Þjóðviljinn - 16.12.1983, Page 3

. 1 t r'.-i
r/n < r» <
Föstudagur 16. desember 1983 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 3'
Dagvistir spítalanna
Sóknarfólk fær ekki inni
„Það er sárt að horfa upp á þessa
mismunun gagnvart félögum Al-
þýðusambandsins þegar horft er til
þess að Alþýðusamband íslands
hefur í tvennum síðustu kjara-
samningum beitt sér sérstaklega
fyrir uppbyggingu dagvistarheimil-
anna“, sagði Aðalheiður Bjarn-
freðsdóttir formaður Starfsmann-
afélagsins Sóknar í samtali í gær.
Um alllangan tíma hefur það
viðgengist á sjúkrahúsum þar sem
eru dagvistarheimili fyrir starfs-
menn, að Sóknarfólk hefur ekki
komið sínum börnum í gæslu held-
ur aðeins faglærðir starfsmenn spít-
alanna. Aðalheiður sagði að þess
væru dæmi, m.a. af Kópavogshæli,
að laus pláss væru til staðar vikum
og mánuðum saman en samt væri
Sóknarfólkinu synjað um að koma
börnum sínum þar fyrir.
„Afsökun forráðamanna þess-
ara stofnana er auðvitað sú að nóg
sé af fólki til að gegna okkar störf-
um en erfiðara að fá til starfa þá
sem hafa einhverja fagmenntun.
En þá gleymist hins vegar að ef
ófaglærðra starfmanna nyti ekki
við væri stofnunum eins og Kleppi
og Kópavogshæli, svo einhverjar
séu nefndar, ekki haldið gangandi.
Hér er auk þess um jafnréttismál á
milli starfshópa að ræða og okkar
krafa er einungis sú að fá að sitja
við sama borð og aðrir starfsmenn
spítalanna“, sagði Aðalheiður að
síðustu.
- v.
Frekleg mismunun að Sóknarfólk skuli ekki hafa aðgang að opinberum
dagvistum, segir Aðalheiður Bjarnfreðsdóttir. Ljósm. eik.
Fjárlagaumrœðan:
Fær Iðnrekstrar-
sjóður leiðréttingu?
Við 2. umræðu um fjárlaga-
frumvarpið fyrir 1984 gagnrýndi
Hjörleifur Guttormsson harðlega
þann gífurlega niðurskurð sem er á
framlagi til Iðnrekstrarsjóðs sam-
kvæmt frumvarpi ríkisstjórnarinn-
ar. Iðnrekstrarsjóður er helsti
þróunar- og nýsköpunarsjóður
iðnaðarins og var ákveðið að efla
hann verulega með löggjöf sem Al-
þingi samþykkti 1980.
A fjárlögum 1983 fékk Iðn-
rekstrarsjóður 16.6 m.kr. og nem-
ur ráðstöfunarfé hans í ár 26 milj-
ónum.
Samkvæmt fjárlagafrumvarpi
fyrir 1984 eru sjóðnum aðeins ætl-
aðar 5 miljónir króna, sem nánast
jafngildir því að leggja sjóðinn nið-
ur, enda lét Sverrir Hermannsson
iðnaðarráðherra að því liggja sl.
haust að flytja ætti verkefni hans til
annarra aðila. Engin stefnumörk-
un né tillaga um fjárveitingar hefur
þó komið fram af hálfu ráðherrans,
en sem svar við ádrepu Hjörieifs á
þingi í fyrrakvöld lýsti Sverrir því
yfir, að hann væri horfinn frá hug-
myndum um skipulagsbreytingar á
Iðnrekstrarsjóði í bili og myndi
freista þess að fá framlag til hans
hækkað verulega fyrir þriðju um-
ræðu um fjárlögin. Raunar stað-
hæfði ráðherrann að hann ætlaði
að gera mun betur við sjóðinn og
þau verkefni sem honum er ætlað
að sinna en fráfarandi ríkisstjórn.
Stjórn Iðnrekstrarsjóðs telur
fjárþörf næsta árs miðað við reynsl-
una í ár og starfsreglur sjóðsins
vera nálægt 45 miljónir króna og er
það svipað og framlag ríkissjóðs
ætti að verða samkvæmt lögum um
sjóðina. Það er því ljóst að iðnað-
Kvennaframboðið
í Reykjavík
Áskortm
Kvennaframboðið í Reykjavík
hefur skorað á Alþingi að sjá til
þess að fastafulltrúi íslands hjá
Sameinuðu þjóðunum greiði at-
kvæði með tillögu Svíþjóðar og
Mexíko um frystingu kjarnorku-
vígbúnaðar.
arráðherra þarf að taka á honum
stóra sínum til að leiðrétta eigin
axarsköft varðandi sjóðinn, því að í
frumvarpinu er talan aðeins litlar 5
miljónir. Hér dugar því ekkert
minna en „ótrúlegt afrek“ af hálfu
iðnaðarráðherra milli umræðna
um fjárlögin.
X
LJOÐHUS
Laufásvegi 4
Sími 17095
Totra
í
Glettingi
Hý bók eftir
Málfríði Einarsdóttur
Málfríður Einarsdóttir vann að þessari sögu síðustu
ár ævi sinnar og hafði lokið henni nokkru áður en hún
lést.
í bókinni segir frá stórbrotnum búskap þeirra hjóna
Auðna og Tötru á höfuðbólinu Gleiðru í Glettingi. Sá
búskapur er bæði fornlegur og nýtískulegur enda
starfa að honum fjórar kynslóðir. Tötra gerist hinn
mesti búskörungur en Auðni ætlar að bjarga heimin-
um, og gerist margt með ólíkindum á höfuðbólinu.
Skáldskapur, raunsæi og ævintýri blandast hér sam-
an, og ekkert lát er á ritsnilld höfundarins.
Enn er til dálítið af öllum fyrri bókum Málfríðar.
_ Einar Kárason
Þar sem djoflaeyjan ris
„Hin nýja skáldsaga Einars Kárasonar er skemmti-
legasta íslenska skáldsagan sem ég hef lengi
lesið ... allar þessar mörgu persónur verða sjálf-
stæðir og lifandi einstaklingar sem mann dauðlang-
ar að kynnast enn betur. . . Ég trúi ekki öðru en
læsir íslendingar noti nú tækifærið þegar það gefst
og fyigist með frá byrjun . . .“
Sveinbjörn I. Baldvinsson, Morgunblaðinu
„Frásögnin er iðandi af lífi, krafti og fjöri; málfarið
frumlegt, óhefiað og lífrænt. Höfundur hefur sótt á
brattann og færist nú meira í fang en áður. Metnað-
urinn augsýnilega nægur.“
Matthías V. Sæmundsson, DV
„I þessari sögu tekst Einari Kárasyni mætavel upp
við ætlunarverk sítt. Hann kallar fram lifandi mynd
af fjölskrúðugu mannlífi sem ekki er alltaf eftir
hversdagsnótum góðborgarans."
Gunnlaugur Ástgeirsson, Helgarpóstinum
„En skemmtileg er þessi saga og fjörið gott í
frásögninni, söguramminn fyllist greiðlega af
húsum, pollum, lykt, Ijósi og fólki... verður gaman
að fylgjast með því hvað höfundur gerir næst við
þá súpu sem nú kraumar glatt á hans hlóðum.“
Árni Bergmann, Þjóðviljanum
Mál
cjefumcjóðarbœkur
og menning