Þjóðviljinn - 16.06.1983, Blaðsíða 13
12 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 16. júní 1983
Fimmtudagur 16. júni 1983 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 13
Búvísindadeildin
á Hvanneyri
Útskrifar 9
kandidata
Laugardaginn 4. júní sl. voru
brautskráðir 9 búfræðikandidatar
frá Búvísindadeild Bændaskóians á
Hvanneyri. Þessir iuku kandi-
datsprófi.
Árni B. Bragason, Kópavogi,
Ásgeir Harðarson, Gvendarstöð-
um, S-Þing., Bjarni Hákonarson,
Efri-Miðbæ, Norðfirði, Hrafnlaug
Guðlaugsdóttir, Kópavogi, Jón
Hlynur Sigurðsson, Torfufelli,
Eyjafirði, Kristinn Hugason, Ak-
ureyri, Sigbjörn Björnsson,
Lundum, Mýr., Sveinbjörn
Eyjólfsson, Þinganesi, Borg.,
Sveinn Sigurmundsson, Laugar-
dælum, Árn. Hæstu einkunn á
kandidatsprófi hlaut Kristinn Huga-
son, 7,6.
Fjölmargir gestir voru viðstaddir
brautskráninguna, þ.á.m. land-
búnaðarráðherra, Jón Heigason,
sem flutti ávarp. Þá voru einnig
mættir fuiltrúar nokkurra afmælis-
árganga sem fluttu skólanum
kveðjur og góðar gjafir. Hinir nýju
búfræðikandidatar halda nú flcstir
til starfa á hinum ýmsu sviðum
landbúnaðarins. - mhg
„Hestar“
blað L.H
komid út
Út er komið blaðið Hestar og
fjallar að sjáfsögðu um hesta og
hestamennsku. Útgefandi er
Landssamband hestamanna. Segir
svo í kynningarorðum um til-
ganginn með útgáfunni:
„Þetta blað er gefið út í þeim
tilgangi, að kynna hestamennsk-
una, vörur og þjónustu, sem henni
tengjast. Þá er með útgáfu blaðsins
aflað fjár til starfsemi L.H. Að út-
gáfu blaðsins hafa unnið stjórn og
starfsfólk L.H. auk áhugamanna
úr hestamennsku".
Þetta blað L.H. er mjög matar-
mikið og skal hér lauslega getið
þess veigamesta.
Rætt er við Skúla Kristjónsson á
Svignaskarði, stjórnarmann í L.H.
og nefnist viðtalið: “Þurfum að
taka höndum saman og stofna reið-
skóla“. „Á Melgerðismelum liggja
reiðvegir til allra átta“ er yfirskrift
viðtals við Gunnar Egilsson, for-
mann framkvæmdanefndar Fjórð-
ungsmóts norðlenskra hesta-
manna, sem haldið verður á Mel-
gerðismelum í Eyjafirði í sumar.
Spjallað er við Öldu Benedikts-
dóttur frá Efra-Núpi í Miðfirði, nú
húsmóður í Breiðholtinu: “Hest-
amennskan jafnt fyrir konur sem
karla“. Einar Sæmundsen, lands-
lagsarkitekt, skrifar um „Hross og
hestamennsku í þéttbýli“. Þorkell
Bjarnason, hrossaræktarráðunaut-
ur um bændaskólana og hrossa-
rækt. „Hestamennskan hefur mjög
jákvæð áhrif á skólalífið" nefnist
viðtal við Jón Bjarnason, skóla-
stjóra Bændaskólans á Hólum.
Rætt er við Bjarna Ragnarsson,
nemanda á Hólum og nemendur á
Hvanneyri, sem stunda hesta-
mennsku þar. Stóðhestastöð Bún-
aðarfélags íslands í Gunnarsholti
er heimsótt og rætt við Þorkel
hrossaræktarráðunaut sem segir
m.a.: „Mætti minnka kröfur til
yngri hrossanna“. Guðmundur
Jónsson segir frá nemendum í Ár-
múlaskóla, sem tóku sig saman um
að kynna sér hestamennsku og fóru
m.a. í því skyni austur í Rangár-
þing. Eggert Gunnarsson, dýra-
læknir, á þarna grein er hann nefnir
“Sjúkrakassi hestamannsins".
Loks eru svo í blaðinu ýmsar fréttir
í stuttu máli af hestamönnum og
samtökum þeirra.
Ritstjórn blaðsins hefur Hjalti
Jón Sveinsson annast en
ábyrgðarmaður er Sigurður Ragn-
arsson.
- mhg
mm
V
Sumir eru komnir í hnakkinn, aðrir í þann veginn að stíga á bak. Mynd: Atli.
