Þjóðviljinn - 16.06.1983, Blaðsíða 15

Þjóðviljinn - 16.06.1983, Blaðsíða 15
Fimmtudagur 16. júnf 1983 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA15 BLAÐAUKI Hestaskálin þekkist líka í Svartaskógi íslenskir stóðhestar suður í Svartaskógi. Kannski rifjar fölið upp fyrir þeim minningar frá æskuslóðum á íslandi? tegundum. Stóru hestarnir þola illa þýft land og bratt. Ég kom á bak sumum þessum hestum eins og t.d. Hannover II., margverðlaunuðum hesti. Og ég hreifst heldur lítið. Einn daginn var þessum verðlaunahesti sleppt með íslensku hestunum á bratt tún. Það þoldi hann ekki, tognaði í fæti og heltist. í þessu liggur m.a. munurinn. Að bera saman íslenska hesta og þá erlendu, sem þama voru, er eins og að bera saman hvítt og svart. En það er ýmislegt fleira við ís- lenska hestinn sem hrífur útlend- inga. Erlendi hesturinn er eigin- lega ofræktaður. Hann er alla stund undir handarjaðri mannsins. Hann er eiginlega of mikið húsdýr. Það má næstum segja að hann sé alinn upp inni í stofu. íslenski hest- urinn elst upp hálf villtur. Hann mótast af allt öðru umhverfi. Hann er miklu frjálsari í fasi og útliti, það má kannski segja sjálfstæðari. Þannig vilja útlendingar hafa hann. Faxið og taglið t.d. vilja þeir skerða sem minnst. Það á að vera sem náttúrlegast eins og hesturinn allur. Ég er ekki í vafa um að íslenski hesturinn er mjög góð landkynning og á mikinn þátt í því að laða hing- að erlenda ferðamenn. Fyrir tilstilli hans, ef svo má að orði komast, hafa íslendingar og fjöldi manna erlendis tengst traustum kynning- ar- og vináttuböndum. - Bar á exemi í íslensku hestun- um þarna? - Nei, og það bar ekki mikið á því í Suður-Þýskalandi yfirleitt. Exem- ið stafar m.a. af kraftmiklu fóðri. Hrossin verða of feit. Það þarf að passa að gefa þeim ekki of mikið. Og það er nauðsynlegt að þau komist undir þak eða í forsælu í miklu sólskini og sterkum hita. Það veðurlag á ekki við íslendinginn. - Hvernig heldurðu að gangi að viðhalda erlendis hinum sérstæðu eðliskostum íslenska hestsins? - Ég skal ekki segja, en trúað gæti ég því, að hann „tapaði stor- minum úr faxinu“, eins og Sviss- lendingurinn dr. Osenburgel komst að orði og var skemmtilega sagt. Dýrt að eiga hest en mikið kemur á móti - Það þarf auðvitað ekki að því að spyrja að þú hefur gefið þig að hestamennsku eftir að heim kom? - Já,enkannskiekkimikiðmeira en gengur og gerist með þá, sem eiga hesta. Þó var ég eitt sumar við tamningar vestur í Dölum með Jóni Steinbjömssyni. Fómm við þá m.a. 5 daga túr með allt stóðið suður í Borgarfjörð. Það var skemmtileg ferð fyrir okkur Jón og vonandi trippin líka. - Hver er hestaeignin hjá þér núna? - Ég á tvo hesta og svo á kærast- inn minn, Þórður Jónsson, þrjú hross. - Og ríðið mikið út? - Við förum á bak svo oft sem tími og aðrar aðstæður leyfa. Og nokkrar lengri ferðir höfum við farið ríðandi á hestamannamót hér £ nálægum héruðum. - Hvernig finnst þér búið að hest- amönnum hér í borginni? - Aðstaða fyrir hestamenn hér má held ég að ýmsu leyti kallast góð. Reiðleiðir eru allgóðar og til allra átta. Þó er farið að þrengjast nokkuð um okkur. En eitt verð ég að áfellast og það er hinn glannalegi akstur gegnum Víðidalinn. Hann er blátt áfram stór-hættulegur því menn aka þar oft á mjög miklum hraða. Má raun- ar teljast mikil mildi að þar skuli ekki oft verða slys. Úr þessu þurfa hestamenn og ökumenn að taka höndum saman um að bæta. - Er ekki dýrt að eiga hér hesta? - Jú,þaðermjögkostnaðarsamt. Fóður, húsaleiga, skeifur, reiðtygi, beit, kostnaður við þátttöku í mótum, þetta eru býsna miklar upphæðir. Líklega er hesta- mennskan með dýrari tómstunda- iðju. En á móti kemur ánægjan af að umgangast hestinn, finna árang- urinn af tamningu og þjálfun, losna við stressið, hraðann og hávaðann, og vart held ég að komist verði í meira og betra samband við náttúr- una en á hestbaki. Og ekkert af þessu verður metið til verðs. -mhg HESTAMENN - H E STAMAN NAFÉLÖG Við viljum minna á að við höfum ávallt fyrirliggjandi úrval af verðlaunagripum og sendum þá burðargjaldsfrítt um allt land Verðlaunagripur þessi fæst í gulli, silfri og bronsi og kostar kr. 75.- með áletrun og borða. Einnig má nota hann á veggskildi, bikarlok og ýmsa aðra verðlaunagripi. - REYNIÐ VIÐSKIPTIN - Gullsmiðir SIGTRYGGUR & PÉTUR BREKKUGÖTU 5 - AKUREYRl - SlMI 96-23524 Bændur Hestamenn Það er kraftur í kögglunum í íslenska kjarnfóðrinu. Leitið nánari upplýsinga í verksmiðjunum.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.