Þjóðviljinn - 01.09.1981, Blaðsíða 4

4 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudagur 1. september 1981
UOBVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðs-
hreyfingar og þjódfrelsis
tJtgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann.
Ritstjórar: Arni Bergmann, Einar Karl Haraldsson, Kjartan
Olafsson.
Auglýsingastjóri: Svanhildur Bjarnadóttir
Umsjónarmaöur sunnudagsblaös: Þórunn Siguröardóttir
Afgreiöslustjóri: Valþór Hlöðversson
Blaöamenn: Álfheiöur Ingadóttir, Ingibjörg Haraldsdóttir,
Kristin Ástgeirsdóttir, Magnús H. Gislason, Sigurdór Sigurdórs-
son.Jón Guöni Kristjánsson.
iþróttafréttamaöur: Ingólfur Hannesson.
Útlit og hönnun: Guöjón Sveinbjörnsson, Björn Br. Björnsson .
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Gunnar Eliasson.
Ilandrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elias Mar.
Auglýsingar: Unnur Kristjánsdóttir
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Jóhannes Harðarson.
Afgreiðsla: Kristin Pétursdóttir, Bára Siguröardóttir.
Simavarsla: Úlöf Halldórsdóttir, Sigriður Kristjánsdóttir.
Bílstjóri: Sigrún Báröardóttir.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jóns
dóttir.
Útkeyrsla, afgreiösla og auglýsingar: Sföumúla 6,
Reykjavik, simi 8 13 33.
Prentun: Blaðaprent hf..
Sprengjuliöiö
• Sprengja, sprengja, hefur verið kjörorð þingkrat-
anna allt f rá kosningasigri þeirra vorið 1978. Þann sigur
unnu þeir í kjölf ar náins samstarfs við sósíalista í verka-
lýðssamtökunum í tíð ríkisstjórnar Geirs Hallgríms-
sonar. Björn Jónsson forseti ASí var sérstakur for-
göngumaður þessa samstarfs, enda var eining í verka-
lýðshreyfingunni forsenda þess, að hægt var að brjóta
kaupránshlekki Geirsstjórnarinnar.
• Alþýða íslands batt miklar vonir við vinstri stjórnina
sem mynduð var á haustdögum 1978. Góður hugur alþýðu
um land allt í garð stjórnarinnar entist henni samt
skammt sem aflgjafi. Hinn nýi þingflokkur kratanna
reyndist ekki í anda Björns Jónssonar og annarra þeirra
sem leiða vildu alþýðuna til öndvegis í íslenskum þjóð-
málum. Þar voru mættir til leiks þingkratar, sem líta á
stjórnmál sem bófahasar og setu á þingi og í ráðherra-
stólum sem lið í persónulegu valdapoti. Þeir menn í
þessu þingliði kratanna, sem hvað ákafast kyrja nú
sönginn um kjör láglaunafólksins, höfðu það helst til úr-
lausnar efnahagsmálunum, að leggja til á sínum ríkis-
stjórnarferli að skerða kjör verkafólks.
• Því miður tóku ýmsir foringjar Framsóknar undir
þennan kjaraskerðingarsöng kratanna og var þar
fremstur í fylkingu Tómas Árnason foringi hægri arms
flokksins. í ársbyrjun 1979 myndaðist sérstakt bandalag
kratanna og Framsóknarráðherranna, sem m.a. knúði
fram ólafslögin, vísitöluskerðingu launa, og aðgerðir í
vaxta- og peningamálum, sem bæði rýrðu kjör al-
mennings og virkuðu sem olía á verðbólgubálið.
• Samt fannst sprengjuliðinu í Alþýðuf lokknum ekki
nóg að gert. Kjör verkafólks skyldu skert enn frekar.
Þegar þeir fengu þeim vilja sínum ekki framgengt
haustið 1979, sprengdu þeir rikisstjórn Ólafs Jóhannes-
sonar í þeim tilgangi að taka að kosningum loknum
saman við leiftursóknarlið Geirs Hallgrímssonar. Þessu
fylgdu svo hástemmdar yfirlýsingar um að þeir myndu
sprengja allt samstarf sem þeir tækju þátt í þar til hug-
sjónir þeirra um kauplækkanir væru komnar til fram-
kvæmda.
• Til Guðs lukku varð pólitísk f ramvinda í landinu með
öðrum og ánægjulegri hætti en kratarnir ætluðust til.
