Þjóðviljinn - 22.03.1980, Page 19

Laugardagur 22. mars 1980 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 19
Það getur varla talist frétt lengur, að Hinrik áttundi fór illa
með konurnar sinar.
Kvemiamordingirai
Hinrik áttundi
Hinrik áttundi var mikill at-
hafnamaður á 16. öld. Hann stóö
fyrir miklum og grimmum
strlöum og gerði uppsteyt gegn
páfanum,. en frægastur varð
hann fyrir kvennamál stn, og
,um þau fjallar einmitt breska
biómyndin, sem við fáum aðsjá
I sjónvarpinu I kvöld: „Hinrik
áttundi og eignkonurnar sex”.
Mynd þessi var gerö áriö 1972,
og er leikstjóri Waris nokkur
Hussein. Aðalhlutverkin leika
Keith Mitchell, Frances Cuka,
CharlotteRampling og Jane As-
her.
Ekki veröur sagt aö efniö sé
nýtt eða frumlegt, ég á a.m.k.
Sjónvarp
kl. 21.30
bágt meö að telja á fingrunum
allan þann fjölda af myndum
um Hinrik áttunda, Katf-inu af
Aragon, Anne Boleyn og allt það
fólk, sem ég hef séð.
Skemmst er að minnast myndar
sem sjónvarpið sýndi I vetur um
önnu Boleyn. Ætli Bretar lumi
ekki á einhverjum öörum kóngi
handa okkur, ef við biðjum þá
vel?
—ih
Þjónninn Benson lætur gullkornin falla við matarborðið.
Fyndin sápuópera
Bandarlski gamanmynda-
flokkurinn „Löður” sem hóf
göngu sina i sjónvarpinu fyrir
þremur vikum hefur einn kost,
sem er talsvert óalgengur i
framleiðslu sem þessari: hann
er fyndinn.
Flokkurinn er hæðnisfull stæl-
ing á sápuóperunum svonefndu.
Lýst er fjölskyldulifi tveggja
systra, og er önnur gift rikum
manni en hin ekki. Málefni
þessara tveggja fjölskyldna eru
svo sannarlega flókin. Framhjá-
hald, hómósexúalismi, kyn-
slóðabil og lauslæti unglinga eru
þau vandamál sem auöveldust
eru viðureginar. öllu erfiðara
er að fást við elliæran afa, sem
veit ekki að heimsstyrjöldinni
er lokiö, svartan þjón sem fyrir-
litur pariö og fer ekki dult meö
það, og mafiustarfsemi eins
sonarins. Og eins og spurt er I
lok hvers þáttar: mun önnur
Sjónvarp
kl. 20.35
systirin komast að þvi að maö-
ur hennar hefur myrtfyrrver-
andi eiginmann hennar? Mun
sonur hennar komast að raun
um það hver myrti föður hans,
og mun hann hlýöa fyrirskipun
mafiunnar um aö hefna hans?
Siðasti þáttur endaöi með
ósköpum, eins og við var að
búast hjá fólki sem lifir svona
flóknu lifi. Vonandi helst fyndn-
iná þessu plani áfram. Það eina
sem mér finnst leiðinlegt viö
þessa þætti er sú árátta að hafa
hláturskór að tjaldabaki, til
þess að áhorfendur átti sig á að
hlæja á réttum stöðum. Það er
algjör óþarfi.
—ih
Þjóðlíi á sunnudegi
Annað kvöld kemur Sigriín
Stefánsdóttir á skjáinn með
þjóölifiö sitt.
Hún ætlar aðheimsækja Jón
Sólness á Akureyri og ræða við
hann, væntanlega þó ekki um
simamál. Svo bregöur Sigrún
sér upp að Reynivöllum, Kjós,og
ræðir þar við dr. Gunnar Krist-
jánsson sóknarprest, sem ætlar
að sýna henni eitt og annað
merkilegtikirkjunni sinni. Loks
heimsækir Sigrún Aðalbjörgu
Jónsdóttur prjónakonu, sem
hefur slegiöigegn með prjóna-
kjólum að undanförnu. Þetta
gefur Sigrúnu tækifæri til að
sýna þaö nýjasta i ullarfram-
leiðslu hér á alndi.