Eigum við að reyna hvor er fljótari, Gráni minn eða Gráni þinn? Mynd: Atli.
Sjúkra-
þjáifun
MEÐ AÐSTOÐ
HESTSINS
Krakkarnir gera ýmsar æfingar á hestbaki. Mynd: Atli.
Hesturinn hefur löngum verið til
margra hluta nytsamlegur. Það
hefur auðvitað ekki dulist þeirri
þjóð, sem nefnt hefur hann „þarf-
asta þjóninn“. Og nú er hann líka
orðinn lækningatæki. Spyrjið þið
bara þá á Reykjalundi. Þar er einn
þátturinn í þjálfun og lækningu
þeirra, sem af ýmsum ástæðum búa
við skerta heilsu, að komast á hest-
bak. Og áreiðanlega ekki sá áhrifa-
minnsti.
Einn morguninn skruppum við
Atli ljósmyndari upp í Reykjalund
til þess að líta þessa starfsemi eigin
augum. Búast mátti við að ekki
yrði aðsetur „riddaraliðsins" auð-
fundið í þeirri húsaþyrpingu, sem
orðin er á Reykjalundi. En brátt
komum við auga á nokkra hesta,
sem stóðu við skúr undir hólbarði
að húsabaki, suma með hnakk,
aðra hnakklausa. Þá töldum við
okkur vera á réttri leið, enda kom
það á daginn. Nokkrir kotrosknir
krakkar voru að snúast kringum
hestana en inni í skúrnum sátu
þrjár ungar stúlkur. Þær reyndust
vera þarna hæstráðendur „til sjós
og lands“ og tókum við þær tali.
Brugðust þær hið besta við enda
þótt við værum ekki grunlausir um
að þessi óvænta heimsókn truflaði
eitthvað áætlun þeirra. Og á með-
an við supum úr kaffibolla upplýstu
þær okkur um það, sem hér fer á
eftir.
Þessi starfsemi, að nota hestinn
sem þjálfunartæki, byrjaði hér árið
1973 og fer fram á vegum Reykja-
lundar. Hún á því orðið 10 ára af-
mæli. Einn liðurinn í þessari endur-
hæfingarstarfsemi eru námskeið
fyrir krakka og stendur hvert
þeirra í þrjár vikur. Við gerum ráð
fyrir fjórum námskeiðum í sumar.
Þrjú fyrstu námskeiðin eru fyrir
fjölfötluð börn en hið síðasta fyrir
x börn, sem þjást af asma.
- Hvað eruð þið með marga hópa
á dag?
- Við erum með fjóra hópa á dag
og stillum því þannig til, að tveir af
þeim eru nokkuð sjálfbjarga á
hestbaki þannig að þau geta sjálf
stýrt hestunum, en undir hinum
börnunum verðum við að teyma,
til að byrja með a.m.k.
- Og hvað tekur hver reiðtúr
langan tíma?
- Við erum þetta frá hálftíma og
upp í klt. með hvern hóp.
- Eru þessi börn víða að?
- Nei, ekki verður það nú sagt,
Á Reykjalundi
eru fjölfötluð
börn æfð
með aðstoð
hestsins
Hildur Friðriksdóttir fer fyrir hópnum og ákveður hversu hratt er
farið. Mynd: Atli.
langflest þeirra eru af Reykjavík-
ursvæðinu en á meðan á námskeið-
inu stendur búa þau hér á Reykja-
lundi. Þessi böm, sem nú em í þann
veginn að stíga á bak, eru algerir
byrjendur. En þau eiga samt að
geta haft taumhaldið.
- Þarf að sækja um þátttöku fyrir
börnin?
- Nei,þaðersvotilætlastaðfjöl-
fötluð börn taki þátt í þessum nám-
skeiðum. Þau eru liður í þjálfun
þeirra.
- Er þessi þjálfun eingöngu bund-
in við börn?
- Nei, nei, þessi námskeið, sem
við höfum verið að tala um, eru að
vísu eingöngu fyrir börn, en allir
sjúklingar, sem dvelja hér á
Reykjalundi, taka þátt í þjálfun á
hestbaki, séu þeir á annað borð um
það færir. Þetta er bara viðbót við
aðra þjálfun. Hesturinn er mikið
og skemmtilegt þjálfunartæki, ef
tala má um lifandi veru sem „tæki“
auk þess sem ekki má gleyma því
að fólkið kemst það á hestum sem
það kemst ekki með neinu öðru
móti.
- Hvaðan fáið þið hestana?
- Við auglýsum eftir þeim og þeir
eru flestir úr Reykjavík og nágrenni.
