Þjóðviljinn - 19.08.1982, Síða 8

Fimmtudagur 19. ágúst 1982 ÞJóÐVILJINN — StÐA 9
8 StDA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 19. ágúst 1982
Hér eru heimsmálin rædd. Frá v.: Helga Guömundsdóttir, Sveinn
Gamalielsson, Jónas Asgeirsson, Sigfús Bjarnason, Vilhjálmur
Þorsteinsson.
Eins og em
hiörð og einn hirðir
borgarinnar, undir leiösögn gjör-
kunnugra manna, en fært til Is-
lensks máls af fararstjóra. Hér
skulu þeir helstu nefndir, sem
skoöaöir voru:
Heimili tónskáldsins Edwards
Grieg. Fantoft kirkjan. Mari-
usar-kirkjan. Hansasafniö, tengt
byggingum gömlu Hansakaup-
mannanna er mikil völd höföu á
miööldum. Sædýrasafnið. Fiski-
markaöurinn viö höfnina, — á
sinn hátt hjarta bæjarins. Hér
koma bæjarbúar enn sem fyrr og
kaupa þorskinn sinn og kolann.
Hér fljúga athugasemdir milli
kaupenda og seljenda. Hér mæt-
ast forstjórinn, handverksmaöur-
inn, húsmóðirin og vinnukonan,
en eitt eiga allir sameiginlegt:
kröfuna um góðan fisk. Þak
hinnar sérkennilegu fiskversl-
unar er sjálft himinhvolfið.
Siðast en ekki sist skal nefna út-
sýnið af Flöyen, sem er eitt af sjö
fjöllum, sem umkringja Bergen,
hæð 300 m. Þegar upp er komið
eftir stutta stund i virdregnum
sporvagni, sér yfir mikinn meiri
hluta borgarinnar, hið fegursta
útsýni, en skógur og aftur skógur
til allra átta.
Allir þessir staðir, sem hér hafa
verið nefndir, og fleiri sem skoð-
aðir voru, eiga sina sérstöku
sögu, sem of langt mál yrði að
rekja hér.
Bergen stendur nærri miðju
Hörðalandi, á skaga út við
ströndina. Er þar ágæt höfn frá
náttúrunnar hendi, — Vogurinn
eða Björgvinjarvogur. Bærinn er
talinn hafa byggst á 11. öld og á
sér margar sögulegar minjar.
íbúatalan er nálægt þvi að vera
eins og allir Islendingar.
Þrettán jarðgöng
— Jæja, nú höfðuð þið lagt
Bergen undir ykkur, aö hverju
snéruð þið ykkur þá næst?
— Já, það var nú ekki að litlu
lotið, framundan var hvorki
meira né minna en 14 tima ferða-
lag, þegar við vöknuðum á þriðju-
dagsmorguninn.
Kl. 7,30 var lagt að stað með
járnbraut frá Bergen til Flám um
Mýrdal. Frá Flám með skipi út
Aurlandsfjörð og inn Næröyfjörð,
sem eru innfirðir Sognfjarðar, tií
Guðvangs, þaðan með rútu til
Voss og svo með járnbraut til
Bergen. Eftir þvi, sem ég komst
næst, var farið i gegnum 13 jarð-
göng með járnbrautinni, þau
lengstu 5,3 km, að viðbættum
nokkrum opnum hálsaskörðum.
Ekki er þvi að neita, að landslagið
er hrikalegt, snarbrattar, skógi
vaxnar hliðar frá neðstu gilja-
drögum og sjó til fjalla, eins og
séð varð. Nokkurt flatlendi er
kringum Voss, það eina á þessari
leið. Þar sáust kýr á túni.
En sjón er sögu rikari, og það
læddistaö mér sú hugsun, að áður
en járnbraut og bilvegir voru
lagðir um þetta landslag, hafi
lifsbarátta þess fólks, sem þarna
bjó verið hörð ekki siður en á
okkar landi. Sjórinn eina sam-
gönguæðin og hann isi lagður á
vetrum. Hvað þá?
Dagur þessi mun þátttakendum
lengi i minni en allir dagar eiga
kvöld og þessi einnig.
