Þjóðviljinn - 07.05.1983, Blaðsíða 28

Þjóðviljinn - 07.05.1983, Blaðsíða 28
DWÐVIUINN Hclgin 7. - 8. maí 1983 Aðalsími Þjóðviljans er 81333 kl. 9 - 20 mánudag tll föstudags. Utan þess tima er hægt að ná í blaðamenn og aðra starfsmenn blaðsins i þessum símum: Ritstjórn Aöalsími Kvöldsími Helgarsími 81382, 81482 og 81527, umbrot 81285, Ijósmyndir 81257. Laugardaga kl. 9 - 12 er hægt að ná í afgreiðslu blaðsins í síma 81663. Prentsmiöjan Prent hefur síma 81348 og eru blaðamenn þar á vakt öll kvöld. 81333 81348 81663 Aðalstræti á ofanverðri 19. öld. Húsið nr. 10 er það sem sést best vinstra megin. Þessi mynd er tekin af húsinu árið 1936. Meðan matvöruverslunin var enn í húsinu. Myndin er tekin 1981. Húsiö nr. 10 viö Aðalstræti hefur aö undanförnu verið nokkuð til umræöu vegna illrar meðferðar. Þetta hús hefur löngum verið talið elsta hús í Reykjavík en þó eru nokkur áhöld um það. Líkur bendatil þess að Stjórnarráðið við Lækjartorg sé eldra. Hér verður farið nokkuð ofan í saumana á sögu þessa húss. Þetta merka hús kemur við sögu iðnaðar og verslunar og var um skeið biskupssetur og landlæknis- bústaður Eins og flestum mun fullkunnugt um var Skúli Magnússon fógeti upphafsmaður verksmiðjuiðnaðar á Islandi, sem átti að renna stoðum undir bættan hag lands- manna. Þessum iðnaði var valinn staður í Reykjavík og má því segja að hann hafi verið upphafið að þéttbýlismyndun í höf- uðstaðnum og Skúli því réttnefndur faðir Reykjavíkur. Reist voru allmörg hús ná- lægt gamla bæjarstæðinu í Reykjavík og mynduðu þau fyrstu götuna, Aðalgötu eða Aðalstræti. í einu þessara húsa skyldi vefa dúka og var það reist árið 1752. Löngum var haldið að það væri húsið nr. 10 og það stendur einmitt á skildi sem sett var á hlið hússins til minningar um elsta hús Reykjavíkur. Það var svo Árni Óla blaðamaður og rithöfund- ur sem benti á það í grein árið 1962 að þetta gæti líklega ekki staðist. Eldur kom upp í Innréttingunum í mars 1764 og frásagnir af honum benda til þess að dúkvefnaðarhúsið hafi þá brunnið. Sama ár eða mjög fljótlega var þó reist annað hús á lóöinni og líklega er það húsið sem enn stendur. Eftir því að dæma er Stjórnarráðið aðeins eldra. Húsið sem reis eftir brunann var kallað íbúðarhús undirforstjórans en einnig er það í heimildum nefnt „Kontor- og Magazin- hus“ eða „Hus til Klædevarernes Conserva- tion & Underköbmandens Logemente". Þegar Innréttingamar fóru á hausinn og verksmiðjuhúsin voru seld keypti þetta hús kaupmaður að nafni Westie Petræus og var húsið þá nefnt Petræusarhús. Kaupmanns þessa er fyrst getið hér á landi árið 1797 en mun hafa búið í fá ár á landinu. Hann rak verslun í gamla Fálkahúsinu við Hafnar- stræti (það var þar sem nú er íslenskur heimilisiðnaður) til dauðadags árið 1829 en var sjálfur búsettur í Kaupmannahöfn lengst af. Arið 1806-7 bjó Tómas Klog landlæknir í húsinu en árið 1807 keypti konungur það til þess að gera það að „ævarandi" biskups- setri yfir íslandi. Geir Vídalín, fyrsti bisk- upinn yfir öllu íslandi, hafði þá verið á hrakhólum um nokkurra ára skeið en þetta ár fær hann fast aðsetur í húsinu nr. 10 við Aðalstræti og býr þar til dauðadags árið 1823 og hafði skrifstofu sína í norðurenda hússins niðri. Eftir það gekk húsið undir nafninu Bisk- upsstofa og hélst það fram á þessa öld. Þó að ekki væri