verið að nefndin
hafi engan sjálfstæöan
ákvöröunarrétt?
Getur þaö veriö aö nefndin
hafi ekki einu sinni rétt til að
neita um samþykki sitt?
Eða er Ú.R.G. bara að hag-
ræða orbalagi til að móðga ekki
nefndarbrúðurnar?
Þótt ekki sé hægt að krefjastj
svars væri skolli fróðlegt að fá
stutta greinargerö, helst undan-
bragðalausa, um réttindi og
skyldur þessarar ráöningar-
nefndar, ef sjá mætti svart á
hvitu, hvort nefnd sú er viðund-
ur eöur ei.
Arni Halldórsson