Þjóðviljinn - 09.09.1980, Síða 3

Þriftjudagur 9. september 1980 ÞJÓDVILJINN — StÐA 3
Lögreglan tók blaðamann við vinnu í míðbænum
Gripinn haustaki og
dreginn upp í bílinn
Vitnum og framburði lögreglumanna
ber ekki saman
iólátunum I miftbænum á föstu-
dagskvöldift gerftist sá atburftur,
aft lögreglan handtók Guftlaug
Bergmundsson, blaftamann
Helgarpóstsins, sem var þar vift
störf sin ásamt Ijósmyndara og
öftrum fréttamönnum. Lögreglan
gaf honum aft sök aö hann heföi
truflaö hana í starfi og sýnt
inótþróa, en þeir sem voru í fylgd
meft honum og urftu vitni aft
atburftunum, staftfesta þá sögu
engan veginn.
Aödragandi málsins var sá aö
Guölaugur og ljósmyndarinn
komu niöur i miöbæinn skömmu
eftir miönætti til að fylgjast með
ástandinu þar og höföu fyrst
viðtöl við fólk i Grjótaþorpi. A
þeirri leiö ræddi Guðlaugur stutt-
lega um ástand og horfur á staðn-
um við lögregluþjón, sem stóö
þar. Um hálf tvö leytiö fóru þau
siðan niöur i Aöalstræti og þaðan
upp i Austurstræti og gengu um
göturnar i fylgd meö fréttaritara
fransks stórblaðs og blaðamanni
Þjóöviljans. Kynnti Guðlaugur
sér hvaö var á seyði, en kom
hvergi nálægt þar sem lögreglan
var að störfum.
Um hálf þrjú kom hann svo
aftur i Aðalstræti, þar sem mikill
fjöldi unglinga var saman kominn
og lögreglan var að hafa afskipti
af þeim. Þá vikur lögregluþjónn
einn sér skyndilega að ljósmynd-
aranum og spyr með nokkrum
þjósti til hvers sé verið að taka
myndir. Guðlaugur spyr þá á
móti hvort ganga um miðbæinn sé
nú óheimil, en greinir siðan frá
ferðum þeirra. Lögregluþjónninn
virtist ekki trúa þvi að hann væri
blaöamaður og krafði hann um
persónuskilriki. 1 sama bili
flykktust að þeim f jórir eða fimm
lögregluþjónar og litu á skilrikin
sem Guðlaugur sýndi mjög
greiðlega. Siöan hurfu þeir allir á
braut. En fáum minútum siðar
sér blaðamaður Þjóðviljans að
Guðlaugur er gripinn haustaki og
dreginn öfugur upp i lögreglubil.
Það var Magnús Einarsson að-
stoðaryfirlögregluþjónn sem
framkvæmdi handtökuna, og
samkvæmt frásögn Guðlaugs gaf
hann honum fyrst að sök að hann
hefði slegiö sig.En þegar á lög-
reglustöðina kom var þó tónninn
annar þvi að Magnús sagði að
ástæða handtökunnar væri
„ölvun og mótþrói”. Guðlaugur
krafðist þess þá að blóðsýni yrði
tekið þegar i stað, en þvi var ekki
ansaö heldur var hann umsvifa-
laust fluttur með valdi i fanga-
klefa. Hann var loks tekinn til
yfirheyrslu á fimmta timanum og
látinn laus skömmu siðar.
Þeir sem verið höfðu i fylgd
með Guðlaugi höfðu þegar sam-
band við lögregluna og spurðu um
ástæður handtökunnar, en fengu
heldur loðin svör — og mismun-
andi eftir þvi hver gaf þau. A
sunnudaginn birti Morgunblaðiö
svo frétt um atburðina og var
þessi frásögn þar höfð eftir
Guðmundi Hermannssyni yfir-
lögregluþjóni:
„Hann (þ.e. Guðlaugur
Bergmundsson) var einn þeirra
sem hindruðu störf lögreglunnar
og reyndist hann vera blaða-
maður Helgarpóstsins, sem lög-
reglumenn vissu raunar ekki er
hann var handtekinn. Hér er
fyrirliggjandi skýrsla á hann, og
þar kemur m.a. fram að hann
var að hvetja unglinga til þess að
láta lögregluna ekki taka sig, og
ansa ekki þessum „fiflalátum”
lögreglunnar. Hann reyndi sem
sagt með orðum að hafa áhrif á
fólk i þá átt að það hunsaði
lögregluna. — Klukkutima eftir
að hann er fyrst staðinn að
þessari iðju sinni, er hann svo enn
staðinn aö verki, og þá er hann
handtekinn”.
1 samtali við Þjóöviljann sagði
blaðamaður Morgunblaðsins að
þessi frásögn væri tekin nákvæm-
lega eftir Guðmundi Hermanns-
syni. En þegar frét.tamaður
Þjóðviljans hafði samband við
yfirlögregluþjóninn i gær, endur-
sagði hann skýrsluna á nokkuð
annan veg.