Til bragöbætis mun svo
Karlakór Reykjavikur syngja
nokkur lög. __ih
Hringið í síma 8 13 33 kl. 9-5 alla virka
daga eða skrifið Þjóðviljanum
Atvinna handa öldruðum
Ég vil gjarnan benda lesend-
um Þjóðviljans á það misrétti
sem viðgengst I sambandi við
atvinnu handa fólki sem komið
er á eftirlaunaaldur. Margar
eru þær vinnufúsu hendur sem
unnið hafa stritvinnu allt sitt lif
og hafa ekkert fyrir stafni I ell-
inni, og Ieiðist það óumræöin-
lega að hafa enga vinnu við hæfi
að una sér við.
Áróður í
sjónvarps-
kynningu
t tilefni af iesendabréfi sem
birtist hér á siðunni fyrir
skömmu um sögufölsun I kynn-
ingu sjónvarpsins á þættinum
um Alexöndru Kollontaj, hafði
umsjónarmaöur siðunnar sam-
band við Ólaf R. Einarsson,
fyrrverandi formann Ctvarps-
ráðs og spurði hvort gagnrýni á
þessa kynningu hefði verið
komið á framfæri við útvarps-
ráð.
Ólafur sagði, að hann hefði
sjálfur gagnrýnt harðlega þessa
sögufölsun á fundi útvarpsráðs
s.l. þriöjudag. Hann hefði bent
yfirmönnum sjónvarpsins á það
að sér vitanlega heföi Stalin
ekki myndað ríkisstjórn fyrr en
1940, og Kollontaj hefði aldrei
verið ráðherra i stjórn hans:
— Þaö varð fátt um svör, —
sagði Olafur, — en menn þóttust
hafa flett þessu upp i einhverju
uppsláttarriti. Það rit hefur
ekki verið upp á marga fiska.
ólafur sagðist hafa farið fram
á þaö I upphafi ársins 1979, að
þessi þáttur um Kollontaj yröi
pantaöur. Þaö hefði þvi tekið
rúmt ár að koma þvi I fram-
kvæmd. Þátturinn hefði vakið
mikla athygli i Sviþjóö, og m.a.
hefði sendiherra Sovétrikjanna
mótmælt sýningu hans. Finnar
hefðu hætt við aö sýna hann.
— A fundinum á þriðjudaginn
gagnrýndi ég lika kynningu á
siðasta þætti fræðslumynda-
flokksins um örtölvubylting-
una, — sagði Ólafur, — þar sem
sagt var aö svo kynni aö fara að
„sósiölsk hagkerfi” stæöust
ekki storma framvindunnar. Ég
vildi fá að vita hvort þetta væri
fullyrðing Sjónvarpsins, eöa
hvort þetta kæmi fram i þættin-
um. Ég gat ekki séð að það
kæmi fram þar.
Mér finnst full ástæða til að
mótmæla áróðurskenndum
textum 1 dagskrárkynningu
sjónvarpsins, — sagöi Ólafur að
lokum.
—ih
frá
Svo eru aftur aðrir sem
kannski hafa veriö á rikisjöt-
unni alla sina starfstið og geta I
krafti aðstöðu sinnar eða vegna
kunningsskapar komist I góðar
stöður sem endast þeim fram á
grafarbakkann. Úr þeim hópi
má sjá marga þingveröi, hús-
veröi I skólum og stofnunum.
Ekki er ég aö amast við að þess-
ir menn hafi vinnu, en ég vil
benda á að þeir eru svo miklu
fleiri sem fá pokann sinn frá at-
vinnurekendanum við 67 ára
aldur og fá upp frá þvi ekkert að
gera, og una þvi illa.