Frjálslyndir umbótamenn í röðum Sjálfstæðismanna
tóku höndum saman við Framsóknarflokk og Alþýðu-
bandalag um myndun ríkisstjórnar undir forystu Gunn-
ars Thoroddsen. Sú stjórn tók upp önnur og betri vinnu-
brögð. Við stjórn efnahagsmála var beitt úrræðum í
þeim anda sem Alþýðubandalagið boðaði. Árangur
þeirrar stefnu hefur birst m.a. í minnkandi verðbólgu,
mikilli atvinnu, stóref Idri félagslegri þjónustu og traust-
um rikisf jármálum án þess að skattheimta á almenning
hafi aukist.
• En þingkratarpir eru samir við sig. Helstu liðsoddar
í verkalýðshreyfingunni, þeir Karvel og Karl Steinar,
eru svoógæfusamir að sitja í þingliði Alþýðuf lokksins. Á
þingi Alþýðusambands íslands fyrir tæpu ári voru þeir
svo gegnsýrðir af sprengihugsunarhætti þingf lokksins
að þeir kusu að rjúfa allt eðlilegt samstarf við aðra í
Alþýðusambandinu til þess að setjast sjálf ir í sæti for-
seta ASí. Að vísu deildu þeir hart innbyrðis um hvor
skyldi hljóta hnossið, eins og tíska er í Alþýðuf lokknum á
tímum hins nýja stíls, en ASf-þingið hafnaði sprengju-
forsetaefninu á eftirminnilegan hátt.
• Nú í sumar hefur svo íslenska þjóðin mátt horfa
uppá það fyrir opnum tjöldum hvernig þessi sprengi-
þingflokkur kratanna iðkar sín stjórnmálastörf. í Ijósi
þess þarf engum að koma á óvart hversu illa gekk að
eiga samstarf við þá á þingi og í vinstri stjórn Ólafs Jó-
hannessonar. Við skulum vona að þjóðin beri gæf u til að
hafna slíkum mönnum og afneita hugmyndum þeirra
um lýðræði sem eru fólgnar í því að sprengja samtök og
stofnanir flokka og félagshreyfinga, niða sína eigin
félaga og reka rýting í bak nánustu samstarfsmanna
undir yfirskini vináttunnar.
Bó
klippt
Ekkiiþriðja
I sinn
* 1 Helgarpóstinum siöasta er
I langt viötal viö Halldór Her-
I mannsson formann Bylgjunnar
■ á Vestfjöröum. Hann er stuön-
■ ingsmaöur rikisstjórnarinnar,
I herstöövaandstæöingur og
I NATÓ-sinni, ómyrkur i máli, og
I telur að það sé pólitisk fóbía ef
' Sjálfstæöismenn geta ekki
j hugsaö sér samstarf viö Al-
| þýöubandalagiö eins og aöra
I flokka. Ýmislegt fróölegt hefur
' Dóri Hermanns aö segja um
I innanflokksástandiö í Sjálf-
| stæöisflokknum og skal nú
! gripiö niður í valda kafla ; Spurt
* er hvort tvö framboö veröi á
I Vestfjörðum nái Geir Hall-
| grimsson kjöri sem formaöur á
| landsfundi:
■ , ,Ég er nú ekki þeirrar skoö-
I unar, þóttGeir veröi kosinn for-
| maöur i haust, sem gæti nú vel
| hugsast. Hann sækir þetta nú
■ ákaflega stíft maöurinn, þó aö
| ég skilji þaö nú bara ekki, en
| þaö yröi okkur stjómarsinnum i
I Sjálfstæöisflokknum sársauka-
■ litiö. Þetta yröi status quo. Þaö
| er bara biöstaða en ég tel sára-
| litla von til þess, að Sjálfstæðis-
I flokkurinn veröi sigurstrang-
* legur undir merki Geirs Hall-
| grímssonar.
| Ég held þaö veröi ansi m argir
■ sjálfstæöismenn sem kjósa ekki
* aö fara i þriöja sinn til þess að
| reyna aö berjast upp fjallið með
| Geir Hallgrimssyni, ég held þaö
■ verði æöi margir sem horfi bara
* á hann klifra”.
I Mikill flótti?
| Halldór spáir semsagt basli
| hjá Sjálfstæöisflokknum i næstu
I kosningum undir forystu Geirs.
' Og hvert fer fylgið er spurt. Og
| Halldór svarar:
„Þaö getur eitthvaö rambað
> yfirá Alþýöuflokkinn um tima,
' en Sjálfstæðisflokkurinn hefur
| svo sterk itöki þjóöinní, aö hann
| er þarna. Þó hann flakki dálitiö,
* þáerhann fljótur aö hlaupa yfir
' aftur aö þvi tilskildu, aö þeir
| spámenn sem hér hafa veriö aö
| innleiða ihaldsflokkakenningu
> úrEvrópu.náiekkiyfirhöndinni
' meö eiiiiverjum Thatcherisma
| og fieiru sli'ku. Ef þeir ætla að
| fara að búa til einhverja nýja
I fyrirmynd aö ihaldsflokki, sem
' þeir ætla að kalla Sjálfstæðis-
| flokkinn, þá brestur mikill flótti
| i liö sjálfstæöismanna. Leiftur-
I sóknin er enn i fersku minni”.