— Naumast hafið þið lagt i
annan slikan leiðangur strax aö
morgni?
— Nei, á miðvikudaginn gat
hver og einn lifaö og leikið sér
eins og hann vildi. Hópurinn
tvistraöist, sumir fóru út i skóg,
aðrir reikuðu um borgina en um
kvöldið mátti heyra sungið:
„Allir komu þeir aftur
og enginn þeirra dó,
af ánægju út að eyrum
hver einasta kerling hló”.
Sigling um
Syðra-Hörðaland
— Og nú liður senn að ferða-
lokum en eitthvað hafið þið þó að-
hafst á fimmtudaginn?
— Já, ekki laust við það. Kl.
8.15 um morguninn var stigið um
borð i skiðabát og stefnt til
Syðra-Hörðalands, með endastöð
i Skánevik. Komið var við á ellefu
stöðum á útleið og flestum þeim
sömu i bakaleiö, að nokkrum við-
bættum þó. Farkostur okkar,
skiðabáturinn, var að þvi leyti
sérkennilegur, að hann reis svo á
sjónum að undir hann mátti sjá
aftur undir miðju, en mjög var
hann hraðskreiður. Þótt smá
vindbára væri fannst ekki fyrir
hliðarveltingi. Viðstaða á eyjum
þeim, sem við heimsóttum, var
mjög stutt og ekki farið i land
nema i Skánevik.
Það var greinilegt á þessari
siglingu, að við vorum komin inn i
siglinganet eyjaskeggja. Þar
voru bátar af öllum stærðum og
gerðum á fleygiferð úr öllum
áttum. Skógur, gróskumikill, var
á öllum eyjum og myndarlegar
byggingar vitt og breitt um eyj-
arnar, eftir þvi sem séð varð.
Þarna fannst mér að mundi vera
huggulegt mannlif. Þessi ferö tók
um átta klst. Rúmgott var i ferj-
unni og fór vel um alla.
Nú, næsta dag var svo farið
heim og komið til Keflavikur kl.
10.45 á föstudagskvöld.
Og þá látum við staðar numið,
sagði Sveinn, — en ég vil hér með
færa aðstandendum þessarar
ferðar, svo og fararstjóra, Hauki
Má Haraldssyni, hinar bestu
þakkir og ég er þess fullviss, að
undir það munu allir ferðafélag-
arnir taka. Hópurinn allur var
eins og hjörð og einn hirðir.
— mhg
Sveinn Gamalíelsson
segir frá Noregsför
Einn af þeim, sem þátt
tóku í Noregsför Dags-
brúnarog Framsóknar var
Sveinn Ga ma líelsson,
„einu sinni Svarfdælingur
og alltaf Svarfdælingur"
en til margra ára búsettur í
Kópavogi. Við báðum hann
að segja okkur eitthvað af
ferðalaginu og varð hann
fúslega við þvi. Og hefur
Sveinn nú söguna:
,,Við freistingum
gæt þín”
Föstudaginn þann 23. júli á þvi
herrans ári 1982 var mættur
ferðahópur „islenskra erfiðis-
manna” á tilsettum stað og tima,
undir fararstjórn Hauks Más
Haraldssonar. Meðalaldur þátt-
takenda, karla og kvenna, var, aö
ég ætla, nálægt 56 ár yfir ferm-
ingu (áætluð tala).
Þegar til Keflavlkurflugvallar
kom gafst okkur hiö gullna tæki-
færi til skoðunar á vörum, sem
þar eru á boðstólum, þar sem
nokkur seinkun varð á flugi. í
þessari verslun ert þú kominn i
einskonar annan heim, miöað við
þekkt verðlag. En einhversstaðar
stendur: „Við freistingum gæt
þín” osfrv. og þess hygg ég að
hafi veriö gætt fyllilega.
Farið var frá Keflavik kl. 7 e.h.
og komið til Bergen eftir tveggja
tima flug eða kl. 11 e.h. sam-
kvæmt staðartima. Gist var á
Fantoft Sommerhotel, sem er i
útjaðri borgarinnar, um 12 km.
frá flugstöð. Þar var hinn besti
aðbúnaður fyrir dvalargesti en
sem betur fór án alls, sem kallast
„lúxus”.