Ég held að samfélagið verði
að taka þetta fyrir sem vanda-
mál og tryggja að minnsta kosti
aö almennt verkafólk hafi jafna
aðstöðu til þess aö komast i
stöður I ellinni eins og þeir sem
betri aðstöðu hafa haft i lifinu.
Þá er og nauösynlegt að búa til
fleiri atvinnutækifæri sem hæfa
fólki á eftirlaunaaldri.
Aö lokum vil ég benda á þaö
að ég sem sjómaður rek augun i
margt þegar maður er i frii i
landi. Til dæmis finnst mér þaö
óhæfa þegar maður sér ein-
kennisbúna menn vera að
snatta á rfkisbifreiöum i fisk-
búðum og bankastofnunum fyr-
ir heimili sin eða yfirboðara
sinna. Þeir sem fara meö eignir
okkar borgaranna eins og sinar
einkaeignir eru ekki þess veröir
aö við stöndum undir forréttind-
um þeirra með sköttum okkar.
Kristinn Asmundsson,
sjómaður, Fellsmúla 13.
Hvad fær Kristján í kaup?
Sjómaður hringdi:
— Kristján Ragnarsson talar
mikið um há laun sjómanna á
Isafirði, i sambandi viö verk-
falliö þar. Mig langar til að það
komi einhversstaöar fram hvaö
Kristján þessi hefur sjálfur i
laun. Ég man ekki til þess að
hann hafi gefið neinar upp-
lýsingar um það opinberlega.
Brák, bogi úr horni til að elta skinn. Þ jóðminjasafnið.
— Ljósm.: gel..
—
Gamlir
Hver er réttur leigjenda?
Kona, sem býr viö Hverfis-
götu, hringdi til okkar og sagði
sinar farir ekki sléttar. Hún
hefur ásamt syni sinum leigt
ibúð á efri hæð I tvibýlishúsi um
nokkurt skeið. Fyrir fjórum
mánuðum tók iþróttafélag eitt
hér I bæ neðri hæðina á leigu
fyrir útlendan fþróttamann sem
hér dvelst á vegum félagsins.
— Siöan hef ég ekki getað
sofið nema 2-3 tima á nóttunni,
vegna hávaða. Sama er að segja
um son minn, sem er I skóla, og
kemur þetta sér auövitað baga-
lega fyrir hann, I sambandi við
námið. Hávaðinn er oftast
mikill mestallan sólarhringinn,
en upp úr miðnætti verður hann
fyrst hrikalegur. Þá kemur
iþróttamaöurinn heim af
skemmtistööunum með heilt lið
með sér og siðan er öskraö og
veinaö og spiluð músik til morg-
uns. Svona er þetta flesta daga.
Húsið nötrar og skelfur, enda
eru i þvi timburgólf. Ég hef
talaö við forráðamenn iþrótta-
félagsins um þetta, en þeir hafa
ekkert viljaö gera i málinu. Ég
hef lika hringt nokkrum sinnum
i lögregluna. Þeir hafa komið,
en segjast ekkert mega gera.
Lögfræðingar hafa sagt mér, að
þegar skriflegar kærur hafa
borist lögreglunni oftar en einu
sinni útaf sama máli verði lög-
reglan að gera eitthvað i þvi, en
það hefur hún ekki gert 1 þessu
tilfelli.
Ég hef látiö þýða húsaleigu-
reglurnar á ensku og afhent þær
Iþróttamanninum, en hann
tekur ekkert mark á þeim. Ég
er vægast sagt oröin mjög
þreytt á þessu öllu saman, og
finnst vera traökaö á mér. En
ég veit satt að segja ekki hvert
ég á aö snúa mér næst, úr þvl
allir aöilar málsins vilja ekkert
gera tilaöbætaúrþessu. Mér er
þvi spurn: hver er eiginlega
réttur hins almenna borgara I
slikum málum?
lesendum