* Og hugmyndafræöingar
| hennar ekki af baki dottnir
| mætti hér bæta við.
Höggið geigaði
„Þegar högg er hátt of reitt,
hættir þvi við aö geiga” segir i
fyrirsögn litillar greinar eftir
Asgerði Jónsdóttir á 37 siöu
Morgunblaösins sl. laugardag.
Þar segir frá viöbrögöum eins
lesenda blaðsins er hún fletti
fjallháum bunka af Morgun-
blööum:
„Þegar ég, fyrir skömmu
siðan, kom heim úr sumarleyfi,
lá f jallhá hrúga af Mogganum
minum fyrir dyrum inni. Ég
pækii samviskusamlega gegn-
um beðjuna, las allt sem máli
skipti meöal annars um súráls-
máliö, sem mér hefur þtítt mjög
athyglisvert frá upphafi. Það
varð langur lestur og ógeö-
felldur, því fátt eða ekkert
veldur mér jafn mikilli ógleði og
aö sjá réttlætinu misboöiö og
þaö jafn heiftarlega eins og I
þessum súrálsskrifum Morgun-
blaösins I siðastliönum júli-
mánuði.
Maöur er nefndur Hjörleifur
Guttormsson og er iönaöarráö-
herra á Islandi þessa stundina.
Hann hefur gerst svo djarfur aö
sýna árvekni og skyldurækni i
starfi. Hann hefur gerst svo
djarfur aö rasa ekki um ráö
fram i orkumálum, heldur
kveða menn til ráöuneytis, um-
ræöu og undirbúnings um sem
flesta hugsanlega þætti mála
áöur en ráöister i framkvæmdir
og firra þær þannig alkunnum
eftirmálum eftir föngum.
Dirfska Hjörleifs
Hann hefur gerst svo djarfur
aö amast viö þvi aö útlent auð-
félag hlunnfari Islendinga og
gangi á geröa samninga við þá.
Hann hefur gerst svo djarfur að
geipa ekki um þaö mál i tima og
ótima, þrátt fyrir hóflausan
ágang fréttamanna, heldur leita
kunnáttu um allt er varöar þetta
tiltekna málefni nálega um
allan heim og aldrei látið af
hendi rakna aörar upplýsingar
en þær, sem fengnar eru af stað-
reyndum. Hann hefur gerst svo
djarfur að sýna hinu erlenda
auöfélagi tillitssemi i hvivetna.
Hann til dæmis sakfelldi þaö
ekki að órannsökuðu máli held-
ur talaði um „meinta” sök
(„meinta hækkun i hafi”) að
minnsta kosti þangaö til skýrsla
Lybrands & Co. leiddi stað-
reyndir i ljós og taldi sjálfsagt
að taka tillit til leyndarmála
þess hvernig sem islenskir
fréttamenn hömuöust af þvi til-
efni.Hann hefur gerst svo djarf-
ur að ræða súrálsmáliö hlut-
drægnislaust og ópersónulega
og af þeirri kurteisi og háttvisi,
aö enginn einstaklingur hefur
hlotiö svo mikiö sem skeinu af
hans völdum.
Úr vitrœnum
ham
Fyrir þessar „sakir” hafa
súrálsskriffinnar Morgunblaðs-
ins, nafngreindir og ónafn-
greindir, keppst við að reita ær-
una af Hjörleifi Guttormssyni.
Fyrir þær skal hann vera óal-
andi og óferjandi og þvi hvergi
hafandi nærri, þar sem rætt er
viö erlenda súrálsherra.
Mér viröast þeir vera gengnir
svo mjög úr vitrænum ham aö
þeir séu farnir aö vega aö sjálf-
um sér. Þaö hefur ekki hingað
til þótt ljóöur á ráöi manns aö
gera skyldu sina við rikiog þjóö,
— aö mæla ekki fleira en hann
veit meö vissu, — aö sýna öör-
um, án undirlægjuháttar, sömu
háttsemi i oröi og verki, sem
hann æskir sjálfum sér til
handa.
En ef þessi atriði teljast nú
mannoröslýti þá veit ég ekki
lengur hvað gott mannorð er og
lýsi eftir merkingu þess hjá
pennaglöðum skriffinnum
Morgunblaösins.
15. ág. 1981
Asgerður Jónsdóttir.”
— ekh.
i
og skorið