Bergen
„tekin í gegn”
— Hvað tóku menn sér svo fyrir
hendur að morgni?
— Hinn fyrsta dag okkar i
Bergen var svona tekin sólar-
hæðin, enda auðvelt þar sem
varla sást ský á lofti og hiti 18
stig,
En næstu tvo daga, sunnudag
og mánudag, voru skoðaöir, að ég
ætla, flestir merkustu staðir
ífy 'H/' '> < <
'íwzWH'&d-
Hressir Noregsfarar
Margt var sjófangið girnilegt á fiskmarkaðnum I Bergen.
Noregsferð
Dagsbrúnar og Framsóknar
Þann23. júlí sl. fór nokkur
hópur fólks úr Verka-
mannafélaginu Dagsbrún
og Verkakvennafélaginu
Framsókn i átta daga
ferðalag til Noregs. Alls
voru þetta rúmlega 30
manns auk fararstjórans,
sem var Haukur Már Har-
aldsson, blaðafulltrúi Al-
þýðusambands Islands.
Um nákvæma skiptingu
þátttakenda eftir kynjum
skal ekki fullyrt, en þar
mun þó hafa gætt þess
jafnaðar, sem sjálfsagður
má þykja þegar verkalýðs-
félög eiga hlut að máli.
Ódýr ferð
Þetta var ákaflega ódýr ferð
þvi enda þótt Islendingar hafi orð
fyrir að stunda utanfarir i mikl-
um mæli þá mun verkafólk al-
mennt tæpast hafa efni á þvi að
eyða stórum fdlgum i slika
sicemmtan. Væri þó verkafólk vel
að henni komið og ekki siöur i
þörf fyrir aö „lyfta sér upp” en
ýmsir aðrir.
Það, sem þátttakendur þurftu
að greiða úr eigin vasa var hótel-
kostnaöur, fæði i Bergen, en þar
var hinn fasti punktur ferðarinn-
ar, fæði i skoðunarferöum og
flugvallarskattur. Verkalýðsfé-
lögin Dagsbrún og Framsókn
greiddu annan kostnaö við kynn-
isferðir þær, sem farnar voru,
fararstjórn og einn sameiginleg-
an kvöldverð i Bergen. Feröa-
skrifstofan Samvinnuferðir -
Landsýn kostaði flugfar aö heim-
an og heim.
Ferðaáætlun
í stuttu máli og stórum dráttum
var ferðaáætlunin þessi:
Flogið til Bergen kl. 16.30 á
föstudag og komið þangað kl.
19.00 að staöartima. Daginn eftir
gátu menn að mestu notað að eig-
in vild. Sunnudeginum var varið
til þess aö heimsækja heimili hins
heimsfræga, norska tónskálds,
Edwards Grieg að Troldhaugen
en á heimleiöinni var Fantoft
stafakirkjan skoðuð. Er hún átta
hundruð ára gömul og byggð með
aðferð er aðeins þekktist i Nor-
egi.' A mánudaginn var Björg-
vinjarborg skoðuð vltt og breitt
en að öðru leyti réöi fólkiö sér
sjálft.
Á þriöjudaginn var svo heldur
betur tekið til höndum. Arla
morguns var stigiö i járnbrautar-
lest og farið með henni til Flám I
Myrdal. Þar var siðan farið um
borð i skip og siglt til Guövangs.
Siðan tekinn áætlunarbill til Voss
og loks járnbrautarlest þaðan og
til Bergen.
A miðvikudaginn var litiö á
fiskasafnið i Bergen en að öðru
leyti fékk hver og einn aö lifa og
leika sér að vild.
Fimmtudagurinn var svo not-
aður til þess að fara sjóleiðis um
Syðra-Höröaland.
Föstudaginn höföu menn til eig-
in ráðstöfunar en um kvöldið var
flogið heim, meö „fjaöraþyt og
söng”.
Þannig var nú þessu ferðalagi
háttað, þegar á stóru er stiklað.
En hvað segir fólkiö sjálft, sem i
förinni tók þátt? Við náðum tali af
nokkrum og nú segir sá fyrsti
þeirra frá.