Þjóðviljinn - 07.02.1981, Síða 21
Helgin 7.— 8. febrúar 1981 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 21
Eftir að hafa hlýtt á
,,nýjan'‘heilsteyptari Þey
á þrælg'óðum tónleikum á
Hótel Sögu (Súlnasal), sá
ég mig tilneyddan að
herja út úr þeim örlítið
viðtal. Afrakstur „erfið-
isins" fer hér á eftir.
Stefnubreyting
Blm.: Ef marka má
tónleikana á Hótel Sögu þá virö-
ist þiö vera orðnir miklu rokk-
aðri samanboriö viö plötuna og
tónleikana i Gamla Biói. Er
þessi stefnubreyting komin til i
kjölfar mannaskiptanna eða var
búiö að móta hana áður?
Magnús:Þaö stóö alltaf til aö
spila meira rokk.
Hilmar: Svo er nú Steini mik-
ill rokkari. Segja má að þetta sé
afleiöing af hvoru tveggja,
stefnu sem búiö var aö móta
áöur, og komu Steina i hljóm-
sveitina.
Blm.: Segja má þá að
tónleikarnir á Sögu marki upp-
hafið aö nýrri stefnu?
Allir: Já, tvimælalaust.
Magnús: Viö ákváöum einnig
aö hætta að nota pianóiö þvi
okkur fannst þaö ekki falla inn i
myndina.
Hilmar: Pianóer mjög gott til
sins brúks i stúdiói.En það var
vitleysa að hætta ekki aö nota
það á fyrstu opinberu tónleikum
okkar. Nú útsettum viö allt upp
á nýtt og slepptum pánóinu eins
og heyra mátti og sjá á Sögu.
Magnús: Við komum ekki til
með að nota annaö hljómborö i
framtiöinni en það sem Gulli er
aðhanna.
Gulli: Þetta er alveg nýtt
hugtak i hljómborðum. Ég fæ
einkaleyfi á þvi áöur en viö
byrjum aö nota þaö.
Notaöir veröa 1000 yfirtónar
sem gefa blæinn i tóninn. Það er
komin tækni sem gerir þaö
kleift aö ráða við þessa yfirtóna.
Til dæmis verður hægt aö ná
svipuöu hljóöi og þegar flygill er
sagaöur sundur. Hljóöfæriö
heitir Fourier og er tileinkað
samnefndum stærðfræðingi sem
uppi var á 19. öld. Hann er næsta
skref viö Pyþagoras sem upp-
götvaöi harmoniskar sveiflur.
Fourier uppgötvaði allar
periotiskar sveiflur. Allir tónar
eru búnir til úr óendanlegri röð
af pyþagoriskum harmoniskum
sveiflum.
Tilraunadýr
Blm.: Snúum okkur að öðru,
eruð þiö með nýtt efni á döfinni?
Hilmar: Við erum alltaf að
vinna að nýju efni. Það er
einkanlega rokk með kryddi úr
ýmsum áttum. Viö viljum ekki
þetta hráa eins og Utan-
garösmenn og Fræbbblarnir.
Ég vil meina að það eru til ýms-
ar aðrar viddir i rokkinu en þær
sem áöurnefndar hljómveitir
fylgja.
Blm.: Hvað er á döfinni hjá
ykkur næstu daga?
Sigtryggur: Við spilum i M.K.
og M.H. Siöan er ætlunin aö
þræöa flesta framhaldsskólana.
Blm.: Þið hafið ekki sett
stefnuna á nýja plötu?
Magnús: Jú, jafnvel, þá litla
plötu. En meö útgefanda er ekki
afráöið ennþá.
Blm.: Hvernig hefur platan
ykkur, Þagaö i Hel, gengið?
Hilmar: Fyrsta upplagiö er
búiö, en það var 450 eintök. Nú
er allt strand i þessari bölvaöri
pressu, Alfa.
Magnús: Viö viröumst þvi
miöur hafa lent þar sem
tilraunadýr. Þvi þaö hefur ekk-
ert staðiö sem þessir menn hafa
sagt.
Hilmar: Þar þarfaö rannsaka
aöstandendur Alfa mjög gaum-
gæfilega, Jón Ölafsson og
kumpána. Hann er búinn aö
ljúga aö okkur i mánuö. Platan
hefur verið aö koma frá
áramótum.
Sigtryggur: Þaö er smá-galli
á steypumótunum, svo þaö
þurfti aö fá ný. Okkur var i
fyrstu sagt aö ný mót væru
komin aö utan, en það er allt
saman bölvaö kjaftæði. Siöan
var okkur sagt að þeir heföu
lagað mótin undir smásjá hér
heima!
Hilmar: Nú á að senda
ábyggilegan mann út eftir
nýjum mótum, og vonandi kem-
ur hann fljótlega.
