Þjóðviljinn - 22.10.1980, Blaðsíða 6

6 StÐA — ÞJ6ÐV1LJINN Miðvikudagur 22. október 1980.
„Þá er ofarlega i hugum okkar
ánægjan sem fylgdi æfingum,
keppni og sýningum og ber góðu
minningarnar miklu hærra en
mótlætið, sem oft verður broslegt
þegar frá Uður.” (Mynd: frá leik
Fram og FH i handknattieik).
Eftir svörunum að dæma kem-
ur i ljós að stúlkur og konur taka
þátt i eftirfarandi 14 iþróttagrein-
um.
1. Handknattleik
2. Frjálsiþróttum
3. Fimleikum (leikfimi)
4. Körfuknattleik
5. Sundi
6. Badmintoni
7. Skiðaiþrótt
INGOLFUR HANNESSON tók saman
Til að auka þátttöku kvenna i
Iþróttum og félagsstarfi er bent á
þessi atriði i svörunum:
— Efna til námskeiða i iþróttum
fyrir konur.
— Fjölga keppnum i mörgum
Iþróttagreinum.
— Fjölga leiðbeinendum og kven-
þjálfurum.
— Konur þurfa sjálfar aö láta i
ljósi áhuga sinn og gefa sig fram
til félagsstarfa.
— Karlmenn þurfa aö hvetja kon-
ur til fleiri starfa.
— Efna til námskeiða um stjórn-
unar og félagsstörf.
— Fá fleiri konur til starfa viö
undirbúning og framkvæmdir
ýmissa móta og sýninga.
Hefðir, venjur og uppeldi
Astæðurnar fyrir þvi að konur
eru I minnihluta I stjórnum, ráö-
um og nefndum eru sjálfsagt
margar og má helst nefna þess-
ar:
— Heföir og venjur
— Uppeldi i bernsku og æsku.
— Viö hjúskap eru konur oftast
bundnari en karlar viö börn og
heimili, einkum meöan börnin
eru ung. Þær slitna þá oft úr
8. Blaki
9. Borötennis
10. Golfi
11. Knattspyrnu
12. Jddð
13. Skautaiþrótt
14. Siglingum
29,8% íþrótta-
iðkenda eru konur
A ráðstefnu ISt um stöðu kon-
unnar I iþrótta- og félagsstarfi 7.
april 1979, skilaði kvennanefndin
af sér álitsgerð, sem byggð er á
þeim upplýsingum, sem nefndin
hafði aflað sér. Fer álitsgerðin
hér á eftir:
Þaö sem hér verður rætt um er i
stórum dráttum staða islenskra
kvenna I iþróttum og félagsstörf-
um svo og hugmyndir um hvað
má og þarf aö gera til þess aö
auka beina þátttöku þeirra i
iþróttum og félagsstörfum.
Virkni kvenna í iþrótta- og
félagsstörfum mun meiri
en búist var við
Hvernig er staða Isl. kvenna i
iþróttum um þessar mundir?
Tvimælalaust betri en áður var.
Iþróttagreinar þær sem stúlkur
og konur stunda nú eru miklu
fleiri en var fyrir 20—25 árum,
þegar leikfimi, sund, handknatt-
leikur og skiðaiþróttin voru helstu
greinarnar, þótt frjálsiþróttir,
körfuknattleikur og blak væru
einnig komnar inn i myndina á
byrjunarstigi.
Greinilegt er að þátttaka eykst I
öllum iþróttagreinum og aldurs-
bilið breikkar. Þær yngstu sem
iðka Iþróttir eru fleiri en áöur og
einnig fjölgar þeim elstu. Þetta
bendir til aukins áhuga óg skiln-
ings á iþróttum yfirleitt og er
mjög jákvætt þvi iþróttir eiga aö
vera fyrir alla.
Kennsluskýrslur sendar ÍSI
1977 sýna reyndar að virkni
kvenna I iþróttum og félagsstörf-
um er mun meiri en Dúíst var við,
er nefnd sú sem skipuð var s.l.
haust til aö kanna stöðu kvenna i
iþróttasamtökunum tók til starfa.
Skýrslan sýnir að 29.8% fþrótta-
iökenda eru konurog að I stjórn-
um og nefndum eru konur 26.4%
virkra þátttakenda.Auk þess sem
skýrslan nær yfir eru svo margar
sem æfa sund, skiðaiþróttir, leik-
fimi og jafnvel blak án þess að
vera félagsbundnar.
Svör við spurningum þeim sem
sendar voru aðildarfélögum ISl
og ykkur mun kunnugt um, bera
með sér að þátttakan er vlða góð
og ýmsar hugmyndir um hvernig
megi auka og bæta hana, mjög at-
hyglisverðar. Vill kvennanefnd
ISt hér meö þakka þeim er sendu
okkur svör sin; þau hafa oröið
okkur að miklu liði.
Kennslu-
skýrslur
ÍSÍ
árið 1977
sýna
að
Þátttakendur á ráöstefnunni I april 1979.
' / r
Rætt við Astbjörgu Gunnarsdóttur, formann kvennanefndar ISI
íþróttir
fyrir
alla
„Það hefur ekki ennþá orðiö
nógu mikill beinnn árangur af
starfi okkar. Þetta hefur verið
mest pappirsvinna hingaö til, en
nú er semsagt ætlunin að það fari
að komast skriður á þessi mál”,
sagði Astbjörg Gunnarsdóttir,
formaður kvennanefndarinnar, f
stuttu spjalli viö Þjv. fyrir
skömmu.
„Viö höfum gert vinnuáætlun
næstu 18 mánuði og árangur
Sigrfður Lúthersdóttir (t.v.) og Astbjörg Gunnarsdóttir (t.h.) eiga sæti f kvennanefnd ISI
— Mynd: — eik —
hennar byggist auövitaö fyrst og
fremst á áhuga almennings og
Iþróttafélaga. Þá koma öll okkar
störf til með að tengjast starfsemi
1S1 mjög náið, s.s. trimmnefnd og
fræðslunefnd.
Ráðgert er að hafa viðræður við
einstaklinga i ýmsu formi, vera
meö upplýsingaþjónustu og vinna
ötulega aö útbreiðslu- og fræöslu-
starfi. Við reyndum að halda
félagsmálanámskeiö i vor, en þvi
varð aö aflýsa vegna litillar þátt-
töku. Það voru mikil vonbrigði,
en viö ætlum okkur að reyna á
nýjan leik á næstunni og vonandi
verða undirtektirnar góðar.
Höfuömarkmiðið hjá okkur er
aö fá konur til starfa I iþrótta-
hreyfingunni og hlúa að hinum
ýmsu þáttum félagsstarfsins,
sem oft vilja verða útundan. Eins
verðum við að gera okkur grein
fyrir þvi að i málefnum Iþrótta-
hreyfingarinnar eru sömu mark-
mið fyrir konur og karla. Það má
þvi segja, að við séum hættar að
tala um konuna og iþróttii)heldur
iþróttir fyrir alla”. —IngH