nema fyrir þá sök að hér var „Húsið er ómissandi vegna sögu sinnar, legu og gerðar” fyrsta biskupssetrið og biskupsstofan í Reykjavík væri húsið merkur sögustaður. Þegar Geir Vídalín dó hafði húsinu ekk- ert verið haldið við og var það orðið mjög hrörlegt og ekki lengur boðlegt biskupnum yfir íslandi. Segir í skýrslu að það sé „i den Grad forfaldent, at Bekostninger ved at istandsætte det ingenlunde vilde svare til det berörte Öjemed“ þ.e biskupsseturs. Var því nýtt biskupssetur reist í Laugarnesi. Ekkja Geirs Vídalíns, Sigríður Halldórs- dóttir, bjó þó áfram í húsinu til dauðadags árið 1846 og var það þá orðið svo lélegt að það var talið óleigufært. Ýmsir merkir menn bjuggu líka í Aðalstræti 10 á þessum árum svo sem Gunnar Gunnarsson bisk- upsritari (faðir Tryggva bankastjóra og afi Hannesar Hafstein) og Sigurður Pétursson sýslumaður og fyrsta Ieikritaskáld okkar. Fljótlega eftir að Sigríður Halldórsdóttir dó mun húsið hafa verið sett í stand því að næsta ár bjuggu þar ýmsir heldri borgarar. Þorsteinn Jónsson Kúld átti húsið 1847- 1860 og bjuggu þá m.a. í því Martin Smith konsúll og kaupmaður sem verslaði í Ný- höfn í Hafnarstræti (hús sem stendur enn) og sr. Sveinbjörn Hallgrímsson. Árið 1855 flutti í húsið Jens Sigurðsson adjunkt, bróðir Jóns forseta, og bjó í því til ársins 1868 er hann varð rektor Latínuskólans. Ekki er því ólíklegt að Jón forseti hafi búið í þessu húsi hjá bróður sínum er hann kom hér til þings. Á árunum 1869-74 bjó Jón Hjaltalín landlæknir í húsinu og 1874-80 Kristjana Jónasson ekkja (systir Geirs Zoéga). Hún var hinn mesti skörungur og hafði matsölu á hendi. Árið 1873 keypti norskur kaupmaður, Matthías Johannesen (afi Matthíasar rit- stjóra), Aðalstræti 10 og bjó þar 1880-1892, Þar var þá líka til heimilis Þorvaldur Björnsson pólití. Matthías lét breyta húsinu í sölubúð árið 1889 og hefur svo verið síðan þar til matvöruverslun hætti þar fyrir skömmu. Helgi Zoéga ‘ kaupmaður eignaðist húsið 1894 og hafði þar verslun sína. Það var svo árið 1926 að Silli og Valdi keyptu húsið og ráku þar verslun um ára- tugaskeið og höfðu skrifstofu sína lengst af uppi á lofti. Núverandi eigandi er Þorkell Valdimarsson (sonur Valda). í skýrslu um Grjótaþorp eftir þær Nönnu Hermansson borgarminjavörð og Júlíönu Gottskálksdóttur listfræðing segir: „Húsið er timburhús,klætt járni með hellu- þaki; ein hæð og ris. Þegar því var breytt í sölubúð munu gluggar á framhlið hafa verið stækkaðir, en stórar rúður verið settar í þá 1931. Að öðru leyti virðist framhliðin lítið breytt frá upphafi. Áföst vesturhlið hússins er viðbygging úr steini frá 1932, sem síðar var stækkuð. Stór gluggi er nú í norðurgafli í stað tveggja smærri áður. Húsið er ómissandi vegna sögu sinnar, legu og gerðar. Það er eitt af elstu húsum Reykjavíkur og það eina sem eftir er af þeirri húsaröð sem gaf Aðalstræti þá rnynd sem það hafði fram yfir miðja síðustu öld. Viðbyggingin lýtir gamla húsið og færi bet- ur á að byggja nýtt hús sem félli við um- hverfið ofar í lóðinni svo að framhúsið stæði eitt sér. í stað gluggans á gafli mætti setja tvo smærri.“ Þess skal svo að lokum getið að síðan þetta var skrifað hefur töluvert verið hróflað við húsinu m.a. sett á það bárujárnsþak í stað helluþaks. -GFr

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.