Þjóðviljinn - 29.08.1984, Blaðsíða 19

Vilhjálmur Angantýsson
F. 15 nóvember 1906 - D. 16. ágúst 1984
„„Dáinn, horfinn“ - Harma-
fregni
Hvílíkt orð mig dynur yfir!
En ég veit, að látinn lifir.
Það er huggun harmi gegn.
(Jónas Hallgrímsson).
í dag er kvaddur frá Fossvogs-
kirkju minn kæri tengdafaðir
Arngrímur Vilhjálmur Angan-
týsson, en hann lést í Landspítal-
anum þann 16. ágúst s.l. eftir
stutta legu.
Vilhjálmur var af vestfirskum
ættum, Arnardalsætt, fæddur að
Snæfjöllum á Snæfjallaströnd.
Foreldrar hans voru hjónin Guð-
björg Einarsdóttir, fædd 23. apríl
1865 í Þernuvík, látin í Reykjavík
árið 1945 og Angantýr Arngríms-
son sjómaður, fæddur árið 1863,
en hann drukknaði árið 1915.
Vilhjálmur var yngstur tíu barna
þeirra hjóna og af þeim eru nú
aðeins þrír bræður hans á lífi, Jó-
hann búsettur á Akureyri, Guð-
mundur vistmaður á Hrafnistu í
Reykjavík og Guðjón vistmaður
á Asi í Hveragerði. Foreldrar
hans flytjast, þegar Vilhjálmur er
á barnsaldri til Bolungarvíkur og
þar elst hann upp í stórum
systkinahóp til níu ára aldurs, en
þá skipast veður í lofti, er fjöl-
skyldufaðirinn ferst í sjóslysi við
lendingu í Bolungarvík, steinsnar
frá landi. Var það mikið áfall
fyrir fjölskylduna, ekki síst yngs-
ta soninn vart kominn af barns-
aldri. Eldri systkinin eru þá upp-
komin og hafa fest ráð sitt, en
ekkjan stendur uppi ein með þau
yngri. Vilhjálmur fer þá til
Sveinbjarnar bróður síns og konu
hans Ónnu Jónsdóttur, ættaðri
frá Hrafnsstaðakoti í Svarfaðar-
dai. Hjá þeim dvelur hann næstu
árin og einnig um tíma hjá for-
eldrum Önnu, þeim Jóni
Jónssyni og Margréti Guðrúnu
Guðmundsdóttur, sem þá bjuggu
í Hrafnsstaðakoti. Minntist
tengdafaðir minn oft þeirra ára
með ánægju, enda var alla tíð
kært með honum og fjölskyld-
unni frá Hrafnsstaðakoti. Guð-
björg móðir Vilhjálms flyst ásamt
yngri börnum sínum til Akur-
eyrar á þeim tíma er Vilhjálmur
dvelur þar, en flytur skömmu síð-
ar til Reykjavíkur og lést þar í
hárri elli. Rofnaði því aldrei sam-
band þeirra mæðgina.
Ungur hóf Vilhjálmur að
stunda sjóinn, fyrst með
Sveinbirni bróður sínum norðan-
lands og síðar víðar um land eins
og títt var á árunum milli stríða,
og varð sjómennskan hans aðal-
starf allt til loka síðari heimsstyrj-
aldarinnar. Á þessum árum allt
til fullorðinsára átti hann ávallt
athvarf hjá Sveinbirni og Önnu.
Var hann þeim ævinlega þakk-
látur fyrir þá góðvild og hlýju,
sem þau sýndu honum uppvaxt-
arárin.
Árið 1934 verða þáttaskil í lífi
Vilhjálms, er hann kvænist heit-
konu sinni Aðalbjörgu Júlíus-
dóttur frá Seyðisfirði. Ættir
hennar standa á Austfjörðum og í
Þingeyjarsýslum. Þau gengu í
hjónaband í Reykjavík 22. sept-
ember 1934. Það var mikill heilla-
dagur í lífi þeirra beggja og hafði
sambúð þeirra staðið í nær
fimmtíu ár, er Vilhjálmur lést.
Aldrei bar þar skugga á og voru
þau einstaklega samhent í öllum
hlutum. Þau bjuggu allan sinn
búskap hér í Reykjavík, við lítil
efni í fyrstu enda krepputímar.
Vilhjálmur stundaði sjóinn og
varð því oft að vera langdvölum
fjarri heimilinu og veit ég, að það
var honum ekki að skapi, því að
hann var mikill heimilismaður.
Árið 1946 hóf Vilhjálmur störf
hjá Reykjavíkurborg og starfaði
þar óslitið til sjötugs aldurs. Á
árunum eftir 1950 lét Reykjavík-
urborg skipuleggja íbúðarhverfi
sunnan Sogavegar, smáíbúðar-
hverfið. Þau hjónin sóttu um lóð
þar og fengu úthlutað lóð við Ak-
urgerði 46. Ekki voru efnin mikil,
en af bjartsýni og áræði hófust
þau handa við byggingarfram-
kvæmdirnar. Og með mikilli
vinnu beggja og með því að nota
hverja stund, sem gafst til að
vinna við húsið luku þau bygging-
unni á stuttum tíma og fluttu með
börnum sínum í hið nýja hús árið
1954.
Þau hjón eignuðust fimm börn,
sem öll eru á lífi. Þau eru í aldurs-
röð: Unnur, fædd 1935, gift Sig-
urhirti Pálmasyni verkfræðingi,
búsett í Reykjavík. Angantýr,
bakarameistari fæddur 1938,
kvæntur Ásu Björnsdóttur, bú-
sett í Kópavogi. Elsa fædd 1942,
gift Leifi Péturssyni, vélvirkja,
búsett í Arlington VA. Banda-
ríkjunum. Hafsteinn, verslunar-
maður, fæddur 1944, kvæntur
Höllu Sigurðardóttur, búsett á
ísafirði. Guðrún, fædd 1947, gift
Karli B. Guðmundssyni sím-
virkja, búsett í Hafnarfirði.