Þetta þurfa auðvitað að vera ákaf-
lega rólegir og stilltir hestar, aðrir
koma ekki til greina fyrir krakkana
a.m.k. Einstaka þátttakandi á
sjálfur hest og kemur þá með hann
og þrír vistmenn hér á Reykjalundi
eiga hesta.
- En hvað um reiðtygin?
- Reykjalundur á þau.
Og nú er búið að leggja á alla
hestana og sumir knaparnir komnir
á bak. Skammt undan er æfinga-
svæðið og þangað er nú haldið.
Mér sýnist klárarnir rata. Og svo
látum við myndirnar botna söguna.
-mhg
Þær stjórna þjálfuninni, frá v.: Ingibjörg Káradóttir, sjúkraþjálfari, Elísabet Kristjánsdóttir, sjúkra-
þjálfanemi, Guðrún Jónsdóttir, reiðþjáifi. Mynd: Atli.
„Islenska hestaleigan“
mhg ræðir viö Birki Þorkelsson og Einar Bollason
Þeir sem einu sinni byrja
viija fara aftur og aftur
Mjög hefur það farið í vöxt hér-
lendis hin síðari árin að menn
brygðu sér í lengri eða skemmri
ferðalög á hestum. Mun og sam-
mæli þeirra, er reynt hafa, að ekki
séu aðrar ferðir ánægjulegri.
Margir Isiendingar eiga nú ráð á
eigin hesti og þurfa því ekki til ann-
ars að leita um farkostinn. Hinir
eru þó miklu flelri, sem engan hest-
inn eiga og komast því hvergi eða
verða að leita til annara um ián á
hesti.
Erlendir ferðamenn leggja nú
leið sína hingað í stríðum
straumum. Margir þeirra vilja
mjög gjarnan ferðast um landið á
hestum. Og þó að Hrafna-Flóki og
samtíðarmenn hans hafi kannski
ekki hikað við að flytja með sér
hesta „yfir höfin blá og breið“ þá
gera ferðamenn það naumast nú til
dags.
Hestaleigur hafa sumsstaðar
verið starfandi til þess að greiða í
þessum efnum götu innlendra og
Komið verður í Hvítárnes í ferðinni norður
Kjöl.
erlendra ferðamanna. Meðal
þeirra, sem rekið hafa hestaleigu,
er Þorkell Bjarnason hrossarækt-
arráðunautur á Laugarvatni. Hafði
hann þá starfsemi með höndum í
áratug en hætti þeim rekstri þegar
umsvif fóru vaxandi við önnur
störf. En nú hefur á ný verið komið
á legg hestaleigu í Laugardalnum,
nánar tiltekið í Miðdal. Nefnist
hún íslenska hestaleigan. Þeir, sem
að henni standa, eru Birkir Þor-
kelsson í Miðdal, Einar Bollason
og Árni Björgvinsson, báðir í Kóp-
avogi. Okkur flaug í hug að gaman
gæti verið að fá nánari fregnir af
þessari starfsemi þeirra félaga og
fundum því að máli þá Birki og
Einar.
- Þessi hestaleiga okkar á sér nú
ekki langa sögu enn sem komið er,
sögðu þeir. Við stofnuðum hana
skömmu eftir síðustu áramót af því
að okkur fannst að hennar væri
þörf. Við höfum ákveðið að byrja
með 15 hesta en ef þeir duga ekki
til þá getum við eignast fleiri og auk
þess mun trúlega reynast auðvelt
að fá hesta leigða hjá bændum.
Okkur fannst ekki óeðlilegt að höf-
uðstöðvar þessarar starfsemi væru
austur í Laugardal. Það er þægi-
legra að hafa hestana þar en á
Reykjavíkursvæðinu. Laugarvatn
er líka fjölsóttur ferðamannastað-
ur. Mjög margt fólk býr þar í tjöld-
um eða hótelum lengri eða
skemmri tíma að sumrinu, enda
hefur staðurinn upp á óvenju
margt það að bjóða, sem fólk sæk-
ist eftir sér til hvíldar, ánægju og
hressingar. Og því þá ekki að auka
enn á fjölbreytnina með því að
koma þarna upp hestaleigu? Eng-
inn vafi er á því að það gerir staðinn
ennþá eftirsóknarverðari eigi fólk,
sem þangað kemur eða þar dvelst,
kost á því að bregða sér á hestbak
og skopa landið um leið.
- Eru einhverjar ferðir þegar
hafnar hjá ykkur?
- Naumast er hægt að segja það.
"* ... -.-í *, -•;
■ ■ ■ . ., . ' ‘ ' ’ '
_____ .. ...
. . _. .-t ' ;
. <- • ^ fW. '
» ■ . "Sr fX
„•*■« -***■»**■
s. 1 l j/'f * ~
■■
'.Ns.'.
