Þjóðviljinn - 19.08.1982, Page 3

Fimmtudagur 19. ágúst 1982 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 3
Eflngasvæðl eina lausnin”
! Úr atvinnuvega-
tillögum Alþýðu-
bandalagsins:
Róttæk
í sjávar-
1 tiilögum þeim sem Al-
þýöubandalagið lagði (ram
* um siðustu helgi i rikisstjérn
er gert ráð fyrir róttæku
skipulagsátaki ~ i sjávarút-
vegsmálum. Þar cr m.a.
I' fjallað um stærð fiskiskipa-
stólsins, vcrðlagskerfi
sjávarútvegsins, skipulag á
löndun og meðferö sjávar-
| afla.
I Engin fiskiskip flutt
I inn
„Stærð fiskiskipastólsins
verði takmörkuö og engin
fiskiskip flutt inn i landið á
næstu einu til tveimur
árum” segir i tillögunum.
„Verkefnum varðandi við-
hald flotans verði beint til
innlendra skipasmiðastöðva
enda verði þær samkeppnis-
færar við erlendar skipa-
smiðastöðvar.”
Arðbærara skipulag
„Verðlagskerfi sjávarút-
vegsins og lög um Fiskveiði-
stjóð verði endurskoðuð á
næstu þremur mánuðum”,
segir og i tillögunum,” og
miöist endurskoðunin við aö
kanna möguleika á arö-
bærara skipulagi á fjárfest-
ingu, veiðum og vinnslu”.
Hertar reglur um afla-
meðferð
„Skipulag á löndun taki
mið af þvi að vinnslustöövar
taki ekki við meiri afla en
þær hafa bolmagn til að nýta
með arðbærum hætti. Til aö
stöðva lélega meðferð afla
og þá gæðaminnkun sem
komiö hefur i Ijós á undan-
förnum mánuöum og stefnir
verði islenskra sjávarafurða
i hættu á erlendum mörk-
uðum, verði strax settar
hertar matsreglur, og ströng
viðurlög gegn brotum. 1 þvi
skyni veröi m.a. athugað að
beita timabundnum missi á
vinnslu- og veiðiréttindum.
Fræðsluherferð um
gæði og meðferð
A næstu þremur mánuðum
verði 5 miljónum króna sem
komi af gengismunarfé varið
til sérstakrar fræðsluher-
feröar um gæði og meðferð
sjávarafla”.
Ráðstöfun gengis-
munar
Alþýðubandalagið leggur
ennfremur til að af gengis-
muni verði ráðstafaö fé til að
bæta rekstrarafkomu togar-
anna, auðvelda Byggðasjóði
að koma til móts við vanda
loðnustaðanna, til úreldingar
fiskiskipa, og til lækkunar á
skuldum og eöa fjármagns-
kostnaði fiskiskipa.
Sérstakt tækniátak
Akvæði er um að sérstakt
tækniátak verði gert til þess
að koma á sjálfvirkni i snyrt-
ingu og pökkun fiskiflaka og
annarri tæknivæöingu i
vinnslu sjávarafla.
Orkusparnaður sjó-
mönnum i hag
Loks leggur Alþýðubanda-
lagið.til „aö i stað oliugjalds
verði tekið upp kerfi sem
stuðli að þvi að sjómenn hafi
hag af orkusparnaði fisk-
veiðiflotans”. I tillögunum
er einnig að finna ákvæði um
atvinnuvegasjóð og niður-
fellingu á launaskajti i fisk-
vinnslu, sem einnig snerta
málefni sjávarútvegsins.
ekh
„Reglugerð í endurskoðun”
segir Ólafur W. Stefánsson í dómsmálaráðuneytinu
„Þessi hjól eru notuð i s.k. „motorcross” keppnum og þegar þær hafa
verið haldnar hafa verið gefin út sérstök leyfi fyrir þeim. Trygginga-
félögin hafa þá tekið að sér tryggingu vegna hugsanlegra tjóna sem
þau gætu valdið en aðeins timabundið á meðan keppnin stendur yfir”,
sagði Ólafur VValter Stefánsson i dómsmálaráöuneytinu þegar við
spuröum hann hvers vegna torfæruhjól væru hér i miklum mæli á svig
viðallar reglur varðandi hjól i þessum stæröarflokki.
