Þjóðviljinn - 25.02.1983, Blaðsíða 6

6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 25. febrúar 1983
Ráðstefna Landssamtakanna Þroskahjálpar:
Maríanna Friðjónsdóttir í ræðustól.
framhaldsnám fatlaðra vantai, en í
11. gr. frumvarpsins er opnuð leið
til uppbyggingar framhaldsnáms
fyrir þessa nemendur. Jafnframt
skorar ráðstefnan á menntamála-
ráðuneytið að sjá til þess að þegar
verði hafist handa við að móta
stefnu og unnið verði að undirbún-
ingi þess að koma til móts við þörf-
ina fyrir framhaldsmenntun fatl-
aðra. Ráðstefnan bendir einnig á
að nauðsynlegt sé við upbyggingu
framhaldsnáms fatlaðra að gæta
þess vandlega, að allir hljóti
mennntun sína á jafnréttisgrund-
velli, einnig að þeim nemendum,
sem ekki ná tilskildum árangri á
grunnskólaprófi, sé tryggð kennsla
við sitt hæfi innan framhalds-
skólans.
Að lokum vill ráðstefnan beina
þeim eindregnu tilmælum til
menntamálaráðuneytisins, að það
styðji þau úrræði og nýti þá
aðstöðu sem þegar er fyrir hendi
innan framhaldsskólanna og
minnir á að einstaklingar sem náð
hafa 18 ára aldri eiga rétt á fram-
haldsnámi þótt þeir hafi ekki lokið
grunnskólaprófi."
-ast
„GRUNNSKÓLI - HVAÐ
SVO?“ var yfirskriftin á
ráðstefnu, sem
Landssamtökin Þroskahjálp
héldu þann 22. janúar
síðastliðinn. Var þar fjallað
um framahaldsmenntun
fatlaðra og
fullorðinsfræðslu.
Ráðstefnan var fjölsótt og
voru fluttir margir fyrirlestrar
um ástandið meðal hinna
ýmsu hópa fatlaðra barna.
Fólk á ráðstefnunni taldi al-
mennt nauðsynlegt að fylgja nein-
endum eftir þegar grunnskólanámi
lýkur og gera þyrfti ráð fyrir
stuðningstímum í framhaíds-
skólum. Bent var m.a. á þá mögu-
leika.sem fjölbrautarskólarnir
gæfu til framhaldsnáms fyrir fatl-
aða, en um leið var þess getið að
samkvæmt lögum og reglugerðum
fyrir þessa skóla mega þeir ekki
taka við öðrum nemendum en
þeim sem lokið hafa grunnskóla-
prófi. Reyndin hefur þó orðið sú, að
sumir fjölbrautaskólarnir hafa
sniðgengið þessa reglugerð og
tekið upp sérstakar námsbrautir
fyrir þroskahefta (Fjölbrautaskóli
Suðurlands á Selfossi) eða veitt
þeim aðgang að almennu námi í
skólanum. Voru fyrirlesarar sam-
mála um, að það hefði gagnkvæmt
uppeldislegt og samfélagslegt gildi
að flytja sérkennslu sem mest út í
hinn almenna skóla og nýta þannig
þá möguléika, sem nú þegar eru
fyrir hendi.
Rík áhersla var lögð á að mörk-
uð yrði heildarstefna í framhalds-
menntun og fullorðinsfræðslu fatl-
aðra, en víða ríkir algert stefnu-
leysi í þeim málum. Bent var á
míkilvægi þess fyrir þjóðfélagið að
gera sem flesta hæfa til starfa og
minnt var á ákvæði grunnskólalag-
anna, sem tryggja öllum jafnan rétt
til náms, þótt misbrestur hafi þar
orðið á.
Að lokum var samþykkt eftirfar-
andi ályktun:
„Ráðstefna Landssamtakanna
Proskahjálpar, sem haldin var á
Hótel Loftleiðum 22. janúar 1983
skorar á hæstvirt Alþingi að sam-
þykkja hið bráðasta frumvarp til
laga um framhaldsskóla. Ráðstefn-
an bendir á, að málum er nú þannig
háttað, að allt heildarskipulag fýrir
Ráðstefnu Jafnréttisráðs um stjórnmálaþátttöku kvenna sóttu hátt í eitt hundrað manns og voru konur þar í
yfirgnæfandi meirihluta. Hér sést hluti ráðstefnukvenna. - (Ljósm. -eik-).
Mótuð verði stefna í
framhaldsskólamálum
»>
„Við skulum hins vegar ekkigangaþess
gruflandi, að hugmyndirþessar eru
ekkiþar með úr sögunni. Pærmunu
endurvaktar eftir kosningar og þá ríður
á aðfull samstaða sé meðal launafólks
um að hrinda atlögunni“.
Aðför að
launamönnum
Enn skal lagt til atlögu við
launin í landinu. í nafni verð-
bólguvandans. í þetta skípti ríður
forsætisráðherra á vaðið með
dyggum stuðningi hluta samráð-
herra sinna með frumvarpi til
laga um nýtt viðmiðunarkerfi á
laun. Samtök launafólks, sem
hafa marglýst sig reiðubúin til að
taka þátt í gerð nýs viðmiðunar-
kerfis, hafa mótmælt þessu harð-
lega. Þarna er nýtt viðmiðunar-
kerfi ekki kjarni málsins, heldur
ný þung skerðingarákvæði um
laun. Ber þar hæst að lengja á
verðbótatímabilið úr þremur
mánuðum í fjóra, ekki á að taka
tillit til breytinga á verðskrám
orku- og hitaveitna og síðast en
ekki síst á að afnema breytingar á
kaupgjaldsvísitölu, sem verða
vegna breytinga á niðurgreiðsl-
um og óbeinum sköttum.