......... ■■-• - -
■■ •
Það er þægilegt að tylla sér á mosaþúfurnar á meðan hestarnir grípa niður.
Við stefnum að því að fara að fullu
af stað 20. júní. Gefst þá kostur á
að fara í eins til þriggja daga ferðir
alla daga til 1. sept. og auk þess
lengri ferðir, ef óskað er. Það, sem
nú hefur verið ákveðið, er þetta:
Áttunda júlí, 2ja daga ferð -
Laugarvatn-Gullfoss-Geysir.
Sama dag, fjögurra daga ferð,
Laugarvatn, Geysir, Gullfoss,
Flúðir, Skálholt.
Tólfta júlí 2ja til 3ja daga ferð,
Laugarvatn, Geysir, Gullfoss og
samskonar ferð 19. júlí.
Fimmtánda júlí, 5 daga ferð,
Laugarvatn, Hlöðufell, Geysir,
Flúðir, Skálholt.
Sextánda júlí, 3ja daga ferð.
Laugarvatn, Geysir, Skálholt.
Sjötta ágúst, 7 daga ferð yfir
Kjöl, Laugarvatn, Geysir, Gull-
foss, Fremstaver, Hvítárnes, Hver-
avellir, Galtará, Skagafjörður.
Þetta er nú það, sem þegar liggur
fyrir.
Rétt er að benda á, að hægt er að
láta bóka sig inn í hluta ferðarinnar
ef þannig stendur á fyrir ferða-
manninum og unnt verður einnig
að taka menn upp á leiðinni ef þess
er fyrirfram óskað. Við leggjum
áherslu á að hafa góða og trausta
hesta og við allra hæfi, jafnt byrj-
endur í reiðlistinni og þá, sem van-
ari eru. Leiðsögumenn okkar eru
þaulkunnugir á þeim slóðum, sem
um verður farið. Segja má að hlut-
verk þeirra sé tvíþætt: annarsvegar
að leiðbeina fólki um hesta-
mennskuna og aðstoða það við
hrossin og í annan stað að veita sem
besta leiðsögu um landið og miðla
fróðleik um það, sem fyrir augu ber
í ferðinni.
í ferðum okkar er gert ráð fyrir
gistingu í hótelum og er hún, ásamt
fullu fæði, innifalin í verðinu. Hins-
vegar getur ferðafólkið, ef það ósk-
ar þess, haft með sér tjöld og fætt
sig sjálft og sjáum við þá um flutn-
ing á því. Það kostar þá bara
hestinn og leiðsögumann. Nauð-
synlegt er að þeir, sem í svona ferð-
ir fara, hafi með sér góðan hlífðar-
fatnað og vaðstígvél.Heppilegra er
að hópamir séu ekki mjög fjöl-
mennir svo að auðveldara verði að
sinna hverjum og einum, útundan
má enginn verða. Við leggjum til
öryggishjálma.
- Er ekki samvinna með ykkur
og ferðamálamönnum hér?
- Jú, við höfum samvinnu við
Ferðamálaráð, sem hefur sýnt
þessari starfsemi mikinn áhuga og
skilning, ferðaskrifstofur og svo
erum við í sambandi við ferjurnar,
þannig að fyrir auglýsingaþættin-
um ætti að vera sæmilega séð.
- Og þið eruð hvergi kvíðnir?
- Nei, hreint ekki. Við erum
þeirrar skoðunar, að þetta sé hinn
þarfasti rekstur og að þeir, sem
kynnast vilja landinu, hvort sem
þeir eru innlendir eða erlendir, fái
ekki betur gert það með öðru móti
en því, að ferðast á hestum. Og
ekki skal þá gleymt sálufélaginu
sem menn kómast í við hestinn á
svona ferðalögum, þessa merki
legu og sérstæðu skepnu, sem ekki
á sinn líka neinstaðar á jarðkringl
unni. Það er líka staðreynd, að
þeir, sem einu sinni byrja á svona
ferðalögum vilja komast í þau aftur
og aftur og segir það raunar alla
söguna.
Já, víst er um það, að oft leitum
við langt yfir skammt. Auðvitað er
ferðasmekkur íslendinga jafnt sem
annara misjafn. En nú þegar að
ýmsum kreppir efnahagslega þá
mætti kannski hugleiða hvort til
tölulega ódýrar ferðir um okkar
eigið land, - og þá ekki hvað síst á
hestum - gætu komið í stað rán
dýrra sólarlandaferða, - og látið
engu lakari minningar eftir sig'
Það mun að vísu vandfundinn bar
norður við Galtará en þar er gott
vatn og þar er hægt að greiða lokka
ekki síður en á suðlægari slóðum
-mhg