„Það má vissulega segja að gat
sé í löggjöíinni um bifhjól þegar
svona nokkuð getur gerst. Það er
núna verið að endurskoða þessa
löggjöf um bifhjól almennt
einkum er varðar skiptingu hjóla
i þá tvo meginílokka sem við iýði
eru núna. Löggjöfin i dag kveður
áum aðtil aðgeta ekiö hjóli undir
2 1/2 hestafli aö stærð þurfi 15 ára
aldur til og sérstakt próf að auki.
A önnur hjól stærri en þessi þarf
sérstakt bifvélapróf og þar er
aldurstakmarkið hins vegar 17
ár.”
— Og má þá búast við að
nánari reglum verði komið á
varðandi torfæruhjólin?
,,Ég verð að vona það. 1 þessu
sambandi má minna á að þegar
vélsleðarnir komu lyrst til lands-
ins voru þeir óskráðir en þegar
áhugi manna íyrir þeirri iþrótt
fór vaxandi og innflutningurinn
jókst að sama skapi voru settar
ákveðnar reglur varðandi út-
búnað þeirra þannig að þeir urðu
tryggingarhælir. Það mætti vel
hugsa sér aö einhverjar slikar
ráðstafanir verðigerðar varðandi
þessi sérstöku bifhjól, sagði
Ólafur Walter Stefánsson i dóms-
málaráðuneytinu aö endingu.- v.
segir Gunnar Kári Magnússon, starfsmaður Umferðarráðs
„Ætli það séu ekki í kringum 200 torfæruhjól í landinu
en afar erfitt er að gera sér grein fyrir nákvæmum
f jölda þeirra þar sem þau eru hvergi til skráð á pappir-
unum", sagði Gunnar Kári Magnússon starfsmaður
Umferðarráðs i samtali við Þjóðviljann i gær.
„Við höfum haft áhyggjur af
þessu máli og það sem ýtti við
okkur var tilkynning um slys þar
sem sá sem fyrir torfæruhjóli
varð, fær engar bætur frá trygg-
ingarfélögunum. Astæðurnar
fyrir þvi að þau vilja ekki taka að
sér að tryggja þessi hjól, sem
oftast eru afar stór á borð við
stærstu mótorhjól, er sú að þau
eru ekki skráningarhæf. Það
vantar á þau hraðamæli og ljós og
annan þann búnað sem nauðsyn-
legur er talinn”, sagði Gunnar
Kári ennfremur.
Samkvæmt upplýsingum frá
fjórum stærstu innflytjendum
torfæruhjóla af þessari gerð eru
tugir ef ekki hundruð hjóla til i
landinu. Arið 1979 flutti t.d.
Honda umboðið inn á 4ða tug
slikra hjóla og Jamaha umboðið
flutti inn um 40 hjól á siðasta og
þessu ári. Innflutningsaðilar eru
ekki skyldir að krefja kaupendur
um ökuskirteini né þess að við-
komandi tæki uppfylli settar
reglur um búnað og tryggingar-
hæfni. Það er annarra aðila i
kerfinu að annast þau mál og þar
virðist einhvers staðar pottur
vera brotinn. En hvers vegna eru
svona hjól þá flutt inn? Við fáum
álit Gunnars Kára hjá Umferðar-
ráði á þeirri spurningu:
„Flestir sem nota þessi hjól
gera það I torfæruaksturskeppn
um og i sambandi viö æfingar
fyrir þær. Tryggingafélögin hafa
fengist til að tryggja hjólin tima-
bundið i slikum keppnum og séu
þær þá haldnar samkvæmt leyfi
frá lögregluyfirvöldum. Hitt er
svo vitað mál að hjólin eru notuð
utan slikra svæða og þar eru
menn gjörsamlega óhultir og
ótryggðir ef þeir verða fyrir
slysum af völdum þessara kraft-
miklu tækja. Þar er potturinn
brotinn og þar verður að setja
fyrir lekann”, sagði starfsmaður
Umferðarráðs að siðustu. — v.