Barnabörnin eru 14 talsins og 2
barnabarnabörn. Vilhjálmur var
mikill heimilisfaðir og bar hag af-
komenda sinna ætíð mjög fyrir
brjósti. Aldrei var hann glaðari
en þá, þegar fjölskyldan var sam-
an komin á hátíðastundum. Og til
síðasta dags fylgdist hann með
störfum, námi og áhugamálum
unga fólksins í fjölskyldunni.
Vilhjálmur var liðlega vaxinn,
rétt meðalmaður á hæð, dökkur á
hár eins og hann átti kyn til,
mikið snyrtimenni í öllum
hlutum. Hann var glaðlyndur og
átti auðvelt með að umgangast
fólk, þrátt fyrir að hann væri hlé-
drægur maður að eðlisfari. Skap-
laus var hann þó ekki, en hann
kunni vel að stilla skap sitt. Hann
var bóngóður maður og var ávallt
boðinn og búinn til að gera öðr-
um greiða. Þess naut ég og fjöl-
skylda mín í ríkum mæli.
Skólaganga hans varð ekki
löng á nútímavísu, en lífsins skóli
reyndist honum drjúgur eins og
fleirum, sem ólust upp á fyrri
hluta þessarar aldar. Hann las
mikið, þegar næði gafst til, bæði
ýmsan þjóðlegan fróðleik og ís-
lendingasögurnar, og þjóðmál-
um fylgdist hann vel með og hafði
sínar ákveðnu skoðanir á þeim.
Þar var hlutur lítilmagnans hon-
um efst í huga og að jöfnuður og
réttlæti ríkti í skiptum manna.
Þau hjón höfðu mikla ánægju
af að ferðast í frítímum sínum.
Fyrr á árum hér innanlands og þá
oft til skyldmenna sinna norðan
og austanlands eða þau brugðu
sér á síld á Raufarhöfn á þeim
árum, þegar sfldin veiddist þar.
Eftir að Elsa dóttir þeirra og
Leifur maður hennar fluttu til
Bandaríkjanna fóru þau margar
ferðir í heimsókn til þeirra og
ferðuðust þá víða um Bandaríkin
með þeim og börnum þeirra.
Þessara heimsókna nutu þau
bæði í ríkum mæli. Ég veit að ein
slík ferð var fyrirhuguð í haust,
þó tengdafaðir minn ræddi ekki
mikið um það. Það var eins og
honum byði í grun, að heilsa hans
leyfði ekki svo langa ferð.
Sú ferð varð aldrei farin, held-
ur önnur lengri. Sú ferð, sem
liggur fyrir öllum að fara fyrr eða
síðar. Við leiðarlok er margs að
minnast, þegar ástríkur eigin-
maður, faðir og tengdafaðir, afi
og langafi er kvaddur.
„Flýt þér, vinur, í fegra heim.
Krjúptu að fótum friðarboðans
°g fljúgðu á vœngjum morgun-
roðans
meira að starfa guðs um geim."
(Jónas Hallgrímsson).
Sigurhjörtur Pálmason.
Kveðja frá afa-
og Iangafabörnum
í dag fylgjum við til grafar afa
okkar, Vilhjálmi Angantýssyni.
Okkur afabörnin hans langar
til að þakka honum alla hans um-
hyggju sem hann alltaf sýndi okk-
ur. Þó við barnabörnin séum orð-
in 14 og langafabörnin 2, þá
fylgdist hann alltaf af áhuga með
því sem við höfðum fyrir stafni og
hvernig okkur vegnaði í námi eða
starfi.
Afi átti mjög auðvelt með að
tala við okkur unga fólkið, um
okkar líf og áhugamál; var þá eins
og maður væri að tala við jafn-
aldra sinn, því hann var bæði létt-
ur og smellinn í tali. En nú er afi
farinn, og allar góðu stundirnar
sem við áttum með honum í fleiri
ár eru nú aðeins minningin ein.
Minning sem við geymum hvert
og eitt.
Og nú getur hann haldið áfram
að fylgjast með og hugsa um okk-
ur, þaðan sem við eigum öll eftir
að hittast.
Við biðjum öll afa okkar bless-
unar guðs og biðjum guð að
styrkja ömmu okkar í sorg henn-
ar.
„Dýpsta sæla og sorgin þunga
svífa hljóðlaust yfir storð.
Þeirra mál ei talar tunga,
tárin eru beggja orð“.
(Olöf Sigurðardóttir).
HVERJIR FORNA -
íÞÁGU HVERRA?
Almennir fundir Alþýðubandalagsins
á Norðurlandi Eystra
DALVIK
fimmtudaginn 30.8 kl. 20.30
framsögumenn:
Svavar Gestsson
Vilborg Harðardóttir
FREYVANGUR
fímmtudaginn 30.8 kl. 20.30
framsögumenn:
Steingrímur J. Sigfússon
Ragnar Arnalds
RAUFARHÖFN
fímmtudaginn 30.8 kl. 20.30
framsögumenn:
Hjörleifur Guttormsson
Svanfríður Jónasdóttir
HÚSAVÍK AKUREYRI
sunnudaginn 2.9 kl. 20.30
Svavar Gestsson
Helgi Guðmundsson
Svanfríður Jónasdóttir
sunnudaginn 2.9 kl. 15.30
Helgi Guðmundsson
Svavar Gestsson
Steingrímur J. Sigfússon