Svavar ætlar þá aö auglýsa
hana eitthvaö en eins og þú veist
þá var hún ekkert auglýst fyrir
jólin.
Skallapopparar
Blm.: Eruð þið ánægðir meö
þær viðtökur sem þiö hafið feng-
ið frá þvi þið komuö fyrst fram
opinberlcga?
Magnús: Það er ekki hægt að
segja annað, viðtökur hafa
alveg verið ágætar.
Hilmar: Maður finnur bað
alveg á fólki að þessi tónlist
fellur i kramið. Sem betur fer þá
eru velflestir hættir þessu diskó-
og jassrokkrugli. Liðiö er að
veröa miklu rokkaöra og þreyta
er farin aö gera vart viö sig á
þessari steingeldu iönaöar-
framleiðslu skallapopparanna
eins og Steini kallar þá.
Þorsteinn: Maöur er nú
sjálfur skallapoppari, — og
strýkur um leiö broddana á
hausnum. Ég er nú búinn aö
vera i þessu i tiu ár. Það er min
kynslóö tónlistarmanna og
þaöan af eldri sem ég kalla
skallapoppara. En sem betur
fer þá hef ég ekki hjakkað i
sama farinu öll þessi ár, ég hef
sifellt reynt að gera eitthvaö
ferskt.
Blm.: Hvað þarf platan að
seljast i mörgum eintökum til
að þiö fáið einhverjar krónur?
Sigtryggur: Viö sömdum við
Svavar (S.G. hljómplötur) um,
að eftir 1500 eintök yröi
hagnaðinum af sölunni skipt á
milli okkar.
Nýir menn
Blm.: Hvað er langt siöan
Steini gekk formlega til liös viö
ykkur?
Magnús: Formlega gekk
hann til liðs við okkur um sein-
ustu áramót, en hann er búinn
aö vera viöloðandi hljómsveit-
ina ansi lengi. Hann lék meöal
annars á hljómplötu okkar.
Hilmar: Alveg frá þvi viö
byrjuöum að spila i haust, þá
vissum viö að Jói mundi hætta
um áramótin. Hann ætlar
nefnilega aö snúa sér alfariö aö
fluginu. Þá lá einhvern veginn
beint við aö Steini tæki sætiö
hans.
Sigtryggur: Svipaða sögu er
að segja af brottför Ellu. Hún
„náöi” sér i mann og afréð
„þvi” að hætta i hljómsveitinni.
Gulli: Það er aldrei að vita
nema hún troöi upp meö okkur á
hljómleikum eöa syngi meö
okkur inn á plötu.
Blm.: Hvenær kemur Gulli
inn i myndina?
Gulli: Ég er búinn að vera
viðloðandi þó ég byrjaöi ekki aö
spila með þeim fyrr en á tónleik-
unum i Norræna húsinu. Ég var
búinn að þekkja vel flesta af
strákunum i nokkur ár, þannig
að þetta gekk allt mjög eölilega
fyrir sig.
Magnús: Koma Gulla i hljóm-
sveitina var einhvern veginn
mjög sjálfsögð svo ég minnist
nú ekki á hæfileika hans.
Blm.: Er þaö ekki rétt Gulli,
að þú ætlaöir til náms erlendis i
vetur?
Gulli: Jú, ég ætlaði aö fara til
Kanada, en þegar mér bauöst
sæti i Þey þá sló ég til þótt ég
hafi þá ekki snert á hljóðfæri i
þrjú ár.
Hilmar: 1 tónlist er ekki nóg
að vera töff og fær, þaö veröur
aö vera sál á bak við hljóðfærið'.
Gulli: Þaö má alls staðar
finna vatn, en uppspretturnar
eru fáar.
Áhugamenn
Blm.: Eruö þiö ekki áhuga-
menn i tónlistinni og hafiö þið
haft eitthvaö upp úr þessu?
Þorsteinn: Við höfum ekki séö
krónu ennþá, þvi viö erum að
kaupa hljóöfæri, og i þaö fer
allur okkar peningur.
Sigtryggur: Við erum allir
annaðhvort i skóla eða vinnu,,
þannig að eini æfingartiminn eri
á kvöldin. En svo mikið er vist
að við sjáum ekki eftir þeim
tima.
Hilmar: Það hefur bæði sina
kosti og galla aö vera áhuga-
maður. Ef tónlistin er aöalat-
vinna þá þurfa menn að spila
um hverja helgi og er hætt viö
að þreyta og rútina komi i þetta
og allt verður leiöinlegt og
ómögulegt.
Blm.: Nú viröist sem áhugi á
lifandi tónlist hafi farið ört
vaxandi, hverju þakkiö þið
þennan aukna áhuga?