Gunnar Kári Magnússon hjá Um-
ferðarráði: Þessi hjól eru
óskoðunarhæf og þess vegna með
öllu ótryggð fyrir þvi tjóni sem
þau kunna að valda. Ljósm.
—eik—
segir Októ Einars-
son hjá Vélhjóla-
íþróttaklúbbnum
„Við erum búnir að ræða þetta
mál fram og til baka undanfarin
ár og höfum komist að þeirri
niðurstöðu að eina ráðið sé að
skapa okkur afmarkað svæði utan
vega”, sagði Okto Einarsson,Vél-
hjólaiþróttaklúbbnum, en hann er
jafnframt fulltrúi hans i aksturs-
iþróttaráði Landssambands is-
lenskra akstursiþróttafélaga.
„Það er vitað mál að margir
sem eiga svona torfæruhjól aka á
þeim hér á götum bæjarins og við
sem stundum þetta sem iþrótt
erum þeirrar skoöunar að ekki
verði komið i veg fyrir slikt fyrr
en aðstaða er sköpuð til að stunda
þessa iþrótt á þar til gerðu svæði.
Fyrrhveríur ekki aksturinn hér á
götunum sem auðvitað veldur
margvislegum vandræðum”.
— Tryggingafélögin hafa ekki
fengist til að tryggja þessi hjól?
— Nei, og af eðlilegum ástæð-
um þar sem þau eru ekki skráð. í
þessari iþrótt sem á erlendu máli
hefur verið kölluð mótor-cross en
á islensku „hólakapp” (!) er
beinlinis talið hættulegt fyrir öku-
menn hjólanna að á þeim sé
aukabúnaður eins og útstandandi
speglar og ljós. Þess vegna
teljum við útilokað að skrá hjólin
og þar með tryggja eftir venju-
legum leiðum.
— En hvað með torfærukeppn-
irnar?
— Þær eru haldnar eítir aö við
höfum aflaö okkur leyfis frá
dómsmálaráðuneyti, iögreglu og
viðkomandi bæjarlélagi. islensk
endurtrygging hefur selt okkur
tryggingu meðan á keppni stend-
ur en þó eítir að við höfum undir-
ritaðsérstakt bólaalsal þannig að
við fáum ekki bætur nema íyrir
örkuml eða dauða. Samt þurium
viö i dag að greiða um það bil
10.000 krónur i tryggingar íyrir
eina slika keppni.
— Hafið þið itrekað beðið um
sérstök æfingasvæði?
— Já, þaðer vistóhætt aö segja
það. Aður en okkar landssam-
band var sloínaö vorum viö i
Félagi islenskra bifreiðaeigenda.
FIB sendi bréf til borgarstjórnar
Reykjavikur og baö um æíinga-
svæði fyrir okkur á torlæruhjól-
unum. Ekkert kom út úr þvi. Við
sendum svo bréf lil borgaryfir-
valda íyrir tveimur árum og svar
við þvi bréfi hefur ekki einu sinni
borist ennþá.
— Og þið hafið þá i raun hvergi
getað æft?
— Við höfum haft bráöabirgða-
leyfi fyrir svæði upp viö Rauða-
vatn og auk þess er okkar aðal-
svæði suöur viö Grindavikuraí-
leggjara, rétt hjá Keflavikurveg-
inum. Þar höfum við svæöi á s.k.
Broad-street en þangað er all-
langt að fara fyrir allan þann
fjölda sem býr hér á Reykja-
vikursvæðinu þannig aö þar er
aðeins um bráðabirgðalausn að
ræöa einnig. Þaö sem þarf til aö
koma er að við laum aímarkað
æfingasvæði sem við mundum sjá
algerlega um sjálfir. Þá fyrst
væri möguleiki á að útrýma að
mestu þeim torfæruakstri sem si-
fellt er að aukast hér á götum
bæjarins, sagði Októ Einarsson
að lokum.
Októ Einarsson, fulltrúi akstursiþróttamanna á vélhjólum: við höfum
bent á leiðir til að leysa þennan vanda en yfirvöld hafa daufheyrst.
Ljósnt. eik.
Ótryggð torfæruhjól hér á landi:
„Verður að koma
þeim í skráningu”