Hann sagði að um kl. 1.50 hefði
Guðlaugur Bergmundsson verið
að finna að þvi við lögregluþjón-
ana að þeir skyldu vera að skipta
sér af unglingunum. Lögreglu-
þjónarnir hefðu beöið hann að
hætta þessum aðfinnslum sinum,
þvi að þeim hefði litist svo á að
þær æstu unglingana til mótþróa
gegn lögreglunni og gerðu illt
verra. Um fjörutiu minútum
siðar hefði hann verið handtek-
inn, þar sem hann hefði ekki vilj-
að láta af þessari iðju sinni og
svarað lögregluþjónum út i hött
þegar hann hefði verið krafinn
Þaft hefur verift sukksamt I miftborginni I Reykjavlk. Þessi mynd er
raunar ekki tekin aft næturlagi, heldur á Austurvelli eftir aft hádegis-
barir lokuöu á sunnudag. Ljósm. gel.
um nafn og skilriki.
Þeir sem voru i fylgd með
Guðlaugi segja að það sé fjar-
stæða að hann hafi á nokkurn hátt
„reyntaðhafa áhrif á fólk i þá átt
að það hunsaði lögregluna”, og
þeir kannast ekki við nokkur
orðaskipti af þvi tagi sem
Guðmundur Hermannsson yfir-
lögregluþjónn tilgreindi i siðari
frásögn sinni.
e.m.j.
Stór-
kaup-
menn
mót-
mœla
Félag islenskra
stórkaupmanna hefur harð-
lega mótmælt bráðabirgða-
lögunum frá 5. september
um timabundið innflutnings-
gjald. Félagið lýsir furðu
sinni yfir þessum aðgerðum
sem það telur þvert ofani
óskir hiutaðeigandi aðilja.
Félagiö itrekar þá skoðun
sina að verndartollar sem
þessir þjóni enganveginn
hagsmunum framleiðenda,
hafi einungis i för með sér
hærra verð til neytenda og
aukna skattheimtu þess
opinbera.
Til verndar kex- og sælgætisframleiðslu:
Tímabundið inn-
flutningsgjald
Iðnrekendur á móti verndartollum, enda hafa þeir gerst innflytjendur
og keppa við sjálfa sig
Gefin hafa verið út bráða-
birgftalög um timabundið inn-
flutningsgjald á erlent sælgæti og
kex, 40% á sælgætift og 32% á
kexift. Samkvæmt fréttatilkynn-
ingu frá fjármálaráftuneytinu er
tilgangurinn sá aft veita innlend-
uin fyrirtækjum á svifti sælgætis-
framleiöslu svigrúm til aö laga
sig aft óheftri samkeppni á þess-
um vörum. Lögin gilda frá 5.
september i ár og fram til fyrsta
mars 1982.
Þjóðviljinn hafði samband við
Ingjald Hannibalsson deildar-
stjóra hjá Félagi fslenskra iðn-
rekenda og spurði hann álits á
þessum ráðstöfunum. Hann sagði
að félagið væri i grundvallar-
atriðum andsnúið verndartollum.
Það heföi á sinum tima stutt inn-
gönguna i Friverslunarbanda-
lagið, og þá, sem nú, taliö að
vinna ætti i samræmi við þaö.
Reynsla okkar Islendinga sem og
annarra þjóða af verndartollum
væri slæm, yfirleitt reyndust
greinarnar sem þannig væru
verndaðar illa samkeppnisfærar
þegar hömlum væri aflétt. Hið
rétta i sambandi við sælgætis- og
kexiðnaöinn heföi verið að gefa
innflutninginn frjálsan meðan
tollar voru enn háir þannig aö
innlend framleiðsla hefði á löng-
um tima getað lagað sig að sam-
keppni.
Ennfremur sagði Ingjaldur að
ekki hefði verið rétt að þessum
málum staöiö núna. Það hefði
veriö tilkynnt i desember i fyrra
að til stæði aö gefa innflutninginn
frjálsan i april á þessu ári. Hins-
vegar hefðu gjaldeyrisbankarnir
i raun og veru gefið hann frjálsan
strax i janúar og mikil holskefla
af erlendum vörum heföi skollið
yfir á stuttum tima og án eðlilegs
aðdraganda.
Þá sagði hann að félagið hefði
sent iðnaðarráðuneytinu tillögur
um þróunarátak i islenskum sæl-
gætis- og kexiðnaði næstu 18
mánuðina. Þessar tillögur taka til
hönnunar umbúða, eflfngar
markaösaðstööu, þróunar vöru-
tegunda, aöstoðar við fram-
leiðsluaukningu og rekstrarhag-
ræðingar, auk námskeiða i
tengslum við Iðnfræðsluráð.