Kaupgjaldsvísitala
- framfœrsluvísitala
Það hefur komið fram í um-
ræðunni um þettamál, að munur-
inn á framfærsluvísitölu og
kaupgjaldsvísitölu er ekki nægi-
lega vel afmarkaður í hugum
manna. Þannig fjallar frumvarp
þetta ekki nema að Iitlu leyti um
framfærsluvísitöluna.
Framfærsluvísitalan mælir
verðhækkanir út frá tilteknum
grunni, sem nú er miðaður við
neyslukönnun, sem gerð var á ár-
unum 1964-’65. Framfærsluvísi-
talan mælir seni sagt hækkun á
ákveðnum vörutegundum í á-
kveðnu magni, sem fundið var í
þessari neyslukönnun. Þegar við
segjum að verðbólgan sé t.d.
50%, þá eigurn við við að fram-
færsluvísitalan hafi hækkað um
50%.
Kaupgjaldsvísitalan er liins
vegar samningsatriði á hverjum
tíma og ber að hafa í huga, að þó
hún taki breytingum á samning-
um eða lögum, þá hefur það eng-
in áhrif á framfærsluvísitöluna,
sem heldur áfram að mæla verð-
hækkanir í landinu óháð því hve
mikið kaupgjaldsvísitalan er
skert. Kaupgjaldsvísitalan tekur
semsagt aðeins mið af fram-
færsluvísitölu, en frávikin geta
verið umtalsverð.
Ekki þarf að fara mörgum
orðum um þær skerðingar á
kaupgjaldsvísitölu, sem felast í
frumvarpinu. Þær hafa verið tí-
undaðar rækilega. Þessi orð hér
eru fyrst og fremst sett á blað til
að benda á atriði, sem ekki hafa
komið fram í umræðunni.
Lánskjara-
vísitalan
Það gengur enginn þess grufl-
andi hve hækkandi vextir og ten-
ging lána við lánskjaravísitölu
hefur valdið ungu fólki, sem er að
koma sér upp húsnæði, þungum
búsifjunt. Þar hafa verkamanna-
bústaðir ekki getað bætt um
nema að mjög takmörkuðu leyti.
Með þessu frumvarpi er verið að
leggja enn eina byrðina á herðar
þessa fólks - nái frumvarpið og
þá einkum og sér í lagi n'iðurfell-
ing breytinga á óbeinum sköttum
og niðurgreiðslum frant að
ganga.
Lánskjaravísitala er samsett af
framfærsluvísitölu að tveimur
þriðju og byggingavísitölu að ein-
um þriðja, þ.e.a.s. hún hækkar,
ef þessar vísitölur hækka. Ef
frumvarpið yrði samþykkt, þá
rnundu minnkun niðurgreiðslna
og/eða hækkun óbeinna skatta
verða til þess að:
1) Framfærsluvísitala (verð-
bólga) hækkaði
2) Kaupgjaldsvísitala héldist ó-
breytt (kaupmáttur minnkar)
3) Lánskjaravísitala hækkaði
þ.e.a.s. skuldabyrði íbúða-
byggjenda stækkaði á sama
tíma og kaupmáttur launa
þeirra rýrnaði sbr. 2). Hér er
semsagt höggvið tvisvar þar
sem síst skyldi.
Hugsum okkur að ákvæði
frumvarpsins um breytingar á
niðurgreiðsium og óbeinum
sköttum yrði samþykkt. Hugsum
okkur síðan að niðurgreiðslur
yrðu felldar niður og óbeinir
skattar og gjöld hækkuðu um
5%. Áhrifin yrðu lauslega áætlað
miðað við gildandi grundvöll sem
hér segir:
Framfærsluvísitala hœkkar
um tæp 9%.
Kaupmáttur launa minnkar
um rúmlega 8%.
Lánskjaravísitala hœkkar um
rúmlega 6%.
Og hér er aðeins tekið tillit til
ákvæðisins um niðurgreiðslur og
óbeina skatta.
Til varnar
Til allrar hamingju virðist, er
þetta er ritað, að frumvarpið nái
ekki fram að ganga. Við skulum
hins vegar ekki ganga þess grufl-
andi, að hugmyndir þessar eru
ekki þar með úr sögunni. Þær
munu endurvaktar eftir kosning-
ar og þá ríður á að full samstaða
sé meðal launafólks að hrinda at-
lögunni. Frumvarp þetta felur í
sér, að stjórnvöld geta ráðskast
með kaupmáttinn að eigin geð-
þótta óháð samningum launa-
fólks. Með þessu er ekki aðeins
verið að skerða kjörin, heldur
verið að gera tilraun til að kné-
setja sjálfan samningsréttinn.
ÞÁÐ MÁ ALDREI VERÐA.
Reykjavík, 21/2 ’83
Björn Arnórsson er hagfræðing-
ur Bandalags starfsmanna ríkis
og bæja. Björn er menntaður í
fræðum sínum frá Svíþjóð. Hann
hefur tekið virkan þátt í félags-
málastörfum og pólitík.