Þorsteinn: Ég held aö fólk sé
oröið þreytt á þvi að öllu sé dælt
beint i æö. Ég veit ekki af
hverju, en þetta erengu aö siöur
að gerast.
Magnús: Tónlistarlif borgar-
innar hefur verið mjög bragö-
dauft undanfarin ár. Það fer
enginn á tónleika meö Brimkló,
Geimsteini eða þessu liöi.
Það verður aö vera einhver
sannfæring og áhugi i tónlist-
inni. Það nennir enginn aö
hlusta á áhugalausa tónlistar-
menn.
Þorsteinn: Geimsteinn spilaöi
einu sinni á Borginni fyrir 20—30
manns, meðan Þeyr lék á sama
stað fyrir 300—400 manns.
Straumar
frá Bretlandi
Blm.: Eruö þiö bjartsýnir á
að þiögetið haldið lengi áfram á
sömu braut?
Magnús: Við erum ennþá
mjög ferskir og opnir fyrir
öllum nýjungum i tónlistinni.
Segja má aö Bretland sé okkar
Mekka.
Hilmar: Til að halda hljóm-
sveit gangandi, þá verður áhugi
að vera til staöar og töluverö
nýjungagirni. Viö strákarnir
erum allir inni á sömu linunni,
þannig aö þaö er ekkert
vandamál að veröa fyrir góöum
áhrifum frá Bretlandi.
Þaö sem oft fer með þessar
nýju hljómsveitir er þaö, aö
hljómsveitarmeölimir eru ekki
nægilega samhentir um þá
tónlist sem leika á. Það gerir
þaö aö verkum aö þær
splundrast eftir nokkurn tima.
Sigtryggur: Gott dæmi um
hljómsveit sem sifellt er
leitandi er Clash, nýja platan
sýnir þaö augljóslega.
Gulli: Ég þekki þá ekki fyrir
sömu menn og á tónleikunum
hér siðastliðið sumar.
Hilmar: Það eru einkanleg
hljómsveitir á borö viö Joy
Division, Cure og Live Wire,
sem heillar okkur frekar en
Clash-linan.
Stund milli stríöa
Blm.: Eru einhverjir
ákveönir einstaklingar i hljóm-
sveitinni sem eru „dóminer-
andi”?
Sigtryggur: Þaö eru vissulega
ákveönir pólar i hljómsveitinni,
i þeim skilningi, að það eru
vissir einstaklingar sem leggja
fram megniö af frumsömdu efni
hennar. Engu aö siöur þá
leggjum viö allir eitthvaö til
málanna.
llilmar: Þessi tónlist er þaö
frjáls, að allir einstaklingar
hafa mjög mikið svigrúm. Sem
betur fer þá erum viö það
heilsteyptir að þetta smellur allt
prýðilega saman.
Blm.: Nú voruð þið með
óvenju mikið af erlendu efni á
tónleikunum á Hótel Sögu,
hvernig stendur á þvi?
Magnús: Það er nú frekar til
bráðabirgða.
Sigtryggur: Þegar verið er aö
æfa nýjan mann inn i hljómsveit
þá gest ekki svo mikill timi til
bess að skapa nýja tónlist. Við
kynnum fjögur ný lög á Sögu og
öll eldri lögin voru i nýjum
útsetningum eins og þú heyröir.
Þetta er millibilsástand sem
varir ekki lendi.
Hilmar: Þaö er engu að siöur
gaman að spila góö lög. Við
erum ekki svo miklir egóistar
aö halda, að allt sé best eftir
okkur Eins og Sigtryggur
sagöi, þá veröum viö i fram-
tiöinni nær eingöngu meö frum-
samiö efni kryddað með einu og
einu erlendu lagi.
Heima er best
Blm.: Hvað er langt siðan þú
byrjaöir aö leika aftur, Steini?
Þorsteinn: Ég byrjaöi að
leika aftur i júli siðastliðnum og
haföi þá ekkert leikiö i tvö og
hálft ár.
Blm.: Hvernig finnst þér aö
vera kominn i slaginn á ný og er
munur á Þey og Eikinni?
Þorsteinn: Gaman, maöur á
heima i þessu og engu ööru. Þaö
er i raun ekki svo mikill munur
á Þey og Eikinni (1972—75) þvi
þá spiluöum viö mikiö frum-
samiö efni eins og við erum aö
gera hér.
Blm.: Hvenær byrjaöir þú aö
leika á hljóöfæri, Gulli?
Gulli: Ég byrjaöi á flautu
fimm ára og var á þeim tima
barnastjarna. Ég fór ekki aö
leika á gitar fyrr en tólf ára.
Þetta er I raun fyrsta „alvöru”
hljómveitin sem ég lék i. Ég
haföi aö visu leikiö eitt sumar
meö Galdrakörlum og um stund
meö sextett Stebba Stebb.