Framleiðendur flytja
inn
Það hefur oft verið nefnt að
undanförnu að islenskir framleiö-
endur væru orðnir umsvifamiklir
á sviði innflutnings. Ingjaldur
staðfesti að svo væri. Hinsvegar
væri það ails ekki óeðlilegt. Is-
lenskir aðiljar gætu ekki fullnægt
þörfum neytenda með innlendri
framleiöslu einvörðungu og eðli-
legt aö þeir reyndu að fullkomna
úrvaliö með erlendri framleiðslu.
Ennfremur væri eðlilegt aö það
væru framleiðsluaðiljar á þessu
sviði sem sæju um innflutninginn
en ekki aðrir.
Aö lokum sagði Ingjaldur þaö
skoðun sina aö þó að innflutnings-
aukningin á sælgæti væri vissu-
lega ógnvekjandi mætti á það
minna að svipað hefði gerst i
Danmörku fyrir nokkrum árum
þegar innflutningur þar hefði
veriðgefinn frjáls. Þar hefði jafn-
vægi þó náöst fljótlega og engin
ástæða væri til að ætla að annað
yrði uppá teningnum hér.
— Ö.Th.
Björn Bjarnason hjá Iðju um
innflutningsgjald á kex og sœlgæti:
Laukrétt
ráðstöfun
Björn Bjarnason hjá Iðju
taldi innflutningsgjaldið lauk-
rétta ráðstölun. El svo hetoi
haldið fram sem horfði hefði
þessiaukni innflutningur riðið
framleiðendum að fullu, þeir
hefðu ekki haft kraft tii að
taka á sig öldudalinn. Það
væri einskær kokhreysti i
iðnrekendum þegar þeir
segðust vera á móti þessu
gjaldi. Miklar uppsagnir hefðu
verið i þessum iðnaði i sumar,
t.d. hefði kexgerð Sambands-
ins lokað og ljóst að allt var
komið á heljarþröm. Erlendar
vörur hefðu verið boðnar hér á
undirboðsverði i miklu magni
enda þótt það verö heföi verið
kallað kynningarverð og þetta
hefði verið að drepa innlenda
framleiöslu. Ef stutt væri viö
bakiö á framleiðendum
veigruðu þeir sér viö að hella
sér af fullum krafti úti inn-
flutning.
\.
be
J
ii ,
fund
{-brc
■r)
fla
>«1 r
oöa
Ord
'áéld
Or«
Bgnótt. -hagur |-ha:qoyl a.
ti. -hjaldur (-f>al n. (fm.) Ordyvdori.
'OI'UM; -----------------11------
(13H.). -brigöi l-brl«
^Tríg^rPnpTMTonn
ijarfur f-d
Hndfe, h
én glei
cliryUsmi
•-I *
oröhag
___ r
h'olkemunde; sensationrl: ori
•rifíevgt: Það vnrð mi .1 rðf
. ARTILBOÐ
flii l-J f. Rvgie. -flatkja ftflai <ja, -flai »>al
h.iy/cfj
ed er
nui
1 Þ
ri.in (ODavSk 352). -hrak
............^ ,

), den onllose
sigclis, ^ikkerl
Ord!
kið o. | r/n Jinbúft henni vatd#0*4*5* { fc>:U*l*'llhe<i. -f*r f-fai r| a. veltalende. s
}ÞI. &2). -faerö |-taiiíf f.. -færi
[ta/e?/ o.. slaebende Siil
eTTtojere Siil. — 2. (•
, viðftætr.’k'í.: 54.958,
<Viðb&tiiáIM9ó3) vMUf burtdiitn í^áriis
'::;k()harbáMögBlöiWalsorðábók^lL:i^
-mas (-ma:sl n. (IfH ) orð»kast. intót í R'i . aL. c»at‘ andeta -o»*IUir l-iiaulvool n.
af enslydende en upplag nans er takmarkao. o Vs|
- Áskrirtargjáld skal greiða íslensk-dönskuin
orðabókarsjóði, Háskóia íslanás, á gíró-
reikning nr. 67000-6 eða senda gjaldið með
<j 'i öðru móti tíl gjáidkera sjóðsins,. Ó'lafs
-.kMagnússonar, skrífstofú Háskóla íslands. »<
Oríwk^.. **»«;. -.U.l PMk.'l npl. ! ,-hlkur (
’/f, Asknftarfrestur rennur ut 15. sept. n.k.
ythuztð að askrift er fvi adetns sild að '" j-
,;ÍSLENS^UAÍ\StóR bRÖAÓÖKARSJÖÖ^tó:;: ,:;
3 forer i vi/jo, jf við nornni vrðhvngiTshölt vg úiúrs
Jidbr.
2. Ord, Tale (*om m»n
del): hann hafði iit h..