Þjóðviljinn - 01.09.1981, Blaðsíða 9

ÞriOjudagur 1. september 1981 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 9
Útitaflið komið
1 notkun
útitaflið umtalaða var vigt með
viðhöfn á laugardaginn að við-
stöddu fjölmenni. Borgarstjórinn
i Reykjavik, Egill Skúli Ingi-
bergsson flutti ávarp, sem og
formaður Taflfélags Reykja-
vikur, Friðþjófur Max Karlsson.
Að þvi búnu vigðu tveir skák-
meistarar af yngri kynslóöinni,
Tómas Björnsson og Þröstur Þór-
hallsson taflið meö kappskák sem
endaði með jafntefli. Að skák
þeirra lokinni hófst hverfakeppni
iskák og fóruleikar þannigaö lið
Vesturbæjar og Kópavogs urðu
jöfn,2 1/2 : 2 1/2, en Vesturbær
vann á stigum. Seltjarnarnes
vannMiöbæ,3 1/2:1 l/2,Breiðholt
vannFossvog—Bústaöi41/2: 1/2,
og Alftamýri-Hliöar vann Arbæ-
Langholt 4:1. Keppnin er
útsláttarkeppni og leiöa sigur-
vegararnir saman hesta sina á
laugardaginn kemur ef veðurguð-
irnir verða skákmönnunum hliö-
hollir.
Friðþjófur Max Karlsson for-
maður Taflfélagsins sagði i gær
við blaðamenn Þjóðviljans að allt
hefði farið mjög ánægjulega fram
og væri greinilegt að Reykvik-
ingar hefðu eignast nýtt Utivistar
svæði i miðbænum sem byöiupp á
fjölbreytta möguleika. Skákmenn
væru auðvitað mjög ánægðir
með að þetta svæði skuli tengjast
skáklistinni á þennan hátt, en þeir
litu alls ekki á svæðið sem sitt
eigiö. Uppákomur og sýningar af
margs konar tagi hafi þarna
eignast skemmtilega aðstöðu.
Fjölmenni fylgdist með vigsluskákinni.
Múgur og margmenni við vígsluna
'3?iösiur $údjallJSoa
SJjölasyáljmeislan ÍRayíjjariijur
'Jomas £)jornssaa.
’lasfa/fmcis/arS Jj/ands
Davið fjórir. Borgarstjórinn leikur fyrsta leikinn á útitaflinu. Ljósm
Vfgsiuskákin aö hefjast. Einbeitingin leynir sér ekki i svip meistaranna
Minning
Einar B. Júlíusson
F. 12.2.1927 — D. 22.8.1981
Það er samstillt og samhent liö
sem starfar við Hrauneyjafoss-
virkjun hjá Rafafl/Stálafl. Og
eins og gjarnan verður á slikum
vinnustaö, þar sem dvalið er
saman i viku úthöldum, þá tengj-
ast menn nánari vináttuböndum
en almennt gerist milli vinnufé -
laga.Einn Ur þessum samstillta
hópi hefur nú fallið frá. Okkur fé-
lögum hans voru færðar þær
sorgarfréttir nú i lok siðustu fri-
helgi, að hann Eibi, eins og við
kölluöum hann dags daglega,
hefði látist af slysförum. Einar
haföi ætlað aö nota frihelgi sfna,
nú sem oft áður, og heimsækja
dóttur sina vestur i Dali. Þangað
komsthann þó aldrei, billinn hans
fór út af meö fyrrgreindum af-
leiðingum. Sætið hans i rUtunni
var lika auttá mánudagskvöldið,
þegar viö vinnufélagarnir fórum
aftur til starfa og við finnum það
svo glöggt, að það er stórt skarð i
félagahópnum.
Flestir okkar kynntust Eiba
fyrst þegar hann kom til starfa
hjá Rafafl/Stálafl i ársbyrjun
1980, þegar vinna hófst við upp-
setningu og suðu á spiralnum i
fyrstu aflvélina i Hrauneyjar-
fossi. Þar startaði hann við erf-
iðar aðstæður, i vandasamri
suðuvinnu. Hann var i flokki með
miklu yngri mönnum og við vit-
um vel að hann var oft orðinn lú-
inná kvöldin, þegar hann gekk frá
verkfærum sinum niður i botni
stöðvarhússins, eftir langan og
strangan vinnudag. Oft vorum við
jafnvelhræddirum aðhann gengi
ofnærrisér iþessari erfiðu vinnu.
En Eibi stóð sig eins og hetja og
eftir aö vinnu lauk við fyrstu vél-
ina fór hann yfir i aðra og siðan
þá þriðju. Nú siöustu vikurnar
hafði veriö nokkurt hlé á suöu-
vinnunniog fór þá Eibitilstarfa á
uppsetningu háspennu gastengi-
virkis stöövarinnar, en sú vinna
krefst mikillar natni og ná-
kvæmni.
í vinnuhópnum var Eibi
fremstur i flokki. Eölislæg vand-
virkni hans og aögæsla naut sin
þar til fulls. En Eibi var ekki ein-
ungis úrvals suðumaður og laginn
vélamaður, hann var einnig haf-
sjór af fróðleik um alltþaö sem aö
starfi hans laut og reyndar hafði
hann tækniþekkingu á miklu við-
ara sviöi. Þannig var hann vel
heima i' rafmagnsfræði, jafnvel
svo að hann fylgdist með þvi nýj-
asta sem þar var að gerast. Enda
kom það oft fyrir, að liti maður
inn i herbergið til hans á kvöldin
þá var hann að rýna i blöö og
bækur um slik efm.
Þaö styttist núóðumi að fyrsta
vélasamstæðan viö Hrauneyja-
fossvirkjun verði gangsett. Hann
Eibi getur þvi miður ekki verið
með okkur félögum til að fagna á
þeirri stundu. Hann sem hefði
glaðst svo m jög að finna járnið og
vélamar, sem hann hafði glimt
við á annaö ár, stynja undan
átökunum, þegar vatninu er
hleypt á og allt fer I gang.
Enginn okkar sem nú kveðjum
Eiba átti von á þvi að leiöir skildu
svo fljótt, sist af öllu eftirað hann
haföi tekið þá ákvöröun fyrir
stuttu að ganga sem félagi inn i
framleiðslusamvinnufélagið
okkar, en inntökubeiönin var ein-
mitt borin upp og samþykkt á
aðalfundi félagsins laugardaginn
22. ágústsl., eða hinn afdrifarika
dag.
Við vinnufélagar Einars við
Hrauneyjafossvirkjun og allir
félagarnir i samvinnufélaginu
sendum honum hinstu kveðju og
þökkum fyrir samverustundirnar
um leið og við færum ættingjum
hans okkar innilegustu samúðar-
kveðjur. Farðu i friði.
Vinnufélagar.